Toertocht (12-25-33-43 km) te Balen-Keiheuvel van WTC De Spoortrekkers.
Na vorige zondag beroofd te zijn geworden van mijn mountainbike nadat ik hem slotvast had gestald om nog een glas te gaan drinken na de toertocht in Hoogerheide, na zoveel keren mijn hart te hebben weten breken bij het zien passeren van een biker, in blits pak gezeten op diens trouwe fiets, en wetende dat ik mijn beste vriend voor altijd zal moeten missen nadat ik er altijd zo veel zorg voor gedragen had, ben ik noodgedwongen met mn oude bike naar Balen afgezakt om hier te komen rijden. Want zelfs de meest laffe dief kan er dan wel in slagen van mijn bike te stelen, doch niet van mij de zin voor het fietsen te ontnemen.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om 12.00 u gestart na mijn fiets tijdens het inschrijven toevertrouwd te hebben aan de mensen van de bewaakte stalling. Al direct van bij de start werden we de zanderige heide opgejaagd, maar door het vele vocht van de vorige maanden lag alles er goed vast bij, een tweetal zanderige plekken tijdens de hele tocht niet te na gesproken. Tijdens het eerste gedeelte van de tocht konden we genieten van een waar singletrackparadijs. Er kwam gewoon geen einde aan de paadjes en wegeltjes die ons voor de wielen werden geworpen. Soms werd ik op de smalle paden achternagezeten door snellere jongens, maar er was hier en daar een plekje waar ik even naar de kant toe uit kon wijken om die mannen vrije baan te geven. Zo kon ieder aan zijn eigen tempo genieten van deze tocht.
Ik miste toch het comfort dat mijn trouwe vriend mij anderhalf jaar lang geboden had. Want van een fully weer naar een hardstaart moeten overschakelen geeft hetzelfde gevoel als van een Ford Mondeo weer in een Suzuki te moeten kruipen! Nu was het best van bij de wat diepere putten mijn kont weer te lichten! Ik was ook zo gewend geraakt aan de gripshift om dan nu weer te moeten klooien met die hendeltjes! Maar ik heb indertijd lang genoeg zo rondgereden, en alles is beter dan niets! Het ging, ondanks mij te moeten aanpassen, eigenlijk niet slechter dan anders. De versnellingen durfden wel eens tegensputteren.
Ongeveer halverwege kwam de bevoorrading die op dezelfde plek stond als vorig jaar en in vogelvlucht op een boogscheut van de start, want even verderop zag je de bikers die nog aan de toer moesten beginnen en de speeltuin in doken. Toch mooi om zien hoe mannen en vrouwen in kleurige fietspakken en dito helmen op hun fietsen rijden, reikhalzend uitkijkend naar hetgeen ze aangeboden zullen krijgen. Wie aan de bevoorrading niets naar zijn zin vond is een moeilijke mens. Appelsien, banaan en diverse wafels en koeken konden er gekozen worden, evenzo sportdrank en soep, terwijl een man er ook Aquarius uitdeelde. Een biker kwam naar me toe en stelde zich voor als Rusor. En zo kregen een naam op dit forum en een biker uit de omgeving van mn woonplaats ook een gezicht. Terwijl we met elkaar in gesprek waren kwamen nog andere bekenden toe, waaronder jinba ittai en drie Papegaaien van mn eigenste club. Jinba ittai had het eerste deel van de tocht dan al twee keren gereden omdat hij het zo leuk vond. Dat is het voordeel van een bevoorrading vlak bij de start. En een weet voor later als ik meer tijd heb.
Intussen was de klok voort blijven schrijden en merkte ik dat het hoog tijd was om weer op pad te gaan, vermits ik s avonds nog elders werd verwacht en dus op tijd weer thuis wenste te zijn. De jonge gaaien uit het nest waren al snel weer uit het zicht verdwenen. Toch heb ik er uiteindelijk nog ene kunnen oprapen die blijkbaar een mindere dag had vandaag. Mijn gemiddelde lag anders niet hoger dan gewoonlijk. Ook het tweede deel van de toer was leuk rijden door bossen en open plekken. Het voetbalveld kwam me bekend voor en daar doemden ze dan ook achter de bomen op: de bizarre torens van het in onbruik geraakte en vervallen voormalige casino van Mol-Gompel en daaromheen de al dan niet gerenoveerde oude arbeiderswoningen rond de glasfabriek. Soms draai ik tijdens een toertocht wel eens naar links af om naar dat bizarre gebouw te gaan kijken. Jammer dat het zo staat te verkommeren.
Paden en nog een tweetal asfaltstukjes brachten ons weer naar Keiheuvel. Mijn tas uit de auto opgepikt, mn bike weer toevertrouwd aan de bewakers en gedacht van als ik er nu ene zou mogen uitkiezen, welke zou ik dan pakken! Ik heb het dan wel over de fietsen, niet over de bewakers! Neen, ik zou nooit een biker kwetsen door zn fiets te pikken. Nog een glas gedronken en een broodje kaas verorberd bij de drie clubgenoten. Toen ik ging douchen kwam josk daar net buiten. Ik herkende hem niet direct zo zonder pak en helm aan. Ik zie deze mensen ook zo zelden gewoon in burger! Tegen zessen werd ik verwacht voor een familiaal etentje in een middeleeuws decor. Dat was een mooie afsluiter van de dag. Het zou vandaag een hemel op aarde geweest zijn, als ik me niet voortdurend zou hebben zitten afvragen van waar in godsnaam zou mijn vriend dan toch zijn! Verdomme!
Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1174467#1174467
|