Nightride (16-25-40 km) tijdens de weekendhappening van de Rillaarse Bikers te Rillaar op zaterdag 16-04-2011.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Op zaterdag 16 april 2011 ook naar Rillaar afgezakt voor de nightride.  De GPS stuurt me vanuit Antwerpen altijd over Brussel en Leuven naar Aarschot, terwijl routenet op internet me via Olen stuurt.  Gekozen voor de tweede optie wegens 20 km korter.  Na exact een uur was ik ter plekke.  Het was de eerste keer sinds ik hier kom rijden, en dat is toch al verschillende jaren, dat het centrum van Herselt open was na de wegeniswerken aldaar.  Eindelijk af van die vervelende omleiding.  Toen ik me ging inschrijven zaten er binnen en buiten al veel bikers die de toer al gereden hadden.  Vertrokken om 20.15 u wanneer de laatste zonnestralen het landschap beroerden.

Na een aantal veldwegen, een smal paadje door een bos en een straat met enkele villa’s, kwamen we aan een plek waar ik meestal moet passen: een bos dat op een helling gelegen is.  Je moet van beneden in de straat eerst links naar boven.  Even verder passeer je dan de ruïne van wat ooit een huis moet geweest zijn.  Dan volgen een aantal tracks waar je stevig moet klimmen, in mijn geval vaak te voet naast de fiets, om dan te eindigen in een steile afdaling.  Veel toertochten in deze streek doen deze plek aan, maar dan komt ze meestal naar het einde toe.  Vanuit Rillaar passeer je er in het begin.  Hebben die plaats en dat bos misschien een naam?

Verder voerde de toer ons door bossen en velden op het grondgebied Scherpenheuvel-Zichem, te merken aan de naamborden van de straten die we kruisten.  We passeerden ook Schoonderbuken alwaar een collega van me woont.  Van zo ver komt deze mens bij ons werken!  Een groepje van vier jonge kerels passeerde me.  Ze hadden hun lichtjes al aan.  Het begon inderdaad donker te worden in de bossen.  Tijd om de lampen aan te steken.  Ik had toch een lading batterijen mee waarmee ik desnoods de hele nacht zou hebben kunnen doorgaan!  Duracell had voor mij als nicknaam niet misstaan!  Omdat het stuur van deze fiets breder is had ik voor het eerst m’n nieuwe lampen volledig kunnen plaatsen zoals het hoort.  Met twee lampen op het stuur en één op m’n helm had ik meer dan genoeg licht om de nacht te trotseren.  Van een viertal jeugdigen die me passeerden en die qua verlichting minder goed uitgerust waren, hoorde ik er een zeggen: “zalig, dat licht”.  Maar vermits ze veel sneller waren dan den deze hebben ze er niet lang van kunnen genieten!  Jinba ittai stak me voorbij, op dezelfde plek als vorig jaar, riep hij in het voorbijrijden.  Daarna doken we een single in tussen de weiden.  Even later zag ik patje2 al stompend voorbij komen toen ik aan de kant stond uit te hijgen na een klim in het bos.  Ook Bulls69 en z’n maat herkenden me bij het voorbijrijden.  Maar ze rijden allemaal veel te snel voor mij, zodat ik m’n tocht alleen reed.  Ik heb zo’n 45 bikers geteld die me ingehaald hebben.  Waaronder een trio uit Paal in roze pakken, nadat we het stukje naast de Demer achter de rug hadden, later nog gevolgd door hun vierde clubmakker alleen.

Even over halverwege kwamen we vanuit de bossen weer het open veld in en zag je beneden in de verte de discolampen die jaarlijks op de bevoorrading aanwezig zijn.  De Rillaarse Bikers hebben zeker een DJ in hun midden!  Toch moesten we eerst nog een ommetje maken eer we aan de pauze toe waren!  En van daar zag je de lampjes van de bikers die door de velden van daarnet nog in aantocht waren.  Er lagen bananen en verschillende soorten koeken om te eten en de keel kon gespoeld worden met sportdrank na het stof slikken.  Want de ondergrond lag er overal beenhard bij.

Aan de bevoorrading gebeurde dan iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.  Want een biker sprak me aan met de vraag of ik was wie ik ben!  Ja dus!  En zo maakte ik kennis met Bruce Wayne.  Hij zal het misschien niet geloven, maar diens mysterieuze avatar, de keuze van zijn schuilnaam en de opgave van z’n woonplaats intrigeren me al jaren, elke keer als ik z’n berichtjes lees over zijn gereden toeren in het gezelschap van Mr. C!  Ik had de hoop wel opgegeven deze vurige bewonderaar van Batman ooit te zien te krijgen, tenzij hij zou rondrijden met een mega-vledermuis op z’n pak of een bike te hebben die de allures heeft van een batmobiel!  Want hij komt geregeld naar de toertochten in de Antwerpse en Limburgse Kempen, waar ik ook graag kom rijden.  Eindelijk weet ik nu dus ook waar Gotham City gelegen is, maar dat ga ik hier niet verklappen.  En ik veronderstel dat de bikemaat in z’n gezelschap dan ook de al even mysterieuze Mr. C was.  Dat blijkt zo te zijn!  Ik had me Bruce Wayne ouder en potiger voorgesteld dan dat hij bleek te zijn.  Bruce Wayne, ik ben blij dat je me hebt aangesproken, want het heeft me veel plezier gedaan u eindelijk eens ontmoet te hebben!  Ik hoop dat ik u later nog herken als onze paden elkaar nog eens kruisen, want het ging allemaal wel snel en dan nog in het donker.  Misschien toch maar een vledermuis op uw fietstruitje laten zetten?  Grabbel mij maar bij de lurven als ge me hier of daar nog eens ziet rijden!  Het is trouwens boeiend om de geschiedenis van Batman eens te lezen op internet (klik op de links).

Van vorige edities wist ik dat we na de bevoorrading al direct een stevige klim voor de wielen geworpen kregen.  Dat is voor mij een stuk te voet.  Ik herinner me dat zelfs rubber-12 het hier vorig jaar lastig kreeg omdat z’n ketting blokkeerde.  Hij was er deze keer niet bij.  Dan volgde een bos met een smalle track tussen de bomen en veel draai- en keerwerk.  Mijn lampen deden hier goed werk, terwijl het stof dat door de voorgangers was achtergelaten me om de oren vloog.  Ik kwam onderweg zelfs een snelheidsmeter tegen in het midden van nergens tussen de velden aan een paar huizen.  Misschien een sluipweg voor woon- werkverkeer?  Met de fiets hoef ik van flitspaaltoestanden geen schrik te hebben!

Toen ik even aan de kant stond vroeg een voorbijrijdende biker bezorgd of alles in orde was.  Ja, geen probleem, ik was enkel gestopt om nieuwe batterijen in de lampen te steken, want het licht begon te verzwakken.  En vermits ik toch genoeg batterijen bij me had!  Al stompend op een helling verried het geraas van auto’s en de oranje gloed dat we naast de E314 gekomen waren.  Om daarna te mogen genieten van een mega-lange afdaling tegen topsnelheid over kiezelsteentjes.  De snelweg onder, de baan over en dan was het aan de andere kant naast de snelweg weer trappen geblazen om een heel eind over een lange zachte klim weer naar boven te fietsen.  Volgden nog wegen en paadjes door de donkere bossen, dan weer een klimmetje door weiden en naar het einde toe nog een ferme klim over een betonbaan, terwijl ik nog twee lichtjes achter mij door de weide naar boven zag kruipen.  Intensievere bebouwing bewees dat we weer aan de start toekwamen.  Ik denk dat ik patje2 nog zag wegrijden.  Witte bestelwagen?

Fiets opgeladen en binnen in de zaal nog een drankje en een babbel met Bulls69 en z’n maat.  Dit is namelijk de plek waar we elkaar jaarlijks eens te zien krijgen.  De sympathieke Bruce Wayne kwam nog afscheid nemen voor hij naar huis vertrok.  Om middernacht zelf huiswaarts.  Door het droge weer was alle materiaal proper gebleven en de stoffige fiets kon op de auto blijven voor morgen, zondag, voor de toer La Trace d’Hez.  Het was toch ruim halfdrie eer ik in m’n nest lag!  Na een zeer korte nacht zat de nachtrit nog in de benen, want ik heb daar op zondag in Tangissart serieus afgezien!  Ik had zelfs niet meer de fut om te schrijven, iets dat nog nooit gebeurd is!  Maar vandaag heb ik dan toch m’n best gedaan!

Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1203139#1203139

Batman: http://nl.wikipedia.org/wiki/Batman_(personage)

Gotham city: http://nl.wikipedia.org/wiki/Gotham_City