Heirnistochten (20-25-35-50) van WTC Heirnis Gent te Gentbrugge op 18-04-2015.

Op zaterdag 18 april 2015 eens komen rijden in een streek die ik zelden aandoe voor een toertocht die ik nog nooit gereden had, meer bepaald de Heirnistochten van MTB Heirnis Gent vanuit Gentbrugge. Mijn maat Jari onderweg opgepikt in Waasmunster en voor de eerste keer in mijn leven ook eens onder het snelwegviaduct in Gentbrugge gestaan, want de start was vanuit de aldaar gelegen Vierde Zaal, pal naast de snelweg! Ingeschreven en om 12.45 u waren we op weg voor de tocht met een kidstoer en afstanden van 25-35-50 km. Ook wielertoeristen konden hier aan hun trekken komen, want tegelijk werden ook wegritten georganiseerd.

De tocht voerde ons vanaf het vertrek door een park met enkele leuke grindpaadjes. Onmiddellijk splitsten de kidstoer en de rit van 25 km zich af van de 35-50 km. We reden onder het viaduct van de snelweg E17, door een woonwijk en via servitudes tot aan de boorden van de Schelde op 3,50 km. We vroegen ons af of het wel de Schelde was omdat er meer slik dan water in de bedding stond! Gent-Zeehaven is duidelijk niet langs deze weg bereikbaar! We reden op een pad tussen de Schelde en het enorm grote kerkhof van Gentbrugge om de stroom te kruisen aan de eerstvolgende brug in het centrum van Gentbrugge. Daar reden we opnieuw evenwijdig met de Schelde in de richting van waaruit we kwamen maar dan op de andere oever. We maakten er gebruik van het jaagpad dat er in heraanleg was en ons voorbij een fabriek in afbraak leidde. Grote borden kondigden er de bouw van appartementsblokken aan die op de site met industriële archeologie zullen oprijzen. Met zicht op het slik in de Schelde! Residentie Slikzicht zou als naam kunnen dienen! Op 6 km troffen we op dit jaagpad de splitsing tussen de 25 km en de 50 km.

Voor de langste toer lieten we de Schelde achter ons om de bewoonde wereld van Destelbergen te doorkruisen. Op 7 km reden we meer off-road op een assenweg evenwijdig met een beek of kleinere waterloop tot de grens met Sint-Amandsberg. Hier kregen we op 8 km van de start de eerste twee andere bikers te zien. In de Kwadenplasstraat te Destelbergen troffen we een bord van de mountainbikeroutes die deel uitmaken van het vaste netwerk Schelde-Durme. We reden voorbij de Gallische Hoeve ’t Haeseveld, een plek met een lange historiek. Het betreft een gebouw, met een villa in Engelse cottagestijl met aanpalend een oud-industriële remise (inpakhal) en watertoren. Het oostelijk gedeelte van dit gebouw is momenteel het gelijknamige "Gasthof 't Haeseveld". Sinds 10 jaar bevindt zich op het zuidoostelijke gedeelte van het terrein eveneens de enige reconstructie van een Keltische hoeve in Vlaanderen uit de Laat-Ijzertijd (periode van 450-52 v. Chr.). Dit laatste gedeelte van het terrein (2000m²) wordt door de eigenaars van het Haeseveld, de familie De Gusseme-Martens, verhuurd voor 1 symbolische euro per jaar aan de VZW Gallisch Dorp.

We reden de Spoorwegstraat op, reden even verderop effectief naast de spoorweg om dan op 12 km off-road op te gaan ter hoogte van een stokoud hoevetje waarvan je niet gelooft dat ze nog bestaan! Zo’n oud krocht en blijkbaar nog bewoond! Vanaf deze plek voerden landelijke wegen over asfalt, grassporen en assenwegen ons over het grondgebied van Destelbergen. Vanuit de Groenstraat dienden we de drukkere Haenhoutstraat te kruisen ter hoogte van een bizarre villa met grote poorten en slotgracht! 16 km om 13.45 u. Rond 18 km reden we opnieuw door de meer bewoonde wereld van Destelbergen, voorbij zeer oude rijhuisjes en nieuwe villa’s. Een servitudepaadje over keitjes leidde ons achter de tuinen van huizen en villa’s.

Via deze weg arriveerden we op 19,50 km aan de oever van het Damvalleimeer. Daar waar we het park rond de vijver in reden werd een enorm appartementsgebouw opgetrokken met een diepe bouwput achter de tuintjes en koterijen van oude huizen. We kregen hier een mooi pad dat ons omheen een deel van de vijver loodste en voorbij nog andere waterpartijen en visvijvers. Eens daar voorbij staken we op 21 km de snelweg E17 over. We passeerden het restaurant Palinghuis Stapsteen aan de Lagen Heirweg nabij het Damslootmeer te Destelbergen. Vanaf deze schilderachtige plek stond de doortocht van Heusden op het programma. Daar kregen we het gezelschap van een meisje dat twee pony’s meevoerde. De doortocht van Heusden verliep voornamelijk over asfalt met af en toe een assenweg en een servitude. Op 25 km kregen we een bos voor de wielen. Het eerste gedeelte was een gloednieuw aangeplant bos op een plek waar het oude bos gerooid was, het tweede gedeelte ging door het resterende deel van het oorspronkelijke oude bos. Op 27 km kruisten we de ringweg R4 halverwege tussen de afritten van Laarne en Melle. 14.25 u.

Even verderop kwam de bevoorrading op 27 km van het vertrek op het terrein van een kleine manege met oude paardenstallen op de rand tussen de bewoonde wereld en weiden. Onder een tentje zorgden enkele mannen voor fruit, cake, koeken, sportdrank en water. Keuze genoeg en voor ieder wat wils. Een stralende zon kregen we er nog bovenop. Er was nog wat beweging van vertrekkende en toekomende bikers, ook al hadden we onderweg slechts sporadisch deelnemers ons weten inhalen. De meer gespreide vertrekuren op zaterdag geven natuurlijk aanleiding tot minder drukte op het parcours.

Na de stop maakte de kidstoer zich weer los van de ritten van 25-35-50 km en reden we door het landelijke Heusden tot de grens met Wetteren. In tegenstelling tot het eerste gedeelte van de toertocht over veelal verharde wegen, kregen we nu meer onverharde wegen, veldpaden en servitudes voor de wielen. Op 33 km reden we over de terreinen van een uitgestrekte boomkwekerij en kregen we veel letterlijke tegenwind in een assenweg. Op 34 km was er een splitsing waar de door ons gekozen route van 50 km apart ging van de 25-35 km. 15.00 u. Vanaf het gehucht Ten Ede (Wetteren) ging het afwisselend over onverharde paden en landelijke betonwegeltjes. Omstreeks 38 km werd onze aandacht getrokken door een tent met witte en rode strepen en veel spelende kinderen. We reden rakelings langs het zogenaamde Prullenbos waarin zich onder anderen een boomklimparcours bevindt, een speelbos, speeltuin en taverne. Op 37 km raakte het parcours de bewoonde wereld van Laarne ter hoogte van de buurtweg Veldekenslos en voerde een landelijk baantje ons naar het bedrijventerrein van Recticel. Daar worden isolatiepanelen gemaakt waarmee onder anderen één van de gebouwen op mijn werkplek werden ingepakt. 41 km.

Een ritje over mooie landelijke wegen en paden werd afgesloten met een mooi stukje parcours door een klein bos dat uitgaf in een villawijk van Destelbergen. Met uit de kluiten gewassen huizen van rijke mensen. Servitudes tussen groen leidden opnieuw tot de oever van de Schelde. 44,75 km. Daar liep een hond in zijn eentje rond. Het ging rechtsaf het jaagpad op en een eindje langsheen de oever van de Schelde. Het parcours boog van de Schelde weg ter hoogte van Melle. Mooie veldwegen en sporen voerden ons door een mooie landelijke streek. We reden rakelings opnieuw langs de plek van de bevoorrading wat verklaart dat ik in de verte bikers zag rijden toen ik daar was. Dat waren dus mensen geweest die de rit bijna achter de rug hadden. Op 48 km doken we een strook bos in en toen we daar even halt hielden kwam er een bekende toe! Hij had van de hele tocht voor ons slechts één enkele andere biker te zien gekregen! Het was Danny, ooit ontmoet tijdens het laatste gedeelte van een marathonafstand en sindsdien een aantal keren tegengekomen op andere tochten op uiteenlopende plaatsen in Vlaanderen, onder anderen na de intussen helaas ter ziele gegane toertocht Afrit 16 van de brandweer Leuven vanuit Heverlee Gasthuisberg.

Na de doortocht van het kleine bos bereikten we opnieuw het jaagpad langsheen de Schelde omstreeks 50 km van de start. 16.10 u. Na enkele landelijke wegen reden we naast de Schelde de snelweg R4 onderdoor, onder de brug via dewelke deze baan de stroom kruist. We reden dan even vlak naast de snelweg over een grasspoor om de rit te vervolgen quasi evenwijdig met de Schelde. We reden eerst onder en dan over dezelfde brug om de Schelde te kruisen. Aan de andere kant ging het lekker naar beneden om weer de velden in te duiken ter hoogte van het Kasteel Konincksdonk. 52 km. Eens daar voorbij doorkruisten we een open vlakte en werd onze aandacht getrokken door een jong geboortebos. Daar was het uitkijken voor een plotse afdaling naar een put met een bruggetje over een beek en een plotse klim over een pad met uitgedroogde diepe sporen en wortels! Een kerel op een bank vertelde dat hij van alle passanten niemand tot boven had zien geraken.

Het geboortebos ging naadloos over in het natuurgebied de Gentbrugse Meersen. Door het parkbos van vanochtend reden we opnieuw in de richting van de snelweg en het viaduct van Gentbrugge. Met deze mooie afsluiter bereikten we de finish omstreeks 16.30 u met 56 km op het tellertje. Binnen in een bijna opgeruimde zaal en in het gezelschap van Danny nog de in de prijs begrepen donkere uitgedronken. Ondanks het hoge gehalte verharde wegen en asfalt, zeker in het gedeelte voor de stop, hadden we in deze minder voor mountainbike geschikte streek toch een mooie en afwisselende rit voor de wielen gekregen. Het prachtige lenteweer maakte de tocht nog eens zo genietbaar. Wachtte nog de lange rit weer huiswaarts.

Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!

Tom de Moor maakte een compilatie op beeld van de mooiste stukjes: klik hier of kijk onderaan!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

Heirnistochten Gentgrugge 18-04-2015 door Tom de Moor