Toertocht ((18-25-38-50 km) van TC Houtland Ertvelde te Ertvelde op zaterdag 29-08-2015.

Gewoonlijk staat de Lozerbosveldtoertocht te Kruishoutem rond deze tijd op mijn jaarlijkse agenda. Al de keren dat ik er geweest ben was het schitterend weer, zo ook op deze zaterdag! Omdat er werken zijn op de snelweg E40 vreesden wij files en hebben we deze helaas dit jaar links laten liggen. Het is me nog ooit overkomen dat ik noodgedwongen naar huis teruggekeerd ben omdat ik onderweg zodanig in de files terecht kwam dat ik de start in Kruishoutem onmogelijk nog op tijd kon halen! Onze keuze viel dan op de toertocht van TC Houtland te Ertvelde. Ik had daar eerder een kleinschalige organisatie verwacht, maar de tocht vertrok vanuit de grote Sporthal Hoge Wal en er liepen daar redelijk wat mensen rond. Dat zal ook wel zo geweest zijn omdat hier ook wegritten konden gereden worden. Jari was op het afgesproken tijdstip present zodat we om 13.00 u ingeschreven waren en konden vertrekken. Aan de start kreeg je al direct een energiereep mee!

Servitudes en straten leidden ons na aanvang door de bewoonde wereld waarbij we ook de witte Stenenmolen passeerden. Op 4,50 km troffen we wat bos en reden daar voorbij een klein bedevaartsoord aan de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid of kort, de Stoepekapel. Verharde en onverharde landelijke paden voerden ons doorheen het landschap dat baadde in een late zomerzon. Op 7 km reden we nogmaals door een strook bos met zeer laaghangende takken en door een zone met veel struikgewas. We stonden ervan versteld dat er daar paadjes door liepen! Via een knappe fietsbrug kruisten we een grote baan om de Callemansputte te bereiken. Dit is een voormalig woon- en natuurgebied dat voor de uitbreiding van de haven van Gent werd opgeofferd en industriegebied werd. Daarvan hier het getuigenis van een voormalige bewoner die zijn woning in 2008 diende te verlaten en een powerpoint met foto’s van vroeger en de afbraak van de woningen. Wij verwonderden ons al over het feit dat de er aangelegde wegen er nog zo nieuw uit zagen en vermoedden dat deze plek bedoeld was voor nieuwe industrie. We kregen ook een vermoedelijke huisvuilverbrandingsinstallatie te zien en allicht een netjes met aarde overdekt stort waarop een massa zonnepanelen was geplaatst. Te zien in de powerpoint. Het verklaart allicht ook waarom deze toertocht langsheen deze plek voerde. Het zal er vroeger anders uitgezien hebben! 7,75 km.

Van 9 km tot 10,75 km reden we over een knappe veldweg en een heel eind door een vrij woest bos om zo het stokoude treinstationnetje van Ertvelde te bereiken. Daar ging de kidstoer apart van de 25-38-50 km op 12 km van de start. We vervolgden de tocht doorheen de woonkern van Rieme, net als Ertvelde een deelgemeente van Evergem. Wij waren niet weinig verbaasd van na de doortocht van Rieme de grens met Gent te bereiken! We stonden daar ook aan de rand van een vrij desolaat industriegebied, de rand van de Zeehaven van Gent nabij het Kluizendok. Van 13 km tot 16 km werden we aan de rand van Gent Zeehaven door een landelijk gebied gestuurd met paadjes tussen struikgewas waarbij we lussen reden om telkens op eenzelfde asfaltbaantje uit te komen. We passeerden daarbij de voet van een aantal windmolens die telkens op een heuvel gebouwd waren om zo voor wat hoogtemeters te zorgen. We keerden op onze stappen terug op een grasspoor door hoog struikgewas en evenwijdig met een waterloop om zo via een aardeweg het achterliggende landelijke gebied te bereiken. We kwamen weer eventjes in Rieme en vanaf daar voerden grassporen ons tot aan de Spiedambrug over de Watering De Burggravenstroom.

Op 19 km reden we eventjes pal naast de expresweg E34 om deze ter hoogte van de verkeerslichten in Ertvelde te kruisen. Aan de overkant misten we een pijl en reden rechtdoor in plaats van linksaf te slaan aan de overkant, weer eventjes evenwijdig met de grote baan. We reden door het dorpscentrum van Ertvelde om er op 21,75 km de bevoorrading te treffen. Deze stond opgesteld in een loods van de Brouwerij Van Steenberge te Ertvelde. Naast de lange bevoorradingstafel met fruit, koeken, cake en alles er op en er aan, was er een heuse toog waar je een glas Augustijn donker of blond kon proeven. Het waren trappistenglazen van klein formaat, dus heb ik het toch maar geriskeerd om een glas donkere uit te lurken, terwijl de andere aanwezige bikers blijkbaar niet het risico wilden lopen van het edel vocht naar hun hoofd te laten stijgen. Ik mocht nog een tweede glas proeven, maar dat heb ik wijselijk niet gedaan teneinde het vervolg van de rit niet te schaden! Geen goed idee op een weinig gevulde maag! Enkele dames en heren ter plaatse zorgden er voor het aanbod en de tap en wij stonden daar omstreeks 14.30 u.

We lieten de Brouwerij Van Steenberge achter ons, met dank voor het glas Augustijn, en reden nog een eindje naast de E34 verder om dan af te slaan naar de velden toe. Na een veldweg troffen we er de splitsing tussen de kids-25 km en de 38-50 km op 24 km van het vertrek. We reden dan even over het fietspad langsheen de zeer drukke Noordlaan, de invalsweg via dewelke we de start met de wagen bereikt hadden. Een assenweg voerde ons langsheen de Watering De Burggravenstroom tot in Kluizen (Evergem). Daar reden we langsheen de Watering in een groene omgeving met aan onze linkerhand op de andere oever de achtergevels van gloednieuwe huizen die er allemaal eender uitzagen en waarvan de tuinen tot tegen de waterloop kwamen. Een groot deel van die huizen was zelfs nog niet bewoond.26,50 km. De lange asfaltweg Spiegelstraat voerde ons verder langsheen de met waterlelies begroeide Watering doorheen een landelijke omgeving. Op 28,50 km arriveerden we aan een splitsing tussen de 38 km en de 50 km. Omstreeks 15.10 u kozen we daar voor de langste route.

Die deed ons een assenweg inslaan, gevolgd door een veldweg die doorheen een strook bos liep. Zo bereikten we de Volpenswegel (een volle pens?) op de grens met Sleidinge (Evergem) en een assenweg die ons naar de bossen van de Slingerij in Oosteeklo (Assenede) voerde. Hier begon een extra lus voor de 50 km, want onder de pijlen op deze plek waren de vermeldingen “heen” en “terug” geplaatst. Het parcours kruiste hier eventjes zichzelf. Een mooie track leidde ons tussen de bomen evenwijdig met een zandweg door het knappe bos. De vreugde was echter kort van duur, want we kwamen al snel weer uit het bos tevoorschijn op een grote vrij drukke baan. Na eventjes het fietspad gevolgd te hebben dienden we rechtsaf een betonbaantje in te slaan. Ik schrok me wel te pletter toen daar plots een wagen uit tevoorschijn kwam van tussen de twee huizen op het kruispunt terwijl een bestelwagen op de grote baan ons rakelings passeerde tijdens zijn gevaarlijke inhaalmanoeuvre! Veilig voor fietsers was het daar niet! Ook in het smalle betonbaantje kwam ons nog een wagen tegemoet die geen kilometer per uur vaart minderde!

Onze teleurstelling van daarnet omwille van de zeer korte doortocht van het bos werd na een veldweg en een grasspoor ruim weer goed gemaakt toen we voor de tweede maal de bossen van de Slingerij en de Lembeekse Bossen bereikten. We konden vanaf daar geruime tijd genieten van enkele kilometers tocht doorheen de knappe bossen. Mooie paden, dreven, sporen en tracks leidden ons naar de lange zandweg die Antwerpse Heirweg gedoopt was. Langsheen deze weg liepen ook leuke zijsporen tussen de bomen. We passeerden de toegangspoorten van enkele domeinen van rijke mensen wiens villa’s hier tussen de bomen verscholen gebouwd zijn. Onze mooie rit door de Slingerij eindigde toen we ter hoogte van de verlaten en vervallen Bistro Broccoli de drukke Gentweg bereikten. 37,70 km om 15.45 u.

Een pad tussen de varens voerde ons weer in de richting van Oosteeklo om een volgende portie bosdreven aan te snijden. Uiteindelijk kwamen we toe op een oude kasseiweg die daar ook Antwerpse Heirweg heet. Er vond daar nog een ander evenement plaats, want er stond een seingever om auto’s naar en parkeerplaats te verwijzen. Ik had die man eerder in de verte al opgemerkt toen we daarstraks de bossen van de Slingerij in reden. Aan het einde van de kasseiweg of heirbaan waarover we gedokkerd hadden stonden inderdaad nogal wat geparkeerde wagens langs de kant en liepen veel mensen rond. Op 39,75 km kwamen we weer toe op de plaats waar het parcours zichzelf kruiste. We hadden dus zo’n dikke tien kilometer kunnen genieten van de doortocht van deze bossen en daarmee meteen het mooiste deel van het parcours achter ons. Op de plek waar we de kasseiweg linksaf dienden te verlaten en even halt hadden gehouden staken ons drie bikers voorbij, twee mannen en een vrouw. Ze reden aan hetzelfde tempo als wij en de rest van de rit zijn we in hun zog blijven rijden. Een van de mannen droeg een truitje van de Funbikers Heusden.

Op 41 km reden we na een zandweg opnieuw een strook bos in. Enkele paden, waaronder het Kloosterpad, leidden ons tot 43,50 km langsheen de bosrand tot aan de meer open velden. Vanaf daar kregen we lange assenwegen en veldwegen voor de wielen die ons doorheen het landelijke Ertvelde voerden. Het was er mooi rijden in een zonovergoten landschap, soms tussen de statige bomenrijen die de zandwegen afboordden. Na de doortocht van deze landelijke omgeving bereikten we om 16.30 u opnieuw de aankomst in Ertvelde met de beloofde 50 km op het tellertje. Buiten in de tuin naast de cafetaria onder een grote parasol nog een drankje genuttigd alvorens de lange autorit huiswaarts weer aan te vatten. Ondanks het feit dat wij niet zo tuk zijn op de toertochten in dit deel van Oost-Vlaanderen had deze rit ons toch op een positieve wijze weten te verrassen. Vooral de laatste 20 km door de bossen van de Slingerij en de landelijke veldwegen door Ertvelde waren zeer de moeite waard om kennis te maken met deze streek. De organisatie van de toertocht was verder perfect in orde.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax