Toertocht (25-40-55 km) van de Trappistentrappers te Zundert op zondag 26-10-2014.
Voor deze zondag hadden we de keuze uit onder anderen de toertocht van de Hoekse Trappers te Essen in België en deze van de Trappistentrappers te Zundert in Nederland. Omdat we vorig jaar, en ik meerdere vorige jaren, de toertocht in Essen hadden gereden, was onze keuze dit keer op Zundert gevallen. Jari noch ik hadden de tocht vanuit Zundert ooit gereden, dus het was een open vraag wat we hiervan konden verwachten! Omdat Zundert slechts 14 km verwijderd ligt van de plek waar ik momenteel verblijf leek mij naar ginder fietsen een handiger optie dan mijn fiets te moeten opladen en ginder naar een parkeerplaats moeten zoeken. De weg naar ginds zou ik wel vinden, quasi recht op recht de grote weg (met fietspad) volgen en rechts houden bij het binnenkomen van het centrum van Zundert. Daar kwam ik al een plek tegen waar de tocht uit het bos tevoorschijn kwam, beveiligd door een nadarhekken, en een splitsing tussen de 40 km en de 55 km, reeds bemand door heel wat seingevers, ook al kwam deze plek lang niet in het begin van de toer. Op de Bredaseweg zag ik Jari met zijn auto passeren zodat we beiden op het afgesproken uur ter plekke waren aan Café Stuivezand. Er was daar redelijk wat beweging, maar toch niet de overrompeling die we onlangs in Chaam te zien kregen! Gelukkig had Jari zijn fietsslot bij, want ik had wel mijn slot bij, maar de sleutel hing bij aan de sleutel van m’n wagen en die had ik uiteraard niet bij! Wegens gebrek aan bewaakte fietsparkings in Nederland is een slot hier aangewezen. Ik weet niet hoe het gesteld is om Breda maar in de streek van Bergen-op-Zoom worden steevast mountainbikes op toertochten gestolen!
Om 9.10 u waren we op pad voor de tocht van 55 km. Vroeger dan gewoonlijk omdat we weten dat de pijlen in Nederland redelijk snel weer opgehaald worden! Vermits wij niet zeer snel rijden kan dat voor de langste toer dan wel eens problemen geven! Gedurende de eerste 5 km kregen we vooral een portie eerder zompige veldwegen te verwerken, evenals enkele servitudes en een pad dwars over een domein met reuzengrote serres! Op 6 km bereikten we de Krabbebossen in Rijsbergen en daar werden we omstreeks 9.20 u op een foto vastgelegd. Er volgde een singletrack in het bos en door de velden. Op 8,50 km kruisten we de snelweg E19-E312 ter hoogte van het Knooppunt Galder. We doken een bos in op een singletrack ricthing Galder. Op 10 km bereikten we het Mastbos wat deel uitmaakt van de Baronie van Breda. Dat opende perspectieven, want met de bosrijke Baronie van Breda hadden we tijdens de toertocht vanuit Chaam al op een positieve manier kennis gemaakt. In het Mastbos troffen we in ieder geval al veel singletracks en bospaden. Er waren daar nog veel deelnemers onderweg!
Op 14 km passeerden we een meer. 9.50 u. Van 15 tot 16 km volgden singletracks en bospaden. Van 16 tot 17 km reden we over asfalt en over een pad met heuveltjes naast de snelweg E312. Van 17 km tot 18,50 km kwam er een aanzuigend graspad en een zandpad dat ons gedurende een tijd langsheen de Galderse Meren voerde. Daar liepen op de stranden veel mensen met honden rond. Er waren ook duikers in het water. Op 19 km omstreeks 10.00 u werden we voor de tweede maal op de gevoelige plaat vastgelegd toen we de Galderse Meren verlieten. Daardoor was ik afgeleid en reed rechtdoor in plaats van rechtsaf te slaan doorheen het met water verzadigde gras in de richting van een straatje. Tot 21 km volgden mooie singletracks, op sommige plaatsen over enkele heuveltjes, en grassporen. Drie snelheidsmaniakken, bij nader toezien droegen ze een pak van de organiserende club, reden ons bijna in het decor! Na de oversteek van een straat volgde een breed graspad met enorm veel slijk! Daar viel bijna niet te rijden! Na deze portie modderdabben bereikten we een asfalt fietsweg richting Hazeldonk (Breda). Daar reden we de achterzijde van de transportzone langs de E19 op de grens tussen België en Nederland voorbij. Dat is een uit de kluiten gewassen bedrijventerrein.
Even verder bereikten we de bevoorrading op de terreinen van Astra Plant langsheen de Oude Tramweg in het Belgische Meersel-Dreef. Ze kwam op 25 km van het vertrek en we arriveerden er omstreeks 10.40 u. Er was sportdrank, bouillon en thee om te drinken, bananen, koeken en wafels om te eten. Na de stop reden we een tijd over betonbaantjes door Meersel-Dreef om op 26 km opnieuw de bossen in te duiken. We reden er door een mooi bos over lange paden, meestal recht op recht, vanaf Meersel-Dreef tot aan het recreatiedomein De Mosten met vijver. 30 km om 11.10 u. Op 31 km reden we pal langsheen de E19 ter hoogte van de grote windmolens die ik indertijd na de bouw ervan ter gelegenheid van hun opening bezocht heb. Het publiek mocht toen een kijkje komen nemen binnen in zo’n molen. We reden over een veldweg en op 32 km kruisten we de snelweg.
Tot 33 km reden we over landelijke betonbaantjes, op 34 km ging het een bos in en reden we over het terrein van een boomkwekerij. Naast een maïsveld stonden een aantal wagens geparkeerd en even verder zagen we de eigenaars ervan lopen. Dat bleken jagers te zijn met geweren en honden. Ofwel waren ze moedwillig, ofwel te lomp om een stapje opzij te zetten om ons te laten passeren. Op 34,77 km kwamen we toe op de grote baan die van Meer naar Zundert voert, nog steeds op Belgische bodem. Eens de grens weer over bereikten we de splitsing van de routes van 40 km en van 55 km op 35,50 km van de start. Het was de plek die ik vanochtend tijdens de heenrit was gepasseerd! 11.30 u. We dienden de baan te kruisen en reden via een paadje links, moeilijk te zien vanwege enkele geparkeerde wagens, het natuurgebied Lange Gooren in. Eerst kregen we een veelbelovend stukje bos, maar dat was kort van duur, daarna tot 38 km een smal grasspoor.
Na het kruisen van een straat reden we aan de overkant het natuurgebied De Krochten in. Als opener kregen we daar te maken met een lang lastig te berijden grasspoor. Omdat het er zo zompig was diende je daar ferm te stompen van 38 km tot 39 km! Eens dat lastige pad uit de voeten kregen we dan toch een strook bos. Via dat bos arriveerden we op een asfalt fietspad dat er naast een veldweg liep. Op 39,50 km konden we nog eens halt houden voor een tweede bevoorrading op de oprit van Boomkwekerij De Krochten in de Krochtenweg in Wernhout. 11.55 u. We konden er eten van bananen en suikerwafels waarvoor door een viertal vriendelijke dames gezorgd werd. En er was even tijd voor een babbel. Na de bevoorrading ging het de knappe bossen van De Krochten in. Daar konden we rijden over leuke paadjes. Jari kreeg er wel een aantal doornen in zijn vingers door een doorntak die na mijn passage terugveerde. Tot 43,50 km reden we in het bos rond.
Lange Gooren en Krochten (of: Gooren en Krochten) is een langgerekt natuurgebied van 145 ha dat eigendom is van Staatsbosbeheer Nederland. Het gebied is gelegen ten oosten van de Aa of Weerijs, en op 2 km ten oosten van Wernhout en Zundert. Het gebied wordt naar het oosten toe begrensd door de Belgisch-Nederlandse grens. Van noord naar zuid omvat het de gebieden: Waaijenberg, Lange Gooren en De Krochten. Ten oosten van het terrein, op Belgisch grondgebied, ligt het cultuurhistorisch belangwekkende Kasteel Maxburg. Het gebied kent vele gradiënten, die van hoog naar laag en van vochtig naar droog lopen. Zo is er het stroomdal van de Goorloop, waarlangs zich de Lange Gooren bevinden. Er zijn verspreid liggende terreinen met naaldbos en met moeras. Ook zijn er plassen, die ontstaan zijn doordat hier vroeger turf werd gewonnen. Voorts zijn er heiderestanten.
Eens het bos der Krochten weer uit volgden asfaltbaantjes en een nat veldspoor tot 38 km. We passeerden Sauna Diana. “Een luxe bordeel voor mannen van de wereld. Attent en gastvrij. Veilig en geborgen. En uiteraard discreet.” Sauna Diana, genoemd naar de godin van de jacht, is inmiddels onlosmakelijk verbonden met Zundert. Wielerfanaten Frans en Corrie Siemons, die het bordeel oprichtten, werden beroemd door de grote Diana-dubbeldekker waarin ze vroeger meereden in de karavaan van de Tour de France. Hun zonen Jan en Marc waren profrenners. Over de familie Siemons schreef bestsellerauteur Jan Siebelink in Pijn is genot - voor wie Zundert wil begrijpen, lees dat boek!
Eens Sauna Diana voorbij zijn we even gestopt omdat het wiel van mijn fiets rare geluiden maakte en enigszins stroef draaide. Toch maar het risico genomen van gewoon de tocht verder te rijden. Het ging rechtsaf het gebied Lange Gooren weer in om daar een mooi bospad te treffen. We staken de drukke Meirseweg weer over, daar stonden zeer veel seingevers die ik vanochtend al te zien kreeg, en reden de bossen van de Waaijenberg in. 48,75 km om 12.55 u. Tijdens de laatste 5 km stonden onder anderen boswegen in de Lange Gooren op het menu. Op een bepaald ogenblik reden we zelfs voorbij een dierenpark. Dat van de familie Siemons van Sauna Diana? Anno 2009 heeft de familie Siemons schuin tegenover het bordeel een kleine dierentuin opgezet. Op de velden waar ooit Zunderts beroemde zoon Vincent van Gogh liep, grazen nu kamelen, lama’s en zebra’s. Vanaf 53 km bereikten we weer de meer bewoonde wereld van Zundert. Een lange zandweg en een asfaltbaantje voerden ons tot aan de aankomst! We arriveerden omstreeks 13.20 u met 56 km op het tellertje.
We konden nog gebruik maken van de bikewash. Het polsbandje dat je bij de inschrijving kreeg kon je inruilen voor een kop hete soep met een boterham. Omdat we iemand anders dat zagen eten en ook trek kregen, hebben we ons nog een “broodje kroket” gekocht, maar die vleeskroket was van binnen nog koud wegens niet lang genoeg gebakken! Alles nog doorgespoeld met een drankje. Jari heeft mij en m’n fiets dan meegevoerd tot in Hoogstraten zodat de terugweg me bespaard bleef. We hadden ons goed weten te amuseren op deze zondag. De streek was zoals we ze verwacht hadden, alhoewel we op iets meer bos hadden gehoopt.
Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!
Het verslag van deze toertocht is ook te vinden op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!
StrammerMax
|