Avondtocht (18-28-38 km) van BuSO Kristus Koning te Sint-Job-in-‘t-Goor op vrijdag 11-09-2015.

Voor de achtste keer organiseerde de school boor buitengewoon secundair onderwijs Kristus Koning te Sint-Job-in-‘t-Goor op vrijdagavond haar avondtocht waarvan de opbrengst ten goed komt aan de schoolwerking en de kinderen met leermoeilijkheden. Eén keer werd er ook een dagtocht in plaats van een avondtocht georganiseerd en toen was het zeer slecht weer. Sinds dit initiatief ontstond heb ik er alle tochten gereden. Aldus trok ik ook deze keer naar Sint-Job. Bij aankomst liep ik al direct bekenden tegen het lijf, waaronder Mark (Sik) en Cheeseman. Van deze laatste was het lang gelden dat ik er nog wat van gehoord of gezien had sinds de toertocht in Wijnegem niet meer wordt georganiseerd. Hij had de bike ook tijdelijk aan de haak gehangen en nam nu de draad weer op. Allen gezond en wel. Ingeschreven om 20.00 u, een kwartier later gestart en dat zou nadien een onbewust verkeerde keuze geweest zijn!

Het ging al direct het bos in dat op het grote schooldomein gelegen is. Daar liggen al een aantal interessante singletracks. We passeerden ook het kerkhofje waar de Broeders van Liefde op eigen terrein begraven liggen. Na de bosrijke intro verlieten we op 3 km Kristus Koning en reden via het achterpoortje de Caterskapeldreef in, een onverharde bosweg met enkele eenzame huizen te Schilde. Rechtsaf een singletrack in onder lage struiken om zo een rondje te rijden in het achterliggende bos waar een klein zanderig duinengebied rond een vijver ligt. Enkele knappe tracks passeerden onder onze wielen.

Aansluitend voerden overwegend dreven en grassporen in brandgangen ons door de bossen van Schilde. Niet te schatten hoeveel paadjes er in deze omgeving te berijden zijn en waarvan allicht enkel de locals kennis hebben. Even bereikten we bewoond gebied ter hoogte van de Rinkvenlaan in Schilde. 8 km om 20.50 u. Een kilometer verder diende ik een grotere baan te kruisen en ging het onmiddellijk weer de bossen in tot de plek waar de kidstoer zich losmaakte van de rest op 10 km van de start en midden in de bossen. Op 11 km werd de tocht doorheen een strook gerooid bos gestuurd waar we over enkele heuveltjes gejaagd werden om zo in het gebied van de Ruige Heide te komen. Op 13 km zag ik bij het passeren van een wit huis dat we dadelijk voorbij de Trappistenabdij van Westmalle zouden rijden. Een zandweg voert daar voorbij de lange muur en de nieuwe koeienstallen van de abdij. Waren het de koeien of de paters die van het nachtleven proefden? In de stallen brandden namelijk zwakke rode lampen! Tot 15 km reden we in de bosrijke streek in de buurt van de abdij. Intussen reed ik nog steeds alleen, geen enkele biker had me tot dan toe ingehaald!

Ik voelde kort even asfalt onder de wielen om naar het kruispunt van de Wijngaardstraat en de Heidemolenbaan in het landelijke Westmalle te rijden. De plek was me voldoende bekend om daaruit te kunnen besluiten dat we in de richting van Drieboomkensberg gestuurd zouden worden. Het asfalt van de Heidemolenbaan ging al snel over in steenslag en op 17 km bereikte ik via deze weg het Molenbos. Elke zichzelf respecterende toertocht in deze streek doet deze plek aan! Het ging zoals ik verwachtte het eerste het beste spoor rechts in. Dat ligt er altijd vrij nat bij. Vanaf hier konden we rijden over de wirwar van singletracks die hier onder de bomen en tussen het struikgewas verscholen ligt. De paadjes waren goed berijdbaar, een heel verschil met tijdens de winter wanneer er veel water en slijk ligt, maar ze werden vaak aan het zicht onttrokken door het weelderig opgeschoten struikgewas. Als alles hier zo blijft groeien zullen er vroeg of laat toch snoeiwerken dienen te gebeuren om de tracks vrij te houden. Het rijden ging me er vlot af en op 19 km bereikte ik de bidplaats Drieboomkensberg.

Zoals ik gevreesd had, vermits ik geen bikers meer bespeurd had, was de bevoorrading die daar gewoonlijk staat volledig opgedoekt. Geen nood, bevoorrading is niet echt nodig en water heb ik altijd meer dan genoeg bij. Wel jammer, want ik hoopte er misschien toch enkele bekenden tegen het lijf te hebben kunnen lopen! 21.40 u. Drieboomkensberg ligt vlak bij een uitgang van het Molenbos en daar was de splitsing tussen de 18 km en de 28-38 km op 19,50 km van het vertrek. Het ging de Oude Liersebaan in, een assenweg, en ik passeerde het kruispunt met de Heikantstraat waar een privaat domein ligt met drie eenzame woningen en een centrum voor jeugdkampen. Er moeten daar bomen gehakt zijn, want vroeger kon je de gebouwen van die kampplaats niet vanaf de weg zien liggen! Eens daar voorbij en de bocht rechts om, volgde een kort zanderig stukje. Na de volgende bocht links werd de zeer lange stoffige veldweg aangesneden. Je wordt er goed door elkaar geschud vermits de bodem er vol steenpuin steekt. Mijn enige gezelschap was een landbouwer die in het nachtelijke duister nog met de tractor op zijn veld actief was.

Op 22,50 km kwam er een einde aan het door elkaar geschud worden en kwam ik toe aan het kruispunt van de Westmallebaan en de Abdijlaan in de buurt van het café Trapke Op. Het kanaal Schoten-Dessel werd gekruist via het ophaalbruggetje om aan de overkant een paadje links in te slaan. Dat is een fel gehavende veldweg met diepe putten en sporen die continu vol met water staan! Het noodlot sloeg toe toen ik op een bepaalde plek het evenwicht verloor! Omdat naar links vallen geen optie was wegens een grote plas heb ik dan maar voor rechts gekozen! Helaas, recht de beek in! Met water! Gelukkig niet al te veel, maar meer dan genoeg om mijn rit te moeten verder zetten met natte schoenen en voeten, een natte trui en natte zeem! In een beek vallen tijdens een toertocht staat daarmee ook op mijn palmares.

Het paadje bracht me naar de kapel van De Locht, de Sint-Theobalduskapel, op de hoek van de Lochtsebaan en de Tilburgbaan. Daar stonden vlaggen, tentjes en partytafels en een bord maakte duidelijk dat dit alles bedoeld was voor de Open Monumentendag van zondag. 24 km. Grassporen en singletracks voerden me tot op het terrein van de camping De Drie Linden. Daar ging het over de grote gekasseide parking om net voor de inrit linksaf het mooie graspad in te rijden dat evenwijdig met de Schotensteenweg door het bos voert, na een bocht onder anderen voorbij een grote boom met indrukwekkende takken. Vanaf 27 km reden we door een knap woest bos, op en af enkele heuveltjes. Helaas moest ik geregeld van de fiets omdat boomstammen het pad versperden. Ik vermoed er met opzet gelegd om crossers weg te houden. Toen ik fel licht tussen de bomen zag schijnen werd het duidelijk dat ik me in de bossen aan De Merel bevond, gelegen tussen het kanaal en de Schotensteenweg. Op 29 km reed ik die tennisvelden voorbij. Een kleine jongen was de enige die er nog buiten was. Enkele oude gekasseide paadjes door het bos werden aangesneden. 22.30 u.

Ik vervolgde de rit in de woeste bossen die langsheen de Tilburgbaan liggen. Daar ging het voortdurend over tracks heen en weer door het bos, waarbij we enkele asfaltbaantjes kruisten. Op 33,50 km kwam ik uit het bos tevoorschijn in de Donkerbosdreef, een naam die op dat ogenblik niet gestolen was. Zo bereikte ik het jaagpad langsheen het kanaal Schoten-Dessel. Ter hoogte van de sasdeuren kruiste de toer het kanaal om aan de overzijde het graspaadje voorbij de bunker en de woonboten te nemen. Rechtsaf het bos naast de camping in tot de Baan op sas 2. Via de Polderdreef ging het door de bossen om de tocht aan te vatten over de lange Sint-Jobbaan, beiden assenwegen. Eventjes reden we daarna door de bewoonde wereld, het enige echte stukje asfalt in de toertocht! Een wandelaar die zijn hond uitliet was het enige teken van leven! Via een strook bos ging het naar de Grote Vraagstraat. 38 km om 23.00 u. We doken het door een hek afgesloten smalle wandelpaadje in om tussen de boomstammen en struikgewas de Kleine Vraagstraat te bereiken. De knappe singletrack die ermee evenwijdig loopt bracht ons naar het bosgebied achter Kristus Koning. Omwille van de zandheuvels die er liggen Klein Zwitserland genoemd. Om 23.15 u was ik weer op het terrein van de school.

Nat van mijn val in de beek en omdat er nog weinig leven te bespeuren was ben ik direct naar de auto gegaan en ben huiswaarts gekeerd. Van de hele tocht heb ik geen levende ziel gezien, uitgezonderd de jongen aan de tennis en de wandelaar met hond! Geen enkele biker! Bij nader toezien was dat mijn eigen schuld. Je kon maar starten tot 20.00 u! Daar had ik niet op gelet! Terwijl ik zelf de informatie over deze tocht op mtb-you.be had ingevoerd! Het feit dat het zo’n eenzame tocht werd had mijn plezier wel wat vergald. Maar het parcours was bijzonder knap uitgetekend! Onvoorstelbaar hoeveel paadjes de parcoursbouwers hebben weten te vinden om in dit toch druk bewoonde gebied en op een beperkte oppervlakte een toertocht uit te zetten die omzeggens volledig off-road is! Daarvoor moet je een zeer goede kennis van de streek hebben! Verder zullen alle voorzieningen in orde geweest zijn. Zelfs uw fiets werd schoongespoten terwijl je zelf kon douchen of napraten in de sporthal. Dat alles voor slechts drie euro inschrijvingsgeld! Zoals alle vorige edities was deze rit weer zeer de moeite waard!

Filmpje van Don Manolo Manuel Adan: klik hier of kijk onderaan!

Filmpje van Djob Bruno Van Nimmen: klik hier of kijk onderaan!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax