Toertocht (10-25-32-41 km) van LMTB De Doorzetters te Hechtel op woensdag 24-12-2014.
De vorige twee keren had ik forfait gegeven, twee jaar geleden omdat er een dik pak sneeuw was gevallen en ik geen zin had om dan zo ver met de auto te rijden en vorig jaar omdat ik op tijd wou zijn voor het feestje op kerstavond. Omdat ik op een forum gelezen had dat De Doorzetters voor het laatst hun toertocht op 24 december organiseerden en vanaf heden in januari, toch nog maar eens afgezakt naar het Don Boscocollege in Hechtel (Hechtel-Eksel). Het toeval wil dan nog dat de collega-kameraad bij wie ik al sinds ettelijke jaren kerstavond doorbreng, op internaat zat in deze school! Was het in Hoogstraten droog, onderweg kreeg ik nabij Lommel al af te rekenen met regenbuien! Een parkeerplek gevonden op het grote grasveld in een naburige straat vlak bij de kerststal. Om 9.30 u was ik ingeschreven in de sporthal en kon ik op pad. Jari zou ’s avonds voor het kerstdiner zorgen en was er deze keer uitzonderlijk niet bij.
Het ging naast de kapel van de school de bossen in om er onmiddellijk een splitsing te treffen tussen de 10-41 km en de 25-32 km. Voor de langste route ging het een bultje over waarna we tot 3,50 km niks anders dan singletracks voor de wielen kregen! Hier en daar dienden we een zanderige strook te doorkruisen! Om 9.45 u werd ik op foto vastgelegd om verderop uit te komen in een woonwijk. Na de doortocht van deze villawijk volgden vanaf 4,80 km knappe singletracks op en af een aantal heuveltjes. Op 5,75 km kwam er een tweede splitsing tussen de kidstoer van 10 km en de ritten van 25-32-41 km. Net op die plek vlogen mij nogal wat groepjes koerskonijnen voorbij! Tot 8,50 km konden we genieten van weerom een lange reeks singeltracks in de bossen nadat we een grote baan (Kamperbaan) overgestoken waren ter hoogte van het onverharde pad “In den brand” en tot we uitkwamen in een woonwijk. Daarbij kregen we omstreeks 8 km enkele uit de kluiten gewassen zandheuvels te bedwingen.
Tot 14 km volgden afwisselend veldwegeltjes, grassporen, tracks door stroken bos en landelijke asfaltbaantjes in meer bewoond gebied waarbij we op 10 km een grote baan dienden te kruisen. Op 13 km kreeg ik in de verte rechts van me een windmolen te zien, een echte oude, niet zo’n staak met wieken, ter hoogte van een industriezone. 14 km om 10.35 u. Na een strook bos met singletrack volgde op 14,85 km de splitsing tussen de 25 km en de 32-41 km ter hoogte van een grote baan. Op het traject van de grootste afstand kregen we daar een eerder woeste singletrack voor de wielen, deze keer volop in het bos. In de nabijheid moeten wel een grote baan of snelweg en een spoorweg gelegen hebben, te horen aan de geluiden die op me af kwamen. Het was er wat uitkijken op een aantal vrij natte stukken, maar rekening houdend met de natte periode die we achter de rug hadden was het parcours goed te berijden. Midden in het bos reed ik op een bepaald ogenblik pal naast de voet van een immense hoogspanningsmast. Daar was de splitsing tussen de 32 km en de 25-41 km op 16,50 km van de start. De plek in kwestie ben ik nog al gepasseerd bij andere toertochten in deze streek. Onmiddellijk daarna kwam er op een grote baan al een splitsing waar de 25 km en de 41 km elk hun eigen weg uit gingen op 17 km van het vertrek.
Vanaf daar konden we weer genieten van een portie singletracks in een bos in de omgeving van, hoe kan het ook anders, de Bosstraat! Omstreeks 19 km ging het daar een aantal leuke heuvels op en af om op 20 km een splitsing te krijgen tussen de 25 km en de 32-41 km! Splitsingen waren er tijdens deze tocht genoeg! Na wat stevig modderdabben in een vettige singletrack kwam ik toe aan de bevoorrading. Die stond op 21 km van de start op de parking van het sportcomplex De Heuvel. 11.15 u. Er was daar nog redelijk wat beweging van mensen die zich te goed deden aan de klassieke hapjes, zoals fruit, wafels, peperkoek, koeken en drankjes op een stop. Dat alles verzorgd door een aantal bedrijvige mannen en vrouwen onder een tent. Kort na de stop was er een splitsing tussen de 25 km en de 32-41 km op 22 km in de bossen achter het sportcomplex. Helaas was het vanaf de pauze beginnen te regenen, eerder een zachte motregen waar je toch wel nat van werd! We kregen bovendien een vrij natte modderige singletrack onder de wielen!
We dienden de drukkere Vlasmeerstraat aan de rand van de bebouwde kom van Eksel te kruisen en reden voorbij de witte Kapel van het Vlasmeer of Onze-Lieve-Vrouw-van-Rust op de hoek met de Weverstraat. Er zijn nog toertochten die hier passeren. Na een bospad volgde een splitsing tussen de routes van 32 km en van 41 km op 23 km van de start ergens in een bos. Bospaden en veldsporen werden er ons deel. Na de passage van een aantal in het bos verscholen buitenhuizen, waarvan sommigen op het eerste zicht in onbruik geraakt, volgden singletracks met veel wortels. Ze leidden me naar weer een splitsing tussen de routes van 32 km en van 41 km op 26 km van het vertrek. Het was nog steeds licht aan het regenen, maar hard genoeg om er nat van te worden! 11.45 u. Van 26 km tot 28 km reden we over enkele vrij lange bosdreven en kruiste het parcours de drukke baan die van Eindhoven naar Hasselt (en omgekeerd natuurlijk) voert en op die plek dwars door imposante bossen loopt! Ik passeerde er op het middaguur en het was toen harder aan het regenen!
Aan de overkant van deze baan konden we over zeer mooie singletracks rijden waar ook een verbinding passeert tussen twee vaste mountainbikeroutes, te zien aan de gele pijltjes. Ik had eerder nog al pijltjes van vaste routes gezien onderweg. Op enkele plaatsen dienden we vrij hoge heuvels te overschrijden. In ieder geval konden we tot 30 km ons hart ophalen in een zeer knappe omgeving tot het parcours ergens achter een industrieterrein passeerde. Enkel de regen was spelbreker! Gedurende anderhalve kilometer ging het dan over een zeer knappe, lange singletrack met veel bochtjes en heuveltjes op en af, quasi evenwijdig lopend met de hogergenoemde Eindhovensebaan tot aan de oversteek van de Weyerbrugstraat. Vanaf deze plek konden we even uitblazen op asfaltbaantjes die rond en in het militair domein lopen. Op 35 km konden we genieten van weer een bijzonder knappe singletrack door het bos op de rand met het militair domein. Om daarna tot 37 km een tweede zeer mooie, zeer lange, maar ook zeer natte, singletrack te kunnen berijden. Deze liep langs de voet van een met bomen begroeide heuvelrug door een prachtige bos! Jammer dat het zo’n somber weer was, want bij zonnig weer moet de omgeving hier wel zeer mooi zijn! Ik kreeg er nog enkele bikers met kinderen in hun gezelschap te zien! 12.40 u.
Na de oversteek van de Kamperbaan kwam er weer een splitsing tussen de 25-32 km en de 41 km op 38 km van de start! We doken er een nat bos in. Tot 39 km konden we daar ons hart ophalen bij het rijden over twee zeer knappe woeste singletracks, de tweede voorzien van redelijk wat bulten en heuveltjes! Een slijkpad voerde dan tot aan een straat met enkele huizen. 39,50 km om 13.00 u. Na een slijkspoor dat Kattestraat gedoopt werd kon gekozen worden uit een gemakkelijk traject en een moeilijk traject voor ervaren bikers. Bij dit laatste stond een bordje dat “3 km” vermeldde, waaruit ik vermoed dat dit een extra lus was van 3 km lang, vermits de langste route op de websites aangekondigd was als zijnde 44 km lang. Omwille van de regen, het reeds gevorderde uur, de wens om toch enigszins op tijd thuis te zijn en vooral de vrees om als pannenkoek te zullen stuntelen op een parcours voor gevorderden, heb ik maar voor “gemakkelijk” gekozen. Achteraf had ik daar wat spijt van omdat ik in de verte mooie heuveltjes in het bos zag liggen. Ik kreeg toch nog waar voor mijn geld onder de vorm van een mooie track aan de Finse Piste en de laatste twee kilometer door de bossen weer naar Don Bosco. Met 41,50 km op het tellertje ben ik daar om 13.15 u als één van de laatsten gearriveerd. In de gietende regen!
De bikewash was nog operationeel maar werd kort na mijn gebruik ervan ontmanteld. De modder kwam zeer goed los zodat ik thuis geen werk meer had aan de fiets vermits hij op tweede kerstdag toch weer vuil zou gemaakt worden in Poppel! Het hamburgerkraam dat ik bij het vertrekken had zien staan was nog operationeel en de 999 andere deelnemers hadden nog niet alle worsten opgepeuzeld! Je kon er van alles en nog wat kiezen! En je kreeg een grote portie. Een hamburger lag al eerder tussen een Tunesisch brood en mijn braadworst lag ook tussen een vrij lang Frans broodje. Er was zelfs de optie “met smos”! Er kwam ook een koppel niet-mountainbikers smullen. Binnen in de cafetaria alles opgepeuzeld en doorgespoeld met twee drankjes. Lang ben ik niet meer blijven zitten want ik werd samen met de andere late jongens omzeggens letterlijk buitengeveegd door de kuisploeg die begon te schuren. Geen erg, de mensen zullen ook op tijd hebben willen zijn voor hun kerstavond. Toen ik me naast de kerststal in de gietende regen klaarmaakte om naar huis te vertrekken sloeg het klokje van de kapel twee uur! Mij wachtte nog een lange rit huiswaarts en na het proper maken van m’n spullen en een warme douche was ik zo goed als op tijd voor kerstavond bij m’n kameraad en diens gezin.
Zoals ik al wist van eerdere deelnames was dit een prachtige toertocht met veel bos en een aantal zeer knappe singletracks. Ik meen er zelfs ooit in de sneeuw gereden te hebben. Enkel het slechte weer en de regen vanaf de stop waren deze keer spelbrekers. Toch content dat ik de moeite gedaan had om te komen op deze speciale dag voor kerstmis, vermits het de laatste keer was dat deze toer op deze datum georganiseerd wordt! Het enige alternatief is immers Menen, maar daarvoor 154 km met de auto rijden is me te ver!
Jari moest voor het kerstdiner zorgen, dus geen route op Google-Maps!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!
StrammerMax
|