Toertocht (14-20-30-40-60 km) van MTB Kattenbos te Lommel op zondag 05-07-2015.

Nadat eerst enkele drukke werkweken en daarna de hittegolf, ik kan niet zo goed tegen de zon en de warmte, me van de fiets hadden weggehouden, was ik content van op zondag nog eens buiten te kunnen komen. Mijn keuze was gevallen op de toertocht van MTB Kattenbos te Lommel-Kattenbos. Het was niet de eerste keer dat ik hier kwam. Zowel de winter- als de zomertocht al gereden. Voor mijn jaarlijkse afspraak in Knesselare op zaterdag had ik omwille van de hitte al forfait gegeven. Dat is bijna 100 km autorijden en ik had geen zin om het risico te lopen van ergens in een file vast te komen zitten. De laatste tijd lees je niks anders meer dan over ongevallen en de daarmee gepaard gaande opstoppingen. M’n maat Jari had daags voordien gebeld dat hij ziek was, dus werd het een rit alleen. Bijna letterlijk, want veel bikers heb ik onderweg niet gezien. Allen allicht vroeg gestart om de warmte voor te zijn!

Om 9.30 u vertrokken in de richting van Overpelt om er langs de nog vrij nieuwe manege te passeren en zo de lange rechte singletrack evenwijdig met de spoorweg te bereiken. De tochten vanuit Overpelt-Holven komen ook steevast hier voorbij op de terugweg. Aan de overweg ter hoogte van een kruispunt van zandwegen en een toeristisch fietspad, niet zo ver van de ringweg die Lommel met Overpelt verbindt, kwam een eerste splitsing waar de kidstoer-20-30 km en de 40-60 km apart gingen op 2,50 km van het vertrek. Gekozen voor de langste tochten zodat het voor mij rechtsaf ging, van het spoor weg, terwijl de kleinere ritten de spoorweg dienden te kruisen. Aan de overzijde van het spoor zag ik bikers rijden die de extra lange lus al achter zich hadden. Voor mij ging het de bossen in en na enige tijd bereikte ik de singletrack die voorbij de zandgroeve Lommelzand voert. Deze keer eens in de andere rijrichting. Een zandweg door het bos voerde me naar de voor mij eerder lastige singletrack in de omgeving van Holven. Ook hier was de rijrichting omgekeerd dan gebruikelijk tijdens de andere toertochten en dat ging me duidelijk beter af, want ik kwam vrij vlot de bochten en de hellingen door. Allicht ook omdat de track aan het begin van de tocht kwam, van 4,85 km tot 5,50 km.

We vervolgden de tocht op een zanderige weg, passeerden een lint waar de tocht zichzelf passeerde voor de terugweg om op 6 km het paadje te bereiken dat langsheen de Ford Testbaan in Overpelt loopt. Na enkele mooie singletracks in de bosrijke omgeving kwam ik toe op de plek waar de 60 km apart ging van de 40 km op 9 km van de start. Enkele bikers die volgden sloegen linksaf voor de 40 km terwijl ik in het zog van de enige andere die rechtdoor reed koos voor de 60 km. Het rijden was tot hiertoe vlot gegaan en door een sluierbewolking was de hitte nog niet echt doorgebroken. 10.00 u. Er kwamen mooie singletracks ter hoogte van het open veld dat er midden tussen de bossen ligt en leuke paadjes op de blauwe vaste route. Omstreeks 11,50 km dienden we de vrij drukke Napoleonbaan te kruisen, dat is de grote weg die Eindhoven met Hasselt verbindt en hier dwars door de bossen loopt. De biker waarmee ik de route van 60 km was op gegaan stak me een tweede keer voorbij nadat ik hem aan een landkaart van de vaste routes had zien stilstaan om enkele notities te nemen.

Even later kwam me tijdens mijn eenzame rit toch nog een deelnemer voorbijgereden. Vanaf 15 km kregen we een zeer knap stukje parcours voorgeschoteld dat deel uitmaakt van een rode vaste route. Er waren daar enkele ferm diepe putten om door te rijden ter hoogte van een asfaltbaantje dat er door het bos voert. Toen ik verderop even halt hield aan de voet van de enorme hoogspanningsmast die er midden in het bos staat kreeg ik nog drie andere bikers te zien op 17,85 km van de start. Omstreeks 11.00 u bereikte ik de eerste bevoorrading ter hoogte van het witte Kapelletje van het Vlasmeer (Onze-Lieve-Vrouw-van-Rust) in de zanderige Weverstraat nabij een grotere baan aan de rand van de bebouwde kom van Hechtel-Eksel. Met in mijn zog de immer sympathieke Bruce Wayne waarmee ik aan de stop even heb staan praten. Deze keer ook zonder zijn metgezel Mr. C. Helaas laat mijn zwakke kaliber samen rijden niet toe. De eerste stop kwam op 21 km van de start en ik stond er omstreeks 11.00 u.

Bospaden en singletracks brachten ons na 26 km tot aan de oversteek van een rustig asfaltbaantje dat naar mijn mening naar Overpelt-Lindel voert. Aan de overkant ging het verder op een singletrack die deel uitmaakt van de lokale rode vaste route. 11.25 u. Verderop staken de twee bikers, een man en een vrouw, die ik daarnet aan de stop had zien toekomen me groetend voorbij. 11.25 u. Niks anders dan bossen werden ons deel. Omstreeks 29 km troffen we enkele knappe singletracks op een groene vaste route om op 30 km voor het eerst sinds de start nog eens een stukje bewoonde wereld te zien toen we uit het bos kwamen op een asfaltbaantje ter hoogte van enkele huizen. 11.40 u. In het gezelschap van nog een enkeling kruiste ik opnieuw de Napoleonweg, de baan van Eindhoven naar Hasselt, deze keer nabij de Revalidatie MS-kliniek van Overpelt. We dienden de Napoleonweg eerst even te volgen om deze nadien te kruisen en het zou snel duidelijk worden waarom!

De omgeving aan de andere kant van de baan maakte me duidelijk dat ik me in de buurt van de zogenaamde Witte Berg nabij Holven bevond. Eerst kregen we de mooie singletrack er naartoe voor de wielen. Hij lag er deze keer zeer zanderig bij. Omstreeks 32,50 km werd ik de eerste heuvel van de Witte Berg over gejaagd. Dat lukte vrij aardig. Toen ik boven even halt hield kwamen er nog drie bikers de helling op gereden. De zanderige heuvel achter de berg raakte ik deze keer niet al fietsend op, te wijten aan de warmte en de dikke wortel halverwege! De afdaling lag er nog muller bij dan gewoonlijk al het geval is. Eens weer beneden ging het rechts verder het bos in voor een lange lus die ons opnieuw tot bij de berg bracht. Mooie paden en tracks op of in de nabijheid van een blauwe vaste route passeerden onder mijn wielen en ik kreeg nog drie solitaire bikers te zien. Op 37 km dienden we de spoorweg te kruisen nabij het kruispunt van de Napoleonweg met de ringweg tussen Lommel en Overpelt. In het zog van nog een biker ging het aan de andere kant linksaf om naast het spoor te rijden in de richting van waaruit we kwamen. Het zanderige pad leidde ons evenwijdig met het spoor onder de hoogspanningslijn waarvoor enkele jaren geleden de strook dennenbomen naast de spoorlijn werd neergehaald. Met als gevolg dat ik er in de brandende zon diende te rijden. Want de sluierbewolking was inmiddels verdwenen en het begon ferm heet te worden.

Het paadje leidde opnieuw naar de spoorwegovergang aan het kruispunt van zandwegen waar ik kort na aanvang van de toertocht de splitsing tussen de kortere ritten en de 40-60 km had getroffen om zo het gemeenschappelijke parcours weer te vervoegen. Op 38 km van het vertrek om 12.20 u. Er volgden een zandweg in de richting van de ringweg en een singletrack door het bos tot aan de spoorweg. 40 km. Vanaf dan ging het vlak naast de spoorlijn tot aan de bewoonde wereld van Kattenbos waar we de grote baan tussen de ringweg en het station van Lommel dienden te kruisen. Aan de overkant reden we voorbij de Polykliniek van Lommel het achterliggende bos weer in. Daar was het zeer lastig rijden tot zelfs lopen omwille van het enorm mulle zand. Dat stukje van de tocht had men voor deze gelegenheid na een stevige hittegolf voor mijn part achterwege kunnen laten, ook al liggen hier een aantal mooie tracks die zich over enkele zandheuvels slingeren. Om 12.30 u was het in dit eerder dunne dennenbos ook enorm heet geworden. Tot 44 km reed ik er dan ook in een echte zandbak. Een drietal bikers staken me op dit stuk van de tocht voorbij. Eerder lastige en thans ook vrij zanderige bospaden leidden ons achter de industriezone die zich uitstrekt langsheen de ringweg tussen Balen en Lommel. 45 km om 13.00 u.

Omstreeks 46 km bereikte ik na de doortocht van dit dennenbos het station van Lommel. Het parcours kruiste de spoorweg en keerde aan de andere zijde ervan op zijn stappen terug. Een zeer lange zandweg leidde naast het spoor tot ik op 47,85 km linksaf het naastliggende bos diende in te rijden. Mooie paden en tracks volgden. Intussen had ik me al afgevraagd of er nog een tweede bevoorrading kwam, want die liet wel lang op zich wachten. Voor mij niet zo erg, vermits ik altijd een drinkzak met grote watervoorraad bij heb, maar een drinkbus zou op die tijd al wel leeggedronken geweest zijn! Op 49,75 km kwam dan toch een stop op de speelplaats van een schooltje, een plek die ik me van eerdere deelnames kon herinneren. Omdat ik er zo goed als geen leven meer bespeurde buiten een man die met opruimen bezig was, ben ik er niet gestopt. De stop kwam op 49,75 km van het vertrek, wat voor de langste toer toch vrij laat was. Ik begon dan ook wat te vrezen dat de rit langer ging uitvallen dan de voorziene 60 km terwijl de vermoeidheid en de hitte me parten begonnen te spelen. 13.15 u.

Het ging direct opnieuw het bos in over een aantal zanderige heuvels, dan een tijdje opnieuw evenwijdig met de spoorweg om opnieuw het bos in te duiken over een aantal wegeltjes en twee heuvels. Uiteindelijk bereikte ik de bosrand ter hoogte van een grote paardenweide waar ik even gestopt ben om wat Carbofruit van 3-Action te eten vermits het vet zo stilaan van de soep en de jus uit de benen was! Vanaf 50 km was ik zo stilaan beginnen af te tellen naar het einde toe! Van zodra de drie paarden in de weide mij zagen eten kwamen ze af in de hoop van wat te krijgen en dropen ze weer af toen ze zagen dat ik niks voor hen bij had! Om 13.40 u reed ik voorbij de mooie gerestaureerde Leyssensmolen die origineel in Olmen stond en trof er een splitsing tussen enerzijds de 20 km en anderzijds de kids-30-40-60 km op 54 km van het vertrek. De 20 km vervolgde zijn weg over het betonbaantje, de andere afstanden doken het bos in over een singletrack.

Vanaf 55 km volgden lange paden over en rond een open heidevlakte waarna zanderige wegen in het bos naar een splitsing voerden waar de kidstoer zich losmaakte van de rest ter hoogte van een grote weg op 59,82 km van het vertrek. 14.00 u. Niks wees er op dat de toer ten einde liep ook al had ik intussen de bijna 60 km op het tellertje staan! In plaats daarvan kregen we nog een grote dosis singletracks voor de wielen. Knap, maar ik begon echt moe te worden. Ik reed langs een kampeerterrein en door een strook bos die tussen de camping en de Ford Testbaan gelegen was. Op 62,50 km nogmaals een splitsing tussen de kidstoer en de rest! Mijn vrees dat de rit langer was dan voorzien werd bewaarheid! Als klap op de vuurpijl merkte ik dat het trappen niet meer verliep zoals het hoorde, maar ik zag niet direct iets abnormaal! Tot ik in de gaten kreeg dat de cranck van mijn rechterpedaal aan het doorscheuren was! Metaalmoeheid na overmatig gebruik en sleet? Intussen bleef de toer mij maar door de bossen sturen voor nog een paadje en nog een track, terwijl ik het intussen zo wel gezien had en met de vraag zat of mijn pedalen het zouden uithouden tot bij aankomst! Een bordje kondigde dan toch de laatste kilometer aan en die voerde me langsheen een stuk van de omheining van de Ford Testbaan. Via het bos bereikte ik dan uiteindelijk opnieuw de achterzijde van de voetbalvelden van Kattenbos. Met ruim 66 km op de teller. De bikewash was opgeruimd en in principe overbodig en in de kantine zag ik de stoelen op de tafels staan. Vermits er geen levende ziel meer te bespeuren was heb ik dan maar weer de auto opgezocht die in de doodlopende straat Hoog Kattenbos geparkeerd stond. Moe en afgepeigerd door de warmte, maar blij dat ik eindelijk nog eens buiten was kunnen komen! Het was een mooie tocht door de bossen en op een paar stukken na goed afgepijld. Omdat ik al vanaf 50 km naar het einde toe was beginnen aftellen waren de laatste vijf kilometer waar ik niet op gerekend had wel extra zwaar!

Op de terugweg naar huis in De Paseo in Mol-Rauw een belegd broodje gegeten. Ik wed dat ik er de het verst van de zaak wonende “vaste klant” ben! Omdat ik op de krantensites gelezen had dat de E34 tussen Beerse en Zoersel afgesloten was voor asfalteringswerken via de lokale wegen weer naar Hoogstraten gebold. Dat ging vlotter dan verwacht, op een klein uurtje was ik weer daar!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

De Leyssensmolen te Lommel-Kattenbos