Toertocht (30-50 km) van de Fietsclub Kees van Boxel te Galder op zondag 15-11-2015.

Op zondag op tijd op, ook al was de nacht vrij kort, want voor de toertocht van de Fietsclub Kees van Boxel te Galder kon je slechts inschrijven tot tien uur. Aangezien wij weten dat de Nederlanders gewoonlijk vrij snel de pijlen weer ophalen, was het zaak van op tijd te vertrekken. Het weer nodigde anders niet uit tot een toertocht. De voorbije namiddag en nacht had het al stevig geregend en bovendien was er zware storm. Het verwonderde me daarom niet dat er nog maar weinig geparkeerde wagens in de nabijheid van de start in het Café Knooppunt Galder stonden, ook al liep de parking aan het sportcentrum waar ik stond na mijn komst vrij vlug vol! Toen ik zo goed als klaar stond om naar de start te rijden kwam Jari daar ook toe. Ik kon alvast vertrekken, hij zou me wel inhalen. Me ingeschreven in het zaaltje naast het café en om stipt 9.00 u was ik op pad.

Het ging het dorp uit en een veldweg bracht ons in de wind na 1,50 km naar het bos. Natte paden voerden ons door het bos en langsheen de bosrand , waarna het duwen was tegen de wind in over een natte veldweg tot aan een asfaltbaantje ter hoogte van het Café Galderzicht. Daar stonden op 3 km enkele seingevers op de plek waar we rechtsaf een asfaltbaantje op dienden te rijden. De Moerstraat bracht ons zo tot aan de Galderse Meren waar we op 3,75 km van tussen enkele paaltjes een zandstrand op draaiden. Slechts enkele mensen met honden liepen er op het strand, het seizoen voor de zonnekloppers is definitief voorbij. We reden dan tot 5 km over zandstranden, over een dijk en door stroken bos langsheen de enkele meren die daar liggen. Tot 6 km voelden we dan het asfalt van de Rijsbergsebaan onder onze wielen. Het ging van daar een gebied in door afwisselend bos en over heide of langsheen de bosrand over enkele leuke singeltracks. Op 9,75 km kwam er een eerste splitsing tussen de routes van 30 km en van 50 km. Gekozen voor de langste tocht.

Vanaf hier kregen we veel bos tijdens het rijden door het Mastbos dat deel uitmaakt van de zogenaamde Baronie van Breda. Het Mastbos is na de Wouwse Plantage nabij Bergen-op-Zoom het oudste cultuurbos van Nederland. Het dankt zijn naam aan de oude dennenbomen of mastenbomen die er staan. Vandaar dat wij Vlamingen dennenappels ook mastentoppen noemen! Op 12,50 km kregen we veel gezelschap van joggers in het bos. We reden er langsheen enkele meren. Er volgden niets anders dan paden, sporen en tracks door de eindeloze bossen tot we op 15 km via een bruggetje de waterloop Mark kruisten. Vanaf het Markdal bereikten we via enkele veldsporen op 16 km de bewoonde wereld van Ulvenhout. Vanaf de veldweg Sulkerpad doorkruisten we de dorpskern van Ulvenhout. Ik herkende enkele plekken omdat ik er ooit eens in het gezelschap van een vriend met de koersfiets gereden had. Het is bij enkele ritjes gebleven, ik rijd niet graag met de koersfiets. Geef mij maar bos en paden ver van alle verkeersdrukte.

Na het doorkruisen van het dorp doken we het Ulvenhoutse Bos in. Paden voerden ons door dit indrukwekkende parkbos over tapijten van herfstbladeren, waarbij we enkele keren een houten bruggetje dienden over te rijden. Dan is het altijd wat oppassen, want zulke bruggetjes kunnen glad zijn als ze nat zijn. We reden in de richting van de snelweg en een brug onderdoor. Dat moet in de omgeving van het snelwegenknooppunt Sint-Annabosch geweest zijn. In deze omgeving had ik nog al gereden, allicht tijdens de toertocht vanuit Chaam. Langs de kant van een bospad troffen we de pauze op 20 km van het vertrek. Het was daar nog vrij druk en er kwamen na ons nog vele bikers toe. Onder een tentje waren vele mensen in de weer voor het aanvullen van de sportdrank, thee, wafels en peperkoek. Vooral de in dikke hompen gesneden peperkoek was lekker. Wij stonden daar omstreeks 10.30 u.

Na de pauze volgde een bijzonder knappe singletrack, weliswaar recht op recht tussen twee rijen bomen over een soort van lage dijk. Een bordje waarschuwde voor mogelijke wortels die er bij momenten effectief lagen. Gewoon er op en er over. Twijfelen was geen optie vermits ik aan de kop reed van een treintje bikers. De hevige stormwind ging intussen heftig te keer in de boomkruinen en dat maakte alles nog spannender! Aan het einde van de track troffen we op 21,50 km een splitsing tussen de ritten van 30 km en van 50 km. We reden verder door het Ulvenhoutse Bos over natte paden die ondanks dat toch nog redelijk goed te berijden waren, al spatte de modder ons geregeld om de oren en begon onze fiets er knap smerig uit te zien! Er waren nog steeds veel bikers onderweg. Eentje daarvan probeerde me op een smal spoor met plassen in te halen op een ongelukkige plek! Hij probeerde over een plas te jumpen, maar dat mislukte. Hij kwam midden in de plas terecht waardoor de modder langs alle kanten in het rond vloog, tot groot jolijt van zijn makker! Terwijl wij probeerden om zo veel mogelijk plassen en modder te ontwijken!

Rond 30 km kregen we een strook waar we toch met echte modder geconfronteerd werden, allicht omdat de omgeving er meer open en blootgesteld was geweest aan de regen van gisteren De wind ging er ook weer fel te keer! We reden er door bos en op de rand tussen bos en velden in de omgeving van de Chaamse Beek en Chaamse Bossen. 11.15 u. Op 33 km reden we eventjes door de bewoonde wereld van Chaam om een kilometer verder een grote baan, de Meerleseweg, te kruisen en de Hondsdonkseweg in te rijden. Ook hier seingevers, evenals veel wind! Na de oversteek reden we door een knap bospark. Wij piekerden ons intussen suf over de toertocht die ons nog niet zo heel lang gelden ook langs hier had geleid, want wij herkenden bepaalde plaatsen en gebouwen, zoals een oud hoevetje met strodak dat te koop stond. Ook later zag ik langsheen een grote baan op een vluchtheuvel op een kruispunt met een zijstraat een kruisbeeld met bloemen ter herinnering aan een verkeersslachtoffer staan en toen begon het mij te dagen. Dat kwam toen aan het einde van de tocht, we werden dan verderop rechtsaf de hoogte in gestuurd tot bovenop een berm die langsheen een snelweg liep, beneden links in de diepte het dorp en in de verte de molen waar de start was. Dat moet dus de toertocht van Bavel geweest zijn. Chaam hadden we immers niet gereden, in Alphen was Jari er niet bij en Hilvarenbeek is te ver van hier. Vanaf het parkbos kregen we geregeld stukken van de toertocht van Bavel voor de wielen. Een dreef leidde ons tot de splitsing tussen de 30 km en de 50 km op 37,75 km van de start.

We werden na de splitsing geconfronteerd met een vrij modderige intro om een mooie singletrack te kunnen bereiken die ons naar de rand van het natuurgebied Chaamse Beek voerde. Op 40 km kwamen we opnieuw toe op de Strijbeekse Heide. 12.00 u. We troffen er nogmaals een splitsing tussen de beide afstanden waar voor ons de laatste tien kilometer van de tocht aanvingen. Een singletrack bracht ons naar een bosparking waar wandelaars hun auto konden stallen voor een bezoek aan de Strijbeekse Heide, de Elsakker en de Chaamse Beek. De Elsakker is een bosgebied in en op de grens met België, waar ook de recent gereden toertocht van Meerle passeert. Allicht kregen we in deze omgeving een mengeling van de toertochten van Meerle en Bavel voor de wielen! We herkenden in ieder geval bepaalde plekken zoals deze parking. Op 42,50 km leidde de rit ons door bos en over open heide om op 44 km de bewoonde wereld aan te doen.

Op 45 km werd de rit een geseling toen we vanaf een plantenkwekerij tegen de ongemeen hevige tegenwind dienden op te boksen in een veldweg die herschapen was in een modderpoel. 12.30 u. Het ritje door deze winderige open velden bracht ons tot op het asfalt fietspad dat vanuit België langsheen het riviertje de Mark naar Breda voert. We kwamen toe aan het bruggetje waarlangs ik vanochtend de start bereikt had. Nu stonden er naast de stropop in fluojasje ook echte seingevers. Ik was daarstraks van mening dat de opvallende pop als seingever fungeerde en daar gezet was voor de tocht, maar bij het naar huis rijden stond ze daar nog terwijl de rest van de attributen en pijlen er opgeruimd was. Allicht staat ze er permanent om de passanten te wijzen op overstekende schoolkinderen die gebruik maken van het fietspad. We reden nog even over het fietspad langsheen de Mark en daarna door een aantal natte velden zoals we ze ook gezien hadden tijdens de rit vanuit Meerle, maar dan aan het begin ervan. Na 49,50 km waren we om klokslag 13.00 u weer bij af.

Tot aan het einde hadden we nog andere bikers gezien en er kwamen er na ons nog verschillenden toe. Na enig aanschuiven werd onze fiets vakkundig proper gespoten. Ook al was het parcours behoorlijk berijdbaar gebleken, onze fiets zag er toch vrij smerig uit! Daar had men binnen in de zaal op gerekend, want we vonden er geen stoel om op te zitten! Alles weggehaald om te vermijden dat vuile bikers alles smerig zouden maken. Gelukkig konden we op de rand van een podium zitten. Er waren nog veel deelnemers binnen en het gekwebbel was dan ook navenant. Lang zijn we na het nuttigen van een drankje niet meer gebleven. Aangezien we voor onze doen vrij vroeg weer terug waren hadden we nog een extra lange namiddag ter beschikking. De toer was ons goed bevallen. Geen spectaculaire dingen, daar hebben we ook geen nood aan. Veel bos, daar rijden we graag in rond. De organisatie was goed in orde, alles duidelijk afgepijld, door seingevers beveiligde oversteken en bikewash na afloop. Een aanrader voor de liefhebbers langs beide zijden van de grens tussen Nederland en België.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op moubntainbike.be en op mountainbike.nl!

StrammerMax