Toertocht (15-25-35-41-55-73 km) van de Muggenbergse Stoempers te Molenbeek-Wersbeek (Bekkevoort) op zondag 10-07-2016.

De startplaats van de toertocht van de Muggenbergse Stoempers vanaf de voetbalkantine langsheen de Halensebaan in Molenbeek-Wersbeek (Bekkevoort) kon ik me nog goed voorstellen ook al is het al van 2013 geleden dat ik deze tocht reed! De vorige twee jaren reed ik de tocht van Hamont-Lo, maar die blijkt van de kalender verdwenen! Niet te schatten dat de jaren zo snel voorbijvliegen! Ik was pas om 10.30 u aan de start, er was zelfs geen plaats meer op de grote parkeerweide! Zo goed als samen vertrokken met biker Moventoch die ik de dag voordien nog gezien had tijdens de toertocht vanuit Dorne-Opoeteren (Maaseik). Die mens kijkt ook niet op een kilometertje meer of minder om overal present te tekenen op toertochten! Hij vertrok nog voor de rit van 70 km, maar dat zag ik niet meer zitten. Ik had me per vergissing aan de inschrijving langs de kant van de grote ritten aangeboden, maar dan gezegd dat dit niet meer ging lukken, tenzij zij tot donker op me zouden wachten! Moventoch rijdt tien keer zo snel als ik!

De eerste 3 km verliepen over veldwegen en sporen om dan de eerste knappe holle weg te bereiken voor een stevig klimmetje. Dan volgden enkele zachtere beklimmingen in een volgende portie holle wegen. Die holle wegen en sporen zijn een constante in deze toertocht en kenmerkend voor de grensstreek tussen Limburg en Vlaams-Brabant. De holle wegen werden afgewisseld met de overtocht van meer open stukken tussen boomgaarden. Op 5 km passeerden we door de velden de achterkant van de parkeerweide wat betekende dat we een grote lus hadden gereden. Om 10.50 u werd ik vereeuwigd op een foto, maar ik heb en wil geen Facebook, dus ik kan ze niet zien! Midden in een boomgaard stond een bord dat de grens aanduidde tussen Bekkevoort en Molenbeek-Wersbeek en daar was een splitsing tussen de kidstoer en de ritten van 25-35-41-55-73 km.

Op 9 km kruisten we een grote baan ter hoogte van de Halensebaan in Kortenaken. Een veldweg voerde me voorbij een eenzaam huis dat meer in de diepte tussen enkele bomen verscholen stond. De dakpannen weerkaatsten de zon. Op 12 km stonden we voor een zware klim naar een maïsveld toe. De beloning was een leuke afdaling door eerst hoog gras overgaand in een steenpad tot aan de splitsing tussen de 25 km en de 35-41-55-73 km. Deze kwam op 13 km van het vertrek om 11.30 u. Gekozen voor de rit van 41 km. Er volgde een stevige klim over stenen in de holle weg Neerveldstraat vanaf de grijze kapel tot de witte kapel die in de diepe holle weg gebouwd werd en een aantal jaren geleden gerestaureerd. We sloegen linksaf in de richting van Assent (Bekkevoort) om lichtjes verder te klimmen. Eens boven weer in open veld konden we genieten van een knappe lange afdaling. Een holle weg, een veldpad en een zware klim over asfalt leidden tot de Struikstraat in de richting van de snelweg E314. Op 15,85 km ging het een bruggetje onder.

Er volgde nog een snelle afdaling, een asfaltbaantje en een brug over de snelweg. Daar gaapte ons de steile klim van 7,50% en 360 m lang op de Pannenhoef aan. Het loont altijd de moeite om op de plek waar asfalt overgaat in een onverharde holle weg ter hoogte van het huis dat daar eenzaam en alleen op de top staat eens te stoppen en achterom te kijken. Je hebt dan een knap uitzicht over de groene streek met zicht op een bocht in de snelweg in de diepte. De klim in het onverharde gedeelte van deze weg is minder steil We reden dan over een hoogvlakte door boomgaarden naar een afdaling in een mooie holle weg. Aan de omgeving kon ik zien dat we dan aan de afdaling begonnen in een bijzonder knappe groene omgeving naar de Begijnenbeekvallei toe. Niet voor niks is deze plaats nabij Assent uitgeroepen tot het mooiste plekje van Bekkevoort. Nadien dienden we opnieuw te klimmen uit de vallei en deze klim in de Watermolenweg, een trage wegel, is niet van de poes. We kwamen toe op de Provinciebaan naast de oprit naar een achter het groen verscholen huis. De baan over op 21,85 km om dan verder te rijden over de beenharde veldweg richting de bevoorrading.

De bevoorrading stond opgesteld op een kleine parking naast de Provinciebaan, de weg naar Glabbeek. Ik was er met de wagen gepasseerd op weg naar de start. Voor mij kwam ze op 22,75 km om 12.30 u. De grote troep was hier dus al lang gepasseerd. Er was toch nog genoeg voorraad van bananen, wafels, centwafels, sportdrank en water. De appelsienen waren door de voorgangers verslonden. Er kwamen nog twee jonge kerels toe die goed bezweet waren. Het was intussen goed heet geworden. De groep medewerkers kon zo stilaan aan inpakken beginnen denken. Na de stop sloegen we vanaf de parking een zandwegeltje in en voerde een zachte klim in een holle weg ons tot de splitsing van de 25-35 km en de 41-55-73 km op 23,23 km van de start. We kruisten dan een hoogvlakte waar we een watertoren en een kapelletje zagen staan. We reden er over de Kuylleboschhoogeweg, een hele mond vol voor een zanderige trage weg, tot we aan een asfaltbaan arriveerden. Er volgden nog landelijke paden.

Verderop reden we de Halensebaan op, dus waren we in principe niet ver van de start, en de kerk van Molenbeek-Wersbeek voorbij, om weer de bewoonde wereld te verlaten voor een lange klim in een hol pad zo omstreeks 27 km. Na een eindje over asfalt bereikten we de splitsing tussen de kidstoer en de andere routes op 28,50 km van het vertrek. 13.00 u. Vanaf 29,50 km werden we getrakteerd op een klim over kasseitjes in een servitudenpad en de overtocht van een hoogvlakte. Die overtocht werd afgesloten met een plezante afdaling in een knappe holle kasseiweg waarna we in de Wijndriesstraat werden uitgespuwd. Tegenover staan enkele nieuwe huizen en aan die bewoners heb ik ooit eens de weg naar de start gevraagd omdat op deze plek al een aantal pijlen ten onrechte waren opgeruimd. Dat was aan het einde van de toertocht van MTB@Bekkevoort met start in de Oude Tiensebaan niet zo ver van deze plaats. Die mensen konden mij haarfijn uitleggen hoe ik moest rijden waarna ik weer pijlen trof. Het is jammer dat deze tocht al een jaar of twee niet meer wordt georganiseerd! Het was nu ook linksaf tot aan de rode postbus! 30,50 km.

Het ging even door de bewoonde wereld waarbij ik twee keren een grotere baan diende te kruisen. Van 32 km tot 33 km bereden we enkele leuke singletracks in een bos aan de Oude Leuvensebaan te Bekkevoort waarna het een wijle over beton ging. We bereikten de Beurtstraat, een holle weg in Tielt-Winge. Daar was een splitsing tussen de ritten van 25-35-41 km en 55-73 km op 35 km van het vertrek. 13.35 u. Wegen, servitudes, trage wegen en de doortocht door een strook bos voerden ons omstreeks 37 km over het grondgebied van Tielt-Winge. Een laatste zware klim over een keienpad annex grasspoor werd ons op 38 km voorgeschoteld. Om ons dan een laatste keer lekker te kunnen laten gaan over een afdaling weer tot af. Met 40,50 km op het tellertje bereikte ik om 14.00 u aldus opnieuw de kantine op het voetbalveld van Sporting Molenbeek. Ik spotte er Peter, Marcel, Maurice en Filip die hier ook waren komen rijden. In een bloedhete zomerzon nog een hele tijd zitten buurten, drinken en een braadworst naar binnen gewerkt. Voor bonnetjes moesten we niet ver lopen, die werden verkocht door een man en een vrouw die aan een tafeltje naast ons zaten. We kregen zelfs een tijd het gezelschap van de voorzitter van de Muggenbergse Stoempers. Peter kent ook iedereen en als hij goed op dreef komt dan is de ambiance verzekerd! Het was een mooie toertocht met een knap parcours bij prachtig weer. Blij dat ik hier nog eens geweest ben…

StrammerMax