Opening vaste BLOSO-route te Londerzeel op zondag 06-09-2015.

Het heeft bijna vijf jaren aan onderhandelen en het bekomen van toestemmingen en vergunningen gekost om een vaste BLOSO-route uit te zetten in Londerzeel. Zelfs nu dat de route een feit is zijn nog niet alle details rond. In ieder geval werd de route officieel ingehuldigd en in gebruik genomen ter gelegenheid van het Gordelfestival en meer bepaald tijdens de topdag op 6 september. Patje2, de fervente nachttochtenrijder die wij na een nachtrit leerden kennen, is peter van de nieuwe vaste route. Wij hebben niet gewacht op de officiële opening maar zijn de route daags voordien reeds gaan verkennen. Helaas hadden Jari en ik slecht weer.

Het was even zoeken naar het enigszins achterin gelegen openluchtsportcentrum Schaselberg vermits er uitgerekend nu wegenwerken aan de gang zijn op die plek. Het centrum is gelegen achter het oorlogsmonument, net in de bocht van de straat Blauwenhoek in Sint-Jozef-Londerzeel. Er is een ruime parking nabij de eerder desolate sportvelden. Hier vertrekt de groene route. Bij aanvang reden we eventjes in de bewoonde wereld vanaf de Blauwenhoek om het dorp uit te raken. Vanaf 1,50 km troffen we reeds een eerste stukje off-road. Genummerde voetwegen leidden ons van daar af tussen de weiden. Op 3,75 km bracht een veldweg ons naar een eerste korte strook door een bos. Het bos is privaat, maar de weg vrij toegankelijk. Op 4,50 km kwamen we via een grasspoor uit in de Marselaardreef.

Na een eindje verhard konden we genieten van de doortocht van een knap stuk bos. Ook al liggen er in het bos een aantal te smaken tracks, het gebruik ervan werd niet door de boswachter toegestaan. De doortocht blijft dus beperkt tot twee grote dreven die er gelukkig nog redelijk woest bij liggen. Ze voerden ons naar het ’s Gravenkasteel van Lippelo (Sint-Amands). Het kasteel wordt wat aan het oog onttrokken door de nieuwbouw er omheen, want het maakt deel uit van een woonzorgcentrum. Vervolgens doorkruisten we het dorp Lippelo waar je aansluiting kan maken met de vaste route van Sint-Amands. Meteen overschreed deze route de grens tussen de provincies Vlaams-Brabant en Antwerpen. Eens het centrum van Lippelo voorbij duikt de toer opnieuw de velden in.

Een vrij woest veldpad voert vervolgens tot het Kasteel Hof te Melis. Dit omgrachte kasteel staat in het Lippelobos op de grens tussen Lippelo en Malderen en is privaat eigendom. Door de inrijpoort krijg je er wat van te zien. Een pad op de rand van het bos voert er evenwijdig met de Kasteeldreef waarlangs het kasteel staat. Meteen overschrijdt de route er de grens met Malderen, een deelgemeente van Londerzeel. Van 7,50 km tot 9 km doorkruist het parcours een zeer knap bos, allicht een deel van het Lippelobos, met imposante bomen waar u enkele mooie paden voor de wielen krijgt. Om dan uit te komen op de Kruisheide aan de grens met de gemeente Opdorp (Buggenhout). Meteen reden we daar in de provincie Oost-Vlaanderen. Op luttele kilometers van elkaar passeert deze toertocht over het grondgebied van drie provincies!

Een pad leidt dan off-road naar het station van Sint-Amands waar we de lagere school passeren om er een voetweg in te slaan. Op 12 km gaat het de spoorweg over naar een smal paadje wat gedurende bijna een kilometer in de omgeving van de spoorweg tot aan het station van Malderen voert. Al snel zijn we weer in Buggenhout. Daar zijn we even de Taverne Eikenhof binnen gevlucht om te ontsnappen aan een regenbui. Je kan er tijdens uw tocht iets eten of drinken. Wij genoten er een kop koffie en rijstgebak. Een warme drank deed deugd, het was ook vrij koud. Het zal niet lang meer duren eer de soep weer haar intrede doet op de bevoorradingen van toertochten! Vanaf hier voert de tocht van 14 km af ruim twee kilometer door het Buggenhoutbos. Enkele brede paden leiden zo tot Steenhuffel (Londerzeel). De gemeente wordt doorkruist op enkele verharde paden. Tot 20 km volgt de tocht asfaltbaantjes waarna een assenwegeltje u naar de plek voert waar er aansluiting kan gemaakt worden met de blauwe lus. Die aansluiting is er aan het einde van de Voetweg 31 op een 20 km van de start. Ondanks het slechte weer toch besloten van de blauwe lus meteen te rijden. De blauwe lus is op dit ogenblik nog niet optimaal in orde, maar dat wisten we. Er zijn nog diverse plaatsen waar er voorlopige bordjes hangen en op één plaats ontbreken nog de bordjes. Reden: toelatingen die later toch ingetrokken werden!

Wanneer we de blauwe lus aanvatten brengt een vrij hobbelig graspad ons naar de Marselaermolen van Steenhuffel (21 km). Een graspad voert verder over de weiden waarna we een eindje het Pakespad volgen. Onze rit gaat dan over een stukje van een gloednieuw aangelegde dijk die dit land in het stroomgebied van de Lindebeek en de Molenbeek tegen wateroverlast moet beschermen. Op 23,50 km rijden we eventjes in Wolvertem om na de oversteek van een drukkere baan het grondgebied van Meise te bereiken. We rijden er in een landelijke streek over verharde sporen. Op 25 km is er nog een probleem op de blauwe route in verband met de doortocht over een veld. Het parcours bolt daar over een aantal minder gemakkelijk te berijden graspaden.

Die paden voeren naar de bewoonde wereld van Imde, een dorp dat deel uitmaakt van Wolvertem, wat op zijn beurt een deelgemeente is van Meise. Op 29 km rijd je door een bosrijke omgeving over een pad dat er de loop van een beek volgt. Even verder sluit het parcours aan op de vaste route van Meise. Het parcours gaat een dreef in die leidt naar de Boskapel van Imde-Wolvertem. De schilderachtige plek ligt vlak nabij de A12. Een gek gezicht is het afgedankte bushokje vol religieuze teksten! Het parcours komt dan weer uit het bos tevoorschijn, passeert het Hof ter Imde, een complex met restaurant en feestzalen en doorkruist vanaf deze plek de landelijke omgeving. 30 km. Op 33 km reden we voorbij een bizarre plek waar in een bosje een soort hoeve staat waarrond een slotgracht of vijver ligt. Op die plaats gaat het de Voetweg 68 van Londerzeel in. Op 34 km doorkruist het parcours eventjes de bewoonde kern van Londerzeel waar we langsheen de grote baan rijden. Om daarna opnieuw de velden op te zoeken tot aan een straat die Pluimennest heet.

Vanaf 39 km voert de tocht over hoofdzakelijk verharde wegen in Meise en Steenhuffel. Vanaf een zich door het landschap slingerende smalle assenweg waarnaast een door een lage dijk aan het zicht onttrokken beek loopt, ziet men in de verte de brouwerij van Palm staan. De rit voert op 43 km voorbij de brouwerij. Naast de brouwerij staat de Bistro Leireken, ingericht als de wagon van een oude trein! Men kan er eten en drinken, wat we dan ook gedaan hebben! De omgeving hier is ook bekend als bevoorradingsplaats uit de jaarlijkse fietsdodentocht en ligt vlaak naast het Kasteel Diepensteyn. Met een gevulde maag en geleste dorst, maar ook nat geworden van de regen en daardoor koud, vertrokken we langsheen de grote baan om voorbij het domein Diepensteyn via een assenweg de velden weer op te zoeken. Het parcours rijdt even langs een bos en velden en een eindje langsheen een grote baan. Na het kruisen van de spoorweg leiden enkele voetwegen omstreeks 46 km doorheen een strook bos tot aan een asfaltbaantje. Een rondje door de velden brengt je naar de volgende overweg die je in de verte kan zien liggen. Aan de Moorhoek worden enkele vrij woeste graspaden gevolgd tot aan een smal spoorwegbruggetje waar we onder rijden. 49,75 km. Een mix van landelijke wegeltjes en servitudes langs weiden en tuinen leiden weer naar Sint-Jozef. Op 53 km sta je dan weer op de parking aan de Palmvelden.

Er zijn mooiere streken dan Londerzeel, maar een gemeente kan niet meer bieden dan dat ze bieden kan. De vaste route is uitermate geschikt voor iemand die eens wil kennis maken met deze omgeving in plaats van ze enkel via de A12 voorbij te rijden. Ook voor de beginnende mountainbiker is ze geschikt om eens te komen rijden, evenzo voor de bikers die in de streek wonen en na hun dagtaak nog een rondje willen gaan toeren. Spectaculaire toestanden en hoogtemeters zijn er niet te rapen, dus de doorwinterde mountainbiker komt hier minder aan zijn trekken. BLOSO vermeldt een off-road gehalte van 45%. De bepijling op de groene route is duidelijk genoeg. Jammer genoeg heeft de gemeente nagelaten van op vele plaatsen gebruik te maken van de klassieke palen voor de pijltjes en werden de plaatjes aan reeds bestaande palen opgehangen. Zoals gezegd staat de afpijling van de blauwe lus nog niet volledig op punt. Ook het grote infobord wat aan de start van de vaste routes geplaatst wordt ontbreekt nog.

Het verslag van deze rit is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

Praktische informatie.

Startplaats: Sportcentrum Schaselberg / Palmvelden, Blauwenhoek 76, Londerzeel.

Groene lus: 33 km klik hier!

Blauwe lus: 19 km klik hier!

De lussen doen de gemeenten Londerzeel, Sint-Amands, Buggenhout en Meise aan.

De beide lussen sluiten op elkaar aan in Steenhuffel op 20 km van de start.

Er is een aansluiting mogelijk met de vaste routes van Sint-Amands (in Lippelo op de groene lus) en Meise (in Wolvertem op de blauwe lus).

Bezienswaardigheden onderweg.

Hof Te Melis (Lippelo): De omgeving van het Hof te Melis is wettelijk beschermd als landschap. Het ligt op de grens van de provincies Vlaams - Brabant en Antwerpen. Het omliggende Lippelobos bleef enkele eeuwen onveranderd, zeker vanaf 1777. Het is een oud bos met een drevencomplex, een kasteel met park en bovendien natuurwetenschappelijk waardevol. Men treft er meer dan honderd verschillende zwamsoorten aan. Het kasteel, reeds vermeld in de 15de eeuw, brandde in 1914 af en werd in 1920 heropgebouwd. Het was het hoofdkwartier van Lodewijk XV in 1745 en van Koning Leopold 111 in 1940. Vandaag wordt het kasteel nog steeds bewoond. De mountainbikeroute loopt door het Lippelobos tot vlak voorbij de toegangspoort van het kasteel.

Middelpunt van Vlaanderen (Opdorp): Onder leiding van de Leuvense professor Van der Waeteren werd in 1999 door enkele studenten gezocht naar het geografische middelpunt van Vlaanderen. Het bepalen van dit punt was een opdracht die door 4 studenten burgerlijk ingenieur en hun werkleider werd uitgevoerd. Het middelpunt van Vlaanderen werd bepaald in Opdorp vlakbij het 3-provinciënpunt in de Biesten. Op 24 februari werd de pers opgetrommeld en de studentengroep wees dan de exacte plaats aan. Dit bracht wel enige consternatie mee daar het op het aanplantingsveld van een boer gelegen was en die was uiteraard niet gelukkig met het voorstel om van zijn terrein een toeristische trekpleister te maken. Na de toenmalige persheisa werd het stil rond het middelpunt. Het was ook absoluut niet ideaal bepaald: nogal verloren aan het begin van een veld in Opdorp, dichtbij de grens met St.-Amands, bereikbaar via een veldwegeltje, geen huizen in de buurt. In 2001 werd de draad weer opgenomen en werd door het gemeentebestuur van Buggenhout besloten om een perceel grond aan te kopen, gelegen in de buurt van het middelpunt. Op dit perceel van 240 m² staat nu het kunstwerk 'Het Middelpunt', van de Opdorpse beeldhouwer Roger Van Den Eede, een rustbank en een infobord. Op zondag 25 mei 2003, tijdens de Dag van het Park, is dit parkje officieel ingehuldigd door het gemeentebestuur. Het ‘echte’ geografische middelpunt ligt dus in de akker op een paar tientallen meters van dit monument?

Drie provinciënpunt (Opdorp): Dit punt is aangeduid door een grenspaal en ligt op een 50-tal meters van het monument van het middelpunt van Vlaanderen. Op dit punt komen de volgende provincies samen : Antwerpen (Gemeente Sint-Amands – deelgemeente Lippelo) – Oost-Vlaanderen (Buggenhout – deelgemeente Opdorp) en Brabant (Londerzeel – deelgemeente Malderen).

Marselaermolen (Bontestraat 35, Steenhuffel): Londerzeel telde vroeger vijf watermolens. De Marselaermolen is er een van. De andere watermolens zijn de Diepensteynmolen, de Koevoetmolen, de Herbodinnemolen en de molen van kasteel Drietoren. Hendrik van Marselaer was de eerste gekende eigenaar van de grond (1312), waarop in 1384 al een molen stond. Tot in 1930 bleef de molen in volle werking. De laatste eigenaar, Jozef Jacobs-Mertens, maalde nog sporadisch tot in 1960. Nadien verdween ook bij deze molen het molenrad. In de jaren '80 werd de Marselaermolen beschermd als monument. De maalinrichting is nog steeds aanwezig en een waardevolle molenaarswoning sluit op de Marselaermolen aan.

Pakespad (Merchtem en Steenhuffel, ingehuldigd in 2012): Het Pakespad is een eerbetoon aan wijlen Kris De Pauw. Kris was lange tijd voorzitter van Natuurpunt Merchtem en van 1 januari 2007 tot op zijn sterfdag schepen van cultuur en milieu. In die bevoegdheden verenigde hij zijn twee grote passies: liefde voor de natuur en aandacht voor waardevolle historische gebouwen. Hij overleed totaal onverwacht op 52-jarige leeftijd op 23 juli 2009, bijna aan de voordeur van zijn Passerel, de historische banmolen die hij met veel zorg en respect voor de authenticiteit had weten te redden van de vergankelijkheid.

Eten en drinken.

Taverne Eikenhof, Bosstraat 150, Buggenhout

Bistro Leireken, Brouwerijstraat 29, Steenhuffel, nabij het kasteel Diepensteyn.