Toertocht (18-25-45-55 km) van WTC De Heggestoempers te Poederlee op zondag 22-03-2015.
Ik had graag eens de toertocht in het Nederlandse Spoordonk (Oirschot) gereden. Omdat we gisteren al een stevige rit achter de rug hadden in dezelfde streek, meer bepaald in Hilvarenbeek, en omdat Spoordonk voor Jari een heel eind rijden is, werd het de rit van De Heggestoempers in Poederlee. Als je met een maat rijdt kan het niet altijd zijn wat je zelf wil en dit keer was het mijn beurt om eens water in de wijn te doen. Over het algemeen matchen onze keuzes gelukkig meestal wel. Poederlee is niet zo ver van mijn verblijfplaats, dus was ik ook als eerste ginder en zoals afgesproken ben ik na het melden van mijn vertrekuur alleen vertrokken. Dan had ik wat voorsprong en met zijn jongere benen zou Jari mijn wel inhalen. Tenzij hij ergens een stuk zou missen zoals in Ravels-Eel vorige zondag en we elkaar net daar misten!
Om 9.20 u was ik op weg en het was ondanks het toch al gevorderd uur nog vrij druk aan het vertrek. Het ging rond het voetbalveld van Poederlee om de singletrack in het achterliggende bos te bereiken. Eens het bos weer uit kwam de tocht op 1,35 km voorbij de Heggekapel, gelegen aan de rand van een parkbos. Hier is elk jaar de zogenaamde Heggeprocessie, maar ik heb deze nog nooit gezien! Bospaden en singletracks werden ons deel. Op één van deze tracks troffen we na het kruisen van een grote baan, de Poederleeseweg - Herentalsesteenweg, een uit de kluiten gewassen heuvel. Boswegen, tracks en veldsporen leidden ons tot het baantje Schrieken waar we op 5 km direct opnieuw de bossen in doken. 9.50 u. Op 6 km reden we langs een aantal buitenhuizen om het volgende bos te bereiken. Tot 7,50 km kregen we daar de volgende lading bospaden, afgewisseld met singletracks, voor de wielen. Op een in het bos gelegen asfaltbaantje werd ik ingehaald door een zeer grote groep bikers.
Boswegen werden geregeld afgewisseld met korte singletracks waarna we door enkele straten van een villawijk reden. Op 9 km ging het weer vol de bossen in om een halve kilometer verderop twee keren over eenzelfde heuvel gejaagd te worden. 10.10 u. Terwijl ik even halt hield werd ik voorbijgereden door een biker in een pak van BikeAholic, de fietsenwinkel in Stabroek. Volgens mij was het Bart, vroegere clubmakker van De Papegaai Bike Team waar op dit ogenblik zo goed als geen leven meer in zit! In het team welteverstaan! Hij zal me niet herkend hebben met m’n blauwe regenjasje aan. We kruisten twee keren een asfaltbaantje en op 11 km van het vertrek was er een eerste splitsing tussen de routes van 18-25 km en van 45-55 km. Ik herkende de plek waar ik tijdens mijn deelname aan de wintertocht op 26 december 2013, mijn Turner-Flux naar de haaien hielp! De scharnier die de verbinding maakt van de achtervering met het fietskader brak doormidden! Die onderdelen worden niet meer gefabriceerd en sindsdien hangt die fiets werkloos aan een haak in de werkplaats van de winkel in Stabroek! Al bijna anderhalf jaar dus! Jammer, dat was een prima mountainbike, ook al had ik hem tweedehands van rubber-12 gekocht met bijna een volledig nieuwe afmontering! 10.15 u.
Een veldweg voerde ons voorbij een vijver naar de Visbeekvallei. Ik hoorde het geluid van crossmotoren en kreeg ze even later heel in de verte ook te zien. Tot 15 km reden we een hele tijd over een zandweg die wel twee tot drie kilometer lang was! Het ging dan rechtsaf een klein brugje over om een smal spoor naast een omheining rond een bos op te rijden ter hoogte van de Berkelheide. Het was er niet makkelijk rijden over de aanzuigende ondergrond en het was uitkijken voor wortels, stronken, bulten en putten. Blijkbaar hadden hier vroeger bomen gestaan die tot tegen de grond afgezaagd waren. Een bord aan het einde van het pad leerde me dat het de Lilse Voetweg was en die is vorig jaar heropend. Het pad leidde naar de Vispluk in Vorselaar en naar een grote baan ter hoogte van de Brasserie De Wingerd. Op 17 km reed ik een parkbos in en het kasteel van Vorselaar voorbij. Toen ik er even halt hield kwam Jari daar toe.
Vanaf het kasteel van Vorselaar kregen we eerst een aantal dreven door het park voor de wielen en dan voornamelijk een overaanbod aan zanderige veldwegen. Die brachten ons tot de oversteek van de drukke baan Sassenhout die beveiligd was door een seingever. Op 23 km van de start staken we daar over naar de Kweek in Vorselaar. 11.15 u. Een veldweg leidde ons dan naar de bevoorrading op 23,50 km op een plekje naast de Poederleeseweg, de grote baan van Poederlee naar Herentals. In de zomer staat hier altijd een kraam waar aardbeien worden verkocht! Aan de uitgebreide bevoorrading was keuze genoeg uit soep, twee smaken sportdrank, wafels, koeken en fruit! Vooral het zelf in elkaar geknutselde soepvat was de moeite om te zien: een grote kookpot waaraan poten gesoldeerd waren om hem boven een gasvuur te kunnen zetten. Er was ook een wc-huisje geplaatst op het naburige veld! Vermoedelijk met daaronder een in de grond gegraven put! Er was nog veel beweging en er kwamen nog steeds nieuwe bikers toe.
Na de stop dienden we de drukke baan te kruisen. Er stond een seingever. Een zandweg voerde tot de splitsing tussen de 18-25 km en de 45-55 km ter hoogte van een sluisje op de Kleine Nete. 11.35 u. Gekozen voor de langste routes. Bij aanvang kregen we daar op 26 km een heuvelachtig parcours in de bossen van Herentals en een idem dito stukje in de omgeving van de vaste route om via de gekende afdaling naast het kerkhof uit te komen op een asfaltbaantje naast de spoorweg. Na de rit van gisteren was dit stukje met veel hoogtemeters beslist redelijk zwaar, maar ik geraakte toch overal op en over! 29 km. We kregen enkele straten van Herentals voor de wielen en na een stukje bos bereikten we de door de vaste routerijders bekende spoorwegovergang op de grens met Poederlee. Daar splitsten de routes van 45 km en van 55 km op 32 km van het vertrek. 12.00 u.
Een zandweg leidde ons in de bossen naar de vaste groene route nabij Lichtaart. We konden er rijden over een mooie singletrack en kregen er enkele stevige klimmetjes te verwerken tot we omstreeks 38 km de camping Floreal bereikten. Omstreeks 40 km reden we over de zeer lange en bochtige singletrack die deel uitmaakt van de groene vaste route. Het pad lag goed droog en het was er amusant rijden door de verschillende bochtjes. We vervolgden de groene vaste route waarbij de routes van 45 km en van 55 km weer samenkwamen op 43 km van het vertrek. Even later kruisten we opnieuw de spoorweg. 44 km om 13.00 u. Een tergend lange zandweg waar we veel tegenwind te verduren kregen leidde ons naar de Kleine Nete en tot de Verkenshoek. Daar reden we op 48 km het bos weer in om nogmaals een lange zandweg van ruim een kilometer af te malen. Enkele bospaden en een singletrack voerden ons door het bos van de Polderheide tot de Poeyelheide. Hier bereikten we de rand van de bewoonde wereld. Straten en een laatste zandweg, waarvan we er zo stilaan genoeg gezien hadden, voerden ons opnieuw naar het centrum van Poederlee waar we na 55,50 km omstreeks 13.45 u weer toekwamen aan de voetbalvelden.
De bikewash en de bewaakte fietsenstalling waren al ontmanteld en in de kantine was de opruim al aan de gang. Telkens er een groepje bikers opstapte werden de tafels en stoelen opgeruimd. We hebben toch nog een drankje genuttigd en waren content dat we van één van de dames een belegde boterham kregen, overschot die uitgedeeld werd. We hadden honger gekegen van de rit!
Toen we nog zo’n tien kilometer te gaan hadden belde de moeder van Jari, die een kleinere toer gereden had, op om te vragen of het de moeite loonde van op ons te wachten. Niet dus! Van haar vernamen we dat er tijdens de rit een mountainbiker was gestorven en dat het parcours daarom een tijd omgelegd was. Wij kenden de persoon in kwestie niet en hebben ook niets van het voorval gezien. Het stemt wel tot nadenken! Deze mens is ’s morgens vertrokken voor zijn rit op zondag en is nooit meer thuis gekomen! Hij zal het zelf niet meer geweten hebben, maar zijn familie en vrienden die achterblijven des te meer! Een groot persoonlijk drama, een klein artikeltje in de krant. De dood van deze mens liet me niet onberoerd…
Uit Gazet Van Antwerpen:
In Gierle (Lille) is zondag een 56-jarige man uit Olen overleden terwijl hij deelnam aan een veldtoertocht. De hulpdiensten probeerden hem nog te reanimeren, maar de man stierf ter plaatse. Wielertoeristenclub De Heggestoempers uit Poederlee (Lille) hielden zondagochtend hun jaarlijkse Lente Veldtoertocht, een sportief evenement voor mountainbikers over afstanden van 18 tot 45 kilometer. Luc Bleys uit Olen nam zondag in zijn eentje deel. In de Watermolenstraat op de grens van Gierle en Tielen (Kasterlee) werd hij plots onwel en viel op de grond. Hij werd opgemerkt door andere deelnemers van de rit. “We kregen het signaal dat onze eigen pechdienst naar de Watermolenstraat moest komen om de fiets van het slachtoffer op te halen”, vertelt voorzitter Jef Van Steenbergen van De Heggestoempers. “De hulpdiensten hebben hem nog proberen te reanimeren, maar toen onze pechdienst arriveerde, was de man al overleden.” Vermoedelijk stierf de mountainbiker aan een hartinfarct.
Uit N-Nieuws Neteland-Kempen:
De begrafenisplechtigheid van de 55-jarige Olenaar Luc Bleys vindt zaterdag 28 maart plaats in de Sint-Bavokerk in Noorderwijk. Bleys overleed zondag aan een hartinfarct toen hij meereed in een toertocht van de Heggestoempers uit Poederlee. Luc Bleys was lid van de wielertoeristenclub 't Scheef Kaderke in Noorderwijk.
Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!
StrammerMax
|