Toertocht van 10 WTAC (10^de Tactische Wing van Kleine Brogel) en MTB Peer te Houthalen-Helchteren op zaterdag 14-02-2015.

Valentijn is de dag waarop we onze liefde dienen te verwennen en in ons geval is dat in de eerste plaats onze stalen merrie! Jari opgepikt op de carpool in Wommelgem en van daar de dikke 90 km snelweg aangevat naar Houthalen-Helchteren. Vanaf De Plas nabij Kelchterhoef vertrok daar namelijk de toertocht van de 10^de Tactische Wing van Kleine Brogel en MTB Peer. Om 12.30 u waren we op pad. De tocht ging schier onmiddellijk het bos in over een redelijk droge singletrack die wel goed voorzien was van kleine wortels! Even verder reden we het militaire domein in waar we vele singletracks en bospaadjes voor de wielen kregen. We reden er door een diepe put en over een smalle richel naast een diepte. Tot 10 km konden we zo ons hart ophalen in de bossen. 13.10 u.

We kwamen uit op een betonbaantje in het militaire domein om er de splitsing te treffen tussen de routes van 20 km en van 30-40 km op 11,50 km van de start. 13.15 u. De rit voerde ons over een open heide en voorbij een klein ven. Een brede zandweg liep over de grens tussen het militaire domein, een heidegebied, en de naastgelegen landbouwvelden. In die velden stonden een soort mobiele wachthuisjes, kleine hokjes op aanhangwagentjes! Op 12 km reden we voorbij een weinig gebruikte militaire uitkijktoren en een in onbruik geraakt verkeerslicht midden een grasvlakte! 13.45 u. Op die plek reden we het vrij desolate open heidegebied in over brede zandwegen en dat bleef een hele tijd zo duren. We passeerden een vliegveld voor modelvliegtuigen  en korte tijd later een voor echte toestellen. Even verderop kwam de bevoorrading in een loods van de brandweer op 16,50 km van het vertrek. Alles was voorhanden en werd aangeprezen door vriendelijke mensen: suikerwafels, bananen, appelsienen, lekkere soep en sportdrank. 13.45 u.

Na de stop ging het weer over de vlakte van het militaire domein en door de bossen. Op 22 km troffen we het zavelpad dat zich met enkele grote bochten tussen dennenbomen slingert. Er liggen een aantal bulten op alsof men over een wasbord rijdt. De grote plassen die er gewoonlijk liggen waren thans al goed opgedroogd. Na een week van relatief droog weer begint alles eindelijk op te drogen! Een hele verademing na de natte toertochten van de laatste weken! Er zijn wel meer toertochten die dit pad aan de rand van een dennenbos aandoen. Verderop bereikten we opnieuw de waterplas nabij de startplaats en reden we doorheen de bizarre put die daar naast het asfaltbaantje ligt en waardoorheen zich een singletrack slingert! Deze track loopt dan verder evenwijdig met het asfaltbaantje doorheen het dunne bos. Nadat we op en af enkele lage heuveltjes gereden hadden en een paadje over een smalle richel achter ons hadden, bereikten we na 25 km de omgeving van het domein Kelchterhoef. We reden de smetteloos wit geschilderde Abdijhoeve, een restaurant, voorbij om op een kruispunt van rustige wegen de splitsing te treffen tussen de 20-30 km en de 40 km.

We doorkruisten een bos en reden daarna over een zompig bosspoor en weidepad. Omstreeks 27 km staken ons drie snelle jongens op een cyclocrossfiets voorbij. Wat me opviel waren de vele letterlijke molshopen langsheen het grasspoor. De kleur van het zand was bizar, alsof die dieren cement naar de oppervlakte hadden gewerkt! Als bouwvakkers die hun onderaardse pijpen afwerken met een bezetting van beton! We kwamen uit aan de rand van een woonwijk in Houthalen-Oost (Huttestraat, Berkenstraat en Wildekersstraat) en doken direct een grasspoor in dat door een jong dennenbos liep, ’t Martensbos in het natuurgebied De Hutte. We hobbelden er over een bultig graspaadje en dat was vrij vermoeiend. Ook hier veel molshopen! De omgeving gaf de aanblik van een verlaten boomkwekerij waar alle bomen en groen ongebreideld opgeschoten waren. Het betreft hier een jong bos, aangelegd omstreeks 2002. 30 km.

We bereikten het rondpunt op de kruising met de Weg naar Zwartberg nabij één van de toegangen tot Kelchterhoef, reden even langsheen de drukke Donderslagweg en sloegen opnieuw het bos in over een track evenwijdig met de Weg naar Zwartberg. We passeerden de toegang tot de Limburg Golf en Countryclub. Er lagen grote zandhopen op de bosparking waar destijds de bevoorrading van de Ter Dolen Fietshappening opgesteld stond. Er werd een nieuw gebouw opgetrokken op het domein van de Golf. Het ging de assenweg in die langs de rand van het natuurgebied De Teut en Ten Haagdoorn loopt. In plaats van rechtsaf het bos in te slaan zoals ik verwacht had omwille van andere toertochten die hier passeren, werden we rechtdoor gestuurd om de bewoonde wereld te bereiken ter hoogte van De Genaderse Watermolen op de hoek met de Springstraat. De molen, waarvan enkel het draaiende rad nog bestaat, het binnenwerk van de molen is verdwenen, fungeert als restaurant en is momenteel gesloten wegens verbouwingen. De Genaderse Molen, ook Genaderse Watermolen of Molen van Tenhaagdoorn, is een voormalige watermolen op de Laambeek. Deze is gelegen ten zuiden van de Houthalense wijk Meulenberg aan de Springstraat 10. 35 km om 15.10 u.

We reden een tijdje door de bewoonde kern van Houthalen. Eens daar voorbij ging het opnieuw een bos in en kregen we aan het einde van de rit nog een aantal zeer fikse hellingen voor de wielen! Tijdens zo’n klim haalden wij twee bikers in die ons even tevoren waren voorbijgestoken. Die twee waren duidelijk aan het einde van hun krachten toen ze boven na een beklimming langs de kant stonden. Nadat wij een lusje achter de rug hadden en op de Weg naar Zwartberg uitkwamen zagen wij het tweetal het bos uit komen. Zij hadden de lus met beklimming afgesneden en voor een chickenway gekozen! Na de oversteek van de drukke baan kregen we nog een zeer mooie singletrack als afsluiter. We kwamen er samen met het tweetal van daarnet achter een vader en zoon te hangen die langzaam maar zeker vorderden. Tot de zoon ten val kwam op een korte steile helling met dikke wortel. Toen we het bos uit kwamen waren we vlak bij De Plas en kwam er na 42 km een einde aan de tocht omstreeks 15.30 u.

We konden nog gebruik maken van de bikewash en de bewaakte fietsparking om daarna binnen in de kantine de rit te af te sluiten met een drankje. We waren moe. Jari omdat hij nog niet volledig hersteld was na een week uitzieken, maar toch was gaan rijden omdat hij het binnen zitten zo stilaan moe was. Ik omdat ik gedurende de hele rit het gevoel had gehad dat er iets niet in de haak was met mijn pas gereviseerde fiets. Alsof ik overkop zou gaan wanneer mijn voorwiel werd afgeremd in een modderstrook! Ik voelde metaal op metaal bij het rijden doorheen diepe putten! Achteraf bleek dat er niet voldoende lucht in de achtervering zat. Mijn lichaamsgewicht was duidelijk fel onderschat geworden geweest!

Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!

StrammerMax