Toertocht (30-45-55-65 km) van MTB ’t Lof te Borchtlombeek op zondag 19-07-2015.
Voor het eerst sinds lang de toertocht te Wijgmaal eens links laten liggen ten voordele van de rit van MTB ’t Lof in Borchtlombeek-Roosdaal. Ik had wel al een aantal keren deelgenomen aan hun jaarlijkse nightride. Ik kende tot op heden dus enkel een duister Borchtlombeek. Eens benieuwd hoe het er overdag uitzag! Getwijfeld of ik wel zou gaan rijden, want het regende bij het opstaan. Omdat het ook een heel eind rijden is was ik pas laat aan de start. Om 10.00 u was ik ingeschreven onder het tentje aan Café ’t Lof en kon ik op pad. Alleen, want Jari reed in Sinaai, terwijl ik deze tocht absoluut eens wilde rijden.
De start verliep over een servitude, een asfaltbaantje en een veldweg. We reden naast het terrein van een manege-renstal over het veld van een tuinder met plastieken serres. Op 3 km ging het de brug van een spoorweg onder . Een veldweg en een grasspoor leidden voorbij een watermolen. Vanaf hier ging het even door de bewoonde wereld waarna een graspad me op 6 km tot vlak bij de snelweg bracht. Tot 8 km reden we over een eerder lastig smal paadje vlak naast de snelweg tussen struikgewas. Daar heb ik wel wat gevloekt! Heel even maakte het pad een ommetje doorheen een strook bos. Het was klauteren om een beek te kruisen via het bruggetje dat voor de snelweg bedoeld was. Een goed van door de regen glad geworden wortels voorzien pad en een grasspoor leidden me tot in Sint-Katherina-Lombeek (Ternat). 10 km.
Via het fietspad naast een drukke baan kruisten we de spoorweg aan de stopplaats van Essene-Lombeek. Een track leidde evenwijdig met de spoorweg die we via een bruggetje nogmaals kruisten. Vanaf daar werd de omgeving meer landelijk met minder bebouwing. Een zacht klimmende assenweg leidde naar een voetbalveld waar we netjes omheen geleid werden ter hoogte van een vierkantshoeve. Servitudes over gras en asfalt volgden. Vanaf 15,50 km reden we over servitudenpaadjes en kerkwegeltjes door de bewoonde wereld. Een klim in een straat in een nieuwe woonwijk herkende ik van tijdens de nachtritten. Een graspad leidde naar de eerste bevoorrading die opgesteld stond in de voetbalkantine van een lokale club in de Monnikveldstraat op de grens tussen Borchtlombeek en Pamel, beiden deelgemeenten van Roosdaal. Er lagen stukken watermeloen, appelsienen, wafels en koeken om te eten. De bevoorraders waren buiten met een bal aan het spelen. Er was immers niet veel beweging meer.
Na de stop kwamen er landelijke veldsporen die ons tot in de straat Kattemkets (Roosdaal) voerden. Waar haalt men die rara straatnamen toch vandaan? Buiten het feit dat Kattem de naam is van een gehuchtje. Daar volgde een korte maar zeer steile klim in een smal hol pad en een leuke afdaling in het achterliggende bos. Hier verliep het rijden wat technischer door de nattigheid en de boomwortels. Een kilometer verder trof ik op 21 km van de start een splitsing tussen de ritten van 45-65 km en van 30-55 km. 11.45 u. Ik had me ingeschreven voor de 55 km maar omdat het parcours met de vele grassporen en servitudes niet zo mijn ding is, het bovendien vandaag mijn dag niet was, de grijze lucht niet veel goeds voorspelde en ik al tergend lang onderweg was, geopteerd voor de 45 km. Omstreeks 23 km konden we genieten van een knap stukje parcours door een bos in de Palitsebeekvallei terwijl we over een stuk van het Tweedorpenwandelpad reden. Veldsporen leidden opnieuw naar de bewoonde wereld. Op 29 km reed ik voorbij een kapel en vanaf de Oudekerkhofstraat doorheen een strook bos. Er volgde een stevig klimmetje op een paadje naast een kerkhofmuur om uit te komen op het jaagpad naast de Dender.
Het ging even naast de Dender om er weer van af te buigen in een servitudenpad. Van 29 km tot 31 km volgde een mooi stukje parcours met paadjes, een veldweg en grassporen langsheen een bunker in een open glooiend landschap met knappe vergezichten. In de verte zag ik voor me een stad liggen met een grote kerk. Dat moet Ninove geweest zijn. Het parcours maakte rechtsomkeer voor een lange klim. Boven trof ik een bunker waarnaast een picknickplaats was ingericht op de plek waar de Molenveldstraat overging in de Lange Kamstraat (Pamel).
Op 32,50 km beleefden we een leuke afdaling over een rustig asfaltbaantje en de doortocht van een knap bos. Dan kregen we opnieuw een portie servitudes tussen huizen, tuinen en weiden tot aan de Canadaweg in Pamel. Een klim over een smal asfalt kerkwegeltje leidde naar de tweede bevoorrading. Intussen was het wel fel beginnen miezeren. De tweede stop kwam op 35 km van het vertrek. Twee dames zorgden er onder een tentje voor het aanbod. Ook de grote hond die ze bij hadden keek reikhalzend uit naar een wafel! Er kwamen toch nog twee andere bikers toe. 12.45 u. De rit ging verder over een spoor tussen struikgewas en de doortocht door een schilderachtig stukje Pamel met mooie huizen. Op 37 km kwam de zware klim over een zeer steil kasseiwegeltje, mij bekend van tijdens de nachttochten. Voor mij was het daar te voet. Toen ik boven even stond uit te hijgen kwam er nog een biker naar boven en deze hield het al rijdend vol. Het bleek de bezemrijder te zijn! Hij vroeg me welke afstand ik volgde, 45 km of 65 km. Ik zou het bij 45 km houden en daarmee wist hij dat de derde bevoorrading niet op mij hoefde te wachten. Ik was nog niet de laatste want even later staken me nog drie bikers voorbij.
Bovenaan het kasseiwegeltje ging het rechtsaf het zogenaamde Pastoriebos in, ingericht als park en speelbos. Na een korte singletrack ging het via een trapje naar beneden. 37 km. We werden over een smal spoor en over een zeer hobbelig maïsveld gestuurd om dan plots van tussen de maïs uit te komen in een straat! Omstreeks 39 km reden we rond een door bos omringd veld, waarvan de zijkanten vermoedelijk voor de toertocht gemaaid waren, om een paadje in een strook bos te bereiken. Servitudes voerden dan langsheen soms bizarre plekjes. Vanaf 40,50 km bestond het parcours uit verharde kerkwegels en veldsporen. Dan werden we een soort dijk op gejaagd om er vanaf 42,75 km gedurende een kilometer lang over een grasspoor te rijden. De zogenaamde Nieuwkamlosweg had een hobbelige beenharde ondergrond met een dun slijklaagje er bovenop. Na een oud kruisbeeld ging het een bosje in en kwam er een splitsing tussen de 30-45 km en de 55-65 km op 44 km van het vertrek. Dat betekende dat de rit er voor mij bijna op zat.
Voor de rit van 45 km ging het na de splitsing over een graspaadje tot naast een huis in aanbouw naar een straat en via een strook bos naar een volgende straat. Op 45 km werd ik nog eens op de proef gesteld tijdens een lange zware klim over een assenweg en keienpad. Boven rechtsaf in een straat met nieuwe villa’s die een mooi uitzicht hadden op een dal waarin veel bomen en een deel van het dorp. De plek kon ik me herinneren van tijdens de nachttochten. De straat voerde me naar het centrum van Borchtlombeek waar ik in plaats van linksaf even rechtdoor gereden ben om te gaan kijken naar een klein kasteeltje en een enorm grote gerenoveerde vierkantshoeve waarvan de garage, waarin brandhout opgeslagen lag, groter is dan een doorsnee woning! Na 48 km was ik om 14.00 u weer aan Café ’t Lof.
Het was een vermoeiende tocht met veel off-road met als belangrijke verdienste dat deze toertocht in Roosdaal ook effectief in Roosdaal komt en niet zoals soms elders direct andere gemeenten in duikt om dan daar te rijden! De omgeving was wel minder landelijk dan in andere delen van het Pajottenland. We reden vaak in de bewoonde wereld. Tijdens de nachtritten kon ik daar weinig van zien! Het sombere weer deed ook geen goed, bij mooi weer ziet alles er helemaal anders uit. Het parcours kon me minder bekoren. Na enige tijd was ik wat uitgekeken op de afwisseling van straten, graswegeltjes en servitudenpaadjes. Allicht een gevolg van het feit dat de tocht zo veel mogelijk binnen de eigen gemeente werd gehouden. Het was ook mijn dagje niet en ik vervloekte mezelf dat ik niet eerder was vertrokken om de volle rit te kunnen rijden! Ik was wel content dat ik me niet thuis had laten houden door het regenachtige weer.
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!
StrammerMax



|