Toertocht (15-25-35-40-60 km) van De Goorbikers te Aarschot op Paaszondag 2011.  Derde luik van de Gorilha-Challenge.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het is nu halfdrie en ik ben weer thuis na de toertocht van de Goorbikers in Aarschot.  Ik heb er de toer van 40 km (43,5 km volgens het tellertje) gereden, meer zat er niet in, omdat ik moest rekenen op de goodwill van m’n clubmakker Bever om me mee te willen nemen, omwille van autopech.  Waarvoor mijn dank.  En omdat die jongens thuis nog met kleine kinderen zitten, wordt hun uithuizigheid minder geapprecieerd dan bij mij.  Ondanks de wegenwerken konden wij de start vlot bereiken dank zij de borden die de Goorbikers overal hadden opgehangen.  En we zijn nadien even vlot weer uit Aarschot kunnen wegrijden.

Ik denk dat bijna heel het mij bekende forum aan de start stond toen wij daar toekwamen: Bulls69, MTBiker from Berendrecht, Enigma (na een lange afwezigheid weer op de fiets), Rubber-12 en dan m’n drie andere clubmakkers.  Ineens voelde ik een voorwiel van een bike tussen m’n benen toen ik met Bulls69 een paar woorden wisselde en bleek het Carlito Bierbiker te zijn die me in de rug aanviel!  Vorige week nog commentaar gegeven op een foto die van Carlito met vrouw op een tandem met dikke banden in het topic van de nightride van Rillaar werd gepost door Bulls69 (wat een zin) en een week later kom ik hem dan tegen!  ’t Was al een poos geleden dat ik hem nog gezien had.  Onderweg heeft Wardje me nog ingehaald en heb ik hem even gezien aan de bevoorrading, terwijl Offshore al aan de drank was toen ik arriveerde.  Onderweg ben ik nog ingehaald geworden door drie bikers van V’lox Kapellen.  Zouden ze al gezien hebben dat ik foto’s van hen in de kantlijn van m’n blog geplaatst heb?  Toen we de fietsen weer aan het opladen waren, bleek dat we geparkeerd stonden naast Tarzan.  Die mannen maken het wel moeilijk, want er is nog een Tarzan2 op het forum actief.  ’t Was leuk om iedereen eens quasi tegelijk tegen te komen op dezelfde toer, ook al was het soms maar heel even!  Bij deze nog eens m’n groeten.

Vertrokken omstreeks halftien.  De eerste kilometers kon ik de Papegaaien nog goed bijhouden.  Trotsebelg wou meerijden met MTBiker en Enigma, schat ik, want koos dan aan de eerste splitsing toch voor de 60 km, wij voor de 40.  Tijdens de eerste kilometers niet veel bikers gezien, later werd het drukker.  Na eerst wat straten, veldwegen en bospaden gepasseerd te zijn, diende de eerste klim zich al aan op wat later de Bosberg zou blijken te zijn.  ’t Was even te voet omwille van een ophoping van deelnemers, maar zelfs zonder dat zou ik het ook niet gehaald hebben!  Kort daarna werden we vergast op een leuk stuk parcours op een track die slingerend op de flanken naar boven leidde.  Daar was het vrij druk, want de bikers schenen van overal op te duiken!  Het ging eigenlijk vrij goed, want ik moest wel mee met het treintje, ik had geen keuze, ook al maakt het me zenuwachtig wanneer ik op de voet gevolgd word.  Ik ben zelfs over bepaalde boomstammetjes gewipt, ook al kan men mijn methode moeilijk een bunny-hop noemen, tenzij dat een stram konijn ook in aanmerking komt!  Als ik nu ook nog leer van tijdens het springen tegelijk in de goede richting te sturen, zal ik een volgende keer misschien niet meer in het kreupelhout belanden!  Op een bepaald moment kreeg ik het even benauwd toen ik in een zanderige afdaling ineens ingehaald werd door een meer ervaren en jongere biker op een weinig ideale plek!  Met mijn oudere knoken kan ik helaas niet dezelfde risico’s nemen als al dat jongere geweld!  Een volgende keer ben ik bij het uitwijken voor een snellere ook onzacht in aanraking gekomen met laaghangende dode takken.  En dat bewijst dan meteen het nut van het dragen van een helm!  Voor de rest waren de bikers geduldig en werd het gewaardeerd dat ik me zo smal mogelijk probeerde te maken om ze te kunnen laten inhalen.  Gewoonlijk vertrek ik wat later als de grote meute al weg is, maar dat was nu niet mogelijk, omdat ik diende rekening te houden met m’n clubmaten.  Na de passage van de Bosberg kwamen we voorbij de bekende poort met het gelijknamige opschrift die ik me herinner van andere tochten in deze streek.

Ik had deze toer nog nooit gereden en wat me opviel was dat er hier heel wat paadjes in verwerkt waren die niet voorkomen in de andere tochten in Aarschot en omstreken.  Zo heeft elke tocht weer zijn eigen charme.  Het parcours kon me zeer bekoren omwille van het grote aantal singletracks met bij wijlen leuke bultjes en putten waar we over en door konden rijden.  Je moest wel hier en daar uitkijken op de plaatsen waar de tracks uitgaven op verkeerswegen.  Zo schrok ik me een hoedje toen ik op een baan reed en er ineens van rechts een biker uit een paadje kwam gereden, waarschijnlijk op een plek waar twee verschillende afstanden weer samen kwamen.  Het was een echte speeltuin die ons voor de wielen werd geworpen en ik denk dat er veel bikers op deze paaszondag content weer naar huis zullen gereden zijn.  Een beter paasei hadden we vandaag niet kunnen krijgen!

Vanuit het bos reden we langs de Molenheide om even later de imposante Heidemolen te zien opduiken.  Daar ben ik vorig jaar ook bij een toertocht gepasseerd.  Ik herinner me nog dat daar toen net een vrouw een foto stond te maken van haar man in hun cabrio (of was het van hun cabrio met haar man in) en de molen op de achtergrond.  Ik heb hun foto toen verpest, want ik denk dat ik er ook op sta!  Na de molen volgde een track tussen laag groen en over een zeer droge en zanderige ondergrond!  Dat was stompen geblazen.

De frisse Aquarius aan de bevoorrading deed deugd.  Er waren koeken, speculaas en stukjes profijtig gesneden bananen te eten.  Een Goorbiker schudde net een hele zak speculaas uit, wat bij één van de deelnemers de opmerking ontlokte dat “het net zo was als bij de beesten”!  Bikers zijn per slot van rekening beestige mannen!  Beestig goede!  ’t Was in ieder geval een kleurrijke bedoening daar al die gasten (M/V) van alle leeftijden bijeen te zien staan.  En leuk van het plezier te genieten er bij te zijn!  Er liep daar ook een fotograaf rond en die heeft van mij een foto gemaakt die ik hoop te vinden op het internet.  Het was een echte actiefoto, want ik stond te eten!  Geen eten dat onberoerd blijft wanneer den deze het gespot heeft!

Wardje stond daar ook te knabbelen, maar die wilde al direct weer weg teneinde al op het terras te zitten tegen dat de anderen toe zouden komen.  Hij had er daar al 40 km op zitten.  We doken weer de bossen in en singletracks werden ons deel.  Er zaten echt heel mooie en leuke stukjes in deze tocht.  Maar bij momenten ook klimmetjes die voor mij toch zwaar waren!  Ik zal nooit een goed biker zijn, maar ik merk dat het toch heel wat beter gaat dan in m’n beginperiode en ik beleef er nog altijd zeer veel plezier aan.

MTBiker from Berendrecht stak me voorbij en ik hoorde Trotsebelg naar me roepen!  Jullie hebben goed gereden om me nu weer in te halen, ondanks de extra 20 km!  Maar ze hadden zich ergens vergist en zo de kidstoer gereden, waarna ze dan opnieuw begonnen waren aan de route van 40 km!  Toen ik alweer onderweg was naar huis meldde een bericht van Rubber-12 me dat hij was aangekomen na 85 km!  Hij zal de kidstoer en de 60 gedaan hebben!

Samen met de drie andere Papegaaien Trotsebelg, Bever en Kris nog twee glazen koel vocht soldaat gemaakt en de verloren calorieën weer laten aandikken door het eten van een hamburger in een broodje.  Dat terwijl de prijsuitreiking van de Gorilha-challenge op z’n einde liep.  Wardje, MTBiker from Berendrecht en Enigma genoten ook nog van het zomerse weer op deze prachtige paasdag.  ’t Is net hoogzomer, zo warm!  Terug aan de auto werd Bever door Tarzan aanzien als Rubber-12, maar hij was toen nog onderweg en heeft nu een reden om mij als watje te bestempelen door niet te gaan voor de volle pot!  Gewoonlijk ben ik inderdaad veel later thuis na een tocht!  Ik heb er in ieder geval met volle teugen van genoten.  De Goorbikers zullen nog wel eens een Papegaai over hun tracks krijgen!  Een aanrader!