Sint-Maarten nightride (20-30-40 km) van de Blok Bikers te Affligem op maandag 10-11-2014.

Het was in het donker even zoeken naar de startplaats van de Sint-Maarten nightride van de Blok Bikers in Affligem op die maandagavond voor een vrije dag! In en om de kleine kantine zag alles er uit alsof Sinterklaas al in het land was! Hier geen gezwets over Zwarte Piet zoals in Nederland! Ons ingeschreven en om exact 19.00 u konden Jari en ik vertrekken voor een tocht die ik nog nooit eerder gereden had! We doken de frisse nacht in over een pad dat deel uitmaakt van een vaste route. Een veldweg leidde ons dan evenwijdig met de Brusselse ring. Daar bleven we nog een tijd naast rijden over een grasspoor en een asfaltbaantje.

Een pad door een strook donker bos en een servitude naast een voetbalveld met actie leidde ons op 4 km tot aan een fietspad. Graspaden leidden ons naar een brug via dewelke we de ring kruisten om zo Erembodegem binnen te rijden. Daar werden donkere wegeltjes ons deel! Op 7 km werden we plots staande gehouden door een Zwarte Piet die opdook uit de donkere nacht. Als cadeautje kregen we een snoepje maar ook een steile helling! Wegens het tegengehouden worden zonder aanloop! De snoodaard! Boven stond diens spitsbroeder die ons verwees naar een grasspoor waar een fotograaf in de aanslag zat! Het grasspoor was super zompig en eindigde met een korte maar zeer steile afdaling tussen bomen. Deze gaf aanleiding tot een korte file van bikers. Vooral omdat één van de voorgangers zich misrekend had, gevallen was en van tussen de bomen weer naar boven kwam gekropen! Ook zijn fiets stak vast tussen twee boomstammen! Het paadje dat volgde was lastig te berijden door de putten , de bulten en de boomstronkjes. Het liep er op een soort dijk tussen bomen en struikgewas! We werden nog een tweede keer op foto vastgelegd!

We reden het bewoonde centrum van Erembodegem door en over een pad door een zeer donker bos! Na een straatje kwamen we toe aan de bizarre Zeebergbrug die ons toegang verschafte tot het Somergembos. 10,50 km om 19.50 u! We reden over een betonnen paadje doorheen dat Somergembos wat er eerder uit ziet als een park. Het werd ook pas in 1994 aangeplant! Na de doortocht van dit bos bereikten we op 11 km van het vertrek de splitsing tussen de afstanden van 20 km en 30-45 km! Gekozen voor de langste tocht. Donkere veldwegen en paden voerden ons richting Moorsel waar we een stevige klim over kasseitjes te verduren kregen. Via een strook bos bereikten we op 16 km omstreeks 20.15 u de eerste bevoorrading op de oprit van een huis. Daar was nog veel beweging. Zwarte Pieten zorgden er voor het aanbod van fruit en lekkernijen. Vooral de broodpudding of bodding viel bij ons in de smaak! Er liep daar ook een fotograaf rond.

Na zo’n tien minuten aan de bevoorrading te hebben verpoosd leidde een donkere assenweg ons tot in Meldert (Aalst). Daar kwam op 18 km de splitsing tussen de 30 km en de 45 km. Wij kozen er voor de langste toer en kregen bij aanvang af te rekenen met een wel zeer modderige veldweg. We konden het vergeten van relatief proper thuis te komen! Een zware klim leidde ons naar het Kravaalbos. Zo kreeg ik deze plek ook eens bij nacht te zien! We bereden de paden door en langs het Kravaalbos waar we onlangs nog tijdens de toertocht vanuit Ganshoren gereden hadden. Dat was toen baggeren geblazen. Naar het einde van ons bezoek aan het Kravaalbos werden we ook deze keer getrakteerd op een ferme portie slijk nadat we een donker pad voor de wielen hadden gekregen zo omstreeks 24 km.

We reden eventjes langsheen enkele schaars verlichte huizen van Opwijk-Mazenzele en onmiddellijk daarna overschreden we de grens met het heuvelachtige Asse. Daar reden we door een donker bos met wat slijk. Het was toen 21.10 u. Doordat het zo vroeg donker is hadden we het gevoel dat het al veel later in de nacht was! Op 26 km passeerden we het in duisternis gehulde Café Kravaalbos Bij Stinne en reden via het smalle zanderige paadje in de richting van het bos. Dan kregen we opnieuw enkele paden door dit Kravaalbos voor de wielen. Op 27 km kwamen we uit dit bos tevoorschijn en bereikten de Huizekensstraat in Meldert (Aalst).

In het zog van enkele andere bikers doorkruisten we de bewoonde wereld van Meldert en reden voorbij de kerk, waarbij we enkele natte servitudes te verwerken kregen. Op 32 km van de start passeerden we de in duisternis gehulde hopvelden op een plek waar ook andere toertochten in deze streek daar voorbij komen. 21.45 u. Een kilometer verder bereikten we een bos waar een parcours was uitgezet met behulp van linten. De korte bochten, hellingen en mulle bosgrond waren daar niet zo mijn ding en ik moest Jari laten gaan. Omdat mijn licht begon te verzwakken zag ik bovendien bijna geen steek meer! Het was tijd om de batterijen te vervangen! Terwijl ik daar mee bezig was kreeg ik het bezoek van één van de Zwarte Pieten die daar in het bos veeltallig aanwezig waren! Even met die man staan praten. Doordat ik even wegbleef begon Jari al te denken dat me wat was overkomen! Paden leidden ons dan door het nachtelijke Affligem-Hekelgem tot weer aan de grens met Meldert-Aalst.

Op 37 km bereikten we een bos waar het zwart zag van de Pieten. Zij hadden overal in de bomen lichtende ringen gehangen zoals we er eentje bij de start hadden gekregen om aan ons stuur te hangen! Nog met een aantal van hen gebabbeld bij het weer uitkomen van het bos. Ze vertelden ons dat we dadelijk de Eksterenberg nog over moesten en dat het dan altijd afdalen was tot de aankomst! Van dat tweede bleek niks waar te zijn! 22.30 u. Op 38 km reden we voorbij De Oude Molen van Affligem en een kilometer verder troffen we nabij de kerk de tweede bevoorrading waar Sint-Maarten jenever schonk! Naast dezelfde knabbels als aan de eerste stop! De laatste kilometers scheidden ons nog van de aankomst waar we omstreeks 23.15 u na bijna 43 km arriveerden. Eerst onze fiets proper gespoten aan de bikewash op de parking.

Er was binnen in de kleine kantine nog heel wat beweging van bikers die genoten van de avond. Jammer genoeg voor ons waren de braadworsten uitverkocht, dus moesten we het stellen met een drankje en nog een tweede dat we zo kregen tegen inwisselen van het polsbandje. Het plezier van de rit was enigszins getemperd geworden geweest door het feit dat ik geen al te beste dag had beleefd! Oorzaak: boos geweest op de gedumpte jonge kat die ik heb opgevangen nadat ze (niet voor het eerst) een ongewenst visitekaartje had gedropt! Ook ’s avonds bleef pech me achtervolgen, want bij het toekomen aan de auto merkte ik dat de linkerachterband lek was! Jari heeft het reservewiel gestoken, maar dat bleek niet voldoende opgepompt! Na bij vier tankstations vruchteloos naar een pomp gezocht te hebben, heb ik toch nog de wegenwacht moeten bellen! Het was ruim 1.30 u toen een garagist uit Lede me kwam helpen. Ondanks het feit dat we tijdig waren vertrokken voor de toertocht was ik daardoor weer tergend laat thuis. Omdat we ’s anderendaags op 11 november de toertocht in Beringen op het programma hadden staan, was de nacht wel heel erg kort. Amper anderhalf uur had ik mijn bed gezien! In ieder geval, de Sint-Maarten nightride kan ik toch weer bij op mijn palmares van gereden tochten plaatsen! De lekke band is intussen ook weer hersteld! Een piepkleine metalen splinter was de oorzaak van alle miserie! Of hoe een kat en een band uw dag kunnen vergallen!

Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!

StrammerMax