Nightride 20 ième Nocturne des Lumçons (15-25 km) van Lumç’s Bike te Arville op vrijdag 14-08-2015.
Het is tegenwoordig droevig gesteld als je met de wagen ergens moet geraken en zeker wanneer je daarbij Antwerpen moet passeren! Zo waren wij op vrijdag twee uren later dan voorzien aan het vakantiehuisje dat we in Mièrchamps, een piepklein gehucht van La-Roche-en-Ardenne, gehuurd hadden voor een lang weekend met de bike. Ons geïnstalleerd en een maaltijd spaghetti genoten alvorens te vertrekken naar de twintigste uitgave van de Nocturne des Lumçons, de nightride van Lumç’s Bike te Arville (15-25 km). Arville is gelegen nabij Saint-Hubert waar het een deelgemeente van is, op een half uur autorijden vanuit Mièrchamps. Het was de eerst rit van het drieluik dat we dit weekend in deze streek zouden rijden. Voor zaterdag stond de rit in Awenne (Saint-Hubert) op het programma en voor zondag de toertocht in Erneuville, slechts 3,50 km van ons huisje gelegen.
De week was tropisch begonnen met op donderdagavond een zwaar onweer over heel het land. Het vocht dat daardoor in de grond zat was op vrijdag door het nog steeds vrij warme weer beginnen verdampen, zodat de kans op nieuwe regen en onweders er in zat. De lucht kleurde effectief donkergrijs aan de einder toen Jean-Paul, Jari en ik omstreeks 20.30 u vertrokken vanuit de lokale voetbalkantine nabij het kerkhof. Er waren ook nog vertrekkende wandelaars met keuze uit een tocht van 5 km of 10 km. We vertrokken in het zog van een aantal anderen, waaronder ook kinderen, via een fiks klimmende veldweg tussen de weiden. Eerst bleef Jean-Paul wat achter, dan hing ik weer aan de staart. De toertocht dook zo goed als onmiddellijk de bossen in over een mix van bospaadjes en smalle sporen. De soms fikse klimmetjes waren zelfs voor mij nog redelijk goed te rijden. Ze werden afgewisseld met leuke afdalingen over boswegen die soms goed voorzien waren van keien en rotsen, zonder risicovol te zijn. Op een bepaald ogenblik speelden we Jean-Paul kwijt.
Toen we even uit het bos kwamen zag de lucht er nog donkerder uit dan tevoren. De eerste lichtflitsen en donderslagen doorbraken de stilte van de bossen en er stak wind op. Toen we opnieuw de bossen in doken konden we onze fiets- en helmlampen goed gebruiken! Naar het einde van het bospad toe begon het ook flink te regenen. Gestopt om onze regenjasjes aan te trekken. Terwijl we daar mee bezig waren zag ik enkele bikers met hun felle fietslampen het pad komen op geklommen. Hier is nog de gewoonte dat bikers elkaar met een “bonjour” begroeten als ze passeren! We vervolgden onze tocht in de gietende regen. Ook al was dat niet zo aangenaam, het klank- en lichtspel dat we er bij kregen gaf aan deze toertocht wel een speciale dimensie! Geregeld lichtte het pad voor ons door de bliksem op, gevolgd door hevig gerommel. Intussen was het stikdonker geworden.
Op de paden waar het klimmen geblazen was gutste het water in beekjes naar beneden. Gelukkig lagen er overal vrij veel stenen op de paden zodat we gespaard bleven van een modderbrij. We vervolgden onze weg door het donkere bos tot aan de bevoorrading die zich op 12 km van de start aandiende. Er stonden nog twee bikers die ons daarnet ingehaald hadden. Fruit, knabbeltjes en sportdrank stonden opgesteld onder een tent, mannen van de club zorgden er voor het aanbod. Ondanks het feit dat we midden in het bos stonden was de stop voorzien van verlichting. We hebben er nog een tijd met die mannen staan praten. Omwille van het slechte weer vonden we het raadzamer van onze tocht te staken. Ook al omdat we gemerkt hadden dat de rit uitsluitend met op de grond gekalkte pijlen en lijnen gemarkeerd was! Daar blijft na zo’n stortbui weinig van liggen! De mensen van de organisatie hebben ons uitgelegd dat we slechts op drie kilometer van de startplaats waren en hoe we daar weer naartoe konden rijden. Jari had bovendien de GPS bij.
Na nog een eindje een bospad te hebben gevolgd bereikten we een grote baan. We moesten die schuin oversteken en aan een volgend kruispunt vonden we een wegwijzer richting Arville. Na een korte nachtrit van slechts 16 km kwamen we daar omstreeks 22.00 u toe. Helaas de moeite niet om er onze bike vuil en onze kleren en schoenen doornat voor gemaakt te hebben! Anderzijds was ik wel tevreden dat we vertrokken waren vermits we nu op zijn minst weten dat de rit de moeite waard is om nog eens te komen rijden indien we in deze streek verblijven. Het is immers het tweede jaar op rij dat we omstreeks deze tijd enkele dagen in La Roche vakantie hielden. Een tip voor wie de afstand van 25 km te kort vindt: rijd zowel de kleine als de grote rit of twee keren de grote rit. De eerste keer bij valavond en de tweede keer bij nacht. Dan kan je zowel genieten van de schoonheid van de streek als van de geneugten van een nachtrit. Jean-Paul had meer guts en reed de 25 km volledig uit. Hij bleef dan wel de volgende dag thuis omwille van het slechte weer! Bikewash en douches waren naar zijn zeggen in orde. Bij leven en welzijn hopen we ooit nog eens in Arville te starten in betere omstandigheden!
StrammerMax
|