Toertocht (25-45 km) van Wielercomité WC Huijbergen te Huijbergen (NL).
Vandaag ook naar Huijbergen komen rijden, van thuis uit vertrokken met de bike, zon 18 km enkel, de toer gereden die zon 40 km was en met de rit weer naar huis, waarbij ik nog enkele off-road-paadjes heb meegepikt, samen goed voor 79,69 km. Ik had weer veel tijd nodig om me klaar te maken vanochtend en dan weer vergeten dat ik zinnens was van mn banden nog op te pompen, zodat ik een half uur later weg was dan voorzien, zegge omstreeks 9.00 u. Via de Parijseweg (Hoevenen), De Neus (Stabroek) en het Ravenhof naar de Putseweg en zo naar Huijbergen. Er was nog een groepje van drie onderweg, maar die gingen wat te snel. Naast de Abdijlaan richting Huijbergen kreeg ik bikers van de toer te zien die op de track evenwijdig met het fietspad reden. Later zou ik merken dat zij op dat ogenblik al bijna de helft van de toer er op hadden zitten, misschien zelfs al meer. Ze kwamen sneller vooruit op de track dan ik op het asfalt, maar t waren smalle, jonge gasten die geen gewicht te torsen hadden!
Ik had aan de inschrijving weer bekijks met mn helmlamp en kreeg de vraag of dat nu een camera was dan wel een gps-toestel! Ik denk dat het toch niet handig is van een gps op uw helm te monteren! En op You-tube zullen ze lang moeten zoeken naar het filmpje! Een sms gestuurd naar rubber-12 met melding van mn vertrektijd en direct antwoord gekregen en hem daarna naar zn bike zien stappen! Teleurgesteld dat ik nog niet weg was, want nu kon hij mij niet proberen in te halen. Na enkele Huijbergse straten, een pad tussen de weiden en een stukje over een Kalmthoutse straat, quasi direct het bos in. Bij de eerste ietwat uit de kluiten gewassen heuvel bleef ik al in het zand steken, ik kan de schuld niet steken op het drietal mannen dat daar op de sukkel was, want ik zou toch stilgevallen zijn, en weg was de rubber. Het was hier en daar uitkijken voor gladde ijsplekken op de paadjes, maar de randen waren meestal vrij, zodat er geen gevaar was om weg te glijden. Want rubber had me al bang gemaakt door te zeggen dat hij ene Singletrackbiker was tegengekomen die beweerde dat alles er glad bij lag! Dat viel dus best mee! Daar waar de paadjes open plekken in het bos kruisten lag nog sneeuw en was het wat uitkijken geblazen. Ik raakte anders moeilijk vooruit, mijn snelheid lag tergend laag, het wilde maar niet vlotten. Ik had de vorige nacht in mn tram liggen hoesten en slecht geslapen! Even later kwam rubber me weer voorbijgereden! Hij was ergens misreden! Maar het duurde niet lang of hij gaf me alweer het nakijken! En ik maar stompen en stompen!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het parcours was om duimen en vingers van af te likken, één van de mooisten van de streek. Singletracks à volonté met regelmatig een heuveltje dat diende bedwongen te worden. De bossen hier bulken van de paadjes en tracks. Even verder rijd je weer door een stuk open vlakte of heide om daarna een donker sparrenbos in te rijden dat me deed denken aan het enge bos uit de Fabeltjeskrant, populair tijdens mijn jeugd zaliger! In deze bossen zijn de mooiste toeren te rijden die ik tijdens mijn bikend leven al gereden heb. En ik ga toch geregeld elders in de Kempen, Limburg, Vlaams en Waals Brabant en uitzonderlijk eens naar Oost-Vlaanderen rijden. Tegen de Ardennen kan de Brabantse Wal niet op, maar die zijn niet haalbaar voor mijn leeftijd en omvang! Echte hoogtemeters kan je hier evenmin maken zoals in Brabant, maar daar moet je de bossen dan weer ontberen!
De latere vertrekkers reden me geregeld voorbij en aan de bevoorrading had ik nog slechts het gezelschap van een vijftal andere deelnemers. De voorraad was anders nog ruim genoeg aanwezig: bananen, wafels, een wel erg zoete sportdrank en bouillon die ik voor thee had aanzien. Van alles eens geproefd en dan weer op pad. Vlak na de bevoorrading kwam er weer een mooi stuk dat begon met een serieuze kuitenbijter die ik niet tot boven haalde. Even blijven kijken of de twee die me volgden het wel konden! Ja dus! Dan volgden nog enkele klimmetjes en steile afdalingen op de track doorheen de bossen. Verderop was het parcours vlakker dan de eerste helft, maar ik vroeg me af waar ze de paadjes bleven halen, want we kwamen de bossen gewoonweg niet uit! Een flauw zonnetje scheen door de bomen.
Den draad en de borden gevaar, verboden toegang verrieden dat we aan de luchtmachtbasis van Woensdrecht waren gearriveerd, maar langs een kant die minder meegepikt wordt op andere toeren. In de zandvlakte achter de landingsbanen, waar de lichten die de banen markeren tot in de heide staan, stonden mannen van de club om u op het juiste spoor te zetten: 45 km rechtdoor, 27 km naar rechts! Dus is het voor mij rechtdoor, zei ik. Ik zag rechts van mij mannen die zich amuseerden door over de zandhopen te rijden. Na de zandvlakte naast den draad verlaten te hebben, moesten we een dikke kilometer over het fietspad naast een iets drukkere baan. De enige road van deze tocht! Om dan door seingevers naar de overkant geloodst te worden en weer het bos in te duiken en te kunnen genieten van mooie paden en tracks. Uiteindelijk kwam ik terug aan het vliegveld en moest ik even door een nat en ijzig stukje om dan ook over die zandhopen gejaagd te worden. Dat was in het begin toch even te voet! Na deze laatste splitsing is me nog slechts één biker voorbijgestoken. Ik was dus weer goed op weg van als laatste te arriveren!
Naar het einde van de tocht toe moesten we de Abdijlaan kruisen, net voor de bebouwde kom van Huijbergen, en werden we nog vergast op een prachtig stukje met een track over allerlei bulten en heuveltjes, de ene al wat hoger dan de andere. Twee keer voetje aan de grond moeten zetten omdat ik even in het zog beland was van een trio, twee mannen en een vrouw, die traag reden (nog trager dan ik!), duidelijk nog behendigheid misten, en zich moeten gevoeld hebben zoals ik wanneer er op zon plek een snelle in uw wiel hangt!
Toen de bossen weer plaats maakten voor weiden wist ik dat het einde in zicht was. Na het bordje einde van de toertocht letterlijk het hoekje om en nog even moeten zoeken naar zaal De Kloek, ik denk dat er al een pijltje weggenomen was. Rubber-12 en SilverFokske waren nog aanwezig. Dus kon er gebestewenst worden voor Nieuwjaar. Vermits Fokske toch niet op het afgesproken uur thuis zou kunnen zijn, nog een glas gedronken. Nog een babbeltje en even over tweeën weer huiswaarts over nog enkele bospaadjes voorbij camping De Staartse Duinen en zo naar de Putseweg. Ik werd achtervolgd door donkere wolken waaruit een witte neerslag viel! Nog een friet gegeten aan het kraampje op de grens en blijkbaar ben ik daar gespot door jww! Ik had eigenlijk liever een halve kip gehad van het andere kraam, maar het is geen gezicht van een kip staan af te kluiven op de openbare weg! Kreeg ik aan dat frietkraam nog de inhoud van die donkere wolken over mn zip: een hagelbui! Thuis mn fiets en spullen nog proper gemaakt. Kortom, het was weer een daguitstap voor den deze!
Prijsvraag: wat stond er op de pijlen van de toertocht?
Link: http://forum.mountainbike.be/viewtopic.php?p=1156296#1156296
|