Toertocht (10-25-40 km) van De Bokkerijders te Overpelt-Holheide.
Gisteren ook in Overpelt komen rijden. Ik vond een parkeerplek vlak bij de ingang van de zaal Holheide. Me ingeschreven en het goede doel gesteund door de aankoop van een paar krasloten voor Duchenne Heroes. Aan de toer begonnen zo omstreeks 12.10 u. We doken direct de bossen in via het gebruikelijke paadje, want het is beslist niet de eerste keer dat ik hier een toer kom rijden. In dat bos naast het voetbalveld liggen al zodanig veel tracks en paadjes dat men daar al direct enkele kilometers bij elkaar kan sprokkelen als men u alle hoeken en kanten ervan laat zien! Alle paadjes lagen er bijzonder goed droog bij, wat ik niet verwacht had na een vochtige periode van regen, sneeuw en weerom regen. De sneeuw heeft hier anders goed huisgehouden in de bossen, want bijna overal lagen ze bezaaid met afgebroken takken van dennenbomen die het begeven hadden onder het gewicht van de sneeuw. En er waren dikke knoesten bij. Soms had zelfs een hele boom het begeven. Op diverse plaatsen waren mensen bezig met het afzagen van de bruikbare stukken, terwijl de kleine takken met naalden aan de kant werden achtergelaten. Er is nog veel werk eer alles daar weer weg zal zijn!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na de speeltuin in de buurt van Holheide achter de rug te hebben, werden we de baan (Hasselt-Eindhoven?) over gestuurd richting Lommelzand om daar paden en tracks mee te kunnen pikken. Daarna ging het via een stukje fietspad en track naast die baan, maar dan in de hoogte gelegen, richting spoorweg. Deze keer de spoorweg niet eerst over, maar onmiddellijk naar links er langs. Brede en smalle paden in de bossen waarvan het uitzicht me nu al wat vertrouwd wordt, werden ons deel. Ik herkende ook de Ford-testbaan waarlangs de meeste tochten vanuit Overpelt passeren. Deze keer doken we ook tussenin nog eens het bos in om een track mee te kunnen pikken. In het stoppelveld naast het lange pad naast de testbaan waren mannen zich aan het amuseren met een bike en wagentjes die voortgetrokken werden door een soort sledehonden.
De bevoorrading stond in de buurt van de berg, hij heeft een naam, heb ik vroeger al wel eens in verslagen gelezen, maar ik ben hem vergeten. Witte berg? De bevoorrading stond niet op de plek waar de Peltercrossers deze plaatsen, om zo te zeggen aan de voet van de heuvel, maar even verderop. Ik heb daar nog ooit al gestaan! Er waren wafels, bananen en sportdrank, de liefhebbers konden ook soep drinken. Na de bevoorrading werden we na enkele paadjes en tracks over de bewuste berg gejaagd. Maar doordat we van de andere kant kwamen, raakte ik er nu eindelijk eens in één ruk op, iets wat me anders niet altijd lukt! Er liggen nogal wat wortels. Hij was ook minder zanderig dan in de zomer. Deze kant toch, want eens weer beneden moest je weer naar boven door het losse zand en de zavel! Dat lukte dan weer niet, maar mijn voorganger en opvolger gingen ook te voet! Bij het naar boven klauteren heb ik voor het gras langs de zijkant gekozen en merkte ook op dat daar inderdaad een paadje loopt, zoals in andere posts al vermeld werd! Een weet voor de toekomst!
De natte ondergrond zoog bij momenten toch wat aan, ik had in ieder geval het gevoel dat ik flink moest trappen! Vermoeidheid werd mn deel. Veel andere bikers waren er niet, logisch als men kan vertrekken tussen halfnegen en twee uur! Ik heb toch altijd wel geregeld andere mensen gezien. Dat was goed zo. Bij te veel bikers wordt ik te fel opgejaagd als trage rijder, maar moederziel alleen rijden is ook niet leuk.
Het laatste stuk van de terugweg zag er wat anders uit dan dat ik gewend ben hier. Wat meer straten en hier en daar nog een bospaadje. Uiteindelijk doken we dan weer de bossen in achter de huizen en de sportvelden en na nog enkele ommetjes op de vele tracks die hier liggen, waren we weer bij af. De voetballers waren actief op het plein. Mn fiets proper gespoten en weer op de auto gezet. Daarna onder de douche. Het was nog druk in de kleedkamer. Het was ook de eerste keer dat ik hier eens onder warm water kon staan! Dat deed deugd en ik kon proper weer naar huis. Eerst nog wat uitgerust in de zaal bij een drankje en één van de tijdschriften wat doorbladerd. Ik zag er mensen die ik niet ken maar die ik er bij eerdere toeren vanuit Holheide ook al had zien zitten, zo ook de dames die aan de soep stonden. Tijdens de terugweg viel het me op dat Overpelt toch wel een eind van mijn stek gelegen is, want ik rijd er ruim een uur en een kwart over met de auto. Via Postel en de E34, dat is rustiger rijden dan de E313. Thuis mn fiets nog proper gemaakt in het donker onder een halogeenlamp met bewegingsmelder en die dus geregeld uit gaat! Want vandaag ben ik mn hartje gaan ophalen in de speeltuin hier dichtbij, over de Nederlandse grens, in Hoogerheide. Ik was in ieder geval goed moe en blij dat ik me s avonds in de zetel kon zetten! Mooie tocht van de Bokkerijders.
Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1163593#1163593
|