Toertocht (15-23-33-40-52 km) van de Peltercrossers te Overpelt op zondag 13-09-2015.

De nachten van vrijdag op zaterdag en van zaterdag op zondag waren kort geweest! Ondanks het vroeg opstaan raakte ik op zondag niet op dreef! De toertocht van de Peltercrossers stond op het programma en ik zou iets vroeger vertrekken dan Jari. Uiteindelijk was ik slechts op hetzelfde tijdstip als hij ter plekke. Ik vond buiten verwachting nog een lege plek op de parking naast de zaal Holheide. Mijn bike toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte stalling en ingeschreven in de intussen genoegzaam bekende parochiezaal. Om 09.30 u waren we op pad. We vertrokken zoals steeds via het bos naast de voetbalvelden waar een man met een doos klaarstond om de inschrijvingsbewijzen in ontvangst te nemen. De doortocht van het bos verliep niet zoals anders, want we kwamen er iets verder dan gebruikelijk weer uit tevoorschijn ter hoogte van een speeltuig voor kinderen. De woonwijk van Holven door en via een veldweg bereikten we de Hunnenbergstraat. Na de felle regen van de avond voordien lag alles er hier zeer goed berijdbaar bij. Ik had modderdabben gevreesd, maar daar was niets van aan. Op de veldweg lag geen enkele plas, dus het beloofde een behoorlijk parcours te worden.

In de Hunnenbergstraat ging het rechtsaf het bos in met achter ons een treintje bikers. Eens diep genoeg in het bos volgde al een eerste lusje over een singletrack. Een brede bosweg leidde naar een eerste splitsing op een kruispunt van boswegen. De kidstoer van 15 km en de rit van 23 km gingen er apart van de 33-40-52 km op 6 km van de start. Achter ons een vader met zoontje die toch de 33 km gingen rijden, ook al was het nog maar een klein ventje! Dat terwijl we twee jonge knullen die ons daarnet voorbijgevlogen waren de richting van de 23 km uit zagen rijden! Na twee keren afslaan ging ook de 33 km apart van de grotere afstanden. Bospaden en zeer lange singletracks voerden ons recht op recht door wat ik het “lichte” bos noem omdat de dunne bomen die er staan nog veel licht doorlaten. We reden er in de omgeving van een plek die Hobos heet. We kwamen even uit het bos tevoorschijn in een straatje waar een oude grenspaal staat in Hechtel-Eksel op 10 km van het vertrek om 10.10 u! Dat is kunnen!

We reden even door de villawijk en sloegen de Diestersebaan in om rechtsaf weer voor de bossen te kiezen. We kregen er leuke paden voor de wielen, onder anderen dat op de rand tussen bos en veld met heel wat uit de kluiten gewassen wortels. Na een track troffen we op 12,75 km de splitsing tussen de 40 km en de 52 km. Wij sloegen rechtsaf de langste toer op. Een bospad leidde ons naar het witte Kapelletje van het Vlasmeer (Onze-Lieve-Vrouw-Van-Rust) ter hoogte van de Weverstraat langsheen een iets drukker baan op de rand van de bebouwde kom van Eksel. Op 13 km kruisten we daar de baan om aan de overkant de bossen op te zoeken. We reden er door dichtbegroeide singletracks en werden voorbijgestoken door een biker met een dikkebandenfiets. In een volgend spoor door dicht struikgewas hoorden we die kerel plots roepen “dat er een fiets op de grond lag”! De zijne! Hij had in al zijn hevigheid een boomstronkje over het hoofd gezien en was van zijn dikkebandenfiets gekatapulteerd! Aan zijn spraak te horen een Nederlander! De man moet toch goed door elkaar geschud geweest zijn en tijd nodig gehad hebben om te bekomen. Het heeft ruim een halfuur geduurd eer hij ons weer inhaalde! Ik begon al wroeging te krijgen over het feit dat we niet echt gestopt waren om te zien of alles in orde was, ook al leek het van wel. Op 16,50 km passeerden we de voet van een enorme pyloon van de hoogspanningslijn die over het bos loopt. Daar liggen enkele zandheuvels om over te rijden. Vanaf deze plek reden we door niks anders dan bossen en over een mix van paadjes en singletracks!

Ter hoogte van de gebouwen van de automobielinspectie kruisten we de Napoleonweg, dat is de grote baan van Eindhoven naar Hasselt die ook voorbij Overpelt-Holven komt. Om de bossen aan de overkant in te rijden, nogmaals voorbij een grote pyloon. We reden er in een knap bos, op en af over heuveltjes in singletracks die tot vlak tegen de Napoleonweg kwamen. Op 21 km kruisten we nogmaals deze baan in het gezelschap van de gevallen dikkebandenfietser. Vanaf hier reden we door het bos min of meer terug in de richting van Holven en de Witte Berg, ook al zou het nog een hele tijd duren eer we daar toekwamen. In ieder geval konden we genieten van knappe boswegen en sporen waarbij we op 23 km het asfaltbaantje naar Overpelt-Lindel kruisten. Daar wonen nog steeds de ouders van één van mijn collega-makkers die destijds naar hier kwam werken, hier trouwde, woont en kinderen kreeg. Aan de overkant van de weg doken we opnieuw een singletrack in het bos in.

Niets anders dan boswegen en tracks werden ons deel. Omstreeks 27,50 km reden we eventjes omheen een open gemaaid veld dat langs alle zijden omringd is door bos. Later zouden we nog zo’n gelijkaardige plek bereiken. Daarna was het hobbelen over een singletrack als een wasbord. Op een plek waar het plots even omhoog ging schoof mijn wiel weg over gladde wortels en kon ik nog net de stam van een boom vastgrabbelen om een valpartij te vermijden. Op 28 km staken we nogmaals de Napoleonweg over aan het dropje en opje waarna een grasspoor en een mooi bospad ons tot op de tweede door bossen omgeven open plek voerde. Daar loopt een verhard fietspad naast een zandweg.

We reden opnieuw de bossen in en op 30 km bereikten we de plek waar de knappe singletrack op en af over enkele uit de kluiten gewassen heuvels in de richting van de Witte Berg leidt. We werden weer over de flank naar boven gestuurd en wat ik gevreesd had gebeurde: ik raakte er deze keer niet op! De ondergrond was vrij mul. Dat in het aanschijn van de bevoorrading die er opgesteld stond. Deze kwam op 31 km van de start en we stonden er exact op het middaguur. Opnieuw doet de soep haar intrede aan de bevoorradingen en de Peltercrossers hebben naast fruit altijd van die lekkere gevulde koeken in de aanbieding! De twee mannen die gewoonlijk voor de bevoorrading zorgen waren ook nu weer present.

Na de stop ging de kidstoer apart en voor ons naar de achterzijde van de Witte Berg waar we nogmaals over gejaagd werden. Dan weer door de zavel naar beneden, naar boven, naar beneden en nog eens naar boven. Om dan onze weg verder te zetten in de bossen. Op 36 km reden we in de richting van en even naast de omheining van de Ford Testbaan. Het parcours kruiste eventjes zichzelf en nadien bereikten we de voor mij lastige singletrack omwille van de combinatie van klimmetjes en korte bochtjes! 37 km. Daarna werd de rit verder gezet in de bossen nabij de testbaan. Even later reden we de grote manege en villa voorbij die naast een zandweg staat. Als je er linksaf slaat kom je pal aan de voetbalvelden van Lommel-Kattenbos in de Oude Diestersebaan uit. De vertrekplaats van de toertochten van MTB Kattenbos.

Een veldweg bracht ons naar de singletrack die gedurende een hele tijd vlak naast de spoorlijn loopt, eerst op de bosrand, daarna door het bos. Op 42,75 km kwamen we toe aan de overweg ter hoogte van een kruispunt van zandwegen waarvan één met een betonnen toeristisch fietspad. Van hieraf ging het een volgende lange singletrack in die door het bos ook lange tijd evenwijdig loopt met het spoor om uit te komen nabij het kruispunt van de Napoleonweg met de Ringweg die van Lommel naar Overpelt voert. 44 km. Vanaf hier volgden een aantal lussen over de bospaadjes en tracks in het bos tussen de Napoleonweg en het meer van Lommelzand op en af over enkele bultjes. Op 47 km staken we nogmaals de Napoleonweg over om de kant van Holven te bereiken. Daar volgden nog leuke singletracks over enkele zandhopen. We reden er in lussen door het bos en kwamen zo enkele keren naast de spoorweg. Zo bereikten we de volgende portie singletracks in de bossen van Holven in de richting van het voetbalveld. De paadjes waren er soms zeer smal en liepen er tussen laag struikgewas. Dat bleef een hele tijd zo duren tot we in Holven uit het bos kwamen ter hoogte van de zaal Holheide. Om 13.30 u met 52,50 km op het tellertje.

De bikewash was nog operationeel zodat we het weinige vuil van onze fiets konden verwijderen. De moeder van Jari en Hugo, waarmee ze een kleinere toer was komen rijden, zaten buiten op het terras voor de cafetaria van Holheide. De zaal was immers al zo goed als opgeruimd Binnen drankjes gaan halen. Zoals steeds zorgden de Peltercrossers ook goed voor wie bij de laatsten arriveerde, want één van de mannen kwam zelf met de bij de start beloofde curryworst langs! Er was zelfs een klein bakje met enkele frieten bij! Dat noem ik pas aandacht hebben voor uw deelnemers. Altijd een sympathieke bende daar in Overpelt en de toertocht die deze mensen elke keer weer aanbieden is om duimen en vingers af te likken. Niks dan bos en singletracks, goed uitgepijld en prima georganiseerd! Dit was het sluitstuk van drie ritten dit weekend die bijna voor de volle honderd procent door de bossen gingen! Sint-Job-in-‘t-Goor (Kristus Koning) op vrijdagavond, de tocht van de Off Road Bikers in Mol op zaterdag en Overpelt op zondag.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be!

StrammerMax