Toertocht (14-29-43-52-65 km) van WTC De Sprinters te Geel-Ten-Aard op woensdag 11-11-2015.

Omdat Jari nog andere plannen had voor deze extra vrije dag koos hij voor een rit dichter bij huis, meer bepaald deze van de Gezôarse Feesten te Eksaarde-Lokeren, een tocht die ik in 2013 ook zelf gereden had. Ik bleef ook in de eigen contreien en trok naar Geel-Ten Aard voor de toertocht van WTC De Sprinters. Deze had ik nog niet eerder gereden. Tot voor kort werd de tocht in december georganiseerd. Een parkeerplek toegewezen gekregen op een weide vlak bij het vertrek. Dan gebeurde wat ik eigenlijk zelden meemaak als ik ergens ga rijden, ook al omdat ik gewoonlijk vrij laat start! De bikers stonden tot buiten toe aan te schuiven aan de start! Allicht ook omdat de langste ritten (52 km en 65 km) maar tot 9.30 u konden starten. Voor die langste ritten was er langs de kant van de bondenleden een aparte inschrijvingstafel voorzien. Om 9.20 u was ik op pad.

Reeds op 1,50 km reden we het bos in voor een portie singletracks en een bospad op de rand tussen bos en velden. Na een riskant smal spoor, waar het balanceren was tussen boomstammen en een grote plas slijk, en laat nu net daar een hele bende achter mij hangen, kwam op 5 km de splitsing tussen de 14-29-43 km en de 52-65 km. Gekozen voor de langste routes waardoor het al snel wat rustiger werd op het parcours. Een lange veldweg, de Brijloopsedijk, voerde ons op 7 km tot op het jaagpad van het Kempisch Kanaal Bocholt – Herentals. Tot 8,50 km voelden we beton onder onze wielen om een privaat bos te bereiken. Dit privaat bos was gelegen op de terreinen van het SCK – CEN – VITO, het Studiecentrum voor Kernenergie. Het was, mits het in acht nemen van een aantal reglementen, vrij toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Het was er tot 11 km knap rijden doorheen de brede dreven. Via deze bospaden bereikten we het Feynends Heike, een natuurgebied in Mol. Die plek was ik tijdens een andere toertocht al eens gepasseerd.

Er volgde niets anders dan bos waarbij we van 13,50 km tot 14,50 km een meer technische singletrack voor de wielen kregen. Een track met vele bultjes en nog licht gehavend door boswerken die er ooit plaatsvonden. Ook van 16,50 km tot 18,50 km ging het lekker op en af over een aantal leuke singletracks op een heuvelachtig zanderig terrein tussen jonge dennen en struikgewas. Toen ik er even halt hield ontmoette ik Rubber-12. Na hem lange tijd niet meer gezien te hebben kwam ik hem tegen na de toer in Merksplas en nog geen twee weken later hier! Na een korte babbel weer op pad. Het viel me op dat er weer meer bikers te zien waren. 19 km om 10.30 u. We reden nog een eindje door het bos tot aan de bekende site van het SCK – VITO (Studiecentrum voor Kernenergie en Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek) aan de Boeretang in Mol. Daar waar sommige tochten rechtdoor de Boeretang blijven volgen ging het voor ons linksaf en reden we over de asfaltbaan die dwars door de terreinen van het SCK loopt.

We reden een brug op en af om aan de voet ervan een tentje te treffen met de eerste bevoorrading, enkel voor de grote afstanden. Ze kwam op 22,50 km van het vertrek en ik kwam er toe omstreeks 10.45 u. Er was veel om te knabbelen zoals bananen, appelsien, cake, wafels, centwafeltjes en drank. Enkele mannen zorgden er voor het aanbod. Tijdens het knabbelen wat bijgepraat met Rubber-12 die er ook nog was. Na de stop ging het direct naar de bochtige singletrack die gelegen is in een langgerekte strook bos tussen het kanaal en de baan langsheen het SCK. Rubber en nog een andere biker de kans gegeven om voorbij te steken zodat ik in alle rust de vele bochtjes aan kon snijden! Tot 24,50 km was het keren en draaien geblazen op dit lange spoor tussen de bomen. We reden dan naar een volgende bos waar we een knap stuk van een rode vaste route op en af over heuvels konden rijden. Op 27,50 km doken we de bewoonde wereld in en reden er over een iets drukkere baan. Pas op het moment dat ik het gelijknamige sportcentrum passeerde, ook startplaats van een toertocht, merkte ik dat we in de Brasel te Dessel reden. Na het oversteken van de Zwarte Nete reden we over het asfalt van de Geelsebaan tot aan Wildeman. Een veldweg, overgaand in het asfalt van de straat Wenen, bracht ons tot op de Pontfortsedijk. Daar bereden we enkele knappe singletracks op en af heuveltjes. Ze maakten deel uit of lagen in de buurt van een groene vaste route. Tot 34 km duurde dit feestje. Om 11.40 u werd ik er een foto vastgelegd. We reden verder door het bos en hier reden weer meer bikers op het parcours.

Op 36 m reden we op de rand van de bewoonde wereld, ik vermoed van Retie. Ik kwam uit een aardeweg langsheen een tuin die vol oud hout en rommel lag. Naast een openstaande achterdeur lagen opengescheurde blauwe zakken naast een stapel lege drankblikjes! Het huis zelf zag er ook niet uit. De ramen in slechte staat en er hing zelfs geen dakgoot meer onder de pannen! Aan de gevel en bouwstijl te zien zeker geen stokoud huis. Binnen lag ook allerlei rommel! Waarschijnlijk woonde hier één of andere zonderling. Wraakroepend hoe sommigen zo’n degelijke woning kunnen verwaarlozen en laten verkrotten! We reden een strook bos in over een deel van de groene vaste route. In dat bos stonden villa’s verscholen. Eens het bosgebied weer uit kwamen we nogmaals toe in de bewoonde wereld. Op 39 km trof ik daar in de lokalen aan een voetbalveld de tweede bevoorrading op 39 km van het vertrek. Ik stond daar om exact 12.00 u op het ogenblik dat er een viertal andere bikers weer vertrokken, waaronder een dame en heer die ik na afloop nog zou te zien en te spreken krijgen. Dit was de bevoorrading voor alle afstanden. Intussen was iedereen op de kleinere ritten hier allicht reeds gepasseerd. Na mij kwam er nog één biker toe en vanaf hier tot aan de finish zou geen enkele andere me nog voorbijsteken. Enkele mannen zorgden er voor partjes appelsien, cake, ander lekkers, soep en drank.

We verlieten de plek over een zandheuvel om direct een splitsing te krijgen tussen de 29-52 km en de 43-65 km. Voor de eerstgenoemden meldde een bordje dat er nog 11 km te gaan waren, voor mij kwamen er nog 24 km. We reden eventjes langsheen een grote baan in Retie, daarna over het asfalt van Metsen tot aan de assenweg Elsdonkstraat op 42 km. We reden een bosspoor in en dat leidde ons naar knappe singletracks in een strook bos aan de Looiendsebergen. In deze speeltuin had ik nog al gereden, allicht tijdens de toertocht van Retie, een klassieker op oudejaarsdag! 43 km. We vervoegden opnieuw de groene vaste route die ons over paden en tracks door een bos langsheen buitenhuizen leidde. De marathon van MTB Mastentop te Kasterlee (15 augustus) passeert hier ook en heeft hier zelfs een bevoorrading staan. 46,75 km om 12.30 u. Ook op 48 km kregen we nog een knappe singletrack in een bos voor de wielen. Eentje met korte bochtjes en op en af enkele hoge heuvels. We reden daarna op de rand met de bewoonde wereld om weer het bos in te duiken over brede paden van de groene vaste route.

Vanaf 50 km kregen we niets anders dan bos te zien tot aan het kruisen van een grote baan op 52,75 km. 13.00 u. Daarna ging het een bos door waarin vele buitenhuizen stonden, vaak nieuwe chalets waarvan sommigen allicht toch permanent bewoond zijn! Op 53,50 km reden we een eindje langsheen de Zwarte Nete tot in Beverdonk. Vanaf daar reden we door een meer open landschap, afgewisseld met bos op de Beverdonkse Heide. In een zandweg bekroop me na 56 km even paniek omdat ik in de verte bikers bezig zag met het weghalen van een pijl. Maar ze verzekerden me dat alle pijlen nog hingen! Tot 58 km voerde de tocht overwegend door de bossen. Daar meldde een bordje dat we een privaat bos betraden. We konden er gebruik maken van singletracks die er weinig bereden uit zagen met een bodem van bladgrond en humus. We kruisten daarbij een viertal keren een aardenweg die door dat private bos liep. Eens de track achter ons vervolgde de rit tot 59,50 km over een nat bosspoor langsheen dit privaat domein.

Een hobbelige veldweg voerde naar een volgend privaat domein, waar we een veldweg in reden. Een landbouwer was in het begin daarvan aan het werk met een tractor op zijn veld. De veldweg eindigde ter hoogte van een kapelletje. 61 km. Na een afslag naar rechts stond er een bordje dat de laatste 3 km aankondigde. We reden dan over de zandweg Breevensedijk in Geel. Via enkele zandwegen langsheen bos bereikte ik opnieuw de plaats van de start. Ik reed voorbij de weide waar m’n auto geparkeerd stond en had er wat moeite mee om de plek van de start weer te vinden! Ik was van mening dat ik daarvoor een paadje rechts had moeten inslaan, maar het bleek iets verderop links te zijn! Om 14.00 u kwam ik er toe met 65,82 km op het tellertje! Ik zal weer de laatste geweest zijn om toe te komen. Mij wat te drinken gekocht, waarna één van de dames mij de beloofde pannenkoeken kwam brengen! Pas dan zag ik dat Rubber-12 nog aanwezig was met zijn bikepartner (V) en druk in gesprek was met de man en de vrouw die ik aan de tweede stop had zien wegrijden. Zij vertelden honderduit over hun hobby: loopwedstrijden met de hond aan de lijn! Een halfuurtje later zijn we allen huiswaarts getrokken; Er stonden nog drie auto’s op de parkeerweide en ik was uiteindelijk de laatste die wegreed op het ogenblik dat enkele Sprinters de linten die ze gespannen hadden kwamen weghalen! De toer was me goed bevallen op deze extra vrije dag. Afwisselend met vele stroken bos en enkele knappe singletracks. Enkel het weer had wat minder somber mogen zijn, maar het was een zegen dat we zonder regen konden rijden!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax