Toertocht (15-25-35-40 km) van de KWB Fietsclub te Westmalle op zondag 29-12-2013.

Toen ik die zondag te Westmalle toekwam en hoopte mijn wagen daar op de kleine parking tegenover de kerk te stallen zoals ik al wel eens meer doe wanneer ik hier kom rijden op tochten die vanuit de sporthal vertrekken, bleken daar alle plaatsen in de omtrek al ingenomen te zijn!  Zelfs de dreef naar het kasteel toe stond al vol geparkeerde wagens!  Zelden meegemaakt!  Dit kon enkel betekenen dat hier heel veel mensen naartoe waren gekomen!  Uiteindelijk vond ik een parkeerplek in een zijstraatje, de Holstraat, en bleek bij nader toezien niet ver van de start te staan.  Het einde van de tocht passeerde zelfs door deze straat.  Aan de sporthal stonden de bikers tot een heel eind buiten aan te schuiven om zich in te schrijven, zelden gezien, maar gelukkig duurde het wachten niet lang.  Om 9.30 u was ik met vele anderen op weg voor de toertocht van de KWB Fietsclub Westmalle.

We verlieten het centrum van het dorp en reeds na 1 km splitste de kidstoer van 15 km zich af van de routes van 25-35-40 km.  We reden over een onverhard servitudepaadje achter de school Mariagaarde naast een beek, voorbij het kerkhof en over het fietspad langs een rustige baan de school Mariagaarde weer voorbij.  Een seingever hielp ons oversteken naar de dreef die het kasteel passeerde en eens dat voorbij ging het de velden in ter hoogte van de Leemstraat.  3 km.  Na een strookje asfalt kregen we omstreeks 5 km een zeer vettige veldweg voor de wielen die de straten Gemeentebos en Guut met elkaar verbindt.  Het viel al bij al nog mee, want bij de vorige editie stond hier alles omwille van de ingetreden dooi volledig onder water.  Ik herinner me nog dat in een weide de schapen op een bepaalde plaats met hun poten in het water stonden en ik zelf tot aan mijn enkels!  De oververzadigde veldweg bracht ons naar een zandgroeve van waaraf we omstreeks 7 km iets droger assenwegen voor de wielen kregen.

Veldwegen brachten me na 8,50 km tot aan Groot Veerle, de baan die Westmalle met Sint-Lenaarts (Brecht) verbindt.  Daar zorgde een politieman en een seingever voor een veilige oversteek.  Er stond een blauw zwaailicht op de grond om de aandacht van de passanten te trekken.  Ik was hier trouwens voorbij gereden met de auto op weg naar de start.  Aan de overkant ging het de Legeheideweg in, een betonnen veldweg.  10.10 u.  Aan het einde van deze weg trof ik de splitsing tussen de 25 km en de 35-40 km op een kruispunt van drie verharde wegen en een onverhard pad.  Vorig jaar stond ik hier stil met een lekke band en heb ik nog hulp gekregen van iemand van de club die het parcours controleerde op eventueel verdwenen pijlen!  We kregen daarbij nog een bui van ijsregen over ons heen!  De veldweg die we dienden te nemen lag er nu even vettig bij als vorig jaar!  Ik kreeg er Koppigaard te zien, maar door mijn gesukkel in de modderige ondergrond kon ik hem niet bijbenen.  De veldweg ging over in een bosweg, zijnde de Paepestraat in Brecht en voerde me tot aan de boorden van het Kempisch Kanaal Schoten-Dessel.  12 km.

Het ging er linksaf om even de boorden van het kanaal te blijven volgen over een grasspoor om verderop weer linksaf te gaan naar een pad dat eerst recht op recht door een strook bos liep om over te gaan in een harde veldweg tot de landelijke baantjes Kooldriespark en de Westmallebaan.  14 km om 10.30 u.  Op 15 km troffen we nogmaals een nat en vettig stuk door bos en velden.  Een natte veldweg met grote plassen bracht me tot aan het kruispunt van de Oude Liersebaan en de Heikantstraat.  Dit betekende dat we dicht bij Drieboomkensberg waren, doch we kregen eerst nog een extra rondje voor de wielen.  16,50 km.  We reden de Heikantstraat in, voorbij de bivakplaats Sint-Jansburg om verderop rechtsaf de Geuzenstraat in te rijden.  Links in de verte zag ik de toren van de abdij van de Trappistinnen boven de bomen uitsteken.  Aan het einde van de Geuzenstraat ging het rechtsaf om er op 19 km van de start het Molenbos te bereiken.  Tot 21 km konden we dan rijden over de singletracks in de bossen rond de bidplaats Drieboomkensberg.  In het begin lagen ze er zeer vettig bij, wat wel te verwachten was na de regen van de afgelopen tijd, tijdens het tweede gedeelte lagen ze iets droger.  Bij droog weer is het hier leuk rijden, maar nu bij zo’n nat weer is er weinig lol aan.  De paadjes zijn eigenlijk gedeeltelijk stuk gereden door het veelvuldig gebruik vermits elke lokale toertocht deze plek graag aandoet.  Ik reed er in het zog van een nog vrij jonge knul met geel jasje en op een bepaald ogenblik hoorden wij achter ons wat geroep van een mountainbiker die omver kwam te vallen!  Bultjes en putten werden afgewisseld met bochtjes.

De bevoorrading stond na 22 km opgesteld in de schuur van een manege op de hoek van de Sint-Jobbaan, een zandweg aan de rand van het Molenbos, en de Abdijlaan, de grote baan die Brecht met Schilde verbindt.  11.15 u.  Het aanbod was al grotendeels verslonden.  Er waren nog soep, sportdrank, een wafel en centwafeltjes te eten.  Een maat die later vertrokken was en met wie ik van hieruit voor een bikeweekendje richting Nederland zou vertrekken, zou me achteraf vertellen dat hij de laatste suikerwafel had gekregen.  Er was nog redelijk wat beweging aan de stop, maar ik ben er niet al te lang blijven hangen.  11.30 u.  Op het kruispunt met de Abdijlaan splitste de 40 km zich af van de routes van 15-25-35 km.  Voor de langste tocht ging het rechtsaf en eventjes over het fietspad van de Abdijlaan om verderop een seingever met blauw zwaailicht te treffen die zorgde voor een veilige oversteek naar de Grote Vraagstraat.

De tocht voerde me door deze lange brede zandweg tussen de bomen en net voor de bocht naar links ging het rechtsaf een vrij vettig bospad in dat me tot aan de Sint-Jobbaan, maar nu deze op het grondgebied van Brecht, bracht.  Het is een zandweg doorheen de velden en de bossen.  Het was er druk, want ondanks de nattigheid van de vorige dagen liepen hier wandelaars met loslopende honden rond, evenals mensen te paard.  Op 26,50 km ging het rechtsaf de Polderdreef in tot aan de Poppelaerstraat, allen onverharde boswegen met sporadische bewoning, om daar een stukje mee te pikken van de mooie singletrack evenwijdig met de weg die door vele toertochten “vergeten” wordt!  Dan ging het eventjes over de Kleine Vraagstraat om zo de Caterskapeldreef te bereiken, een straatje op het grondgebied van Schilde dat achter de private bossen van het schooldomein van Kristus Koning in Sint-Job-in-‘t-Goor gelegen is.  28 km om 11.55 u.  Op deze plek konden we tot maar liefst 30 km ons hartje ophalen op een reeks mooie singletracks die in een dennenbos in de buurt van een kleine bosvijver gelegen zijn.  Daar hadden de parcoursbouwers voor ons een knappe lus uitgetekend om zo veel mogelijk paadjes van dit bos te kunnen benutten.

We verlieten de singletracks en kwamen uit in, ik vermoed, de Kleine Vraagstraat, een bospad met veel plassen, waar zich in de loop der jaren links en rechts tussen het struikgewas tracks hebben ontwikkeld om deze plassen te kunnen ontwijken.  Een plasrijke singletrack voerde me dan tot aan de Kotseheide.  Ik kreeg nog steeds andere rijders te zien, maar het was nu veel rustiger dan bij aanvang.  32 km om 12.15 u.  We reden eventjes over een asfaltbaantje en staken een baan over om weer het Molenbos te bereiken.  Op 33 km konden we plezier maken op enkele singletracks in het domein De Welvaart (Sint-Antonius-Zoersel).  Op een bepaalde plek dienden we daar over de rand van een soort heuvelkam te rijden die rond een diepte in het bos loopt.  34 km.  Terwijl ik ernaartoe reed hoorde ik een Reetzweter fulmineren omdat hij bijna onderuit ging.  Zijn maat stond beneden te duvelen op zijn fiets omdat de versnellingen het niet goed deden en hij kost wat kost al rijdend op de kam wilde geraken.  Uiteindelijk zijn we allemaal te voet gegaan, want de ondergrond was kleiachtig en omwille van de vochtigheid zeer glad met hier en daar dan nog glibberige wortels.  Ook de bikers die nog arriveerden betrouwden het niet van er te rijden.  Niemand had zin om dit jaar zijn nek nog te breken!  Ik ben er nog al geweest tijdens toertochten maar toen lag het spoor er beter berijdbaar bij.

We reden een tijdje door imposante bossen en over een tapijt van herfstbladeren in de richting van de Abdij van Westmalle, gevolgd door een vettig paadje omstreeks 36 km.  Een idem dito slijkerig pad bracht me tot in de Jagersdreef om daarna op 37,50 km de zijkant van de abdij, waar de toegangspoort is, te passeren.  Linksaf en voorbij de voorzijde waar een bordje stond met de mededeling “Hier brouwt men lekkere Trappist, voor u nog 3 km”!  Dan ging het over een asfaltbaantje doorheen het bos om nog enkele singeltracks mee te pikken niet ver van de abdij.  Via een asfaltbaantje verlieten we de bossen om de meer bewoonde wereld van Westmalle te bereiken via Het Wild Rijt (rijdt!?).  Ter hoogte van de Scherpenbergmolen reden we de Tichelmanstraat en Ticheltij in, een wijk met nette villaatjes.  Even aangebeld bij een collega die daar woont, maar hij was zelf niet thuis!  Ik zou met mijn slijkpoten toch niet welkom geweest zijn!  Na de oversteek van de baan richting Sint-Lenaarts en enkele woonstraten bereikte ik na 42 km opnieuw de sporthal omstreeks 13.00 u.  Omdat ik m’n wagen passeerde meteen m’n sporttas meegenomen.

Fietske proper laten spuiten aan de bikewash.  Heel eventjes de kantine binnengegaan om te zien of er geen bekenden binnen zaten, maar dat was niet het geval.  Tegen mijn gewoonte in deze keer niet blijven zitten om nog wat te drinken, maar meteen de douches opgezocht.  Ik wou zo snel mogelijk weer naar huis want daar zou Offshore, die hier nog onderweg was, mij komen oppikken voor een onverwacht weekendje in Nederland.  Ik had namelijk graag mijn fiets thuis nog wat proper gemaakt om mijn weekend niet verpest te zien worden door een slecht rijdende fiets!  Offshore arriveerde toen ik huiswaarts vertrok.  Even over 16.00 u zijn wij dan van bij mij thuis vertrokken richting Nijverdal in Nederland, provincie Overijssel, zo’n 233 km van Antwerpen.  Op maandag reden we daar de toertocht van Groenlo (55 km) en de nachtrit van Nijverdal (30 km), op dinsdag de knappe toertocht van Hattemerbroek (50 km).  Wie interesse heeft om te weten hoe het er daar aan toe ging, kan klikken op de plaatsnamen om de verslagen te lezen.  Ze staan op de Nederlandse versie van deze site!

De toertocht in Westmalle was zoals we hem konden verwachten: nat, gezien de weersomstandigheden, wat het op sommige plaatsen zoals Drieboomkensberg wat lastig maakte, maar degelijk georganiseerd en duidelijk uitgezet.  Het was de inzet voor een knap verlengd weekend om het jaar 2013 mee af te sluiten.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!