Toertocht (15-27-43-53 km) van KFC De Vrede te Wechelderzande op donderdag 14-05-2015.

Als er een feestdag in de week valt, zoals Ons-Heer-Hemelvaart hebben we altijd kans op een extra toertocht! Omdat Jari andere plannen had, gekozen voor een toertocht dicht bij huis, meer bepaald de toertocht van KFC De Vrede vanaf de voetbalvelden in Wechelderzande.  Omdat deze toertocht altijd samenvalt met een rommelmarkt op de velden, was het zeer druk aan de start. Me ingeschreven en om 9.45 u was ik op pad. Het vertrek verliep via de singletracks in het bos naast de voetbal en ik kwam er de twee snelle Bierbikers, man en vrouw, tegen! Op 2 km van de start maakte de kidstoer van 15 km zich los van de 27-43-53 km.

Voor de grote jongens ging het zandweg door en de bossen in naar het bekende hutje aan de bosvijver in de Visbeekvallei. We reden er over enkele mooie singletracks op de rode vaste route in een bos waar veel buitenhuizen staan. Op 6 km kwam de plek waar de 27 km apart ging van de 43-53 km. 10.10 u. In de verte zag ik de twee mannen met een pak van de Garage Felix uit Brecht rijden. Ik kom dat duo de laatste tijd geregeld tegen, ook op toertochten verder van huis. Er volgde de lastige bultige singletrack die deel uitmaakt van de rode vaste route sinds het parcours daarvan gedeeltelijk werd verlegd. Ik passeerde het paardengedoe Lille Stables en eens daar voorbij kwam de splitsing tussen de 43 km en de 53 km op 8 km van de start. 10.20 u. Gekozen voor de langste tocht. Die voerde bij aanvang over brede zandwegen tussen buitenhuizen om toe te komen in de bossen die langs de snelweg E34 liggen. Daar passeerde ik het rondpunt van het op- en afrittencomplex van Beerse en de Lilse Bergen en reed er over de tracks van de blauwe vaste route. 11,50 km.

Het ging een hele tijd over een zandpad door het bos langsheen de afsluiting van de Lilse Bergen en rechtsaf ter hoogte van een beek met bruggetje waar we niet over moesten. Een bosspoor voerde evenwijdig met de beek. Op 14 km arriveerde ik opnieuw op de plek waar de 43 km en de 53 km apart waren gegaan nabij Lille Stables. We kregen dan de mooiste singletrack op de rode vaste route, degene die vertrekt aan Lille Golf. Daarna volgden nog delen van de vaste rode route met enkele knappe singletracks. Op 18,50 km kwam er een splitsing tussen de ritten van 27-43 km en van 53 km. 11.00 u. Hier kreeg ik eindelijk nog eens drie deelnemers te zien, eentje voor de 43 km en twee voor de 53 km. Voor de langste afstand was hier een korte extra lus ter hoogte van het bosfietspad. Een zandweg leidde naar de E34 waar we eventjes evenwijdig met de snelweg reden over een oud niet onderhouden asfaltbaantje. Ook hier nog eens twee bikers in wiens zog het een singletrack in ging evenwijdig met een beek en over een gammel bruggetje.

Ik kwam toe op de grote baan door Wechelderzande in de omgeving van de start. Het parcours kruiste de baan en ging het bos weer in over een weinig gebruikte singletrack voor een knap stukje parcours dat eindigde in de bewoonde wereld tussen dure villa’s. Op 25 km ging het een assenwegeltje in en reed ik voorbij de in de bossen verscholen Zevende Hemel. Op 36 km kruisten we via een brug de E34 en via zandwegen bereikte ik op 37 km het motorcrossterrein van Lille. Ik reed er over een zeer lange assenweg tot aan de eerste bevoorrading op 29,50 km. 11.50 u. Er kwamen ook bikers uit een andere richting, dus allicht passeerde de toer hier een tweede keer. Dat kon mijn vermoeden bevestigen dat ik daarnet meende van de twee Bierbikers in de verte gespot te hebben. Allicht waren die al voor de tweede keer aan de bevoorrading gepasseerd en op de terugweg. Aan de bevoorrading was buiten een wafel en partjes appelsien niet veel te rapen en de drie mannen die er zaten waren weinig van zeggen, alsof ze er wat tegen hun zin zaten!

Na de stop ging het door de bossen op de rand met de bewoonde wereld van Poederlee (Lille) om omstreeks 34 km weer volop midden in de bossen te rijden. Daar kwam er een splitsing tussen de 43 km en de 53 km. Sinds de stop had ik nog slechts één biker gezien. We kregen wat heuvels voor de wielen, zandwegen tussen bos en velden tot aan de grote baan Sassenhout in Vorselaar. Op 37 km kreeg ik Bruce Wayne en Mr. C. daar te zien! Dan waren ze deze keer toch ver van huis om te komen rijden! 37 km om 12.30 u. Landelijke paden en boswegen voerden me naar de Kapel aan de Zittaart (anno 1885) te Poederlee. Ze staat midden op een kruispunt van wegen. 39,50 km. Er volgden nog enkele mooie singletracks in de bossen tot Poederlee. Op 43 km van de start kwam er op een zandweg een splitsing tussen de tochten van 43 km en van 53 km. De grote toer werd van hieraf direct naar (dezelfde) bevoorrading gestuurd. Er waren nog steeds wafels en partjes appelsien om te eten. 13.00 u.

Na de tweede bevoorrading werden we tot 46 km over wegen met veel los zand gestuurd. In de verte hoorde ik opnieuw het gebulder van de motoren op het crossterrein. De kidstoer maakte zich er op een betonbaantje los van de andere ritten. Op 47 km kregen we nog een mooie singletrack over enkele heuveltjes naast een vijvertje in een bos. Op 50 km kruiste ik de E34 op een plek waar daarop wegenwerken aan de gang zijn. Het beton wordt overal systematisch vervangen door asfalt. Het zal er eindelijk zachter rijden zijn! De kidstoer ging er nogmaals apart op een asfaltbaantje aan voetbalvelden. Samen met twee andere bikers dook ik het bos in voor nog een extra lusje over bijna dichtgegroeide singletracks ter hoogte van een weg die Rommelzwaan heet! De kidstoer kwam er nadien weer bij. Veld- en boswegen leidden naar nog een singletrack. 53 km. Daar kreeg ik toch nog twee bikers te zien aan het einde van mijn eenzame rit. Het ging een wijk met nieuwe villa’s in naar een bos waar we bij de meeste toertochten gewoonlijk uit komen. Voor de laatste 2 km kregen we daar nog een singletrack met wat bochtenwerk. Ik reed m’n eigen wagen voorbij en om 14.00 u was ik na 55 km weer bij af. Veel bikers zag ik niet meer zitten en de voddenmarktbezoekers hadden de tafeltjes buiten aan de kantine ingepalmd.

Het parcours van deze toertocht was goed en wat men van deze streek kan verwachten. De organisatie liet wel wat te wensen over en ik was niet de enige deelnemer die deze mening was toegedaan. De bepijling was niet te best en onoordeelkundig opgehangen. Pijlen hangen namelijk het best voor en niet na de bocht! Daardoor toch een aantal keren gemist en dat begint op de duur te enerveren. De bevoorrading was ook vrij karig. Ik heb het allemaal niet aan mijn hart laten komen en me toch weten te amuseren op deze extra vrije dag!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be!

StrammerMax