Toertocht (28-45 km) van WTC De Spartaan in Putte (NL): 18de Adrie van der Poel Classic. Vertrek: 08.30 u (thuis), toegekomen 09.10 u, 09.30 u (toer), terug 13.10 u en 14.30 u (naar huis). Er waren 1912 deelnemers!
Vandaag komen biken in Putte en het was weer een toer om met volle teugen van te genieten, zoals we nu stilaan gewoon zijn van de toeren in deze streek! En het was nog eens zonnig vandaag! Ik was anders nog moe van de rit in Schilde van gisteren. Moe van het stompen door zompige grond en het baggeren door de modder. Van thuis uit vertrokken om 8.30 u en 9 km later was ik ter plekke. Op tijd om de drie andere Papegaaien nog te zien alvorens te starten. Want eens onderweg kan ik die gasten toch niet lang volgen! Om 9.30 u vertrokken voor de toer. Ik kon jammer genoeg geen startsein berichten aan rubber-12 om de jacht te openen en me proberen in te halen, nu dat ik zeker was eerder op pad te zijn, omdat ik mn gsm thuis was vergeten! Spijtig!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik was onderweg naar Putte al vier bikers tegengekomen die vermoedelijk ook naar ginder op weg waren. En bij aankomst krioelde het van de deelnemers voor en in de zaal. Het inschrijven ging anders zeer vlot vooruit. Door de grote belangstelling moest ik in den beginne wel mee met de stroom en voelde ik me wat opgejaagd. Er waren er weer veel die dachten dat het koers was! Maar toch eigenaardig dat ik deze gisteren niet gezien heb toen het stompen geblazen was in Schilde. Ik had veel vroeger met biken moeten beginnen, dan had ik nu misschien ook zon straffe geweest! In vergelijking met Schilde gisteren was de ondergrond tijdens deze toertocht een biljartlaken. Alles lag zeer droog in vergelijking met elders. Uiteraard waren er bij wijlen wel eens vettiger stukjes te berijden. Toch jammer dat er altijd van die kerels zijn die denken dat het parcours alleen voor hen wordt uitgestippeld. Op een bepaalde plek, bij het inrijden van de heide, reed een groepje trageren, waaronder groot en klein. Er stond een grote plas over de hele breedte van het pad, ernaast bleef nog een smalle strook vrij. Een aantal andere mannen had het fatsoen om achter het groepje te blijven tot kon worden ingehaald. Ik volgde in het sliertje. Rijdt daar toch geen kerel dwars door die plas zeker, waardoor alle andere mensen het nat over zich kregen! Dat hoort niet, zeker niet als er kinderen in zon groep rijden! Spijtig dat er geen dikke tak onder water lag! Ik hoop dat die kerel de rest van de tocht natte koude voeten gehad heeft!
Bijna de hele toer was off-road, op een verbinding langsheen de Putseweg ter hoogte van het Puts Meuleke en restaurant Jagersrust na voor het traject van de 45 km. Daar doken we dan de bossen in ter hoogte van Onze-Lieve-Vrouw-Ter-Duinen om daar te mogen rijden in deze bosrijke speeltuin. Daar werden we vergast op een aantal zeer hoge heuvels en leuke afdalingen. Ik hoop dat ik die plek later nog terugvind. Daarna volgden vele tracks en paadjes die deze bossen rijk zijn. Om dan als apotheose naar boven te moeten klimmen, voor mij was dat even te voet, om dan te laveren tussen de rododendrons en weer uit te komen op de Putseweg.
Aan het Puts Meuleke ging het dan richting Ossendrecht voor de bevoorrading. Ik was blij met deze rustpauze, want ik was al goed moe! Er waren wafels en bananen, soep en cola om te drinken. De beloofde sportdrank Actus zal al op geweest zijn. Ik dacht dat hier vroeger altijd een bandje speelde, maar het kan zijn dat ik verwar met een andere tocht. Nog een praatje gemaakt met een biker die vermoedde dat ik was wie ik ben en ook hier op het forum komt lezen. Hij had minder geluk, want de wafels waren intussen ook op. De man beweerde dat ik in staat zou zijn van de Mont Ventoux met de bike te beklimmen. Dat ziet er uit zoals hier! Ik zie me toch geen uren aan een stuk klimmen! Toen ik weer vertrok merkte ik rubber-12 op, maar veel langer dan een minuut of tien heb ik hem niet kunnen volgen. En omdat het vat al gedeeltelijk af was, was een tandje bijsteken uitgesloten. Ik herkende de paden aan de politieschool en achter het ommuurde terrein van Athena.
Na de bevoorrading heb ik niet veel bikers meer gezien en reed ik moederziel alleen door de bossen. De snelle rijders waren intussen allemaal voorbij. Het traject voerde me naar het gebied rond de Ruige Heide op de grens van Ossendrecht en Zandvliet, waar ik al eens in het wilde weg kom rijden vanaf het Ravenhof en een aantal paadjes ken. De bekende put werd ook meegenomen. Er hingen daar een aantal fluojasjes in de bomen!? Maar er was niemand te bespeuren. Daarna kwamen de tracks die ook in de jaarlijkse nightride van De Papegaai Bike Team zitten op de Belgisch-Nederlandse grens. Het plezier bleven duren tot op het einde, want we kregen weer vele tracks voor de wielen geschoven met bultjes en klimmetjes, draaien en keren. Het ging goed vandaag, weinig voet aan de grond moeten zetten, ook op plekken waar het laveren was door modderstroken of bij draaien en keren tussen bomen of op moeilijker plekken. Het is soms anders bij den deze! Ik wou niet afgaan voor de anderen die me volgden! Ik heb wel een paar bulten te voet moeten doen. Mijn snelheid zakte wel zienderogen, het vat was af! Na de rust kregen we op plaatsen ook vaker af te rekenen met aanzuigende ondergrond, bosgrond die wak geworden was door het vele water na het smelten van de sneeuw. Vooral de laatste vijf kilometer kreeg ik het bijzonder zwaar. Nog met enige jaloezie gekeken naar een kerel die me voorbijvloog met zn bike in een smetteloos wit pak, terwijl ik zo moest stompen om vooruit te komen! Ik was blij dat ik weer bij af was.
Rubber-12 was druk in gesprek met de Papegaaienvoorzitter cracra. De andere vogels waren reeds gaan vliegen. Stilaan liep de zaal leeg en stonden we, buiten de medewerkers, nog alleen tussen alle mooie en dure fietsen die er tentoongesteld waren. We kregen nog een overgebleven banaan en het lunchpakketje van een medewerker die daar vanaf wou. De verantwoordelijke van De Spildoren deed een dankwoordje voor de medewerkers en wist te zeggen dat deze editie op één na de beste was wat aantal deelnemers betreft. Men had nog eten bij moeten laten aanrukken op de bevoorrading. Met andere woorden, na deze zondag is iedereen weer tevreden: de club omdat het een succes was en de vele bikers omdat ze zich hebben kunnen uitleven. Ik ben in ieder geval content weer naar huis gereden. Met op en af incluis vandaag 66 km gebold.
En aan jww die ik tijdens het naar ginder rijden aan het kasteel Ravenhof ontmoette met zn maat kan ik vertellen dat ik bij het naar huis rijden pech had, want het frietkraam op de grens was gesloten! Ik ben nog twee andere frituren voorbijgereden die wel open waren, maar waar je niet binnen kon zitten! Ik had geen zin om op het voetpad te staan smikkelen! Mijn pens zal er wel bij varen! Sorry dat ik u niet herkende, ik had u de vorige keer maar kort gezien, en dan nog in een ander pak. Ik heb niet het voordeel van die papegaai zoals u!
Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1159886#1159886
|