Toertocht (25-45-60 km) te Hoogerheide (NL) van Loopgroep 14 in 't uur.
Vandaag ook naar Hoogerheide afgezakt, van thuis uit met de bike vertrokken, goed voor 18 km enkel. Daarna de toer van 60 km aangevat, die aan de eerste splitsing niet aangegeven was, maar later op het parcours was er dan toch een extra lus. Ik had uiteindelijk ook slechts iets meer dan 50 km wat de toer betreft. Toen ik weer aan De Kooi kwam en daar nog redelijk wat bikers bezig zag hun fietsen op hun autos te laden, dacht ik dat ik ergens gemist had, maar dat zal dan wel niet zo geweest zijn. Ik wou eerst nog op mn stappen terugkeren, maar ik wou eerst gaan zien of mn bikematen al gearriveerd waren, wat zo bleek te zijn. Eigenlijk was ik niet boos dat het iets minder was dan voorzien, want ik was stikkapot! Op een bepaald ogenblik zat ik er zelf onderdoor en ben even moeten stoppen. Ik heb er zelfs aan gedacht om ermee op te houden en ergens de 25 km te beginnen volgen, maar het zou de eerste keer zijn dat ik de vooropgestelde afstand niet zou uitrijden, tenzij dan in geval van mechanische pech. Bij thuiskomst had ik 88 km op het tellertje staan, dus dat lijkt me toch behoorlijk!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Thuis vertrokken om 8.30 u en toegekomen aan de manege zo even voor 9.30 u. Er was daar een massa bikers die net gestart waren, anderen die nog stonden te prutsen aan bike en autos om zich klaar te maken en het was een gewriemel voor de manege. Er stond nog een delegatie Papegaaien te wachten op cracra en bever die binnen flyers waren gaan leggen. We waren met zn zessen, wat voor ons clubje een grote opkomst is! Een berichtje gestuurd naar rubber-12 dat de jacht open was, dat ik zou vertrekken om 9.45 u en dat hij kon beginnen aan zijn poging mij in te halen.
Bij het begin wat brede paden en veldwegen om de bebouwde wereld uit te geraken. Er kwam een man uit zn oprit met twee loslopende honden, waarvan één achter de Papegaaien aan ging! Dat klein beestje zou zijn beste dag niet beleefd hebben indien één van de achteropkomenden het zou geraakt hebben! Je moet wel niet erg slim zijn van zo buiten te komen als je ziet dat er langs je huis zo veel bikers passeren! De jonge Papegaaien waren zoals gebruikelijk al snel uit mn vizier verdwenen. Het was druk op de paadjes en de tracks die rakelings langs de boomstammen liepen. Hier en daar wat oponthoud daar waar er steile afdalingen waren en er even diende gewacht te worden tot de vorige veilig beneden was, of op plaatsen waar een riskante put vol modder voor de bike opdoemde. De eerst zo vlak naast een draad nadat we door een stoppelveld hadden moeten stompen. Sommigen probeerden het toch al rijdend, bij de ene met succes, terwijl een andere kennis maakte met de grond. Dat deed me wijselijk besluiten maar de voet te gaan! Even verderop op een singletrack doemde weer zon put op. Oponthoud, maar toch geprobeerd van er door te geraken zonder van mn fiets te komen, me voortduwend met één voet op de grond! Ja, dag Jan! Die put was dus dieper dan dat hij er uit zag, zodat mijn wiel vast kwam te zitten en ik bijna overkop ging! Me nog net op tijd kunnen losklikken. Met mezelf staan lachen, t moet een gek gezicht geweest zijn voor de twee jonge vrouwen die langs de kant stonden. Want ik hoorde een meisjesstem achter me zeggen: je hebt het toch nog beter gedaan dan ik, meneer, terwijl ze zich omdraaide en haar beslijkte billen toonde! Buiten die enkele plaatsen was het parcours verder behoorlijk droog, alhoewel er na de lange natte periode toch veel water in de grond zat, waardoor alles ferm aanzoog! Ik moest geregeld toch moeite doen om vooruit te komen. Om dan te zien hoe jongere gasten, en soms ook ouderen, me voorbijvlogen alsof ze niet hoefden te trappen!
Van ongehoord gedrag geen last gehad. Integendeel. Ik had een groepje van een club zien naderen, snelle kerels, en ik was superbedankt omdat ik op de bebladerde zijkant ging rijden om hen te laten passeren. En op een andere track wilde een groepje me pas voorbijsteken nadat ik twee keren achterom had gekeken om te willen zeggen: nou, komt er nog wat van! Omdat ge zo aandringt, hoorde ik de eerste in het voorbijrijden zeggen! Er zijn gelukkig ook nog veel hoffelijke medebikers.
Intussen had SilverFokske me bijgebeend. Bever had me bij het vertrek verteld dat hij hem had zien binnengaan naar de inschrijving. Ik wist dus dat hij op komst was. Het was sympathiek dat hij tot aan de bevoorrading bij me is gebleven, want mijn tempo lag laag, ik was verdomd moe! Ondanks dat toch het traject van de 45/60 opgedraaid. Op die plek was net zoals vorig jaar weer één of ander te doen, toen was het een loopwedstrijd, zodat de splitsing daar niet goed zichtbaar was door de vele mensen die er stonden. Verderop stond SilverFokske te wachten. Hij had gehoord dat er een biker gebotst had met een biker of wielertoerist die er op de baan reed. Ik had inderdaad een groep renners zien staan waarvan er waren die hun fietsen aan het inspecteren waren. Maar het was dus niet ik die dat overkomen was! We kregen een aantal uit de kluiten gewassen heuvels voorgeschoteld die ik toch over geraakte, maar ik raakte daardoor ook weer wat achterop. Ondanks vermoeidheid toch de afslag naar de extra lus voor de langste afstand gekozen. Ik passeerde de oude boerderij waar de bevoorrading van de toer vanuit Halsteren gestaan had. Dan de spoorweg over en weer de bossen in. Ik herkende het nog van toen.
Om dan weer te kunnen genieten van de speeltuin in Zoomland. Dat is de plek waar de track voortdurend het pad kruist om zo alle zandhopen, bulten en heuveltjes mee te kunnen pikken! Vorig jaar heb ik daar nog een biker uit de nood geholpen door hem mn pompje te lenen. Het is zeer leuk rijden daar! We staken ook via een smal brugje de Zoom over, maar mochten naar links afslaan. Langs rechts ligt namelijk een zeer modderig stuk dat in andere tochten wordt aangedaan.
De bevoorrading kwam laat. Ik was er aan toe. Niet zozeer aan iets eetbaars, dan wel aan een rustpauze. Er waren nog bananen en soep, waaraan ik mn best heb gedaan. Ik werd er aangesproken door een biker met een pak van mountainbike.be aan en die de papegaai op mn vest had gezien. Het bleek Dickie te zijn. Weer eens iemand die ik tegenkom. Eerder was Mtbiker from Berendrecht me al voorbijgevlogen. Ook josk kwam toe, ook al was hij me in Zoomland al voorbijgestoken. Maar hij had een lekke band gehad. Ik had hem nochtans niet aan de kant zien staan! Toen wij op het punt stonden te vertrekken kwam ook rubber-12 daar toe. Zo veel mensen van t Belgisch forum ineens bij elkaar, dat gebeurt maar zelden.
Ik ben iets eerder vertrokken met de wetenschap dat de anderen mij snel weer zouden inhalen. Vlak na de bevoorrading kwam een pad dat geaccidenteerd was door boswerken en bomenkap. Maar de voorgangers hadden al een mooi pad gebaand. Rubber-12 en SilverFokske namen elkaar op sleeptouw zodat ik definitief achterop raakte. Ik ben nog twee meisjes voorbijgereden, waarvan één het knap lastig had. En verder heb ik nog slechts één biker me weten inhalen. Voor de rest had ik enkel nog te maken met groepjes wandelaars. Daarstraks hadden we nog eens af te rekenen met een kleine zwarte hond, net een kleine buldog met een lelijk smoeleke, die ostentatief midden het pad bleef staan en geen stap opzij zette! Ik had er kunnen over rijden om te zien wat voor effect het had, of hij dan opzij zou gaan, maar ja, dat kunt ge niet maken hé! Hij zal gedacht hebben van ik heb even veel recht van hier te zijn als die kerels op hun fietsen!
Vermoeidheid werd mn deel, mijn snelheid (lees eerder traagheid) zakte zienderogen. Even aan de kant gaan staan om een meegebrachte energiereep te verslinden en eens goed aan mn lurkzak te tutteren, in de hoop van wat kracht te hervinden. Ook het vliegveld van Woensdrecht werd weer gepasseerd. Ik had de indruk dat een pijltje van de vaste route was afgedekt met een zwarte plastieken zak daar waar het parcours dat van de vaste route verliet! Dat zal niet in dank afgenomen zijn door de routerijders die er hadden kunnen zijn! Toch nog proberen te genieten van de bultjes en de heuveltjes die ons werden aangeboden op een plek die ik al tijdens andere tochten gepasseerd had. Ik herkende veel stukken terug van de toertocht vanuit Halsteren.
Ik was niet boos dat de toer iets korter was dan voorzien. Er waren nog redelijk wat mensen die hun fietsen op de auto aan het zetten waren om weer naar huis te vertrekken. Nog een glas en een koffie gedronken met SilverFokske en rubber-12 en met deze laatste de rit huiswaarts aangevat via de Putseweg. Zou het frietkot op de grens open zijn? Vorige zondag niet! Wat gaat ge eten, vroeg rubber, frieten of een halve kip? Ik kan dat toch niet staan afkluiven op straat! Ik zou daar geen probleem van maken, zei rubber. Ge kunt het ook nog anders doen, zei hij. Ge kunt een halve kip én frieten eten! Toen we door Putte reden, waar het altijd zo druk is omdat de winkels er op zondag open zijn, begon het zwart te zien voor mijn ogen! Van uitputting? Van de honger? Nadat we aan het kruispunt op de grens afscheid genomen hadden, heb ik de rubber zn raad opgevolgd! Ik heb een halve kip verslonden, discreet op een bank achter geparkeerde autos en na een babbeltje met een man die me aansprak omdat hij zelf ook vaak ging rijden, heb ik ook nog een pak frieten verorberd! Niet moeilijk dat ik niet vermager! Maar ik heb toch maar een kleintje gevraagd! Toen ik de straat richting Ravenhof insloeg zag ik, ondanks de zon in mn ogen, Triple in zn geel-zwarte outfit naderen. Ik begin hier hoe langer hoe meer liefhebbers van het stalen/carbonnen ros te kennen! Ik was opgelucht van thuis te komen. Toch mn fiets nog grondig proper gemaakt. En seffens ga ik naar Witse kijken! Het was een mooie toer, zoals steeds in deze streek, maar ik heb afgezien vandaag!
Link (B): http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1163520#1163520
Link (NL): http://www.mountainbike.nl/forum/viewtopic.php?f=5&t=76013&p=1256808#p1256808
|