Toertocht (26-34-40 km) van WTC De Windklievers te Mol op zaterdag 20-12-2014.
Het was voor mij de eerste keer dat ik deelnam aan de toertocht van WTC De Windklievers vanuit de Sporthal Den Uyt even voorbij het centrum van Mol. Om er te geraken moest ik eerst het drukke centrum van Mol doorkruisen. Aan de sporthal zelf was een grote parking maar ik vond een ideaal plekje op een kleine parking naast een beek. Mijn maat Jari opgezocht op de parking en ingeschreven. Pas om 14.20 u waren we op weg! Reeds op 2 km van de start troffen we een splitsing aan de nog vrij nieuwe fietsrotonde onder het drukke kruispunt nabij het Sint-Paulusinstituut in Heidehuizen. Vanaf hier kregen we al een eerste lading singletracks in de bossen van Heidehuizen, in de buurt van en soms tegen de richting van de vaste Landduinenroute in. De tocht volgde in elk geval niet gewoon het parcours van de vaste rode route.
Van 7 tot 8 km troffen we een slijkpad waar het moeizaam rijden was terwijl we werden gade geslagen door een aantal jagers die daar met hun geweren rondliepen! Op 11,50 km bereikten we het gehucht Hulsen en reden daar via de Schommelstraat de Volsbergenbossen in. De track die rond de zandvlakte aan het boomkapelletje loopt werd niet aangedaan! Er is bij mijn weten maar één toertocht in Mol die er gebruik van maakt en dat is deze die altijd op 21 juli georganiseerd wordt! Even voorbij de zandvlakte ging het rechtsaf en troffen we singletracks in het bos. Op 13 km kregen we gedurende een halve kilometer af te rekenen met veel slijk toen we over een stukje van de vaste route reden.
Op 15,50 km volgde er een mooi stukje op de vaste Landduinenroute met een track die zich op en af over een heuvelkam slingert, gevolgd door mooie tracks in de buurt van de vaste route. Een seingever hielp ons de gevaarlijke Molsebaan over. We reden dan voorbij de manege Far West in de Hoevendijk te Meerhout waar de bevoorrading van een andere toertocht staat. 14.30 u. Op 17 km reden we even doorheen een stukje van de Belse Bossen. Bossen geweest tenminste, want er bleek daar een hele strook kaalgekapt! Op 17,50 km was daar de splitsing tussen de routes van 26-34 km en 40 km. Na de doortocht van een meer open gebied en het rijden over een brede bosweg passeerden we de uit betonplaten opgetrokken gebouwen van de Kruiskwacht, een kampplaats, en doken we een pad in een nat bos in. Omstreeks 21 km reden we door dat bos over de groene vaste route, maar tegen de richting ervan in en troffen we drie mensen te paard als tegenliggers. 14.50 u.
We kwamen uit het bos tevoorschijn en reden door het bewoonde centrum van Geel-Bel waar de klok in de opvallende plompe kerktoren net drie uur sloeg! Op 23 km arriveerden we aan de bevoorrading die onder een tent opgesteld stond op een parking naast het Belshof. Er stonden daar bananen, appelsienen, wafels en hete soep op ons te wachten, verzorgd door een aantal mannen die daar het sombere vochtige en kille weer trotseerden. Zij begonnen zo stilaan met de opruim van hun spullen. Er kwamen nog een aantal bikers toe, want ondanks onze late start hadden wij onderweg toch nog geregeld andere deelnemers gezien.
Na de stop ging het via Manheuvels in Geel-Bel naar een splitsing tussen de routes van 26 km en 34-40 km waarna we de Belse Bossen in doken ter hoogte van de Kapucienenberg om er te rijden over paadjes in de buurt van de rode en de groene vaste route. In de Volmolenweg, een onverharde zandweg, reden we voorbij het lokaal en het vliegveldje van de Kempense Modelclub waar deze keer geen leden met hun miniatuurvliegtuigen of helikopters aan het spelen waren! 27,50 km. Een bosweg met een fel aanzuigende ondergrond leidde ons tot aan het kruispunt van de Volmolenbaan met de Slagmolenstraat in Mol. 29,50 km om 15.40 u. Van 31 km tot 34,50 km konden we genieten van een knap stukje parcours op en af enkele heuvels nadat we de Volmolenbossen waren in gereden. Eventjes kwamen we er in het wiel te hangen van een moeder met haar twee dochtertjes. Via de Dasstraat verlieten we de Volmolenbossen om er vanaf het casino Magic Dice even de Borgerhoutsedijk te volgen en alzo de Bremdoornstraat te bereiken. Het verlaten en nadien uitgebrande hoevetje op de hoek is intussen afgebroken. Ook de vaste route passeert hier.
Halverwege de Bremdoornstraat werd de singletrack rechts aangesneden en reden we door de bosrijke omgeving opnieuw richting Heidehuizen. Op de plek waar een bord de laatste vijf kilometer aankondigde doken we opnieuw de bossen in. We reden er dan eventjes tegengesteld aan de richting van de vaste rode route over mooie singletracks en passeerden daarbij op 38 km het Sint-Paulusinstituut. Na de doortocht van een villawijk en het kruisen van de Zuiderring reden we via de Borgerhoutsedijk weer naar de sporthal. Met bijna 41 km op het tellertje waren we om 16.30 u weer bij af. Ondanks het gevorderde uur konden we nog gebruik maken van de bikewash zodat we onze fiets proper weer mee naar huis konden nemen. Binnen in de cafetaria de dag afgesloten met een kom soep met brood en een drankje. Nadat we afspraken hadden gemaakt voor de rit van morgen in het Nederlandse Ossendrecht konden we huiswaarts. Het was geen spectaculaire rit in Mol en er zijn tochten die meer uit de bezochte omgeving halen, maar na het vorige weekend niet buiten te zijn geweest met de fiets was dit een ideale tocht om de stramme spieren weer los te gooien. Bovendien was de tocht uitgestippeld in de andere richting dan de meeste tochten die deze omgeving aandoen en dat geeft direct een heel ander beeld!
Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!
StrammerMax
|