3de Sint-Petrus-mountainbike nightride (20-35 km) te Bazel.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De voorzitter van onze fietsclub heeft uiteindelijk van zijn hobby zijn beroep gemaakt en op zaterdag 19 maart ging zijn gloednieuwe fietsenzaak [url=www.bikeaholic.be]BikeAholic[/url] open. Dat was de kans om eens met de testfietsen te kunnen rijden en kreeg ik een Kona Abracadabra onder mn kont geschoven! Omdat zon fiets toch enkel kan getest worden op het terrein waarvoor hij dient, heb ik er een dik uur beslag op gelegd en ben naar de Ossendrechtse bossen gereden. Voor mij begon het fietsplezier dus al in de namiddag. Overigens een uitstekende fiets. Het enige minpunt is de hoge prijs!
Thuis snel nog enkele sandwiches achter de kiezen gestoken en op weg naar Bazel. Daar had ik afgesproken met Offshore. Samen met patje2 en jinba ittai een trouwe deelnemer aan de nachttochten die hier ten lande worden georganiseerd. Voor mij was het de eerste keer sinds onze eigenste nachtrit van De Papegaaien in december. Ik zie er vaak tegen op om op vrijdagavond nog in de file te staan en honderd kilometer te moeten rijden om die tochten mee te doen. Bazel daarentegen ligt omzeggens naast de voordeur, gewoon even de Schelde onderdoor en we zijn er!
Het was zeer rustig in de Sint-Petrusschool toen ik de speelplaats op reed. Offshore was al present, de twee andere kompanen waren al vertrokken, want zij gingen de grote en de kleine toer rijden! Me ingeschreven en omstreeks 20.00 u zijn we vertrokken. Het moest weer lukken dat net nu de batterijen van mn achterlichtje leeg waren! Gelukkig had ik nog een heel klein lampje bij om aan mn rugzak te hangen. De omgeving beschrijven is natuurlijk tegelijk moeilijk, want men ziet niets, en gemakkelijk, alles zag zwart! Wat me bijgebleven is zijn de hobbelpaadjes door de weiden of op dijken. Bij wijlen kon je naast je in de diepte water ontwaren in het licht van de volle maan. We hebben slechts vier andere bikers gezien, allen mannen van eenzelfde club die aan de inschrijving binnen kwamen op het ogenblik dat wij klaar stonden om te vertrekken. Ze zijn ons later voorbijgestoken en dan hebben wij hen weer ingehaald toen ze langs de kant stonden met een lekke band. Goed dat Offshore gevraagd had om samen te rijden, anders zou het maar een zeer eenzame rit geworden zijn! Ik moest soms moeite doen om hem bij te houden, vooral op die hobbelige paadjes. Geregeld kregen we ook wegen voorgeschoteld die naar mijn mening bestonden uit opgespoten zand. Toch merkwaardig hoe dan plots aan de andere kant van het water industrie opdook en bedrijven baadden in wit en oranje licht. Om dan later weer een strook bos in te duiken. Toch zijn de tochten hier van een heel ander kaliber dan dat ik gewend ben, want ik trek meer richting Nederland ten noorden van Antwerpen in de winterperiode en in de zomer richting Limburg of Vlaams en Waals Brabant. Maar men moet overal eens gereden hebben, elke streek heeft haar charme.
Aan de bevoorrading werden we weer bijgebeend door het groepje van vier en kwamen ook patje2 en jinba ittai toe die intussen al bezig waren aan hun tweede ronde! Aan de bevoorrading kon je sportdrank drinken en banaan en peperkoek eten. Met de twee kompanen er bij was het voor mij een nog grotere opgave om bij te blijven. En dan kon ik me nog gelukkig prijzen dat ze het tempo wat lager hielden. Na een kapelletje naast een gezellig verlicht houten chalet maakte ik dan een cruciale fout! Ik reed de weide in, in plaats van het pad aan de linkse kant van de prikkeldraad. Ik vond al dat het er daar zo vettig bij lag! Noodgedwongen dus weer moeten terugkeren, waardoor mijn achterstand hopeloos opliep! Niet dat ik me daar druk over maak! Ik ga niet mijn ziel uit mn lijf trappen om anderen te blijven volgen. Het pad voerde me tussen twee prikkeldraden naar een bredere zandweg, alwaar een tractor stond te wachten tot ik gepasseerd was. In de verte zag ik het drietal naar links afbuigen. Omdat Offshore gemerkt had dat ik uit het zicht was verdwenen heeft hij gas geminderd en kon ik weer aanpikken. En dan doemde de verlichte kerktoren van, ik vermoed, Temse, op achter de daken van de huizen. Mooi! Een asfaltbaantje tussen bomen voerde ons weer richting Bazel. En na de passage van het schilderachtige oude historische marktplein rond de kerk, met de gezellig verlichte ramen, waren we weer bij af.
Nog wat nagepraat bij een cola en een La Chouffe. Het inschrijfstrookje kon je inruilen voor een lekkere pannenkoek. Eén van de medewerkers kwam zeggen dat we een kop soep konden krijgen. Want anders moest ze worden weggegoten en dat was jammer. Van hem kregen we ook te horen dat er vanavond een vijftigtal deelnemers waren opgedaagd. Wij vonden dat weinig, maar hij maakte daar geen punt van. Ik veronderstel dat de afpijling van de avondtocht ook de volgende dag nog kon dienen voor de toertocht. Toch fijn dat deze mensen zich de moeite blijven getroosten om de avondrit te blijven inrichten. Twee jaar terug, dat was toen de eerste editie, heb ik deze ook gereden. Ik kon me hier en daar nog stukken van toen herinneren. Rond middernacht zijn we huiswaarts gekeerd. Eer ik thuis al mn spullen weer in orde had en een douche had genomen, was het weer tergend laat! Om vroeg weer op te staan voor de tocht op zondag. En die ben ik vandaag in Essen gaan rijden.
Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1192160#1192160
|