Nightride (35-50 km) van Zomaarbike te Sint-Anna-Pede (Itterbeek-Dilbeek) op vrijdag 24-07-2015.

In 2009 richtte Zomaarbike voor het eerst een toertocht in op zondag. In 2014 werd de toertocht verplaatst van de zondag naar de vrijdagavond. Aldus beleefden we dit jaar de tweede editie van de Zomaarbike avond- en nachttocht. Jari en ik zakten dus net als vorig jaar af naar de startplaats op de kermisweide in het ondanks zo dicht bij de stad Brussel gelegen landelijke Sint-Anna-Pede. Deze plek maakt deel uit van Itterbeek wat op zijn beurt een deelgemeente is van Dilbeek. Aan de tweede stop kregen we te horen dat het parcours niet hetzelfde was als vorig jaar. Zomaarbike hoopt op deze wijze een aantal parcours uit te werken zodat er jaar na jaar kan gewisseld worden. Jari opgepikt op de carpool in Puurs en we vonden een parkeerplek op nagenoeg dezelfde plaats als vorig jaar. Om 20.15 u ingeschreven en op weg na wat gesukkeld te hebben om mijn regenjasje nog bij in de rugzak te krijgen! Er was zwaar weer voorspeld met veel regen, maar het was vrij warm en ik zweette me te pletter in dat jasje!

De toertocht leidde ons uit het centrum van Sint-Anna-Pede via een aantal paadjes en grassporen, ook door een kleine strook bos. We reden daarbij langs en onder het indrukwekkende Pedeviaduct van de spoorwegen. Dit bouwwerk overspant de Pedevallei en werd gedurende de vorige jaren gerestaureerd en verbreed. Op 2,50 km werd voor de eerste keer een keuze gelaten tussen “gemakkelijk” en “moeilijk”. Gemakkelijk is voor mij al zwaar genoeg, dus scheidden even onze wegen. Jari koos in het zog van een andere biker voor “moeilijk”. Dit was een op de vaste route liggend spoor op de flanken van de spoorwegberm dat afgesloten wordt met een zeer steile helling. Er volgden een aantal beenharde hobbelige grassporen die niet altijd even gemakkelijk te berijden waren en een stevige inspanning vroegen! Een eerste Strava-challenge waar bikers zich onderling kunnen meten bestond uit een pittige klim tot 7,75 km. Boven arriveerden we aan een voetbalveld waar ik nog al gepasseerd was bij andere tochten. Pas hier kregen we nog eens een andere deelnemer te zien, de tweede slechts sinds het vertrek.

Aan de toegang tot een klein bos was weerom een keuze tussen “moeilijk”, zijnde een steile heuvel op, en “gemakkelijk”, rechtdoor een singletrack in. Deze plek herinnerde ik me nog van vorige keer. De track lag er wat nat, beslijkt en glibberig bij en de boomtakken zwiepten je om de oren. We vervolgden ons pad over veldwegen en sporen om op 10 km de bewoonde wereld van Sint-Martens-Lennik te bereiken. In een klimmend asfaltbaantje moest ik zelfs onderdoen voor drie kleine kinderen die daar met hun fiets speelden! Die zijn dat daar gewoon! We reden door Sint-Martens-Lennik en aansluitend Schepdaal (Dilbeek) waar we een leuke lange snelle afdaling over een veldpad voor de wielen kregen. Verderop bereikten we een heuveltop in een landelijke streek met een mooi vergezicht over de omgeving. Er hingen wel dreigende wolken en er vielen al de eerste druppels! Er reed daar ook een vrouw te paard.

Van 14 km tot 17 km konden we genieten van een knap stukje afwisselend parcours op het grondgebied van Sint-Martens-Bodegem (Dilbeek). Daarna reden we door een strook bos langsheen een beek, misschien de Pedebeek en volgden leuke goed te berijden grassporen. Hier kregen we op korte tijd zo’n tien andere bikers te zien waarvan de laatste Patje2 was. Patje had de 35 km al achter de wielen en was opnieuw gestart voor de 50 km. Hij rijdt wel vaker de kleine en de grote toer na elkaar. Met drie verder gereden en om Patje te kunnen blijven volgen moet ik wel meer dan een tandje bij steken! Omstreeks 17 km reden we in de Potaerdestraat van Sint-Ulriks-Kapelle voorbij de tuin die bulkt van de tuinkabouters op een grote rots! Er staat er zelfs een tussen met ontblote borsten! Ben hier eerder nog wel voorbij gereden. We moeten hier volgens Jari ook gepasseerd zijn tijdens de toertocht van Straf in Bergaf vanuit Opwijk dit jaar, maar ik heb er toen niet op gelet. 17 km.

Leuke paadjes en een ritje over een crossparcours in een bos leidden ons tot de eerste bevoorrading naast een tennisveld in één of ander park en zo te horen vlak aan de snelweg die achter de bomen verborgen lag. De bevoorrading was meer dan copieus met bananen, appelsienen, watermeloen, allerlei soorten koeken, speculaas en wafels, tot yoghurt toe! Bovendien was de ontvangst zeer vriendelijk en was er daardoor veel ambiance. We zijn er daardoor ook een tijdje blijven hangen. Bij het vertrek stelde Patje2 vast dat hij zijn reservebatterij die aan zijn fiets was vastgemaakt, verloren was! Mocht iemand ze gevonden hebben, hij heeft zijn gegevens aan de mensen van de organisatie doorgespeeld! De bevoorrading stond op 19 km van de start en we waren daar omstreeks 21.45 u. Nog enkele “bekenden” gespot van de nightride van het Waanzinnig Weekend Herfelingen van vorige vrijdag. Nog een pareltje aan de kroon van het Pajottenland.

Zandwegen voerden ons door een knappe omgeving over paden op en af naar Asse. Op 24 km kruisten we de Edingsesteenweg ter hoogte van de Taverne De Koekoek om naast de parking ervan het bospad in te rijden over een stukje van een vaste route. Na het pad onder de bomen met laaghangende takken ging het rechtsaf op de plek waar Straf in Bergaf een bevoorrading had staan. We konden dan genieten van een rondje op de Kruisborre waar enkele kuitenbijters voorbij de witte kapelletjes voerden. Op 26 km mochten we ook naar boven kruipen op het wortelpaadje naast het Kruis van Sjat. Voor mij is dat even te voet! Eens boven zijn we aan het eerste kleine witte kapelletje gestopt omdat Jari een lekke band had opgelopen. Voorlopig even geprobeerd of gewoon bijpompen voldoende was! We sloegen linksaf de grindweg Kruisborreweg in waarna een grasspoor ons naar de Kapel van Petrus Ascanus in de gelijknamige straat in Asse voerde. Net voor we de kapel passeerden hebben we halt moeten houden om de lekke band te vervangen. Net op dat ogenblik kregen we een korte maar fikse stortbui over ons heen! 22.30 u.

We reden verder in het nachtelijke Asse en bereikten de tweede bevoorrading op 34 km van het vertrek in een rustig asfatlbaantje aan een gsm-mast vlak naast de snelweg. Daar was hetzelfde ruime aanbod als aan de eerste stop. Een hele tijd staan praten met de drie mensen ter plekke. Toen we er vertrokken was het al 23.30 u. Naar verluidt hadden we nog zo’n 14 km voor de boeg. Een veldpad en een grasspoor leidden ons evenwijdig met de snelweg. Op een bepaald ogenblik was het wat uitkijken op een gevaarlijke afdaling. We doken een bos in en bij momenten zag ik pylonen van een hoogspanningslijn staan en aan de rand van het bos elektrische installaties. Mijn vermoeden bleek te kloppen, wij reden door het zogenaamde Borréboske in Sint--Ulriks-Kapelle (Dilbeek). De mannen van Itterbeek haalden heel wat uit dit bos, want op deze wijze was ik er nog nooit doorgereden! Het stuk dat niet door andere tochten wordt benut was de moeite waard om te leren kennen. Ook het stuk dat door de andere toertochten soms wordt gebruikt kwam aan bod. Het bos is blijkbaar opgeruimd, dat wisten de mannen van Straf in Bergaf me al te vertellen, want hier lagen vorig jaar nog vele omgevallen bomen. Het was er toen onaangenaam en zelfs gevaarlijk rijden omdat de afgebroken boomstammetjes vaak op ooghoogte naast de smalle paadjes uit het bos staken. Tot 37 km reden we door dit bos, vrij lang dus, om op het middernachtelijk uur uit te komen op de parking naast de weg waar Straf in Bergaf soms een bevoorrading en splitsing heeft staan. Niet bij de editie van dit jaar.

Het ging al snel een volgend bos in over paadjes met veel wortels die het rijden niet gemakkelijk maakten, zeker niet in het donker. Er zaten ook nogal wat korte bochtjes in de wegeltjes. Ik had de indruk dat de paadjes voor dit eerder technische intermezzo speciaal voor de gelegenheid opgekuist en vrijgemaakt waren! 39 km. Het ging daarna eventjes door de bewoonde wereld van ik vermoed Sint-Ulriks-Kapelle naar de langsheen een grotere baan gelegen Dilbeekse Visput. Vanaf daar volgden bijzonder knappe grassporen en paden in en langsheen een bos. In tegenstelling tot daarnet waren deze gemakkelijker te berijden en kon je hier goed snelheid maken! Het was er zalig rijden. Tot 42 km konden we genieten van deze leuke paadjes. 00.30 u.

Op 43 km kregen we nogmaals een eerder technisch bospad met veel wortels voor de wielen. Op 45 km volgden leuke servitudes door een meer bewoonde wereld. Hierbij werden we op 48 km nog eens goed afgepeigerd tijdens een zeer zware klim. Nog was het einde niet in zicht, want we verlieten opnieuw de bewoonde wereld om opnieuw door stroken bos en velden gestuurd te worden. In de verte hoorden we dan toch de muziek vanuit de tent waar de fuif intussen aan de gang was. Exact na de beloofde 50 km kwamen we om 01.15 u weer aan de kermisweide in Sint-Anna-Pede toe. We zagen geen licht meer branden in het tentje van de inschrijving en alles leek er opgeruimd. Daarom zijn we maar direct naar de auto gereden. Maar dan werden we toch nog toegezwaaid door de man die we aan de tweede bevoorrading gesproken hadden. Gewoonlijk gaan we na aankomst uit sympathie met de organiserende club nog wat drinken, wat deze keer niet zo was omwille van het late uur. Waarvoor onze excuses.

De nachttocht van Itterbeek was er eentje om duimen en vingers van af te likken. Ondanks de pech met de lekke band en de korte stortbui hadden we ons zeer goed geamuseerd. Het parcours was zeer doordacht in elkaar gestoken, ieder kon tijdens de rit iets naar zijn gading vinden, er zaten gemakkelijke en moeilijker stukken in, fikse klimmetjes en leuke afdalingen. De afpijling was goed in orde, de bevoorradingen meer dan uitstekend, de ontvangst overal even joviaal. De mentaliteit van de jonge mensen in het Pajottenland valt me elke keer weer in positieve zin op. Het enige wat jammer is voor de organisatie is dat er geen degelijk onderkomen is zodat de mensen bij slecht weer niet gemakkelijk zullen nablijven om nog wat te drinken. Deze toertocht is en blijft een aanrader. Met dank aan Zomaarbike voor alle geleverde inspanningen om er iets knap van te maken!

Een filmpje van Don Manolo Manuel Adan: klik hier of kijk hieronder!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

Avondtocht en nightride te Itterbeek op 24-07-2015 door Don Manolo Manuel Adan