Toertocht (25-45 km) van KVC De Lustige Wielrijders te Hoogstraten op zondag 02-11-2014.

Jari wenste op tijd terug thuis te zijn op deze zondag. Zijn keuze was gevallen op de toertocht in Pulle-Zandhoven. Het leek me een beetje zinloos voor mij om naar Zandhoven te rijden wanneer er een toertocht vertrok waarvan de bikewash bijna pal voor de deur van m’n verblijf staat! Dus koos ik voor de toertocht in Hoogstraten. Ook al hadden we onlangs in Minderhout en Merksplas gereden, tochten die elkaar allemaal overlappen. Zo kon Jari zijn tempo wat hoger leggen. Bovendien had ik gisteren wij het schoonmaken van m’n bike gemerkt dat het achterwiel stroef draaide en vreesde ik problemen. Niet te ver van huis gaan leek me dus veiliger! Dat bleek achteraf een goed gok te zijn!

Nadat ik eerst nog enkele werkjes had opgeknapt ben ik me om 9.30 u gaan inschrijven en vertrokken. De tocht verliet het centrum van de stad (sic) via de Achtelsestraat om een recent paadje rechts in te slaan naar de Heilig Bloedstraat toe en via een servitude weer in de Achtelsestraat te arriveren. Aan het einde daarvan, net voor deze straat de velden in duikt, ging het linksaf naar een veldweg die er altijd wat nat bij ligt. In plaats van aan de te houden richting Achtel (Rijkevorsel) sloeg de toer linksaf een spoor door een weide in. Ik kwam uit in een mij onbekende straat aan een boerderij maar bereikte dan toch de asfaltbaantjes Keirschot en Langevoort. Aan de manege doken we de assenweg Koestraat in die ons tot Bolk in Rijkevorsel voerde. Via Papenvoort bereikten we de Zandstraat in Rijkevorsel, een onverharde bosweg aan de rand van de uitlopers van de bossen van Merksplas-Kolonie. Aan het einde van de Zandstraat, op de grens tussen Rijkevorsel en Merksplas, kwam de eerste splitsing tussen de routes van 25 km en van 45 km op 7 km van het vertrek. 9.55 u. Er waren heel wat deelnemers die rechtdoor reden voor de 25 km! Want ondanks het late uur werd ik nog door heel wat andere deelnemers ingehaald. In totaal daagden zo’n 800 deelnemers op!

Voor de route van 45 km ging het rechtsaf Merksplas-Kolonie in en kregen we de knappe singletrack die deel uitmaakt van de rode vaste route. Aan het oorlogsmonument van een verongelukte vliegenier voor een deels gerenoveerde schuur van de Kolonie verlieten we de track linksaf. Eerst heeft me zo veel gebouwen van de Kolonie laten verloederen en nu begint men ze te renoveren! We reden dan door enkele brede dreven van de Kolonie. In de dreef die voorbij de gevangenis van Merksplas en de kapel komt heb ik wat moeten zoeken naar een pijl. Ik was een man en een vrouw blijven volgen, maar die reden blijkbaar het vast parcours! Daarnet had ik nochtans een grote groep bikers rechtdoor zien rijden. Voor alle zekerheid op mijn stappen teruggekeerd en gezien dat ik een pijltje linksaf en laag bij de grond had gemist! Moeilijk te zien tegen een achtergrond van door de zon beschenen bruine herfstbladeren! De meeste pijltjes stonden op korte stokjes vlak boven de grond en niet op ooghoogte! Terwijl ik terugkeerde reden er nog groepen bikers verkeerdelijk rechtdoor! Die konden allemaal terugkeren!

We reden dan in de richting van het slibstort en dienden tussen een rij verkrotte koloniehuizen en idem dito garages tegenover links af te slaan. Ook hier reed de daarnet teruggekeerde meute verkeerdelijk rechtdoor! Een oude kasseiweg leidde me naar het dolomieten fietspad dat door het bos evenwijdig met de baan Rijkevorsel – Merksplas loopt. 14 km. We reden dan in de richting van Merksplas om toe te komen in de strook bos waar enkele paadjes over enkele hoge bulten naast een vijver lopen. Zo bereikten we het lange spoor dat door het bos langsheen de zogenaamde Gracht loopt, een waterloop met stilstaand water aan de rand van de Kolonie. Helaas zijn alle struikgewas en kleine bomen die tussen het pad en de gracht stonden onlangs gerooid. Het ziet er nu allemaal veel kaler uit! Via dat pad bereikte ik samen met enkele anderen het houten bruggetje, waarna een spoor tussen de struiken me weer op het klinkerbaantje Steenweg op Wortel bracht. Via deze door de bossen lopende weg bereikte ik weer de plaats van de splitsing aan de Zandstraat en kwam er een einde aan de eerste extra lus voor de grote toer.

Even verder ging het de singletrack op die deel uitmaakt van de rode vaste route en evenwijdig loopt met de straat om zo de grote baan van Hoogstraten naar Merksplas te bereiken, bijna op de grens van beide gemeenten. We dienden de drukke baan te kruisen en aan de overkant ging het aan het kapelletje De Diepte in. Het begin van deze veldweg werd enkele jaren geleden van beton voorzien. Ook de mannen van Hoogstraten stuurden ons, net zoals dezen van de toer uit Merksplas, over de pas ontdekte of vrijgemaakte singletrack in een strook bos naast het pad! De bodem is er nog zeer mul. Hopelijk wordt hij door locals bereden zodat de ondergrond er wat vaster wordt! Het is ook maar een kort wegeltje! Mijn tellertje klokte 19 km af. We vervolgden onze tocht over de assenweg richting Wortel-Kolonie en reden er nog eens over het spoor over het enige heuveltje dat er, begroeid met enkele dennen, naast het pad ligt

In plaats van aan het einde van de weg linksaf te gaan naar de track naar de bossen van Wortel-Kolonie toe, een plek waar we nadien toch nog zouden passeren, sloeg de tocht rechtsaf de Pampaweg in. Daar kregen we over een vrij lang stuk asfalt te maken met veel tegenwind. Van 20 km tot 21,60 km reden we aldus over de groene vaste route die hier passeert. Aan het volgende kruispunt sloegen we Hooghoekeinde in om zo het in een bos gelegen Heibleuken te bereiken. Dit is een assenweg die overgaat in een veldweg naar een bosrijk gebied waarin buitenverblijven staan aan de verffabriek Reva. We reden het Eendepad in richting Wortel-Kolonie. 24 km om 11.05 u. Uiteindelijk kregen we dan toch wat ik daarnet verwacht had toen we de Pampa bereikten, meer bepaald de singletrack vanaf de rand van de bossen van de Kolonie. We kwamen via deze track weer uit de bossen tevoorschijn in de Pampaweg waar het rechtsaf ging over een onverharde weg naar een van de koloniedreven.

Via die dreef van Wortel-Kolonie bereikten we de bevoorrading op het kruispunt van de hoofddreef Kolonie met de Peedijk. Op 25 km van het vertrek om 11.15 u. We dienden ons tevreden te stellen met een suikerwafel en sportdrank. De soep was op. Jammer, want die was door een collega gemaakt! Er waren nog wat late starters aan de stop aanwezig. Iedereen zag er tevreden uit en er was wat ambiance onder de deelnemers. Na de stop vervolgden we de tocht in de Peedijk om dan rechtsaf een spoor in één van de koloniedreven te treffen tot aan het volgende klinkerbaantje. We reden de gevangenis van Wortel voorbij en passeerden de plek waar de toertocht vanuit Merksplas zijn bevoorrading heeft in een schuurtje van één van de gebouwen tegenover de gevangenis. Het ging rechtdoor het bos in waar we de dreef voor de wielen kregen die ik vroeger tijdens mijn eerste ritten met een kameraad al wel eens bereed. De bodem ervan zit vol met steenpuin dat daar in vroegere tijden ooit moet gestort zijn na een afbraak! Het pad komt uit het bos tevoorschijn aan de rand van de wijk met buitenhuizen die we daarnet doorkruist hadden ter hoogte van Staakheuvel en Eindepoel.

In het lokale dennenbos bereden we de bochtige singletrack die deel uitmaakt van de groene vaste route, het is te zeggen, een deel ervan. De nagel van mijn doodskist in de tijd dat ik pas met mountainbiken begonnen was omstreeks de tijd dat ook deze vaste route werd uitgezet! Uit dit bos had men iets meer kunnen halen, want de doortocht ervan was kort van duur! 27,87 km. We reden dan over het betonbaantje richting Staakheuvel om daar een klinkerdreef van Wortel-Kolonie in te rijden en via een onverharde dreef op de groene vaste route Bootjesven te bereiken. Dat is een klein meer met eilandje! In de winter bij vrieskoude een geliefde plek om te schaatsen! 31 km om 11.45 u. Het ging rechtsaf en dan weer linksaf een zandweg in richting het zogenaalde Grenspad, een bosweg op de grens tussen België en Nederland.

We reden dan het hele Grenspad af richting Wortel, zowel het nattere gedeelte met plassen, als het zanderige gedeelte waar het zand alweer een stuk muller was geworden dan tijdens de tocht vanuit Merksplas! Net voor het bereiken van Wortel trof ik op het kruispunt met een singletrack richting enkele eenzame huizen in Castelré (Baarle-Nassau) een splitsing tussen de routes van 25 km en van 45 km. Op 34,75 km van het vertrek om exact 12.00 u en in het gezelschap van enkele wandelaars met honden. Na de singletrack rechtsaf het lokale bos in. Daar sloeg het noodlot toe! Het achterwiel van mijn fiets liep vast! Het zaakje weer aan de praat gekregen maar na enkele stevige trappen hoorde ik één of ander weggekatapulteerd worden! Tot mijn verwondering bleek de snelspanner van mijn achterwiel te zijn verdwenen! Nog vruchteloos gezocht tussen de herfstbladeren, maar niks meer gevonden! Wie weet was ik het ding al eerder verloren, want reeds in het grenspad had ik een raar geluid gehoord!

Mijn tocht eindigde dus ter hoogte van het Grenspad in Baarle-Nassau! Want met een los achterwiel was rijden niet meer mogelijk. Bij gebrek aan noodnummer dan maar te voet naar af. Gelukkig kende ik er de weg. In kilometers was dat niet zo ver meer af, maar ik was toch nog een uur te voet onderweg naar Hoogstraten! Daar kwam ik nog een collega tegen die de toer ook gereden had en er zelfs de soep voor gemaakt had! Omdat ik aan de pauze geen soep had gekregen heb ik me dan hier een kop gekocht, samen met een boterham met kaas en een drankje. En alles verorberd bij een babbel. De tocht van de Lustige Wielrijders is niet de knapste die men in Hoogstraten rijden kan. De toer van hun spitsbroeders, de Hoogstraatse Spurters, is mooier van parcours, maar ik had me ondanks de pech toch weten te amuseren. Nadien bleek dat er een stuk metaal binnen in de body van het achterwiel was afgebroken, daarin is beginnen ronddraaien en zo de rest beschadigd heeft. Vermits ik nog ettelijke tochten met het beschadigde wiel gereden had, was het hele binnenwerk finaal naar de bliksem. Een nieuw achterwiel was volgens de fietsenmaker de enige goede optie. Dat heeft me toch weer wat geld gekost!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op m'n site mtbwijzer.be!

StrammerMax