Toertocht Rando la Champêtre (15-25-35-45-55-65 km) te Libin op Pinksterenzondag 24-05-2015.

Traditiegetrouw was ik op uitnodiging van een bevriend biker aanwezig voor een weekendje mountainbiken tijdens het weekend van Pinksteren in het gezelschap van een dertigtal deelnemers in de provincie Luxemburg. De uitvalsbasis is steeds een gîte en deze keer was dat de gîte in het piepkleine Basseilles nabij Erneuville. Op vrijdagavond was er de mogelijkheid voor het deelnemen aan een nightride (19 km) uitgestippeld en begeleid door een grote delegatie bikers van de club uit Erneuville. Op zaterdag reden we de toertocht van Erneuville (65 km) die op GPS ter beschikking was gesteld. Het toeval wil dat ik deze rit vorig jaar half augustus gereden had. Op zondag deden we mee aan de georganiseerde rit vanuit Libin die we ook in 2012 gereden hadden, de Rando la Champêtre. We logeerden toen in Daverdisse. Op maandag reden we een kortere rit (37 km) vanuit Basseilles over Lavacherie en terug. Ook op GPS ter beschikking gesteld door een biker van de club uit Erneuville.

De tocht van vrijdagavond reed ik niet mee. Ik kon thuis niet zomaar alles achterlaten en ben ook pas rond 21.00 u vertrokken om files te vermijden. Op exact twee uren rijden was ik daardoor ter plekke. De rit van zaterdag voerde ons vanuit Basseilles naar Ortho, La-Roche-en-Ardenne en Vecmont weer naar de gîte. Jari en ik speelden de groep tragere rijders al gauw kwijt en wij hadden dan nog af te rekenen met mechanische pech. In La Roche vonden we echter vrij snel een door een Nederlandse dame uitgebate fietsenzaak die de herstelling met tweedehandsmateriaal kon uitvoeren. Intussen huurden wij van haar een bike zodat we onze tocht konden verder zetten en de fiets ’s avonds ophalen wanneer we de huurfiets weer inleverden. Ondanks de moeilijkheden hadden we toch nog een mooie rit van 65 km kunnen rijden, ook al hadden we in La Roche de picknickplaats waar Jean-Paul ons met een lunchpakket opwachtte niet kunnen vinden. Het was daar niet altijd even eenvoudig om de route terug te vinden. Het weer was mooi en het eten door iemand uit ons gezelschap ’s avonds klaargemaakt zeer lekker!

Op zondag was voorzien van om 9.30 u richting Libin te vertrekken, op een half uur autorijden van Basseilles gelegen. De meesten zaten echter omstreeks 9.00 u al in hun auto om uit te rijden. Om 9.30 u waren we daarom startklaar op de dorpskermis van Libin. Jari koos voor de 55 km en sloot zich bij de andere gegadigden daarvoor aan. Voor mij konden 45 km met 900 hoogtemeters volstaan. Bij aanvang nog aansluiting gevonden bij de groep voor de 55 km die ik in de verte naar boven zag kruipen. Het ging al vrij snel het bos in en op 1 km van het vertrek maakte de kleinste afstand van 15 km zich los van de 25-35-45-55-65 km. Op 3 km ging ook de 25 km apart en op 5 km scheidden de 35-45 km zich los van de 55-65 km. Intussen hadden we al een mooie portie bos achter de rug! Afscheid genomen van de anderen en dan gemerkt dat ook Ann en Marcel opteerden voor de 45 km. Die begon met een zeer stevige klim op een betonbaantje. Er kwam een weinig bereden eerder lastige technische singletrack na de afslag in het bos zodat ik mijn twee metgezellen al snel weer kwijtspeelde. Bulten, wortels en takken speelden me parten. Eens die track voorbij werden we op de proef gesteld tijdens een stevige klim over een grasspoor.

Enkele pittige klimmetjes in het bos werden afgewisseld met afdalingen. De parcoursbouwers hadden niet de gemakkelijkste wegeltjes uitgekozen. Vaak weinig bereden grassporen in de bossen, bezaaid met dood hout en wortels. Een steile afdaling leidde naar een breed grindpad in de omgeving van een expresweg. Dit baantje leidde omstreeks 9 km via een brug onder de snelweg. 10.20 u. Het was zeer rustig op het parcours, slechts af en toe kreeg ik andere bikers te zien. Een weinig bereden grasspoor voerde daarna door een imposant dennenbos. Zachte klimmetjes over brede en smalle bospaden werden vanaf dan ons deel. Na een zachte maar toch snelle afdaling over een grindpad in het bos zag ik beneden een jonge biker tegen een boom zitten en pijnlijke grimassen maken. Zijn maten kwamen naar hem toe, daarom ben ik niet gestopt. Het was duidelijk dat de kerel iets te overmoedig de afdaling had genomen en onderuit was gegaan op de losse steentjes! Ik vervolgde omstreeks 13 km mijn tocht over brede bospaden. 10.45 u.

Vanuit het bos bereikte ik een grote vijver op een plek die de kruising was tussen een bos en een park. Ik reed de vijver rond over een smalle track waar ook wandelaars liepen. Dat pad was de Sentier des Nutons oftewel het Kabouterpad in Libin. Dat verklaarde de wandelaars met kleine kinderen. Ter hoogte van een hut trof ik er op 14,50 km de eerste bevoorrading omstreeks 11.00 u. Voor de rijders van de 55-65 km was dit de tweede stop. Er waren sportdrank, fruit, koekjes, wafels, peperkoek en brokjes chocolade te eten, alles weliswaar gemillimeterd! Er kwam een stel jonge gasten toe en één daarvan zorgde wel voor een grappige noot toen hij net voor het afstappen met fiets en al omviel in het zicht van en tot jolijt van alle aanwezigen! Er was gelegenheid voor een korte babbel met organisator Jean-Paul die er toekwam met Morag, a British / Scottish lady in our company en die op pad waren voor de 35 km. Als organisator wilde hij als eerste aankomen om de andere bikers op te vangen bij aankomst in Libin.

Kort na de stop in het Kabouterbos maakte de 25 km zich weer los van de grotere afstanden. Voor die laatsten kwam er een stevige klim over nog eens een moeilijker berijdbaar grasspoor dat bezaaid lag met afgevallen dood hout. Niets anders dan boswegen werden ons deel, uiteraard met de nodige klimmetjes die ik langzaam maar zeker kon overwinnen. Omstreeks 19 km werd het klimwerk beloond met een lange, zeer plezante afdaling over een bosweg, overgaand in een grindpad tot aan een vrij nieuwe spoorweg voor de TGV. 19 km. Het ging direct weer het bos in over een pad in de hoogte met rechts van ons in de diepte het kabbelend riviertje la l’Homme. Er volgden enkele korte klimmetjes, een aantal natte plekken en we dienden drie keren door een klein beekje te rijden alvorens een asfaltbaan te bereiken ter hoogte van enkele huizen aan een bruggetje aan de rand van een dorpje met de schilderachtige naam Val-de-Poix. 20,50 km om 11.40 u. We doorkruisten Val-de-Poix en tot 22,50 km werd ik op de proef gesteld tijdens een zware off-road beklimming over een grindpad, een grasspoor en een bospad. Met als beloning een afdaling tot aan de splitsing van de 45-65 km en de 35-55 km midden in de bossen. Op 23,75 km van de start om 12.00 u. Gekozen voor de 45 km, ook al ving die aan met een wel zeer steile klim, de enige die ik niet al rijdend tot boven kon halen. Niet voor niks hadden de uitpijlers er boven met kalk “ouf” op de grond geschreven. Tot maar liefst 25,50 km was het klimmen geblazen over bospaden en grassporen in het bos. Het deel van het parcours tussen de 20 km en de 30 km was zwaar en zo goed als voortdurend klimmen met enkele korte vlakke stukken!

Om 12.20 u was er wat kans tot recuperatie omdat de omgeving wat vlakker werd toen we door een imposant beukenbos reden. Op 27 km kwam ik eventjes in de bewoonde wereld en staken we de TGV-spoorlijn over via een gloednieuwe brug. Enkele huizen stonden er op de heuvelflank verstopt achter de bomen hoog boven het spoor. De plek luisterde naar de naam Hatrival-Gare (Hatrival, deelgemeente van Saint-Hubert)).

Vanuit Hatrival-Gare ging het opnieuw in de richting van Libin. We kruisten de l’Homme en dienden te klimmen over een asfaltbaantje dat er door de bossen liep. Op 28,75 km ging het rechtsaf van het asfalt een bospad in en kregen we een mix van diverse off-road-paden voor de wielen. Op 31 km bereikte ik in dat bos de tweede bevoorrading. Drie heren zorgden er onder een tentje voor drinken en knabbeltjes. Ik was content van te zien dat andere bikers uit mijn gezelschap die op de grotere afstanden reden hier ook arriveerden. Ik begon al te vrezen dat alle anderen al zouden zijn toegekomen. Zo was er meteen wat ambiance aan deze stop. Toen ik van één van hen vernam dat Jari onderweg was ben ik weer vertrokken om mijn voorsprong niet te verliezen! Kort na de tweede stop splitste de 15 km zich weer af van de rest. Op 33 km was er voor de langste route van 65 km een korte extra lus voorzien want deze ging daar apart van de 25-35-45-55 km. Daardoor kwam ik de snellere medebikers van aan de stop gauw weer tegen nadat ze hun extraatje achter de wielen hadden. Onmiddellijk daarna kwam er nogmaals een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-55 km ergens midden in het bos.

Klimmende en dalende grassporen doorheen de bossen voerden tot aan een steengroeve op 37 km van de start. 13.50 u. Buiten dit waren er in de eindeloze bossen geen herkenningspunten. Na een stevig klimmetje op een paadje op de rand tussen bos en velden werd ik omstreeks 40 km door Jari ingehaald. Hij was lange tijd in het gezelschap van de anderen gebleven, maar had ze dan op een bepaald ogenblik het nakijken gegeven. Er volgden nog enkele stevige klimmetjes over rotsige paadjes. Nog enkele anderen van het gezelschap staken me voorbij, waaruit bleek dat de groepen uit elkaar waren gevallen. Naar het einde toe kwam er nog een technische singletrack in een bizar bosje met lage heuveltjes en dicht op elkaar staande bomen. Omstreeks 43 km kwam ik uit de bossen tevoorschijn en bereikte opnieuw de bewoonde wereld. Dit was het signaal dat het einde in zicht was. Een laatste asfaltbaantje bracht me weer tot aan de feesttent in het centrum van Libin. Omstreeks 14.30 u na op de kop de beloofde 45 km!

Mijn fiets schoongespoten en samen met Jari bij Jean-Paul en Morag mijn bonnetje afgehaald voor de beloning, meer bepaald een portie “sanglier” dat ter plekke aan het spit bereid was. We hadden geluk, want wij hadden één van de laatste porties! Intussen was bijna het hele Vlaamse gezelschap van dertig bikers toegekomen dat samengetroept zat onder een tent. Omstreeks 15.30 u weer teruggekeerd naar de gîte in Basseilles. Daar zorgde ’s avonds enkele goede zielen uit ons gezelschap voor een barbecue. Buiten, alsof het zomer was.

Op de maandag van Pinksteren vertrok een deel van het gezelschap weer huiswaarts. Na een stevig ontbijt met de overblijvers in twee groepen vertrokken voor een GPS-rit van Basseilles naar Lavacherie (Sainte-Ode) en terug. De trage groep bestond uit Morag, Jean-Paul, Jari en ik. De rit voerde ons bij aanvang voorbij het verlaten Centre Hospitalier de l’Ardenne dat gelegen is in het domein van het kasteel van Celly van baron Empain zaliger in Baconfoy (Sainte-Ode). Het kasteel fungeerde ooit als sanatorium voor aan tuberculose lijdende teruggekeerde krijgsgevangenen van de Tweede Wereldoorlog. Het verklaart ook de bizarre kasteelpoort op een nabijgelegen rondpunt aan de ingang naar het ziekenhuis toe. Even verder reden we voorbij het rusthuis van Baconfoy-Sainte-Ode dat niet meer voldoet aan de normen van deze tijd en ondanks verouderd nog steeds operationeel is. Later op onze tocht zouden we nog een groot verlaten vakantiehuis van de Christelijke Mutualiteiten te Amberloup (Sainte-Ode) passeren. Allemaal plaatsen van vergane glorie! Het werd een zeer mooie rit met mooie tracks, enkele stevige hellingen en 710 hoogtemeters op een afstand van 37 km en door een afwisselende omgeving. Soms was het wel wat zoeken naar de te volgen richting. Onderweg kregen we zelfs wilde everzwijnen te zien! De snellere groep bleek meer problemen gehad te hebben om het juiste spoor te vinden! Toen we omstreeks 15.00 u vanaf de gîte huiswaarts keerden begon het na een prachtig weekend te regenen! Ik was met gemengde gevoelens omwille van mijn niet al te optimale conditie vertrokken, maar het was een knap weekend in het gezelschap van vele gelijkgestemde zielen!

Jari zorgde voor de tracks op Google-Maps:

23-05-2015: Basseilles – Ortho - La Roche – Vecmont - Basseilles: klik hier!

24-05-2015: toertocht Libin: klik hier!

25-05-2015: Basseilles – Lavacherie-Sainte-Ode – Basseilles: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax