24^ste Rochustochten (25-35-50 km) van WTC De Zwervers te Oosterzele op zaterdag 01-08-2015.

Nadat ik hier vorig jaar noodgedwongen verstek had moeten laten gaan op de eerste augustusdag van 2015 opnieuw deelgenomen aan de 24^ste editie van de Rochustochten door WTC De Zwervers vanuit de sporthal De Kluize in Scheldewindeke-Oosterzele. Met drie naar hier gekomen: Evy reed de 25 km, Jari en ik de grootste afstand van 50 km. Een parkeerplekje gevonden langsheen de vrij drukke straat, ingeschreven en om 13.10 u waren we op weg. Het ging het dorp uit via enkele servitudes en straten. Op 2,50 km troffen we de eerste off-road. Nadat we de velden bereikt hadden kruisten we de spoorweg en op een kruispunt van landelijke betonbaantjes troffen we een eerste splitsing tussen de routes van 18-25 km en 35-50 km. Hier scheidden dus onze wegen op 3 km van het vertrek.

Voor ons ging het rechtsaf de velden in over afwisselend road en off-road paden in een landelijke omgeving. Via de veldweg Asselkouter bereikten we de grens met Merelbeke om ter hoogte van de Boterhoek weer eventjes Oosterzele in en uit te rijden. We sloegen de veldweg Doelwegel in die langs de oude hoeve Den Doel loopt. 7 km. Via een betonbaantje bereikten we de straat Zink, genoemd naar het middeleeuws Kasteel Ter Zinkt. Dan ging het linksaf de velden in om de stevige klim aan te vatten over een veldweg overgaand in een kwistig met stenen bestrooid pad doorheen een strook bos, zijnde een buurtweg met als naam Stuivenberglos. Een grasspoor leidde voorbij voetbalvelden tot aan de Sint-Bonifatiuskerk op het Muntplein in Munte-Merelbeke. 9 km. Eens de kleine landelijke kern van Munte achter de wielen ging het rechtsaf kort klimmend voorbij de Clays Van Muntestedehoeve tegenover de Asselkouter de velden in over de Houtenmolenwegel, een zanderige veldweg in de omgeving van enkele bizarre oude militaire zendmasten. Na 10 km was daar een splitsing tussen de 18-25 km en de 35-50 km.

Veldwegen leidden over een hoogvlakte met enkele mooie paden en met zicht op de Prinsenmolen in Baaigem (Gavere) die we even later voorbij reden. Op een pleintje in de dorpskern van Baaigem stond de eerste bevoorrading met fruit, koeken en sportdrank. Ze kwam al op 13 km van de start en we arriveerden daar om 14.00 u. De tocht voerde ons daarna weer langsheen de Prinsenmolen en het grote huis er tegenover om dan linksaf een afdaling te treffen over kasseitjes. Eens beneden ging het de buurtweg Gescheetwegel in! Een gescheet is een Gents scheldwoord voor een grasgeit! We zullen maar zwijgen over de meervoudsvorm voor grasgeiten! We reden terug in de richting van de bizarre zendmasten die we nu aan de rechterkant hadden. Een fiks klimmetje over een graspad tussen de struiken bracht ons er naartoe. Het ging linksaf over de veldweg die er langs loopt om dan een afdaling te krijgen richting de Torrekensstraat waar in de hoogte nog twee van die masten staan en zo opnieuw de Hundelgemsesteenweg in Munte-Merelbeke te bereiken. Een plezant graspaadje leidde vervolgens doorheen een mooie groene omgeving om na 18 km van het vertrek uit te komen op een assenweg. Even later passeerden we weer het kruispunt met De Zink op de plaats waar de lus in de richting van de eerste stop begonnen was. Volgde de leuke Drieswegel, een grasspoor door de velden. Trage wegen voerden tot een splitsing tussen de routes van 18-25 km en 35-50 km op 19,50 km van het vertrek op een betonbaantje ter hoogte van de Bottelaredries in Bottelare-Merelbeke. We reden vanuit een smal straatje langs lokalen van de jeugdbeweging het dorpsplein aan de Sint-Annakerk langs.

Er volgde een rondje door de landelijke omgeving van Bottelare over trage wegen en servitudes, onder anderen door een gehuchtje dat “t Kleingent heet, waar we de buurtweg Kleingentwegel in sloegen. Uiteindelijk arriveerden we opnieuw in de bewoonde kern van Bottelare waar we aan een oud schoolgebouw in de Ridder A. Stas de Richellelaan arriveerden. Een ronkende straatnaam, genoemd naar een voormalige burgemeester van Bottelare. Aan de school was een splitsing tussen de routes van 35 km en van 50 km op 23,50 km van het vertrek. Het parcours bestond vanaf hier uit landelijke wegeltjes, waaronder een kasseibaantje, graspaadjes en soms tot zeer smalle servitudes tot aan de Sint-Aldegondiskerk in Lemberge (Merelbeke) waar we na 26,50 km arriveerden. 15.00 u. Een landelijke assenweg naast vermoedelijk een aantal militaire gebouwen, voormalige slaapzalen, leidde vervolgens tot aan een kapelletje op een kruispunt van wegen in Gontrode (Melle). 28,75 km. Daar reden we door een straat met de uit de kluiten gewassen huizen van rijke mensen om naast een bosgebied snel weer in een meer open landschap tussen licht glooiende velden te komen. Vanaf de landelijke paden die volgden zagen we de kerk van Bottelare weer staan. Hoofdzakelijk grassporen en een assenweg leidden ons omheen het dorp. Op 33 km werden we ingehaald door een grote groep bikers die ik net voordien in de verte langsheen de militaire slaapplaatsen had zien rijden.

Een assenweg waarlangs in een weide een zwart gespikkeld wit paard stond, voerde naar Moortsele (Oosterzele). Daar stond de tweede bevoorrading opgesteld onder een tentje op het Tramplein. Ze kwam op 34,50 km van het vertrek en voor ons om 15.30 u. De groep van daarnet stond er nog en er kwam nog één biker alleen toe. Vader en zoon zorgden er voor het aanbod. Een tijd met die man staan praten, hij had veel te vertellen! Na het kruisen van de spoorweg volgde een stevige klim over een betonbaantje. Boven kwam een splitsing tussen de 18 km en de 25-35-50 km op 35 km van de start. Na een veldweg volgde al snel een volgende splitsing waar de route van 50 km zich losmaakte van de 25-35 km. In de verte zag ik het dak van het huis dat me al sinds mijn eerste passage hier intrigeert! Een veldweg voerde ons voorbij dat schijnbaar verlaten grote huis met groene luiken van een zekere Dokter Van De Velde, oogziekten, aldus een plaatje op de poort. Het staat tegen de rand van een bos met een achterbouw die tot in het bos reikt. De tuin staat vol netels, maar het huis zelf ziet er te goed onderhouden uit om verlaten te zijn. Het huis staat in de Boonakker in Landskouter (Oosterzele). 37 km om 16.00 u.

We kruisten de rustige Geraardsbergsesteenweg om aan de overkant de velden in te rijden. Als je achterom kijkt heb je een prachtig zicht op de glooiende velden en het bos achter de dokterswoning. Landelijke wegen en een servitude over brede betontegels leidde voorbij de achterzijde van de kerk van Gijzenzele (Oosterzele). 39 km. Hier start de bunkerroute, dat is een bunkerwandeling in de gemeente Oosterzele. De bunkerroute start aan de kerk van Gijzenzele en loopt langs verschillende bunkers die deel uitmaakten van het Bruggenhoofd Gent, een verdedigingslinie die midden de jaren 30 werd opgetrokken. Asfaltbaantjes voerden omstreeks 40 km door Gijzenzele en aan de rand van het dorp voorbij de boomkwekerij Kris De Backer waar de geur van de rozenvelden onze neusgaten streelde. Die boomkwekerij ligt pal naast de zogenaamde Molenbunker op het kruispunt van de Gijzenzelestraat en de Wettersesteenweg. Deze bunker zat vroeger deels ingegraven in de heuvel van een molen die er had gestaan en na een brand werd afgebroken. Vandaar zijn naam! 41 km om 16.15 u.

Het ging rechts tussen de boomkwekerij en de grote baan een veldweg in die evenwijdig liep met de Wettersesteenweg, de drukke baan met daarop de op- en afrit Wetteren van de E40. Na de veldweg ging het even linksaf een baantje op om dan weer rechtsaf een trapje op te moeten naar een hobbelig grasspoor toe. Daarna reden we door de bebouwde kom van Oosterzele en kwam er na 45 km nog een splitsing tussen de routes van 18-25 km en 35-50 km. 16.45 u. Voor de langste route kwam er een ommetje doorheen twee stroken bos over paadjes die er nog nat bij lagen. We kwamen weer uit op quasi dezelfde plek van de splitsing. Even later ging het net voor een tot woonhuis omgebouwde molenromp rechtsaf een smalle servitude in en volgde een afdaling tot in de Keiberg. Daar staat een oude vervallen kapel naast een krotwoning. In een bocht van een straat kwam er op 46 km nog een splitsing tussen de 18 km en de 25-35-50 km. Een veldweg leidde tot de grens met Scheldewindeke waar we enkele mooi gelegen huizen voorbij reden. Een betonnen fietspad door de open velden bracht ons na de beloofde 50 km weer aan de sporthal. De bikewash was nog beschikbaar maar overbodig. 17.00 u.

Er was nog wat beweging aan de sporthal die zodanig ruim is dat zelfs de bewaakte fietsenstalling binnen is. Evy zat op ons te wachten. Het bij de inschrijving ontvangen bonnetje voor een gratis consumptie ingewisseld en er ons een belegd broodje bij gekocht. Eén van de Zwerver-dames stond daar namelijk een werk van barhartigheid te doen: de hongerigen spijzen! Zij belegde een groot zacht broodje met een dikke snede hesp, sla, tomaat en ketchup. Dat smaakte prima na zo’n rit! Na terugkeer zijn we in Sint-Niklaas nog op de Grote Markt wat wezen eten. Voor de lol eens via de zeer rustige lokale wegen weer naar Hoogstraten gereden. In Antwerpen stond op de hoek van de Noorderlaan en de IJzerlaan een appartement in brand. Het was niet voor iedereen een mooie dag, net zo min als voor het Nederlandse gezin waarvan de vader en moeder vanochtend op de E17 bij een ongeval stierven en waarvoor ik voor alle zekerheid op de heenweg ben omgereden via Haasdonk.

De rit in Oosterzele voert steeds door een mooie streek, zeker als het mooi waar is zoals deze keer. Wel redelijk wat verhard, maar omdat je steeds knappe landschappen te zien krijgt stoort dat niet. De organisatie is prima. Er zou wel eens mogen gezorgd worden voor wat variatie in het parcours, want de toer is jaar na jaar volledig identiek. Niet dat ik er daardoor minder van geniet. Misschien de vroegere lus via Schelderode en Semmerzake nog eens inlassen. Verder is de organisatie prima in orde.

Parcours van 50 km: klik hier!

Onderaan staat een filmpje van Tom de moor (editie 2014).

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

Rochustochten van WTC De Zwervers (02-08-2014) door Tom de moor