Beerze Brave Veldtoertocht (25-35-50 km) van ATB Vessem te Vessem op zondag 12-04-2015.

Voor het derde jaar op rij hadden Jari en ik onze zinnen gezet op de mooie toertocht van Vessem, de Beerze Brave Veldtoertocht. De eerste keer kenden we elkaar nog niet, de tweede keer wel maar kwamen we elkaar toevallig onderweg tegen en nu rijden we al bijna een jaar omzeggens elke zaterdag en zondag samen. Omdat wij uit ondervinding weten dat er in Nederland nogal snel wordt gestart met het weer ophalen van de pijlen en ik dichter bij de start woon dan hij, hadden we afgesproken dat ik als trage vroeger zou vertrekken. Jari zou me dan wel inhalen! Althans, dat hoopte hij! Omdat hij enige tijd geleden in gelijkaardige omstandigheden mij duidelijk had laten verstaan dat hij me toch vrij snel had weten in te halen na drie kwartier later te zijn gestart, hoopte ik dat het deze keer eens anders zou zijn! Het is nog gelukt ook, ondanks het feit dat mijn conditie daags voordien in het heuvelachtige Rillaar (Aarschot) nul was. Desondanks reden we daar toch nog 50 km. Ik vond een ideaal parkeerplekje, als laatste in een lange rij, de bestelwagen na mij had dus pech, vlak bij het kapelletje aan de bosrand. Me ingeschreven en m’n vertrekuur doorgestuurd zodat Jari wist dat ik om 9.20 u van start ging.

De toer dook vanaf het midden in de bossen gelegen Sportpark De Lille over een poederdroge singeltrack langsheen de voetbalvelden het bos in. Daar kwam al direct een eerste splitsing tussen de routes van 25 km en van 35-50 km. We reden eventjes over een stukje heide en kregen daarna een mix van zandwegen, bospaden en smalle wegeltjes. Op 6 km voerde de tocht even over een paadje op de rand tussen bos en velden om dan weer resoluut voor het bos te kiezen. Een kleine kilometer verder reed ik voorbij enkele door palen afgeboorde grafheuvels. Op 7 km ging het eventjes door de bewoonde wereld ter hoogte van een plek die Halfmijl heet waar we langsheen de terreinen van een boomkwekerij reden. Een zandweg voerde opnieuw naar het bos toe.

Op 8,50 km raakte het parcours weer eventjes de bewoonde wereld ter hoogte van Het Postelke waar enkele mooie huizen in het groen staan. Seingevers hielpen me een rustige baan oversteken om op 11 km weer de bossen in te duiken. 10.00 u. Ik reed dan eventjes langsheen een waterloop om een afwisseling van paden doorheen stroken bos en velden voor de wielen te krijgen. Op 13,50 km passeerde ik een aantal in het bos gelegen buitenhuizen en leidde een zompig pad me naar een heidevlakte. 14 km. Na een lange zanderige weg dwars door de velden over een soort van smalle richel en een asfaltbaantje bereikte ik de pauzeplaats op de oprit van een hoeve op 21 km van het vertrek omstreeks 10.45 u. Je kon er hete thee en sportdrank drinken. Op het menu stonden fruit, peperkoek en honingwafels. Er was nog redelijk wat volk en ambiance aan de stop en iedereen genoot er van de rustpauze onder een stralende zon en blauwe hemel.

Om 11.00 u verliet ik de stop en kreeg in de bocht van het asfaltbaantje direct de splitsing tussen de 25-35 km en de 50 km. Gekozen voor de langste tocht. We kregen een zeer knappe singletrack op en af enkele heuvels in het bos. Die leidde naar een door het bos lopende assenweg die fungeerde als toeristisch fietspad. Om dan een volgende mooie singletrack te treffen die deel uitmaakte van een rode vaste route. We volgden een stuk van dit vaste parcours dat op 25 km voorbij een gloednieuwe uitkijktoren kwam naast het zeer groot ven Keienhurk dat deel uitmaakt van de Landschotse Heide. De tocht voerde er over leuke paadjes doorheen een knap dennenbos. 11.15 u. Tot 28,50 km kregen we knappe bospaden op de rode vaste route in de wijde omgeving van de uitkijktoren. Seingevers stonden daar op wacht aan de kruising van een grote baan naar de Hillestraat in Middelbeers toe. Dan reden we een stukje langsheen het riviertje de Kleine Beerze. Ook al stroomt het riviertje langsheen de rand van het dorp, we reden er doorheen een knappe strook bos over een niet evident te berijden paadje dat ook rakelings langsheen een voetbalveld kwam. We reden daarna even door de bewoonde wereld om de rode vaste route weer te vervoegen. Leuke singletracks en zandwegen door de bossen tot ongeveer 34 km. Na lang alleen gereden te hebben kreeg ik er nog eens een andere deelnemer te zien, gekleed in een smetteloos wit pak, evenals twee bikers die afsloegen op de vaste route. 34 km om 12.00 u.

We konden genieten van zeer mooie bospaden. Een biker die me daarstraks begroet had tijdens het inhalen en dan stond te wachten alvorens een grasspoor op te rijden stak me geruime kilometers verder na een singletrack weer voorbij. “Het is echt genieten hier”, riep hij me toe. “Ja, zeer mooi”, antwoordde ik, zowel doelend op het parcours, de omgeving als het prachtige lenteweer! Zanderige bospaden werden ons deel en van 37 km tot 38 km konden we genieten van een zeer leuke singletrack met vele bochtjes en op en af enkele heuveltjes. We reden toen op en in de omgeving van een rode vaste route. Op 39 km kwam ik toe op een grote baan met een fietspad en zeer brede berm. We dienden de baan even te volgen. Ik werd er voorbijgestoken door nog een late deelnemer. Ter hoogte van een schuilhut ging het rechtsaf een grind bosfietspad op. De plek herinnerde ik me van eerdere deelnames. Ooit zaten daar in de hut mannen van MTB Vessem te wachten om pijlen op te halen. Het fietspad maakt deel uit van het parcours van een groene vaste route. Deze voerde me door een bos met stroken omgekapte bomen.

Toen ik op 42 km aan de rand van het bos uit een pad kwam stond er een groepje bikers van MTB Vessem waarvan één een pijl in de hand hield in de te volgen richting. Ik diende een zandweg in te slaan op de rand tussen bos en velden. Dan ging het linksaf naar een eerder technische singletrack in het bos. Dit voerde naar een pad doorheen een oud dennenbos met hoge statige bomen in een knappe omgeving. De vermoeidheid begon stilaan toe te slaan. Op 45,50 km kwam ik toe op een breed met keien verhard bospad. Bij mijn eerste deelname moeten die toen pas gestort geweest zijn, nu lag alles al meer uiteengereten. Het brede bospad leidde langsheen enkele oefeningen van een in onbruik geraakt trimparcours. 12.45 u. Op 46 km hoorde ik in het bos mijn naam roepen en werd ik ingehaald door Jari. Hij had al mannen achter zich gehad die de pijlen aan het weghalen waren. De laatste kilometers over een mix van paden door een dennenbos hebben we dan samen afgemaald. Zo stilaan begon de omgeving er uit te zien zoals in de bossen nabij de start. Het einde naderde. We bereikten het bewoonde centrum en via de poort reden we de binnenkoer van de Brouwerij van Vessem, De Gouden Leeuw, binnen omstreeks 13.00 u en met 51 km op het tellertje. Daar zaten de laatste deelnemers en een delegatie van de inrichtende club te genieten van de lentezon. Hier kon je het bij de inschrijving ontvangen bonnetje inruilen tegen een glas Beerze, het streekbier van Vessem. Dat hebben we dan leeggedronken met nog een broodje kaas erbij en in het gezelschap van de ouders van Jari die een kleinere afstand hadden gereden. Nog wat nagepraat op het tuinterras van De Gouden Leeuw. Alvorens huiswaarts te vertrekken met Jari nog een belegd broodje gaan eten in de Smulhoek verderop.

Zoals de biker onderweg me toeriep was het inderdaad echt genieten vandaag. Van het mooie lenteweer en van het prachtige parcours dat MTB Vessem voor de 750 deelnemers had uitgezet in deze bosrijke streek. Met dank aan de seingevers die op post waren aan de verschillende oversteekplaatsen van rijwegen. Allicht tot volgend jaar. Dan zal de tocht een eerder weekend komen dan nu het geval was omwille van Pasen dat deze keer op de gebruikelijke datum viel!

Jari had de GPS niet bij (en dat is een verhaal apart!), dus helaas hebben we de route niet op Google-Maps!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.nl!

StrammerMax