Nightride (31-40-54-67 km) van WTC De Wandelaars te Bonheiden op vrijdag 31-10-2014.
Soms vraagt het toch wat moed om op een vrijdagavond de knusse huiskamer te verlaten en met de auto te vertrekken om nog ergens een nightride te gaan rijden. En dan kunnen we dit jaar rond deze tijd nog genieten van superzachte temperaturen! Na aan de eerste twee edities getrouw te hebben deelgenomen had ik vorig jaar de halloweentocht in Bonheiden links laten liggen om deze van Zele te rijden. Dit jaar was het omgekeerd en ben ik de nightride van WTC De Wandelaars in Bonheiden gaan rijden en niet de tocht in Zele. Moest je in Bonheiden bij de eerste editie in 2011 tevreden zijn met een ritje van 28 km, voor de vierde uitgave kon je kiezen uit 31-40-54-67 km. Omdat ik met Jari pas om 19.30 u had afgesproken, viel de langste afstand al bij voorbaat buiten categorie! Er bleek redelijk wat belangstelling te zijn voor de tocht, te zien aan het aantal geparkeerde auto’s! Het systeem van nummertjes voor de fietsbewaking was ook eenvoudiger gemaakt en gebeurde nu zoals elders! Ons ingeschreven in het zaaltje van de Krankhoeve en om 19.50 u waren we op pad voor de nightride.
We verlieten de Krankhoeve via het grote grasveld aan de achterzijde naar het naastliggende bos toe. Reeds van bij aanvang troffen we een aantal mooie singletracks in een bos dat grensde aan de bewoonde wereld. Na de oversteek van een parking bereikten we opnieuw een strook bos en zijn daar even gestopt. Bij het weer vertrekken moet ik uitgeschoven zijn op een onder de natte bladeren verstopte wortel! In ieder geval lag ik na amper 1,50 km al tegen de grond! Het verklaarde meteen de rare reacties van twee bikers die net waren gepasseerd. Die hadden zich vermoedelijk ook voelen wegschuiven, maar hadden nog op tijd kunnen corrigeren! Bospaden, mooie singletracks en asfaltbaantjes brachten ons tot in Peulis (Putte).
Op 8 km doken we na het oversteken van een straat de Peultebossen in. Het was donker in de bossen volgens enkele wandelaars die bezig waren aan een halloweentocht. Tot 9,50 km reden we effectief over leuke paden door stikdonkere bossen. Via asfaltwegen door een bosrijke villawijk bereikten we op 10,50 km het grondgebied van Rijmenam (Bonheiden). Op 12 km reden we vanaf een soort kampplaats met enkele uit betonplaten opgetrokken gebouwen een bos in om er de knappe singletrack te kunnen berijden. Deze slingert zich in grote s-vormige bochten over verschillende heuveltjes doorheen het bos. Je ziet dan telkens de vele lichtjes van de andere bikers zonder te weten of ze nu dan wel achter je of voor je rijden! Ook van 15 km tot 16 km konden we genieten van een knappe bospassage in een villawijk. We reden er over het traject van een rode vaste route. Eens dit bos weer uit troffen we asfaltbaantjes. Op 17,75 km van de start kruisten we omstreeks 21.00 u een grote baan.
Van 18 km tot 20 km was voor de bikers een heel parcours uitgezet over paden door een bos, volledig afgebakend met behulp van linten. Voor mij was het rijden daar eerder lastig omwille van de vele korte bochtjes. Uitgerekend daar kreeg je natuurlijk veel bikers achter je aan! Maar voor wie goede stuurmanskunsten beheerst of technisch onderlegd is zal dit stukje beslist de moeite waard geweest zijn. Intussen was het me opgevallen dat het parcours heel wat gewijzigd en ten goede verbeterd was in vergelijking met de eerste edities! De eerste nightride bestond uit niet meer dan het quasi volledig volgen van de vaste route. En die schijnt er hier altijd vrij nat en modderig bij te liggen, aldus mensen van de streek die het konden weten! Bij het verlaten van een bos stonden er veel bikers stil om te wachten op hun achtergebleven maten en clubmakkers. Ook om te overleggen welke afstand men zou volgen. Hier was immers een splitsing tussen de routes van 31 km en van 40-54-67 km. Op 20 km van het vertrek.
Na het berijden van een graspad dienden we een grote baan te kruisen en doken we omstreeks 22 km een smal pad in ter hoogte van het parkgebied Heerkenshoeve. We zetten onze weg toen verder in de donkere nacht. Twee kilometer verder leidde een vrij vettig grasspoor ons tot in Putte-Grasheide. Van 24 km tot 28 km voerden hoofdzakelijk asfaltbaantjes ons tot aan de bevoorrading. Daar was het uitkijken voor laagvliegende heksen die aan de tent waren opgehangen. De Wandelaars hadden zich wel misrekend in het aantal deelnemers dat uiteraard niet te voorspellen is! Want meer dan een banaan en een bekertje soep en sportdrank was er niet meer voorhanden. Het mag wel gezegd worden dat die soep zeer lekker was! De muziek die uit de boxen galmde hoefde voor mij niet echt!
Na de stop konden we ons hart ophalen op een wel zeer mooie singletrack door de bossen. Die leidde ons tot aan een asfaltbaantje aan het Hippisch Centrum van Bonheiden, één of ander paardengedoe. Op deze plek was er de splitsing tussen de routes van 31-40 km en 54-67 km op 30 km van de start. We kwamen er toe omstreeks 22.00 u. Jari was aan het rekenen geslagen en had geteld dat indien we de 54 km zouden volgen, we allicht niet voor middernacht binnen zouden lopen. Omdat hij een lange werkweek achter de rug had en ik vandaag niet m’n beste dag had beleefd, hebben we dan geopteerd voor de 40 km. Achteraf hadden we daar toch wat spijt van, vermits we dan toch relatief vroeg bleken toe te komen!
Op 31,50 km doken we het bos van de Krekelberg in en konden we genieten van een knappe bosweg van zo’n halve kilometer lang. Wat daarna volgde betrof een afwisseling van bossporen, servitudes en rustige straten in voornamelijk villawijken. Sneller dan verwacht arriveerden we omstreeks 22.45 u weer aan de Krankhoeve met 38 km op de teller. De bikewash was niet optimaal opgesteld op een pad in de tuin van de Krankhoeve. Dat hele pad stond compleet onder water! Ik vroeg me af hoe dit er morgen bij zou liggen als er nog eens zoveel bikers hun stalen ros zouden komen proper spuiten! De druk op de gewone tuinslangen was wel optimaal om de fiets voldoende proper te krijgen voor de dag nadien. Want op 1 november staat traditioneel de knappe rit in Weelde op het programma!
We hebben ons dan een drankje aangeschaft en nog een tweede gaan halen met het polsbandje dat je tegen een consumptie in kon wisselen. En aan de hamburgers die ter plekke door twee dames gebakken werden konden we moeilijk weerstaan! We hebben ons zelfs nog een tweede aangeschaft! Toen ik daar op stond te wachten raakte ik aan de praat met een man van de organisatie die zich excuseerde omdat de hamburgers tussen twee sneden brood gelegd werden in plaats van tussen een broodje! We kregen ze wel aan halve prijs, wat eigenlijk niet nodig had geweest vermits een boterham even goed is als een pistolet! De reden was dat er 150 bikers meer opgedaagd waren dan vorig jaar! Dat was dus meteen de reden dat er aan de bevoorrading niet veel meer te rapen viel! Alhoewel wij ons daar wel vragen bij stelden vermits er daags nadien ook gewoon overdag een toertocht kon gereden worden!
Het parcours was in ieder geval stukken beter dan tijdens de eerste uitgaven die ik reed! Er was ook meer ambiance onderweg en meer leven op het parcours. Twee jaar terug reed ik er omzeggens alleen rond en stonden er aan de stop buiten mezelf nog exact twee mensen! Die stop was toen aan het stamcafé van De Wandelaars en het was toen bitter koud. Het feit dat ik me tijdens de rit niet tenvolle geamuseerd had had niets vandoen met de tocht op zich, dan wel met het feit dat ik geen al te beste dag achter de rug had en mijn tijd had verloren met allerlei onvoorziene zaken! Meer bepaald met het naar de dierenarts gaan met een gedumpte jonge kat die ik heb opgevangen en de aankoop van spullen voor dit dier. De kleine kater schijnt het hier naar zijn zin te hebben, zit veel buiten, maar wijkt geen honderd meter van de deur! De drol die hij na mijn thuiskomst op de trap heeft gelegd was anders geen blijk van dankbaarheid. Het was jammer dat we geen grotere afstand hadden gekozen, maar anderzijds had dit voor gevolg dat er nog leven was op de après. Bij een gesprek en een lekkere hamburger kon ik zo de beslommeringen van de voorbije dag achter mij laten en genieten van het moment. Met dank aan De Wandelaars om hun tijd en energie te steken in het organiseren van het hele gebeuren en veel mensen een amusante avond te hebben bezorgd!
Het verslag van deze toertocht is ook te vinden op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!
StrammerMax
|