Toertocht (28-38-44 km) van de Wielertoeristen Kasterlee te Kasterlee-Houtum op zaterdag 03-10-2015.

Traditioneel op zaterdag de toertocht van de Wielertoeristen Kasterlee vanuit Kasterlee-Houtum gereden. Jari reed de toertocht in Moerbeke, de rit van 70 km, omdat zijn vriendin daar in de omgeving naar een judowedstrijd ging. Het werd dus een tocht alleen. Ondanks het feit dat ik me had voorgenomen van reeds in de voormiddag naar ginder te trekken stond ik pas om 13.15 u aan de start. Net zoals vorig jaar kwam ik er ploegmakker Davies in het gezelschap van een fietsmaat tegen. Zij hadden de rit al achter zich. Voor die ene keer dat we elkaar eens te zien krijgen, even staan praten, zodat het al ruim 13.30 u was eer ik vertrok, een half uur voor het sluiten van de inschrijvingen.

We vetrokken via de zandweg tussen de weiden naast de feesttent nabij de watermolen in Houtum en reden tot aan de Kleine Nete. Linksaf er langs over een track tot aan de volgende brug, de Nete over en aan de overkant terug in de richting van waaruit we kwamen. Op 2,50 km kwamen we aan de kleine sluis op de Nete en lieten we de waterloop achter ons. Op het private erf van een hoeve troffen we de splitsing tussen de ritten van 28 km en van 38-44 km op 2,85 km van de start. Gekozen voor de langste afstand. Veldwegen voerden ons tot aan een bos dat we op 4,50 km in doken. We kregen daar even het gezelschap van kleine racewagens, een soort quads, maar dan met twee zitplaatsen. Ik had die eerder al in een veld hun gangen zien gaan. Ik voelde mij even niet gerust, want die mannen hadden natuurlijk de behoefte om met hun vehikels wat show te kunnen verkopen! Een kilometer verder ging het een privaat bos in waar we konden rijden over enkele singletracks tot aan de plaats waar de 38 km en de 44 km scheidden op 6,50 km van het vertrek. Voor de langste tocht ging het daar over een eerder lastige kurkdroge singletrack over bijna bladgrond, vermoedelijk op privaat terrein, dus weinig bereden en voor de gelegenheid wat vrijgemaakt. Inclusief het nodige bochtenwerk.

Bospaden en smalle sporen voerden ons op 12 km opnieuw naar de bewoonde wereld. 14.10 u. Ondanks mijn late start waren mij intussen nog heel veel bikers voorbijgereden! De toer kon dus op heel wat belangstelling rekenen. We reden even door de bewoonde wereld van Geel in een straat die Nelis heet en waar een verse boerderijgeur, om niet van stank te spreken, mijn neusgaten overmatig prikkelde! Via de Breevensedijk ging het over een hobbelig pad het bos weer in om uit te komen aan een brug over de Kleine Nete, ik vermoed niet ver van de watermolen van Houtum. Allicht had de toer hier een grote lus gemaakt. 15,50 km. We kregen een knap stuk bos met vijver te verwerken tot aan de kruising van de grote baan Kasterlee – Geel ter hoogte van de Zaardenstraat in Kasterlee. 16,75 km. Het ging de baan over en via een veld- en een bospad bereikten we het Koningsbos van De Hoge Mouw waar we op 18 km de nieuwe noord-zuidverbinding van Kasterlee naar Geel kruisten. Die nieuwe weg loopt hier in een tunnel onder de grond om het natuurgebied De Hoge Mouw te ontzien. Alhoewel de roestige boven de grond stekende toegangen en verluchtingsroosters het uitzicht toch wel storen. Mettertijd zal de gerooide strook wel weer begroeid raken.

Na nog een eindje door het bos van De Hoge Mouw te hebben getoerd bereikten we de gehuchten Goor en Hukkelbergen waar we het paadje naast het witte huis in sloegen. Dat pad leidt naar een woeste holle weg. Zelfs in Kasterlee liggen een aantal holle wegen! De eerste lieten we rechts liggen, door een tweede reden we zacht klimmend naar boven. Omstreeks 19 en 20 km reden we hier stroken bos in en uit om op 21 km het gele betonplaten kot te bereiken waar de bevoorrading opgesteld stond. Dezelfde dames als steeds waren ter plekke om ons van drank, fruit en lekkernijen te voorzien. Deze keer hadden ze het gezelschap van een man en hadden ze de bevoorradingstafels ook buiten gezet omdat het mooi weer was. Gewoonlijk zitten zij met alles binnen. Ik vermoed dat de plek een in onbruik geraakt kampement is voor jeugd midden in het bos, aan het einde van een onverharde weg die Koningsbos heet. Er was veel keuze aan lekkere knabbeltjes en cake en de smaak van de sportdrank kon me zeer bekoren. Er kwamen nog een aantal late bikers toe. 14.50 u.

Na de stop reden we het pad Koningsbos in en op het kruispunt met de volgende onverharde bosweg was er een splitsing tussen de 28 km en de 38-44 km op 21,50 km van de start. Er volgde een knap rondje door het bos van De Hoge Mouw op en af enkele zandheuvels. Ik werd onderweg staande gehouden door twee kerels die er de vaste route aan het rijden waren. Of ik geen pompje had? Een van de mannen had zijn band wat platter willen zetten, maar die was volledig leeggelopen! Het materiaal dat ik bij heb heeft al meer gediend om anderen uit de nood te helpen dan dat ik het zelf gebruikt heb! Na de doortocht van het bos diende ik de Lichtaartsebaan te kruisen naar het Sint-Lutgardispad toe. Daar was een splitsing tussen de routes van 28-38 km en van 44 km op 25 km van de start. 15.30 u. Voor de langste ritten was hier een lusje door dit deel van het Koningsbos tot we het gemeenschappelijk parcours weer vervoegden in het Boskabouterpad. Vanaf 27 km volgden dan nog enkele singletracks in de omgeving van het recreatiedomein De Hoge Rielen. Een assenweg voerde ten slotte naar de plek waar de nieuwe noord-zuidverbinding de hoogte in gaat over een lage brug over een lokale invalsweg naar het centrum van Kasterlee (Beukendreef?).

Van hier ging het even over beton om opnieuw de bossen in te duiken voor enkele leuke singletracks tot aan de Hazenberg op 32 km van het vertrek. 16.00 u. Er volgden dan meer technische singletracks in het bos aan de Zwarte Molen. Die moeten daar voor de gelegenheid in orde gebracht zijn, want de ondergrond was er gehavend door recente bomenkap. De bodem bestond uit poederdroge bosgrond en het was er niet gemakkelijk rijden! We kwamen weer uit het bos tevoorschijn in de Zandhoef ter hoogte van de Zwarte Molen (of Den Duivel of de Molen Peinen). Deze molen werd in 1842 gebouwd en in 1966 door brandstichting geheel vernield. Enkel de stenen molenromp staat nog overeind en is geheel door bos ingesloten. De molen is nog steeds eigendom van de familie Peinen. Hij wordt in het weekend ’s nachts soms van binnenuit verlicht. Dat verklaart de elektriciteitskast die in de romp gemonteerd is. 33 km. We staken de drukke Turnhoutsebaan van Kasterlee naar Turnhout over. Aan de overkant ging de hond wild te keer achter een afsluiting! Dat beest leeft dus nog steeds! We reden naast de vervallen koterij de onverharde Bergakkers en recht het bos in. Tot 35 km kregen we ook hier een portie leuke singletracks voorgeschoteld tot aan de rand van het gehucht Grootrees! Beton werd afgewisseld met stroken bos. Aansluitend volgden paden langsheen private bossen en een singletrack met veel draaien en keren tussen de bomen van 37 tot 38 km.

Van 38 tot 40,50 km konden we rijden over leuke, maar ook lastiger technische tracks met bochtenwerk en een droge ondergrond die bezaaid lag met dennenappels. Vermoedelijk ook privaat en weinig bereden! Een grasspoor leidde dan naar een volgende betonbaan. We passeerden onder anderen de grens met het gehucht Isschot. 40,50 km om 16.30 u. Ik reed de Boekweitbaan in. Ik kon niet zien of de door struiken overwoekerde auto nog steeds op de oprit van een vervallen garage stond, zo dicht was alles er intussen toegegroeid! We kruisten de drukkere Retiesebaan en troffen er zo dicht tegen het einde toch nog een splitsing tussen de 28-38 km en de 44 km op 41,50 km van het vertrek. Vanaf hier volgden nog enkele stroken bos in villawijken met singeltracks over enkele heuvels. Vanaf een bord dat de laatste drie kilometer aankondigde konden we nog genieten van de doortocht van een knap bos met paden en tracks. De laatste twee kilometer vingen aan in het bos dat achter het sportcomplex aan Duineneind is gelegen. Daar liggen vele singletracks op en af over enkele uit de kluiten gewassen zandheuvels en een mooiere afsluiter van een toertocht is niet denkbaar. Het is er zeer prettig rijden. Op deze plek vertrekt de jaarlijkse toertocht en marathon van Mountainbike Mastentop half augustus. Een laatste servitudenpad tussen tuinen leidde opnieuw richting Houtum. Omstreeks 17.00 u kwam ik er na 46 km weer toe.

Me in de tent nog een broodje hamburger met gebakken uien en wat te drinken gekocht om dat buiten in de warme herfstzon te verorberen in het gezelschap van de late rijders en de mensen van de wielerclub die er in de weer waren met het opruimen van de bikewash en andere voorzieningen. Ik had hem bij het vertrek niet opgemerkt, maar hij stond er dit keer toch ook weer, de totem waaraan alle pijlen richting de inschrijving, bikewash, douches en zo meer hingen! Verder bestaat de Houtum kermis tijdens dit weekend uit twee foorwagens en een paardenmolen naast de grote fuiftent. Zoals altijd was het hier weer mooi geweest en hadden we kunnen genieten van een mooi rondje fietsen dat elk jaar ongeveer hetzelfde traject aandoet.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax