Nightride (22-32-38-42-54 km) van WTC De Wandelaars te Bonheiden-Rijmenam op zaterdag 31-10-2015.

Van de vijf edities van de Halloween-nightride van WTC De Wandelaars op zaterdagavond heb ik enkel de derde uitgave in 2013 gemist! De eerste keer dat deze tocht georganiseerd werd viel hij samen met de mooie toertocht van Merksplas en dat was nu ook het geval. Vandaar trok ik vanuit Merksplas omzeggens linea recta naar Bonheiden-Rijmenam. De start was elders, vanuit de Kiksham Tennisclub en het parcours beloofde daardoor anders te zijn. Het was wat moeizaam om de weg door Mechelen te vinden en een parkeerplekje op de weide achter de tennisvelden. De startplaats was opgesmukt met de gebruikelijke Halloween-attributen zoals heksen en spinnen. Mijn vertrek om 19.45 u gemeld aan Jari, hij zou me inhalen. Het ging het dorp uit, langsheen een waterloop om daarna een bos in te duiken. Daar kwam reeds een splitsing tussen de 22 km en de 32-38-42-54 km op 1,75 km van de start. 42 km leek ons voldoende voor een nachtrit.

Tot 3,50 km reden we door de rustige landelijke bewoonde wereld om in Boortmeerbeek opnieuw bos te treffen. Omstreeks 5 km troffen we daar paadjes over enkele heuveltjes die goed voorzien waren van boomwortels. We konden genieten van een knap stukje bos tot we toekwamen op een baan op de grens met Rijmenam (Bonheiden). Ter hoogte van een waterloop doken we weer het bos in. Omstreeks 11 km reden we in meer open gebied over een dijk, ik vermoed naast de Dijle. Aan de overzijde kon je de vele lichtjes zien van de bikers die daar reden. Ik vermoed dat dezen reeds op de terugweg waren. Veldsporen voerden door de donkere nacht in de richting van de splitsing tussen de 22-32 km en de 38-42-54 km ter hoogte van een bruggetje op 12,50 km van de start. Vanaf hier reden we over veldwegen, bossporen en paden tussen bomenrijen. Heel even kwamen we in de bewoonde wereld om dan weer veel off-road te treffen in Haacht.

Het enige punt van herkenning was het toekomen op een grote baan aan een brug over een waterloop! Ik vroeg aan Jari of hij wist over welke waterloop het hier ging en hij wees naar een grote verlichte betonnen zuil waar in grote letters “Antitankgracht” te lezen was! Groter kon moeilijk! 18 km om 21.15 u, terwijl ik het gevoel had dat we reeds midden in de nacht waren! Tot 20 km reden we opnieuw langsheen een dijk tot op de grens tussen de gemeenten Tremelo (Blaasberg) en Keerbergen (Fazantendreef) waar huizen stonden in een bosrijke omgeving. Hier reden we over paadjes doorheen enkele opeenvolgende stroken bos waarbij we af en toe woonstraten kruisten. Op 22,50 km bereikten we omstreeks 21.40 u de bevoorrading die opgesteld stond op een binnenkoer van een soort binnenspeeltuin, ondergebracht in schijnbaar een gewoon woonhuis. We konden er eten van bananen en peperkoek, soep en sportdrank drinken. Twee mannen zorgden er voor één en ander. Er kwamen nog andere bikers toe, waaronder iemand die we al op andere tochten hadden gespot en gesproken.

Na de stop reden we verder doorheen stroken bos om op een grote baan een splitsing te treffen tussen de 22-32-38 km en de 42-54 km op 24,75 km van het vertrek. Jammer genoeg kregen we vanaf deze plek veel bewoonde wereld te zien tijdens onze doortocht van Keerbergen over onverharde wegen en straten, af en toe onderbroken door een strook bos. Van 27 km tot 28 km konden we genieten van enkele leuke paadjes op en af enkele heuvels. Op 29 km kruisten we een grote baan. 22.10 u. Tot 32 km reden we overwegend door de bewoonde wereld, rustige straten waarlangs huizen stonden. Dan leidde een donker pad naar een baantje. Op 33 km was er een splitsing tussen de 42 km en de 54 km. Gekozen voor de rit van 42 km. Ook na de splitsing reden we vaak door de bewoonde wereld en werden straten afgewisseld met hier en daar een onverharde servitude of paadjes door kleine stroken bos. Van 35 km tot 38 km reden we in volstrekte duisternis over een dijk. Allicht reden hier de bikers waarvan we eerder tijdens de tocht de lichtjes op de andere over konden zien. Het was wat lastig rijden omdat er nevel over de omgeving hing die het fietslicht weerkaatste waardoor de zichtbaarheid werd bemoeilijkt.

Eens de dijk weer achter ons hetzelfde stramien met een afwisseling van woonstraten en servitudes langsheen tuinen of door stroken bos. De laatste kilometers vormden een genietbare afsluiter van de rit omdat we er paden kregen in een knap bos en enkele singletracks op het parcours van een vaste route. Aan het einde van de rit hadden de parcoursbouwers een slingerend pad getrokken doorheen een maïsveld. De meerwaarde daarvan voor de tocht ontging me wel vermits ik vermoed dat mensen die de langste ritten reden aan het einde van de tocht nu niet bepaald zitten te wachten op een plagerij van dit kaliber en er geen behoefte meer aan hebben om in het (letterlijke) licht van de eindmeet over een zigzaggend pad over de stoppels van afgemaaide maïs gestuurd te worden. Het gebeurt wel meer dat in streken die zich minder lenen tot mountainbiken de parcoursbouwers dergelijke stroken voorzien om enig technisch karakter in de toertocht in te bouwen. Voor mij hoeft het niet, ik begrijp ook zo wel dat men aan de rand van een grootstad niet kan verwachten wat in andere streken wel tot de mogelijkheden behoort. Met 43 km op het tellertje kwamen we om 23.15 u weer toe aan de tennisterreinen. Tijdens onze rit hadden we kort na aanvang een spook door het bos zien zweven, waren we een man met doodshoofd tegengekomen die een kleine kruiwagen voortduwde en reden we voorbij een griezelig kerkhof bij het indraaien van het maïsveld.

Het deel van de toertocht voor de bevoorrading was ons zeer goed bevallen omdat we niet zoveel off-road hadden verwacht. Het tweede deel stelde ons wat teleur omdat je ondanks de duisternis goed kon merken dat je door vrij dicht bewoond gebied reed. Allicht omdat er in de schaduw van een stad als Mechelen geen alternatieven zijn. Ik heb al betere nachtritten gereden, maar ook minder goede dan deze! Deze editie was ook beter dan bijvoorbeeld de tweede. De Wandelaars hebben hun best gedaan om er een leuke avond van te maken en de beste manier om dat te waarderen is van gewoon te komen rijden zoals wij gedaan hebben!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax