Toertocht (25-40-60 km) van “Bavel Fietst Om” te Bavel op zondag 27-09-2015.

Het aanbod van mogelijk mooie toertochten op deze zondag was groot en de keuze dus moeilijk. Misschien daarom dat we er eentje uitkozen die we nog nooit gereden hadden, meer bepaald de toertocht van “Bavel Fietst Om” in Bavel nabij Breda. De inschrijving was ondergebracht in een typisch Nederlandse locatie, meer bepaald in de Korenmolen De Hoop die in de nabijheid van de snelweg ligt. Aan de rand van het dorp was een grote weide opengesteld als parking. Ingeschreven en vertrokken omstreeks 9.15 u, Jari zou iets later komen en me proberen in te halen. Op de startplaats zelf was reeds een splitsing tussen de ritten van 25 km en van 40-60 km. Voor de langste ritten ging het linksaf en de fietsbrug over de snelweg A27 / E311 op.

We verlieten de bewoonde wereld van Bavel via enkele hobbelige grassporen die op 3,50 km even onderbroken werden door een dreef en een strook bos. Op 5 km doken we pas echt goed en wel een bos in, eigenlijk een kruising tussen een bos en een park waarin hoge oude bomen met indrukwekkende stammen. Toen we op 6 km de bospaadjes verlieten reden we voorbij een oud gebouw, ik vermoed een klooster of rusthuis waaraan het parkbos allicht verbonden is. Op 6 km passeerden we een rondpunt en op 8 km verlieten we Bavel via een asfalt fietspad dat evenwijdig met de snelweg liep. Tot 10 km kregen we niks dan asfalt onder de wielen en werden we door een industriezone gestuurd. Aan de poort van Grontmij De Bavelse Berg was er een splitsing tussen de 25 km en de 40-60 km. De lange ritten werden de Bavelse Berg op gejaagd. Men moet zich hierbij een grote heuvelachtige grasvlakte voorstellen, aangelegd op de afgedekte voormalige stortplaats van Bavel-Dorst. Graspaden zijn niet mijn favoriete ondergrond en omdat de bodem er bovendien nat bij lag was het er voor mij lastig rijden. Bovendien sloeg mijn ketting dan nog door tijdens het kleiner schakelen. Omstreeks 11 km kwamen we toe op het hoogste punt waar een opblaasbare boog was opgesteld en van waaraf men een goed uitzicht had over de omgeving met ondermeer de skyline van de stad Breda. Tot 13 km konden we rijden over de grassporen van de Bavelse Berg waar op een bepaalde plek de keuze werd gelaten tussen gemakkelijk en moeilijk. Dat laatste bestond uit een opeenvolging van lussen op en af de met gras begroeide heuvel.

Zoals al kon vermoed worden bestond de aanloop van deze toertocht uit veel asfalt enkel en alleen om naar deze Bavelse Berg te komen. Blijkbaar zijn de inboorlingen tuk op deze plek bij gebrek aan andere hoogtemeters! Zo wist een medewerker ons later tijdens de rit te vertellen. De berg krioelde inderdaad van de bikers. De rit moet dus wel bekend en geliefd zijn! Misschien is de plek ook alleen tijdens de toertocht toegankelijk, alhoewel het wereldwijde web me leert dat er plannen zijn om hier een recreatiedomein te herbergen. Eens de berg weer af ging het een veldspoor op dat op een gegeven moment een veld in dook waar we tussen metershoog loof van asperges dienden te rijden waarbij je de zachte takken in uw gezicht gekatapulteerd kreeg! Vanaf dit veld ging het over een modderig spoor door de blubber over een maïsveld om tenslotte dwars door de serre van het tuinbouwbedrijf te rijden. Na weer een portie asfalt ging het aan de Tiendeweg over het rommelige erf van een boerenhof om de achterliggende velden te bereiken. 17 km om 10.30 u. Nog tot 20 km volgden overwegend verharde landelijke wegen, waardoor ik dacht met deze tocht een verkeerde keuze gemaakt te hebben! Dat zal allicht ook de reden zijn waarom de tocht van 25 km reeds vanaf het begin een andere richting uit ging. Allicht om te vermijden dat de mensen op de korte toer dan zo goed als een wegrit rijden! Want zo iemand komt hier dan nooit nog terug!

Een lang grasspoor en een veldpad leidden naar een bos waar de splitsing was tussen de 40 km en de 60 km. Er stonden daar twee bikers van de organisatie waarvan één de naderende bikers toeriep van zeker te kiezen voor de rit van 60 km! Dat ging ik dan ook doen. De anderen die toekwamen gingen de richting van de 40 km uit. Tijdens de extra lus ben ik hooguit nog een twaalftal bikers tegengekomen. Het was ook al 10.45 u toen ik aan deze splitsing arriveerde. Ze kwam op 21 km van het vertrek en midden in het bos! Vanaf de splitsing zouden we ook zo goed als continu in de bossen blijven rijden. Knappe bossen bovendien. Omstreeks 25 km doorkruisten we een zone waar de paden wel gehavend waren door aan gang zijnde bomenkap. Er waren daar diepe sporen in de wegen ontstaan die op sommige plekken vol plassen stonden. Op 26 km doorkruisten we een open heidegebied in een mooie groene omgeving. Aan de zwartgeblakerde resten van sommige bomen te zien moet hier een tijd geleden een heidebrand geweest zijn! Door het hoog opgeschoten groen was daar verder weinig van te merken. Nadien reden we op 27 km over sporen doorheen hoog gras in het bos, gevolgd door zandwegen. 28 km om 11.15 u.

Sinds de stop had ik slechts een biker alleen en een groepje van drie me weten inhalen. Rond 30 km reden we over enkele mooie singletracks in de buurt van een toeristisch bosfietspad door de Baronie van Breda. Toen ik even halt hield kwamen nog twee bikers voorbij en haalde Jari me in. Terwijl we daar even stil stonden kwamen er nog enkele groepjes voorbij. Tot zo’n 34 km reden we over een mix van paden door de Ulvenhoutse Bossen die deel uitmaken van de Baronie van Breda. 11.30 u. Dan kwamen we even op meer open terrein en reden we over asfalt voorbij enkele eenzame huizen om op 36 km een grote baan te bereiken. Daar ging het even langs over het naastliggende fietspad om tenslotte de baan te kruisen in de richting van een lang smal spoor. Dit leidde ons opnieuw naar de Ulvenhoutse Bossen waar we over smalle tracks door hoog gras en bosdreven reden. Op 38 km raakte het parcours even de bewoonde wereld en stond de bevoorrading opgesteld voor een schuur nabij enkele gebouwen, misschien van de eigenaar van dit landgoed. Want deze tocht verliep over een viertal private landgoederen die enkel voor deze gelegenheid toegankelijk waren. In deze streken liggen nog landgoederen die ondanks privaat bezit door de eigenaars toch opengesteld zijn voor wandelaars en fietsers!

Er was ruime keuze op de bevoorradingstafels met sportdrankjes in diverse kleuren, krentenbollen en bananen. Zo’n krentenbollen dat smaakt wel en het is zo eens wat anders dan wat we gewend zijn in België met suikerwafels en cake. We stonden daar exact op de middag en zullen allicht bij de laatsten geweest zijn om er te passeren. Er waren nog mensen die de 60 km aan het rijden waren en ook al twee bikers present die op een deel van het parcours de pijlen weer gingen weghalen. Na de tocht vervolgden we onze rit over een zandweg die omheen een langwerpige bosvijver liep. Vanuit bepaalde plekken had je een prachtig zicht op de vijver waarin zich de blauwe lucht weerspiegelde en de groene dennenbomen op de achtergrond. Een mooie plek midden in de bossen. Na het rondje om de vijver was er een splitsing tussen de 25 km en de 40-60 km op 40 km van het vertrek.

Vanaf daar kregen we paadjes en tracks op de mooie Strijbeekse Heide voorgeschoteld. Ze brachten ons naar een splitsing tussen de 40 km en de 60 km midden in het bos op 42,50 km van de start. Voor de langste tocht volgden vanaf hier niets anders dan bospaden, sporen en tracks door de bossen van de Strijbeekse Heide tot we op 45 km toekwamen op een bosparking voor wandelaars. 12.45 u. We kregen nog een grote dosis bos te verwerken en reden van 48 km tot 49 km rond een knap ven op de Strijbeekse Heide. De dennenbomen werden weerspiegeld in het blauwe water op deze mooie stille plek. Op 50 km ging de Strijbeekse Heide naadloos over in de bossen van de Chaamse Beek. Ook hier lag een resem paadjes op ons te wachten. Aan het einde van een smal paadje kwamen we een man van de organisatie tegen die daar met zijn quad stond. Daar hebben we even mee staan praten. Van hem kregen we te horen dat het lange stuk asfalt bij aanvang tot doel heeft de bikers naar de Bavelse Berg te brengen, omdat de mensen daar blijkbaar graag op rijden.

We reden verder door het bos tot aan een grote baan. Op 54,50 km passeerden we de hoeve waar de toertocht vanuit Chaam zijn tweede stop heeft voor de grote afstanden. Het kruispunt dat we net voordien gepasseerd waren kwam me al bekend voor! De plek is gelegen in de Geersbroekseweg in Ulvenhout nabij een kapelletje op een kruispunt en nabij het Koetshuis Anneville, nog een plaatselijk landgoed. We reden er opnieuw het bos in om uit te komen op een grote baan. Daar troffen we helaas geen pijlen meer, ook al had de man met de quad ons verzekerd dat alles nog hing! Allicht toch reeds opgeruimd! Op aanwijzen van de GPS zijn we rechtsaf de baan blijven volgen. Dat bleek nadien niet anders dan de Deken Dr. Dirckxweg te zijn, de grote invalsweg van Bavel. We troffen opnieuw pijlen en zijn die blijven volgen naar het bos toe. Daar zagen we een biker die bezig was met het ophalen van pijlen. Hij vond dat we nog laat onderweg waren! De 60 km kon starten tot 10.00 u, en dan had je toch al behoorlijk snel moeten rijden om hier dan te zijn. Na het bospad dat ons werd aangewezen gevolgd te hebben kwamen we opnieuw uit op de grote baan. Even verderop was nog iemand bezig met opruimen. We dienden de baan te kruisen en werden door die persoon naar een vrij steile helling verwezen. Dat bleek niets anders te zijn dan de toegang tot een wegeltje dat boven op een aarden wal liep. Die aarden wal fungeerde als geluidsscherm om de achterliggende wijk te behoeden voor het lawaai van de naastliggende snelweg die eigenlijk dwars door Bavel loopt. Van boven af kon je links alle huizen van de woonwijk in de diepte zien liggen!

In de verte zagen we de wieken van de Korenmolen De Hoop verschijnen. We reden opnieuw de fietsbrug op om de snelweg te kruisen en na 62 km waren we om 14.00 u weer bij af! Buiten zaten nog bikers en een delegatie van de inrichtende club. Er speelde ook een dweilband zoals dat hier genoemd wordt, maar dat zal allicht toeval geweest zijn. Binnen in de molen nog genoten van een drankje en een snack alvorens weer naar huis te keren.

Het was al bij al een mooie tocht, ook al hadden mijn verwachtingen iets hoger gelegen. Jammer dat de eerste 20 km bijna uitsluitend verharde wegen waren, alhoewel we daarna niks anders dan bos kregen. Voor de rit van 60 km komt dit dan neer op een 30% verhard, zeker acceptabel voor een bezoek aan de Bavelse Berg, maar voor de rit van 40 km komt dit al direct op 50%! Vanaf 20 km werd veel goedgemaakt omdat we de bossen niet meer uit kwamen. We troffen er redelijk veel lange rechte paden, wat de tocht bij momenten soms wel saai maakte. Wij zijn uiteindelijk wel tevreden weer huiswaarts gekeerd met de gedachte dat we zonder mountainbike allicht nooit in ons leven deze regio zouden bezocht hebben. Meteen konden we een nog nooit gereden tocht op ons lijstje toevoegen. Voor technische hoogstandjes hoef je hier ook niet te zijn, maar daar heb ik zelf niet direct behoefte aan! Wie van bos houdt komt hier in ieder geval aan zijn trekken, net zoals wie van vlakke tochten houdt. De organisatie en afpijling waren ook prima in orde. Helaas start men zoals vaak in Nederland vrij snel met het opruimen van de pijlen wat soms tot moeilijkheden kan leiden voor late starters of trage rijders op de lange afstanden. In ieder geval toch eentje om te onthouden en ooit nog eens over te doen.

Deze bikers maakten een filmpje van deze toertocht (klik op hun naam om het filmpje te zien of kijk onderaan dit artikel):

Hansdegebruiker   MCV (Team Swiss MTB)   Bas Roncken   Karstuh’s MTB Video’s

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl!

StrammerMax