Toertocht (25-40-67 km) van de Rillaarse Bikers te Rillaar op zaterdag 11-04-2015.

De grootste stommiteit die een mens kan doen heb ik gedaan, meer bepaald na er een ganse zomer en winter niks in uitgevoerd te hebben, mijn tuintje proper gemaakt op vrijdag, daags voor de avond- en nachttocht van de Rillaarse Bikers. Het zou die dag mooi weer zijn en ik zou er voor gewed hebben dat het de week nadien bijzonder slecht weer zou worden indien ik het niet deed zodat het er niet meer van zou komen! Het is dus dank zij mij dat het deze week al alle dagen schitterend weer is geweest! Omdat Jari en ik ook onze zinnen hadden gezet op de mooie toertocht in het Nederlandse Vessem op zondag, hadden we besloten van op zaterdag goed op tijd te vertrekken in Rillaar. Het zou dus geen echte nachtrit worden, waar deze tocht uiteindelijk voor bedoeld is, maar toch hebben we onze lampen gemonteerd, waaronder voor elk een splinternieuw exemplaar dat we tijdens de afgelopen week via het web besteld en ontvangen hadden! Uiteindelijk hebben we ze niet nodig gehad, maar we zijn toch tergend lang onderweg geweest en hebben het laatste stuk dan nog afgesneden om uit te komen op zo’n 50 km. Omdat ik moe was van het opruimen van de wildernis en omdat ik na een winter lang tochten in de eigen streek geen hoogtemeters meer gewend ben! Bovendien had het parcours wat last gehad van de regen van de afgelopen dag terwijl het de vorige dagen redelijk mooi weer was geweest! Lang geleden dat ik nog zo heb afgezien! Om 15.15 u waren we op pad en we kregen al direct een bekende te zien, de Willy uit Poppel. Wat ga ik met Pinksteren afzien op het bikeweekend waar Willy ook bij is! In Luxemburg, met zo veel hoogtemeters! Op sleeptouw te nemen door lokale bikers van de club uit Erneuville! Jakkes!

Het ging vanaf de Kortakker het dorp uit om op 3 km reeds een splitsing te treffen tussen de routes van 25 km en van 40-65 km. Daar werden we al direct een stevige helling op gejaagd! Man, man, wat een gesukkel om boven te geraken, alsof ik voor de eerste keer in mijn leven op een bike zat! Er volgde al snel een tweede zware beklimming waar mijn vermoeide leden het zwaar te verduren kregen! Op 7 km bereikten we de veldwegen die in de hoogte naast de snelweg E314 liggen en waar we over de kiezelweg Tienbunder lekker naar beneden konden razen. Na via de brug onder de snelweg te zijn door gereden ging het rechtsaf verder naast de snelweg om er een tweede splitsing te treffen tussen de 25 km rechtdoor en de 40-65 km linksaf van de snelweg weg. Ze kwam op 8,75 km van het vertrek.

Na een veldpaadje volgde een stukje asfalt en een stevige klim in de Solleweg op het grondgebied van Hauwaert (Tielt-Winge). We bereikten er de op een hoogte in de bossen gelegen onverharde straten van de Kaaskorf en de splitsing tussen de routes van 40 km en van 67 km op 11 km van het vertrek. Ondanks mijn lijdensweg hier toch gekozen voor de langste tocht! We hadden tijd en we hadden licht! Van 13 tot 15 km werden we diverse keren de Hauwaertseberg op en af gestuurd, zowel over road als over off-road! Op 16 km werden we het bos in gestuurd en daar lag redelijk wat slijk. Paden voerden door een wijngaard en op 18,50 km kregen we nogmaals een zware klim in het bos voor de wielen. Dan kwamen de afstanden weer samen. Na een passage door het bos arriveerden we opnieuw in de Kaaskorf. Naast de modder kregen we nu ook nog af te rekenen met regen! De rit voerde ons weer in de richting van de snelweg waar we een splitsing vonden tussen de 25-40 km en de 67 km ter hoogte van het kapelletje aan de Jennekensstraat op 21 km van het vertrek.

Even getwijfeld welke afstand we zouden volgen, de 40 km of de 67 km. Omdat ik vermoedde dat we voor de langste afstand dadelijk een bevoorrading zouden treffen toch maar voor de langste toer geopteerd. We werden inderdaad naar de zogenaamde Zwitserse weide gestuurd, een weide op privaat terrein en gelegen op een helling. Aldus werd ze in de commentaren op het forum ooit zo gedoopt! Na de doortocht van een strookje bos naast de weide op dezelfde helling ging het een poortje door en bereikten we inderdaad de eerste bevoorrading op 22 km van de start. Fruit, koeken, granenrepen, chocolade, water en sportdrank stonden er onder een tentje en werden verzorgd door een jongen en een meisje. Er stond nog een derde jongen te overpeinzen hoe hij voor de zondag alles zou opstellen om de bevoorrading zo vlot mogelijk te laten verlopen. Allicht zou het dan drukker zijn! Er kwamen nog enkele andere bikers toe die zich ook misrekend hadden wat het moddergehalte en de regen betrof. Maar eentje had net zoals wij de laatste editie van de 24 uren van Westerlo meegereden en daar lag pas modder nadat het bijna 20 van de 24 uren aan één stuk door had geregend!

Na de bevoorrading kwam er een mooie holle singletrack en een knap stuk op en af over een singletrack doorheen een bos tot we uitkwamen op een grote baan. 26 km. Tot 28 km was het stevig klimmen over de kasseien van de Kratenberg in Nieuwrode (Holsbeek). Een mix van verharde wegen en off-road-paden op en af door Holsbeek leidden naar een stevige klim op 31 km. Er volgden off-road-wegen tot aan de oversteek van een grote baan op 34 km. Hier kregen we eindelijk nog eens twee andere deelnemers te zien. Op 36 km werden we geconfronteerd met stevige slijksporen! Via een veldweg bereikten we opnieuw de snelweg om opnieuw uit te komen aan de brug nabij het kapelletje in de Jennekensstraat waar we daarstraks de splitsing naar de 67 km waren opgegaan.

Het ging linksaf de brug over om er een volgende splitsing te vinden tussen de routes van 25 km en van 40-65 km op 37 km van het vertrek. Voor de langste afstanden ging het opnieuw linksaf tot naast de snelweg. We reden daar een hele tijd naast, eerst over een betonbaantje en dan over een grasspoor en mee in de richting van het verkeer op de snelweg, We kregen er nog een eenzame biker te zien. Van 39 km tot 40 km kregen we een leuk stukje op een privaat terrein waar een soort van crossparcours lag. Een pad slingerde er zich in grote lussen en over enkele bulten door het bos zodat ik Jari en de twee andere bikers die toen in onze buurt reden en voorop waren diverse keren te zien kreeg. Op 41 km dook de tocht een groot dennenbos in.

Eens het dennenbos weer uit vervolgde de tocht door een meer open landschap met mooie vergezichten over de velden in het felle licht van de ondergaande zon die in onze ogen scheen. 43 km. Op 45,75 km kwamen we toe aan de tweede bevoorrading die was ondergebracht in de schuur op het erf van een boerderij met de enige koe die er stond op de achtergrond. Het kerstlicht was weer van de zolder gehaald voor de gelegenheid maar het was nog te licht om er op dat moment al veel van te zien! De aandacht aan de stop werd vooral getrokken door een rechtopstaande brandende boomstronk waarin met de kettingzaag de sculptuur van een aangezicht was uitgewerkt door Art of Nature. Als ik het goed heb stond de tweede bevoorrading in de Mottestraat. We verlieten ze letterlijk via de achterdeur en de garage. Na de stop werden we in de richting van de bossen op de hellingen aan de Wijnberg en de Rommelaar gestuurd. Omdat we moe waren, reeds lang onderweg en we uit vroegere deelnames wisten dat daar een technische singletrack ligt en voor mij zeer zware paden in een bos op de flanken van een heuvel, hebben we het laatste deel van de avondrit gelaten voor wat het was. Op de GPS konden we zien dat we slechts een vijfhonderd meter van de start waren! Aldus waren we zo weer aan de zaal in de Kortakker met 50 km op het tellertje.

De bikewash was één van de besten die je kan hebben, want er staan grote statieven waar je uw fiets aan kan ophangen zodat je hem grondig kan schoonspuiten en dat was deze keer wel nodig. De statieven stonden wel wat dicht bij elkaar zodat een douche van of voor de buurman tot de mogelijkheden behoorde. Binnen zagen we de twee bikers zitten die we vanaf de eerste bevoorrading een aantal keren hadden zien rijden. Net als zij hebben we ons een spaghetti besteld die er aan een democratische prijs werd opgediend. Slim gezien van die mannen om zo wat zaad in ’t bakje te krijgen, want iedereen lust na zo’n rit wel een bord spaghetti!

Nog voor we ervan konden eten kreeg we Bruce Wayne en zijn metgezel Mr. C. te zien! Na vele jaren de korte recensies van Bruce Wayne over zijn gereden tochten op het forum te hebben gelezen en me al die tijd afgevraagd te hebben wie er achter het alter-ego van Batman schuilging, ontmoette ik hem voor het eerst in levende lijve tijdens een eerdere editie van deze nachttocht! Sindsdien ontmoeten we elkaar zo af en toe eens op toertochten in Vlaams-Brabant of Limburg. Deze keer waren we vooral geïnteresseerd in de wijze waarop hij zijn lamp op zijn helm bevestigd had. Want nadat we tijdens de lichtjestocht in Esbeek alle Nederlanders daar hadden zien rijden met een Led 24/7-lamp op hun dak, hadden wij er ons in de loop van de week eentje via het wereldwijde web besteld en reeds ontvangen! Mijn vroegere megasterke lampen zijn aan het verslijten en verzwakken! Het systeem om de lamp op je kop te zetten werkt echter niet met een helm! Bruce had het opgelost door de lamp vast te zetten op een met tiewraps aan zijn helm bevestigd stuk pechelbuis met dezelfde kromming. Ik heb het probleem naderhand eenvoudiger kunnen oplossen door het opzetstukje met een colsonbandje aan mijn helm te bevestigen. Het was leuk van Bruce Wayne nog eens gezien te hebben en eindelijk heb ik ook Mr. C. eens duidelijk te zien gekregen, want die rijdt zodanig snel dat ik nooit de kans had van hem te zien.

Doordat we vroeg vertrokken waren konden we ook relatief op tijd weer naar huis om daags nadien te genieten van de ook zeer mooie toertocht in het Nederlandse Vessem die al drie jaren op rij op ons lijstje van niet te missen tochten voorkomt! De tocht in Rillaar is uiteraard knap en op alle vlakken perfect georganiseerd. Hij is voor mij zo al zwaar en daags voordien de tuin in orde brengen na de winter was geen goed idee gebleken. Omwille van vermoeidheid werd deze uitgave dan ook super zwaar! Bovendien maakte de regen die we tijdens de rit een tijdje over ons heen kregen het nog lastiger en de ondergrond glibberiger. Uiteindelijk toch nog 50 km bij elkaar gefietst en content dat we er ook dit jaar weer bij waren.

Onderaan een filmpje van MTB Forza.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

Toertocht te Rillaar op 12-04-2015 door MTB Forza