14de Beerze Brave Veldtoertocht (25-35-50 km) van ATB Vessem te Vessem op zondag 03-04-2016.
Het wordt een traditie want sinds mijn eerste deelname aan de lichtjestocht van Esbeek waar ik van een biker van ATB Vessem een flyer toegestopt kreeg van hun toertocht enkele weken later, heb ik, noch van de lichtjestocht, noch van de toertocht in Vessem, geen enkele uitgave meer gemist. Je vindt er geen technische hoogstandjes en de hoogtemeters blijven beperkt tot het overschrijden van enkele bultjes, maar de toertocht gaat integraal door de bossen en zo zie ik het graag. Vessem ligt een eindje over de grens tussen België en Nederland en nabij Eindhoven. Je ziet er dan ook geregeld laag vliegende vliegtuigen en dan denk je in deze barre tijden aan de bomaanslag op de luchthaven van Zaventem. De inschrijving verliep dit keer niet in het sportcentrum maar op de binnenkoer van de Herberg Brouwerij De Gouden Leeuw. Dit is een voormalige brouwerij die tot herberg en restaurant omgebouwd werd. De inschrijving was buiten aan twee tafeltjes, er was veel drukte op de binnenkoer en om 9.15 u was ik op pad.
We verlieten de herberg door de grote inrijpoort waar het rechtsaf de Jan Smuldersstraat in ging. Die straat voert vanuit het centrum van Vessem naar de bossen toe die we vanaf de kapel dan ook direct insloegen. Tot 2 km kregen we zanderige wegen voor de wielen. Enkele van die paden hadden met hun kort opeenvolgende bultjes de allure van een wasbord. We passeerden de vroegere startplaats aan de sportvelden van het sportpark De Lille en vanaf 3 km kregen we bredere bospaden en reden we voorbij een groot ven in de bossen. 9.30 u. We werden daar meteen op de foto gezet. Een halve kilometer verder reden we rakelings langsheen dit mooie ven. Er volgde een paadje door een donker bos waarop zich sporen als singletracks hadden gevormd. Bredere zandwegen, soms op de rand tussen bos en velden, voerden tot de zandweg Klein Halfmijl. We reden rechtdoor door de Grote Vliet en rechtsaf door de Kleine Vliet, twee zandwegen door het bos. Op 7 km bereikten we zo de splitsing tussen de ritten van 25 km en van 35-50 km. Het viel me op dat er redelijk wat bikers voor de kortste rit van 25 km kozen! 9.45 u.
Voor de grootste ritten volgde een singletrack doorheen het bos die op 8 km voorbij enkele prehistorische grafheuvels liep. Er liggen er daar zo wel meer in deze streek. Onmiddellijk na de vorige splitsing kwam deze tussen de 35 km en de 50 km nadat we voorbij een bosvijver waren gereden. Gekozen voor de langste rit. Vanaf hier reden we door een meer open landschap. Even ging het over asfalt landelijke wegen in de Hoge Weijerseweg en de Hoogeloonsedijk waar aan twee kruispunten telkens twee seingevers stonden. Op 10 km dook het parcours via een zandweg weer de bossen in. Daar konden we genieten van een mix van boswegen en singletracks langsheen de bosrand. Op 12,75 km passeerden we daarbij rakelings het vakantiepark Molenvelden (Banstraat, Veldhoven). Er volgden paden doorheen het bosgebied Molenveld. Het ging dieper het bos in over afwisselend paden en tracks. Op 15 km zagen we heel even de bewoonde wereld ter hoogte van de Paddevenweg in Veldhoven.
Na dank zij de hulp van twee seingevers een baan gekruist te hebben reden we via Toterfout naar de bossen van Halfmijl. Hier deelden we de paden met redelijk wat wandelaars. Bij aanvang van de rit door Halfmijl lagen de paden er vrij modderig bij. 17 km. De volgende lading bospaden en singletracks voerden doorheen het bos tot op een grote open vlakte. 20,85 km om 10.40 u. Na een modderige gehavende singletrack waar het wat sukkelen geblazen was zag ik een biker uit een zijpad komen. Op 21,50 km kwamen daar alle afstanden weer samen. Even verder reden we langsheen de Groote en de Kleine Meer, twee vennen in het bos. Aan de toegang tot dit gebied beginnen vaste mountainbikeroutes en wandelwegen. We deelden er de paden dus even met wandelaars en bikers op de vaste route. Twee seingevers hielden de wacht aan de kruising met een grotere weg.
We doken opnieuw het bos in voor singletracks die er bij momenten vrij nat bij lagen. We reden over delen van of in de nabijheid van een groene vaste route. Er volgden wasbordwegeltjes in de omgeving van een trimparcours in een woest dennenbos van 23 tot 24 km. Op 25 km kwam de pauzeplaats exact in het midden van de rit. Daar stonden een tentje en een bestelwagen opgesteld op een kruispunt van boswegen. Ik kwam er toe om 11.00 u en heb er een kwartiertje staan rusten en knabbelen. Op het menu stonden bananen, peperkoek, lekkere honingwafels, thee, soep en sportdrank. Enkele mannen en vrouwen van ATB Vessem zorgden er voor het aanvullen van de voorraad. Even werd onze aandacht opgeëist door een vliegtuig dat in een grote bocht laag over het bos vloog.
Na de pauze konden we ons hart ophalen bij het rijden over mooie singletracks. Bij momenten werden we geconfronteerd met plassen, de resten van de voorbije natte periode. Op 28,80 km bewaakten twee seingevers de kruising van een door het bos lopende rijbaan. Aan het einde van het pad dat we in reden kwam een splitsing tussen de 25 km en de 35-50 km. 11.30 u. Een droge zanderige weg leidde naar een volgende door seingevers bemande oversteek. Vanaf 32 km doken we weer volop de bossen in. We reden over enkele lage heuvels die lagen op een pad dat behoorde tot of in de buurt lag van een rode vaste route. Een bordje van de vaste route wees in de richting van een mogelijke verkorting naar Oirschot toe. Van 33 tot 34 km doorkruisten we een zanderig heidegebied om te arriveren aan de splitsing tussen de ritten van 35 km en van 50 km. Deze was gelegen op de rand tussen bos en velden. Om 11.50 u koos ik er voor de langste afstand.
Een singletrack waarop enkele hogere heuvels dienden overschreden te worden en een zanderig pad over de open heide voerden tot een in het bos gelegen fietspad. We reden hier door het natuurgebied Sint-Martensberg nabij Oirschot op de Oirschotse of Oostelbeerse Heide. Te zien aan de pijlen in een zijweg kwamen alle afstanden hier weer samen. Mooie bospaden en singletracks, waaronder enkele woeste exemplaren met heuveltjes en wortels voerden ons door de bossen over of in de omgeving van een rode vaste route. Ondanks het intussen gevorderde uur waren er nog steeds bikers onderweg. Alhoewel het niet altijd een goed idee was van deze te volgen. Zo miste ik op 41 km een pijl door een biker te blijven volgen die bij nader toezien de rode vaste route reed. Ik diende rechtsaf te slaan en een bosfietspad te kruisen, weg van het vaste parcours. Ik reed daarna naast een veld waar landbouwers in de weer waren met het uitzetten van plantgoed onder plastiek banen die met een tractor werden getrokken. Een hele tijd geleden waren we hier ook gepasseerd, maar helemaal aan de andere kant van het grote veld.
Het ging verder over een zandweg om op 41,75 km opnieuw een bos in te rijden. Aan het einde van het smalle paadje dat uitkwam in een bredere zandweg trof ik geen pijlen meer. Rechts geprobeerd, maar geen pijlen te vinden. Op mijn stappen teruggekeerd en links geprobeerd. Een groepje van drie kwam me tegemoet gereden maar die mannen heb ik niet weergezien. Zij zullen op eigen houtje aan het toeren geweest zijn. Toen ik opnieuw de andere kant uit reed had ik het geluk van twee bikers van ATB Vessem te zien naderen. Ik moest die snelle kerels wel abrupt doen stoppen! Mijn vrees dat de pijlen vanaf hier al opgehaald waren bleek gegrond! Door mijn tenue herkenden ze in mij de schrijver van de verslagen wat bij één van de mannen de opmerking ontlokte “dat de club geen slechte beurt kon maken” in het verslag van deze editie. Er werd dus gebeld met één van de bikers die bezig waren met de opruim. “Ze waren al voorbij de schuilhut en er waren al twee groepjes gefusioneerd”, dus wachten met opruimen had geen zin meer, was het verdict! Ik wist dat de schuilhut naast de grote baan bedoeld werd, daar had ik bij vorige edities bikers zien wachten om te beginnen met het ophalen van de pijlen. Aan de opruimers was gemeld dat er als laatste een groepje van drie onderweg was en dat men na hun passage kon opruimen. Wat niemand kon weten is dat dit groepje van drie mij ingehaald had en dat ik dus de laatste was geworden! Prompt kreeg ik een escorte over het uitgestippelde parcours! Ik mocht zelf het tempo bepalen, maar op een bepaald ogenblik reed de biker voor me dik 27 km/h en zulke snelheden haal ik zelden! Ik moest dus wel een tandje bijsteken!
We bereikten vanuit het bos de grote baan met de schuilhut en doken daar opnieuw het bos in om te rijden over dolomieten paadjes die deel uitmaken van een groene vaste route. Er volgden nog enkele mooie paden en tracks door het bos, deze keer aan een veel hoger tempo dan gewend! Omstreeks 47 km haalden we het groepje in dat bezig was met het opruimen van de pijlen! De man die me indertijd de flyer van deze toertocht had toegestopt bij mijn eerste deelname aan de lichtjestocht in Esbeek was er bij. Afscheid genomen van mijn escorte, van hier af kon ik weer gewoon de pijlen volgen. De laatste kilometers verliepen nog over mooie genietbare paden door de bossen van Vessem. Uiteindelijk bereikte ik de bewoonde wereld. Daar werden we door de loods van Graafmachines Verkooyen (verhuur en verkoop) geleid, één van de sponsors van de club. We reden er langsheen nieuwe graafmachines die een fortuin moeten vertegenwoordigen! Ik reed het dorp in, voorbij de Jacobusmolen en zo weer tot het Hotel Brouwerij De Gouden Leeuw. Om 13.10 u stond ik daar na 52 km weer op de binnenkoer.
Er zaten nog enkele deelnemers en veel leden van de organiserende club waarvan sommigen langskwamen voor een babbel. Aan de tap buiten kon je uw bij de inschrijving gekregen jeton, of muntje voor de Nederlanders, inruilen tegen een beker Beerzebier. Intussen waren anderen in de weer met de opruim en kwamen de mannen toe die de pijlen hadden opgehaald. De mensen zagen er tevreden uit met hun 750 deelnemers en het mooie weer dat hen tijdens hun toertocht gegund was geworden geweest. Zoals de vorige keren had ik met volle teugen genoten van deze knappe toertocht, omzeggens integraal door de bossen in deze schilderachtige streek. Met dank voor de escorte, de vele seingevers en de prima organisatie.
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!
StrammerMax
|