Ronde van Groot Kasterlee (15-29-42-53 km) van de Tielense Wielertoeristen te Tielen op zaterdag 13-09-2014.

Op een zonnige zaterdag naar de Kempen getrokken om deel te nemen aan een toertocht die ik nog nooit eerder gereden had. Volgens de organisatoren, de Tielense Wielertoeristen, werd hun Ronde van Groot Kasterlee uitzonderlijk op een zaterdag georganiseerd om niet samen te vallen met andere tochten. Dat zal allicht de reden zijn waarom ik voor de eerste keer deelnam aan deze tocht vanuit Tielen, een deelgemeente van Kasterlee. Ik kreeg een parkeerplekje toegewezen op enige afstand van de sporthal Tielenhei en net toen ik klaar was om te vertrekken arriveerde m’n compagnon. Ik was content dat ik na drie weekends ofwel helemaal niet ofwel alleen te hebben gereden, omwille van zijn vakantie, weer het gezelschap zou kunnen genieten van m’n makker.

Ingeschreven en vertrokken om 13.20 u. Het ging de bewoonde wereld van Tielen uit via enkele straten, afgewisseld door servitudes. Op 3,50 km reden we voorbij de prachtige watermolen van Tielen. Een halve kilometer verder ging het een dennenbos in. Op een bospad troffen we op 4,50 km een eerste splitsing tussen de routes van 29-42 km en de kidstoer-53 km. De kinderen werden dus samen met de “echten” op pad gestuurd! Zij konden net als wij vanaf hier genieten van zeer knappe singletracks en een zanderig bospad vanaf 8,50 km. Landelijke wegen voerden ons door een meer open landschap om na 10,50 km dan toch te zien dat de kidstoer zich losmaakte van de andere afstanden 29-42-53 km. Tot 12 km reden we op het jaagpad langs de boorden van een waterloop, ik vermoed de Nete. Nadat we de Nete de rug hadden toegekeerd en over een zandpad tussen weiden reden, werden we aangesproken door een ietwat paniekerige man met de vraag om te helpen een paard tegen te houden en weer in de wei te drijven! Ik had bij het passeren al opgemerkt dat het dier op zijn gemakje een openstaande poort kwam uitgewandeld! Ik was niet zo happig op het tegenhouden van een onbekend paard! Ik had eerst de indruk dat de man schrik had van zijn eigen paard, maar vermoedelijk vreesde hij dat het zou gaan lopen indien hij het benaderde. Door het pad te versperren liep het dier uiteindelijk terug naar de plek waar de man het hebben wou!

Vanaf 14 km konden we rijden over een mooie singletrack die deel uitmaken van de vaste routes van Kasterlee. Er waren daar veel (kom)bochtjes, putten en wortels. Je werd er bijna duizelig van het draaien en keren in de elkaar opvolgende bochten. Op omzeggens 16 km van het vertrek maakte de route van 29 km zich los van de 42-53 km en nog geen kilometer verder troffen we na een vrij zanderige bosweg de splitsing tussen de 42 km en de 53 km. 14.15 u. Gekozen voor de langste toer. Tot 17 km konden we ons daar uitleven op een volgende amusante singletrack met opnieuw veel bochtenwerk en behorend tot het vaste parcours. Niets anders dan een aaneenschakeling van boswegen op of in de omgeving van de vaste route werd ons deel tot ruim 20 km. Op zo’n brede weg zagen we een groep wandelaars staan die daar van een bevoorrading genoten. Met een drankje en een knabbeltje, net zoals bij mountainbikers. Een vrouw had meer oog voor een wel zeer mooie paddenstoel aan de andere kant van het pad en was bezig met deze in haar lens te vangen. We hadden tijdens de rit nog al wandelaars ontmoet. Wellicht was hier ook een georganiseerde wandeltocht, er hingen bij momenten oranje plastiek pijlen, maar die genoot dan toch geen massale belangstelling!

Vanaf 20 km voegden de kortere ritten zich weer bij de onze, wat als gevolg had dat we tijdelijk meer bikers te zien kregen. Omwille van ons vrij late vertrek hadden we tot hiertoe niet veel andere deelnemers zien inhalen. In hun zog doken we een volgende bochtige singletrack in en konden we tot 22 km lekker draaien en keren tussen de bomen. We kregen hier een knap en genietbaar stukje van de toertocht voor de wielen! Jari reed met de 29-er van zijn vader die hij daar nog was gaan ophalen nadat hij vastgesteld had dat de trapas van zijn eigen bike muurvast zat! Overmatig gebruik en een moddertocht in Dudzele tijdens zijn vakantie aan zee hadden blijkbaar tijdens de afgelopen week dan toch hun slopend werk gedaan! Vandaar waren we zo laat aan de start. Ik heb dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens met zo’n grote wielen te rijden! Het feit dat de fiets een hardtail was en de trappers niet voorzien waren op klikpedalen, viel me tijdens het rijden meer op dan de extra grote wielen! Bovendien moest ik de remhendels heel wat dieper indrukken dan bij m’n eigen fiets! En uitgerekend nu kregen we een stukje parcours voor de wielen met een singletrack over enkele ferm uit de kluiten gewassen zandheuvels met enkele dropkes aan wortels! Ik sjeesde met de fiets zodanig snel naar beneden dat ik al bijna vreesde mijn nek te zullen breken! Gewoonlijk voel ik niet zo veel verschil tussen verschillende fietsen, maar deze keer dus wel! Ik denk anders niet dat het aan de grotere wielen zal gelegen hebben! Geef mij maar een fully, alhoewel Jari beweert te voelen dat die achtervering toch wel verlies van energie betekent. Terwijl volgens hem de 29-er minder wendbaar is. Enfin, ik heb toch na enige tijd mijn eigen fiets weer gebruikt!

Na deze enkele elkaar opvolgende klimmetjes en afdalingen bereikten we het zwarte vaste cyclocrossparcours dat volgens een grote plakkaat enkel toegankelijk is van 1 september tot 1 maart. We reden slechts een kort stukje van dit zwarte parcours op een track over enkele zandheuvels. Nadien volgde tot 27 km een zeer mooi stukje route doorheen de bossen tot we omstreeks 27 km een grote baan in Kasterlee dienden te kruisen. 15.00 u. Na nog een eindje door de bossen bereikten we omstreeks 15.15 u de bevoorrading op 28 km van het vertrek en op het grondgebied van Lichtaart. Er was een zevental mannen van de Tielense Wielertoeristen aanwezig om voor alles te zorgen, maar ze zaten er werkloos op hun stoelen bij vermits de grote drukte intussen achter de rug was. Er was wel nog een delegatie van 13 bikers uit Geel-Zammel aan de stop, waaronder één enkele vrouw! Die hadden wij daarstraks uit een zijpad zien komen toen de door hen gevolgde route van 42 km zich weer bij de 53 km voegde. Er lagen fruit en verschillende soorten koeken en repen om te eten, meer dan keuze genoeg. De mensen van de organisatie waren teleurgesteld, want doordat hun toertocht op zaterdag was in plaats van op zondag, hadden ze maar half zo veel deelnemers. Volgend jaar zullen ze niet van datum veranderen indien er toch concurrentie van andere tochten zou zijn! Nog even staan praten met de mannen uit Tielen en Zammel.

Kort na de stop kwam er een splitsing waar de 53 km apart ging van de 29-42 km. Bijzonder zanderige veldwegen leidden ons in de richting van de Nete. Vanaf 30 km reden we zo’n anderhalve kilometer over het jaagpad langsheen de Nete. Daar kregen we af te rekenen met veel tegenwind zodat het ferm stompen geblazen was. We kruisten de rivier via een bruggetje in Lichtaart. Op 33 km troffen we een wel zeer lange zandweg, de Papendijk. Linksaf voerde een volgende zandweg, Koningshof, in de richting van het Koningsbos. Op 34 km reden we daar rakelings langs om het een kilometer verder in te duiken op het parcours van een blauwe vaste route. Hier vervoegden de kleinere afstanden weer het parcours van de grootste lus. Om direct daarna opnieuw een splitsing te treffen tussen de 29 km en de 42-53 km op 36 km van het vertrek op een bekend punt van de vaste routes. 15.55 u. Na de oversteek van een door het bos lopende rijweg doken we een beukenbos in onder imposante bomen, ook een bekend stukje van de vaste blauwe route. Even verder dienden we enkele uit de kluiten gewassen zandheuvels te overwinnen in een knappe strook bos. Uiteindelijk kwamen we van tussen de bomen tevoorschijn in de open strook waar de bomen gekapt werden voor de aanleg van de recent geopende noord-zuidverbinding richting Geel die daar door een lange tunnel loopt teneinde het natuurgebied Hoge Mouw enigszins te sparen. 37 km om 16.00 u.

We verlieten de vaste route die sinds de werken opnieuw dwars over de tunnel over haar oude traject voert en sloegen linksaf in de richting van de rand van het centrum van Kasterlee waar de tunnel begint. Langs hier voerde tijdens de werken de omlegging van het vaste parcours. We reden niet tot aan de ingang van de tunnel, kruisten wel nog een nieuw aangelegde asfaltbaan en sloegen dan linksaf de bossen van de Hoge Mouw in. Daar liggen zeer leuke paden in een donker dennenwoud. Tot ongeveer 40 km konden we er onze gang gaan over amusante paden en tracks. De ondergrond lag er op diverse plaatsen knap zanderig bij! We werden de Lichtaartsebaan over geholpen en reden het Sint-Lutgardispad in naar de zone met weekendhuizen en een kampplaats aan het Boskabouterpad, nog steeds in het Koningsbos. Na de doortocht van het bos leidden een lange assenweg en het Ossengoor tot aan de rijbaan van de Beukendreef die daar in een bocht onder een lage brug de nieuwe noord-zuidverbinding onder gaat. Ook de blauwe vaste route passeert hier en ik herkende de plek van een eerdere toertocht omdat daar toen de pijlen al waren weggenomen naar het einde van de tocht toe. Samen met een andere biker heb ik dan toch de aankomst gevonden door ons te oriënteren op de kerktoren. 42 km om 16.25 u.

Vanaf deze plek doken we het gebied de Hoge en de Lage Rielen in alwaar we één van de toegangen tot de kampplaats Hoge Rielen passeerden. Net voor de poort ging het rechtsaf de bossen in over een lang pad. Op 44 km kwam er weer een splitsing tussen de 29 km en de 42-53 km. Enkele lange grassporen, veldwegen en de doortocht van een strook bos voerden de bikers tot aan een betonbaantje ter hoogte van Busschoten. Vanaf deze plek kregen we tot 51 km veel grassporen en zandwegen te verwerken. We reden er langsheen de Grote Caliebeek om ze uiteindelijk te kruisen. Eens het bos weer in reden we een tijd langsheen de omheining van het militair domein van Tielen over een pad dat Volkers heet! Vol kers? Er was geen kers te bespeuren! De laatste zandwegen voerden ons doorheen een landelijke omgeving. Toen we een echtpaar met honden op wandel aantroffen in een veldweg tussen hoge maïs was dat het teken dat we de bewoonde wereld opnieuw naderden. Omstreeks 17.00 u waren we de laatste deelnemers die aan de sporthal arriveerden terwijl de Tielense Wielertoeristen al volop met het opruimen bezig waren! Toch kregen we het nog bij de start beloofde petje en een ijsje van Het IJsboerke tussen twee boterwafeltjes van Jules Destrooper! Goed dat Jari zei dat het een ijsje was, want ik had het pakje voor een koekje gehouden en het weg willen steken. Nog een drankje genuttigd in de avondzon en afscheid genomen. Niet voor lang, want voor de dag nadien stond de toertocht in Weelde op ons programma.

De Tielense Wielertoeristen hadden ons met hun Ronde van Groot Kasterlee weten te bekoren met een parcours door de lokale bossen en de mooiste stukken van de lokale vaste routes. Degelijk afgepijld en goed georganiseerd met bewaakte bikeparking en alles er op en er aan. Een toer die ik nog nooit gereden had en bij op mijn palmares kan plaatsen.

Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!

StrammerMax