Toertocht (26-32-45 km) van OVC Olmen te Balen-Olmen op zondag 05-04-2015.

Dat ook een club van niet-mountainbikers een degelijke toertocht kan organiseren bewees de Olmense Volleybalclub OVC Olmen nogmaals op de zondag van Pasen op 5 april 2015. De Olmense Markt wordt dan ingepalmd door een grote tent waarin men de spots en installaties van vermoedelijk de fuif van de avond voordien aan het opruimens was. Buiten was een bewaakte fietsparking ingericht. Mijn fietsmakker Jari zou elders gaan rijden, dichter bij huis, maar ik toen ik me aan de auto had klaargemaakt voor het vertrek, kwam hij daar toch toe met de wagen. Omdat hij op tijd weer thuis wilde zijn omwille van een uitnodiging op een feestje zouden we wel niet samen rijden. Zo kon hij aan een iets sneller tempo rijden terwijl het voor mij onnodig was van me af te jakkeren. De tijd dat ik ergens paaseieren zou moeten gaan rapen ligt immers al driekwart van een doorsnee mensenleven achter mij! Met zijn moderne snufjes en apps op zijn smartphone stond Jari anders eerst op de markt in Balen! In m’n eentje vertrokken om 9.25 u.

Het ging van de Olmense Markt en de Schoolstraat het dorp uit om via de brug van de Meerhoutsebaan het kanaal Dessel-Kwaadmechelen te kruisen. Op 2,50 km troffen we een eerste zompige singletrack in een strook van de Straalse Bossen en reden we het grondgebied van Meerhout in. Een mix van veldwegen en singletracks in enkele stroken bos werd van daar af ons deel tot zo’n 6,50 km van het vertrek. 9.45 u. Tot 7,50 km reden we op een pad naast een waterloopje. We raakten het centrum van Meerhout om na het kruisen van de Borgerhoutsendijk veldpaden te treffen die ons tot op de groene vaste route loodsten. Op een zompig bospad kregen we er af te rekenen met een korte strook modder. Omstreeks 11 km bereikten we een uitloper van de Belse Bossen op een plek waar bossen tussen aanhalingstekens kan geplaatst worden vermits een groot deel van de bomen er gekapt is. We passeerden er het terrein van de Kempense Modelclub waar een man aan het spelen was met zijn duur speelgoed, een telegeleide miniatuurhelikopter! Op 12 km werd ik er ingehaald door Jari.

We kwamen weer uit op de Borgerhoutsendijk die we even dienden te volgen en te kruisen. Verderop bereikten we een zompig slijkpad in de Volsbergenbossen. Omdat het ploeteren in de modder voor mij wat lastiger was kwam hier al snel het afscheid van mijn fietsmakker. Mooie maar natte paden voerden over enkele zandheuvels op en af door het bos over het parcours van de rode vaste Landduinenroute. Ik kreeg er af te rekenen met enkele tegenliggers. Mooie singletracks met hier en daar natte plaatsen en plassen op en in de omgeving van de vaste rode route werden er ons voor de wielen geworpen. Hier en daar raakten de heen en de terug van het parcours elkaar en zag je bikers rijden die al voor je waren en nog achter je waren. Op 17 km reed ik voorbij het boomkapelletje aan de rand van de immense zandvlakte aan de Kopberg in het gehucht Hulsen. De knappe singletrack die hier omheen loopt werd niet aangedaan. Deze is blijkbaar enkel bestemd voor de Molse toertocht op 21 juli! Die mannen weten deze wel liggen! 10.30 u. Via de Schommelstraat bereikte ik weer eventjes de bewoonde wereld.

Het grasspoor Greesveld en de verharde bosweg Karrestraat leidden nogmaals tot op de Borgerhoutsendijk waar we in de richting van het intussen afgebroken afgebrande huisje op de hoek met de Bremdoornstraat reden. Het perceel grond waar het huisje stond staat te koop. Op deze plek was er een splitsing tussen de routes van 26 km en 32-45 km op 19,50 km van het vertrek. De kortste route ging van hieruit recht naar de bevoorrading zo zou nadien blijken, want die stond halverwege de Bremdoornstraat. 10.45 u. De langere routes kruisten nogmaals de Borgerhoutsendijk om de Volmolenweg in te rijden waarna dit asfaltbaantje ons tot aan het bos leidde. In dit bos kregen we een mooi pad voor de wielen met enkele stevige wortels en bultjes. Na dit extra rondje bereikten we via de Dasstraat nogmaals de Borgerhoutsendijk tegenover de goktent Magic Dice op 21,50 km om 11.00 u. Na een eindje langsheen de grote baan en de oversteek ervan bereikte ik de bevoorrading in de Bremdoornstraat aan de rand van een bosrijke wijk met mooie villa’s. Het huis op de hoek getuigde wel van een bizarre alternatieve architectuur!

Aan de stop was het gebruikelijke aanbod van koeken, wafels, fruit en sportdrank voorhanden en er was nog redelijk wat beweging. Na de stop kregen we de singletrack rechts in de Bremdoornstraat voor de wielen, reden we door de Greesstraat om de zandweg naar rechts in te slaan en troffen we de splitsing tussen de 26 km en de 32-45 km op 24 km van het vertrek. Voor de langste routes ging het voorbij de voetbalvelden van VV Hei Mol en de gemeentelijke opslagplaats in de omgeving van de rode vaste route. We reden daar eventjes tegen de richting van het vaste parcours in over een stukje zanderige heide en door een knap dennenbos. Op 25 km was daar de splitsing tussen de 32 km en de 45 km ter hoogte van het Technisch Instituut Sint-Paulus waar men bezig is aan een nieuwbouw. De plek bevindt zich aan de bosrand in Mol-Heidehuizen.

Via Kruisven staken we de drukke Molderdijk over nabij de nieuwe fietsrotonde onder de nog drukkere Zuiderring en via de Lieven Heerstraat bereikten we opnieuw de bossen. Hier konden we ons hart ophalen op enkele knappe bospaden met heuveltjes om na een lus toe te komen in de Molderloopstraat ter hoogte van de spoorwegovergang. De meeste toeren duiken hier in de andere rijrichting het bos in! Letterlijk, want nu dienden we naar boven te klauteren! Op 28,50 km passeerde ik het huis waar altijd een perpetuüm mobile op de vensterbank heen en weer staat te wiegen. Na hier al zo vaak met de bike te zijn gepasseerd kreeg ik ooit de bewoners van het huis te zien en vertelde hen dat ik het altijd over hun huis had in deze verslagen. Zij gaven me meteen de verklaring waarom er in de loop van die jaren een ander kleinood voor hun venster stond te wiegen! Het vorige was bij het stof afnemen stuk gevallen! Zij wonen met een grote tuin op een zeer rustige groene plek waar de stilte mogelijk enkel door een passerende trein wordt verbroken, ergens tussen de Zuiderring en het kanaal van Dessel naar Kwaadmechelen.

Na een veldweg en een paadje over een soort dijkje kwam ik op 29,50 km uit op de oever van het kanaal. Het ging dan even langsheen het kanaal om het via de brug op de Gompelbaan te kruisen en zo het gehucht Mol-Gompel te bereiken. 30,50 km. Ter hoogte van de glasfabriek AGC doken we vanaf de grote baan de cité met arbeiderswoningen in die vroeger eigendom waren van de glasfabriek. We reden recht naar het zogenaamde Hotel-Casino van de glasfabriek toe, een groot gebouw in art-deco-stijl dat jammerlijk staat te verkommeren. Sommige ramen en deuren waren nu dichtgetimmerd of voorzien van een betonnen afsluiting om vandalen buiten te houden. De grote houten rolluiken op het gelijkvloers waren gesloten. Ruim te laat in ieder geval! We reden het achter de voetbalvelden en casino gelegen pad in dat doorheen een waterrijke strook bos, doorsneden met beken, loopt. Op 33 km reden we over een pad langsheen een private tuin waar heel wat grote cipressen geveld waren door de wind. Hun uitgerukte wortelkluiten hadden zelfs op sommige plaatsen delen van het pad meegesleurd. Na een betonbaantje troffen we een knap stukje bos met op 35 km enkele stevige heuvels ter hoogte van Wildenest. Na de doortocht van een villawijk volgde nog een te smaken stuk bos tot we uitkwamen in de straat Driehuizen naast café ’t Hoekse in Balen. 36 km. Via Wolfsvennen bereikten we opnieuw de bossen en reed ik achter de in het bos gelegen grote moderne witte villa die ik eerder was gepasseerd om toe te komen aan de bizarre met betonplaten ommuurde strook bos, deels met gekapte bomen, waar paarden en ezels in rondlopen.

Op 37 km reed ik weer naast het kanaal Kwaadmechelen-Dessel en voorbij de grote zandhopen voor een verlaten grote witte villa. Via de brug van de Molsesteenweg kruisten we het kanaal om via Tenderlo de bewoonde wereld van Balen-Rosselaar te bereiken. 12.30 u. Vanaf 40 km reden we door een stukje meer bewoonde wereld , een strook bos, over veldwegen en smalle sporen. Ondanks het intussen gevorderde uur waren er nog steeds bikers onderweg. Op 43,50 km kruiste het parcours een baan en konden we nog genieten van een mooie singletrack door een bos. Afwisselend veldsporen en bospaden, waaronder er een aantal nog zeer modderig bij lagen, in de omgeving van het kanaal, voerden ons naar het jaagpad dat deels heraangelegd wordt. Via dezelfde brug waarlangs we vanochtend vertrokken waren kruisten voor de laatste keer het kanaal om zo de Olmense Markt weer te bereiken. Om 13.00 u stond ik met 47,50 km weer aan de start. In de tent zaten nog enkele bikers waaronder enkele mannen uit Oelegem, nog al gezien, en het tweetal van de Garage Felix in Brecht die ik onlangs in Ravels-Eel nog te zien kreeg en die ik naar het einde van de tocht toe vandaag in de verte had zien rijden. Mezelf nog een drankje gepresenteerd, de broodjes met ham en kaas waren uitverkocht. Een jongen kwam me vragen of hij met mijn gsm mocht bellen wegens de zijne vergeten. Ik vermoed dat hij wenste opgehaald te worden. Misschien pech gehad met de fiets. Ik heb er niet om gevraagd, het zijn mijn zaken niet. Hopelijk werd hij op deze paaszondag niet aan zijn lot overgelaten. Een man kwam vragen of wij de bikewash nog nodig hadden, want men zou die gaan opruimen. Niet gezien en niet gebruikt! Stond verderop aan de sporthal in de Schoolstraat, achteraf gezien op de flyer.

Deze tocht was een mooi paasei op deze zonnige paaszondag. De verdienste van de organisatie bestaat er vooral in van gebruik gemaakt te hebben van delen van de bestaande vaste routes maar deze toch op een originele manier aan elkaar geknoopt te hebben. Elke tocht in deze streek ziet er daarom altijd anders uit. Ook daags nadien, op paasmaandag, reden we zo’n tocht in het Nederlandse Roosendaal waar delen van de vaste routes in Essen en Rucphen op een originele wijze aan elkaar gebreid werden. Zij hadden de stukken op de vaste routes zelfs niet afgepijld maar hadden toch een zeer knap parcours weten te presenteren. De opbrengst daar was voor een goed doel. Met enige creativiteit kan men gebruik makend van de vaste routes een origineel parcours uit de hoge hoed toveren!

Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!

256 prachtige foto’s van Herder Alex (waarvan drie hieronder uitgekozen): klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax