Toertocht (15-25-45-65 km) van Bike Action Team Lommel te Lommel op zaterdag 07-03-2015.
Het was zeer lang geleden dat ik nog eens in Lommel gestart was voor een toertocht. Ik kende nog wel de naam van de startplaats, Sporthal De Souverein, maar was van mening dat deze sporthal meer in het centrum van de stad gelegen was. Allicht verwarde ik ze met de Heuvelhal in Essen, ook al een plek die ik sinds lang niet meer gezien heb. Die zaterdag 7 maart was ik iets te laat op de afspraak met Jari nadat ik een parkeerplekje had gevonden op de grote parking tegenover de sporthal. Om 12.00 u waren we ingeschreven en konden we vertrekken voor de rit van het Bike Action Team Lommel. We doken bijna onmiddellijk het bos in waarna een eerste singletrack ons tot aan het kanaal Bocholt-Herentals voerde. Op 2 km van het vertrek kwam daar de eerste splitsing tussen de routes van 25-45 km en van 15-65 km.
Vanaf daar reden we een hele tijd op een dijk over een singletrack tussen de bomen evenwijdig met het kanaal in de richting van Neerpelt. Het was er wat uitkijken voor wortels, enkele gehavende stukken en half opgedroogde modderplassen. Het was toch een verademing van na de vele natte weekends eens over wat meer opgedroogd terrein te kunnen rijden! Hier en daar was de dijk onderbroken voor een doorgang van het achterland tot aan het kanaal en was het op en af rijden geblazen. Tot 6,50 km reden we zo recht op recht naast het kanaal. We maakten dan rechtsomkeer om over een breder bospad en enkele smallere sporen weer op onze stappen terug te keren waarbij de zojuist bereden singletrack aan onze rechterhand af en toe te zien kregen. Op 9,50 km sloegen we linksaf om een brug te bereiken via dewelke we het kanaal kruisten. Ik vermoed dat de eerste bevoorrading onder deze brug was opgesteld! Onmiddellijk na het kruisen van het kanaal kregen we op 9,75 km de splitsing tussen de 15 km en de 65 km.
We verlieten de grote baan en sloegen een veldweg in waar onze aandacht getrokken werd door een hoeve waar diverse dieren in aparte omheinde ruimten rondliepen. De meest opvallende waren kangoeroes of walibi’s. Er zaten er donkergekleurde en witte! Verderop bereikten we een smalle waterloop waar we over een door bomen afgeboord grasspoor, overgaand in een assenweg, naast reden. Ter hoogte van het natuurgebied De Watering doken we een dun bos in en reden we over de groene vaste route. 14 km. De tocht voerde ons over een pad dat naast de grote vijver van een zandwinning liep en gedeeltelijk door het bos. Van 17 tot 18 km reden we dan letterlijk rond de open vlakte van de Heuvelse Heide. Een zeer droog bospad leidde weer naar de oever van het kanaal Bocholt-Herentals waarvan we na de start de tegenoverliggende kant hadden bereden. Korte tijd later bereikten we na 19,50 km de eerste bevoorrading onder de brug via dewelke we daarstraks het kanaal gekruist hadden. Enkele mannen zaten op een vangrail in de zon terwijl op een tafel nog te groene bananen, sappige appelsienen, wafels en sportdrank beschikbaar waren voor de bikers die met mondjesmaat passeerden. 13.30 u.
Na de stop werden we geconfronteerd met een eerder lastig te berijden singletrack die ons weer gedurende geruime tijd evenwijdig met het kanaal loodste in de richting van waaruit we na de start waren gekomen. Het pad had ferm te lijden gehad van boswerkzaamheden en bomenkap! Je moest goed geconcentreerd rijden om alle hindernissen en wortels in de gaten te houden! Op 22 km kwam er een splitsing waar de 15 km apart ging van de 25-45-65 km. Ter hoogte van “In de putten”, een wel zeer toepasselijke naam, reden we van het kanaal weg een bos in en gingen even aan de kant om een wel zeer grote groep te laten passeren. Haast ongemerkt kruisten we in het bosgebied van de Blekerheide op ongeveer 23 km de grens tussen België en Nederland. Aan de bordjes te zien hadden we de vaste route van Luijksgestel bereikt die we vermoedelijk bijna in haar geheel gereden hebben. Op de zanderige bospaden die door de vele regen van de afgelopen weken goed vast lagen staken ons enkele snelle dames en heren voorbij. Zo reden we onder anderen over het wel zeer speciale Quo Vadispad dat zich vol bolle heuveltjes als een wasbord door het bos slingerde. We moesten er wel oppassen voor een groep van een vijftal motorrijders die met hun machines een deel van het parcours van de vaste route naar de verdoemenis aan het rijden waren!
Op 30 km raakte het parcours heel even de bewoonde wereld ter hoogte van de Postelhoef en het Openluchttheater De Hunnebergen in het gehucht Boscheind. We kregen een zeer leuke singletrack op en af door het bos voor de wielen. Daarna kregen we eerder zandwegen te verwerken tot we op 33 km de plek bereikten waar de route van 25 km zich losmaakte van de 45-65 km. 14.30 u. Op 35 km reden we over amusante singletracks op en af over enkele heuvels in een mooi bos nabij Weebosch (Bergeijk), goed voor een knap stukje parcours van 2,50 km lang over de zogenaamde Rijsheuvel en de Bergeijksche Stukken! Zandwegen leidden ons vervolgens doorheen de bossen naar de tweede bevoorrading langs de kant van een zandweg nabij een asfaltbaantje, de Postelscheheideweg, op 41,50 km van het vertrek. We arriveerden er omstreeks 15.00 u en er was nog steeds wat leven van vertrekkende en toekomende bikers. De ontvangst aan deze stop was vriendelijk en gemoedelijk. Alles was nog voorhanden zoals fruit, wafels, sportdrank en zelfs soep. Uitgerekend daar kwamen we de moeder van Jari tegen. Zij was apart naar hier gekomen omdat zij de kleine toer reed, terwijl wij de grootste afstand voor onze rekening namen. Zijn moeder zou dan te lang op ons hebben moeten wachten na aankomst.
Na de stop vervolgden we onze weg door het bosrijke natuurdomein De Kempen. Bij aanvang kregen we een wel zeer modderige singletrack op de vaste route te verwerken zodat onze bike uiteindelijk toch niet zuiver bleef. Daarna volgden mooie, maar op de duur toch eentonige paadjes op de vaste route van Luijksgestel. Om exact 16.00 u overschreden we de afstand van 50 km. We bereikten een asfaltbaantje waar een grenspaal stond omstreeks 48 km, waarna we opnieuw de bossen in doken op het vaste parcours, pal op de landsgrens, tot aan de volgende bekende grenspaal op de grens met Lommel op een kruispunt van asfalt fietspaden door het bos. Op 52,50 km van de start kwam daar een splitsing tussen de ritten van 25 km en van 45-65 km. We reden nog een tijd door de Nederlandse bossen. Het uitgestippelde parcours verliet dan de vaste omloop van Luijksgestel om weer het grondgebied van België op te gaan ter hoogte van de Blekerheide.
Rond 55 km reden we over de Blekerheide en doorheen een strook bos. Op 57 km kregen we de technisch lastige singletrack over de kanaaldijk langsheen het kanaal Bocholt-Herentals te verwerken. Op een paar modderige plekken na lag hij er behoorlijk berijdbaar bij. Het is een moeilijk pad omwille van de diepe putten en bulten. Er zijn wel meer tochten in deze streek die hier passeren, onder anderen indertijd deze vanuit Stevensvennen die ik niet meer op de kalender terugvind. Een bospad leidde in de richting van het kanaal wat we op 58,50 km kruisten via de zeer knappe nog vrij nieuwe fietsbrug. Dan ging het weer een eindje evenwijdig met het kanaal over een over een dijk lopende singletrack die beschadigd was door recente boswerkzaamheden en achtergebleven resten van dennentakken. De tocht liep ten einde toen we weer de meer bewoonde wereld naderden. We passeerden de bij elkaar gelegen lokalen van enkele Lommelse jeugdbewegingen en voor we het goed en weel beseften kwamen we na 61 km om 17.00 u opnieuw toe aan De Souverein. We konden nog gebruik maken van een prima bikewash met zachte hogedrukreinigers om onze fiets weer proper mee naar huis te kunnen nemen. In de cafetaria was nog weinig leven, buiten de leden van de organiserende club. We hadden de indruk dat ook de vloer al zuiver gemaakt was zodat we niet met onze vuile schoenen zijn binnen gestapt. Dat ging trouwens niet, want de glazen deur was op slot! De drankautomaat bevatte nog enkel water, maar dat is goed om de planten mee te gieten. We zijn dan maar huiswaarts vertrokken!
De organisatie en alle voorzieningen waren uitstekend. Het parcours door deze bosrijke streek was zeer knap en de moeite waard. Het viel wel op dat omzeggens niet afgeweken werd van het traject van de vaste routes van Lommel en Luijksgestel. We reden een hele tijd in Nederland! Voor ons was dat geen probleem omdat we niet in deze streek wonen. We waren blij met het mooie weer en het rijden ging me goed af ondanks het achter de rug hebben van een drukke werkweek met lange dagen en weinig slaap! We zijn tevreden weer naar huis gekeerd en door het mooie weer hadden we eindelijk wat minder werk om alles weer proper te maken voor de rit van daags nadien!
Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be!
StrammerMax
|