Toertocht (25-40-50 km) van de Midweek Specials te Merksplas op zaterdag 25-10-2014.
Zoals al vele voorgaande jaren was ik op de laatste zaterdag van oktober present op de toertocht van de Midweek Specials te Merksplas. Met de bike vanuit Hoogstraten tot in Merksplas, goed voor zo’n 10 km, waar ik met m’n bikemakker Jari had afgesproken om 13.00 u. Helaas was het mistig en somber weer, waardoor de herfstkleuren in de bossen minder tot hun recht zouden komen. Maar het belangrijkste was dat we, ondanks de soms dreigende lucht, de tocht volledig zonder regen konden rijden! Om 13.10 u waren we op pad voor de tocht die ons initieel door het park van Merksplas loodste, over het bruggetje en via een grasspoor tussen veld en bomen naar de landelijke veldweg Lochtenberg toe. We kruisten de grote baan Merksplas – Hoogstraten om aan de overkant de camping en KMO-zone Molenzijdse Heide te bereiken. We reden er even over de zandhopen achter een bedrijf en over het terrein van dat bedrijf naar de weg toe. Via een poortje dat voor de gelegenheid open stond bereikten we de singletrack op privaat grondgebied in een strook bos dat een uitloper is van Merksplas Kolonie. Het is alsof men er door pure bladgrond rijdt en de singletrack telt bovendien heel wat korte bochtjes!
We reden opnieuw een poortje buiten en zo naar het pad langs De Gracht, een brede beek door de Kolonie, in de richting van de baan Rijkevorsel – Merksplas. We reden naar de andere oever van de gracht waar een singletrack over enkele lage zandheuvels voert. De rest van de singletrack die daar bereden werd zal voor de gelegenheid opnieuw vrij gemaakt geweest zijn van gevallen bladeren wegens anders niet meer te zien. Hij loopt er over een afgedankt crossparcours. Het was wel leuk om eens op deze bosrijke plek te rijden zoals de parcoursbouwers het daar uitgezet hadden. Aldus kregen we leuke singletracks tot aan de splitsing tussen de 25 km en de 40-50 km op 7,75 km van het vertrek. Voor de langste routes dienden we de baan Merksplas – Rijkevorsel te kruisen en reden we aan de overzijde verder langsheen De Gracht. Deze singletrack maakt deel uit van de rode vaste route. We kruisten de klinkerweg Beersebaan in de uitlopers van de Kolonie en via een brede bosweg tussen de terreinen van de boomkwekerij bereikten we op 9 km de Blakheide op de grens tussen Merkplas, Rijkevorsel en Beerse. Net zoals tijdens de recente toertocht vanuit Sint-Jozef-Rijkevorsel kregen we de mooie singletrack op de grens tussen de bossen van de Blakheide en de terreinen van de manege en Breebos voor de wielen. Zeggen dat deze paden vroeger verboden waren voor fietsers! Zoals vaak liepen daar ook wandelaars of mensen met honden.
Op 14 km verlieten we aan de achterzijde van Breebos de Blakheide en sinds de weg naar de manege geasfalteerd werd, spreken de parcoursbouwers blijkbaar de eigenaar van het privaat bebost terrein ernaast aan. Ik vermoed dat dit het zandwinningsbedrijf is aan de kleiputten in Rijkevorsel. We doken namelijk het private bos in en reden daar een hele tijd in rond over mooie paden en tracks. De parcoursbouwers van vandaag hadden duidelijk meer uit dit bos gehaald dan dezen van Rijkevorsel. Uiteindelijk kwamen we weer op de baan Rijkevorsel – Merksplas terecht die we dienden te kruisen. Zoals op alle andere gevaarlijke oversteken stonden hier seingevers! Op 15 km doken we aldus weer de bossen van de Kolonie in en reden er aanvankelijk over een verhoogde berm, een soort dijk, naast een gracht. Eens van de dijk af bereikten we een maar liefst twee kilometer lange singeltrack door Merksplas-Kolonie die deel uitmaakt van de rode vaste route. Uiteindelijk kwamen we toe in de Zandweg te Rijkevorsel die vanuit het gehucht Bolk tot hier op de grens met Merksplas voert. 18 km om 14.20 u. Na het kruisen van de klinkerbaan Steenweg op Wortel bereikten we via de singletrack die er op de rode route evenwijdig mee loopt de grote baan Hoogstraten – Merksplas ter hoogte van het gehucht Diepte. Daar maakte de kidstoer zich los van de andere afstanden.
Vanaf deze plek reden we meer in open velden en nog eens over het enige heuveltje dat dit gebied rijk is en waarvan ook de toertocht vanuit Minderhout laatst gebruik maakte! We bereikten zo het gebied Pampa waar we de bossen van Wortel-Kolonie in doken om tegenover de gevangenis van Wortel de bevoorrading te treffen. Die was zoals de vorige keer ondergebracht in een schuurtje van één van de oude gebouwen van de voormalige Rijksweldadigheidskolonie, lees Landloperskolonie, van Wortel. Op 22,75 km van het vertrek om 14.40 u. Sportdrank, bananen en suikerwafels werden voorzien door dezelfde dames als vorig jaar! We keerden op onze stappen terug en troffen onmiddellijk na de stop de splitsing tussen de routes van 25-40 km en van 50 km. Via bosdreven en sporen reden we door Wortel-Kolonie om op 25 km Bootjesven te passeren, een lokaal goed bekende bosvijver met eilandje!
Eens Bootjesven voorbij ging het rechtsaf een dreef in en linksaf het Grenspad op, dit is een zanderig pad dat pal op de grens tussen België en Nederland ligt. We reden in de richting van Wortel op het pad dat omwille van de regen van de afgelopen tijd nu goed berijdbaar was. Bij droog weer kan dit een echte zandbak zijn! We sloegen rechtsaf de singletrack in die tot enkele eenzame huizen van Castelré (Baarle-Nassau) voert. We reden er een lus door het bos om de zandweg tussen twee veeroosters te bereiken. Die voert tussen struikgewas door en naar de open velden. Er staken ons enkele snelle bikers voorbij, in groene pakken gehulde jonge gasten. We reden opnieuw naar het Grenspad om nu het deel in de andere richting, naar Baarle-Nassau toe, te berijden. Hier staan altijd meer plassen en ligt er meer modder dan in het zanderige deel naar Wortel toe. Eens de onzichtbare achterkant van Bootjesven weer voorbij ging het rechtsaf in een zanderige dreef en kiezelpad aan de rand van Wortel-Kolonie richting Staakheuvel op de grens tussen Wortel en Merksplas. Op 31 km bereikten we Staakheuvel, vroeger een oud gehavend kasseibaantje, sinds enkele jaren helaas vervangen door glad beton!
Zoals te verwachten was kregen we op 32 km de lange en zeer bochtige singletrack die onderdeel is van de vaste groene route. Toen ik pas begon te biken, zo rond de tijd dat deze vaste route werd uitgezet, was deze track de nagel van mijn doodskist omwille van de vele zeer korte bochtjes. Ik diende voortdurend voetje aan de grond te zetten. Ik heb in de loop der jaren dan toch wat bijgeleerd, want nu ging het stukken beter, maar zonder voet aan de grond over de hele track lukt me zelden! Deze keer bleef het beperkt tot één keer in een bocht van omzeggens 360 graden rond een boom! 15.30 u. Na de overtocht van deze bijzondere singletrack kregen we assenwegen door het meer open landelijke landschap van Merksplas, dit in de omgeving van het parcours van de rode vaste route in een zone met weekendhuisjes waarvan sommigen permanent bewoond zijn. Van een betonbaantje ging het na een hoeve linksaf een assenweg in die ons tot een mij minder bekend deel van de streek voerde, meer bepaald in de richting van het Graafsbos.
Op 38 km reden we een privaat bos in over enkele mooie smalle sporen tot op het terrein van een manege. Daar werden we na 40 km over wat ooit de “nieuwe verrassing” van de toertocht genoemd werd gestuurd. Want tijdens één van de vorige edities had men op het domein van deze manege enkele grote zandhopen ontdekt die sindsdien een vaste waarde in de toertocht zijn geworden. Om enkele hoogtemeters te hebben! Voor mij hoeven die dingen niet perse en Jari vond ook dat ze geen meerwaarde bieden voor de toertocht, zeker nu niet omdat de ondergrond er vrij nat bij lag! Na de overtocht van de zandhopen volgde nog een knappe singletrack tot aan de splitsing van de kidstoer-25 km en de 40-50 km op 40,75 km van het vertrek om 16.10 u. Er volgden vrij natte identieke tracks over herfstbladeren in de buurt van de rode vaste route door de bossen. Ze eindigden met de overtocht van een privaat bospad naast een huis dat eenzaam langsheen de grote baan staat. Op 43 km stonden daar de laatste seingevers voor een veilige oversteek van de gevaarlijke weg van Merksplas naar Weelde. Aan de overkant van de straat ging het de poort in van het Zwart Goor. Daar reden we over de paden naast de vijver. Die waren nog natter dan de voorgaanden, bijwijlen soms zeer modderig. We passeerden de gebouwen van het Zwart Goor en reden er nog enige tijd over het bosrijke domein. We verlieten het Zwart Goor aan een openstaande bareel aan het einde van een bospad en toen we daar achteromkeken zagen we de gebouwen vrij dichtbij staan. Het was de eerste keer dat ik dat opmerkte, en dat na reeds zoveel deelnames! Wat me opviel was dat de geschilderde dierenfiguren die hier vroeger op diverse plaatsen in het bos stonden voor de kinderen van het Zwart Goor verdwenen waren.
We reden over enkele graspaden en staken omstreeks 46 km opnieuw de steenweg van Merksplas naar Weelde over. De seingevers die hier gestaan hadden waren inmiddels samen met dezen van daarnet vertrokken. Een groot bord dat de automobilisten moest waarschuwen voor twee keren overstekende fietsers was aan de kant geschoven. We bereden nog enkele paadjes van het Graafsbos en de rit eindigde op enkele weggetjes door het park van Merksplas om weer uit te komen aan de sporthal omstreeks 17.15 u met 51,50 km op het tellertje. Daar konden we nog een beroep doen op de bikewash die zoals alle voorgaande jaren verzorgd werd door dezelfde twee mannen die het water tapten uit een brandweerwagen. Zo kwam er een einde aan een immer knappe toertocht. Spijtig dat het weer vrij somber was met slechts enkele schaarse perioden met wat herfstzon. Het laatste gedeelte van de tocht was vrij nat en modderig, maar het kan nog veel erger in deze streek na overvloedige regen. Omdat Jari nog elders moest wezen was de après in het schutterslokaal naast de sporthal kort van duur en hebben we ons beperkt tot het eten van een kop lekkere soep met boterham. We kregen zelfs nog een extra boterham met hesp aangeboden, vermoedelijk van wat overgebleven was van wat voor de medewerkers was klaargemaakt. Jari wist niet goed meer waar zijn auto geparkeerd stond, maar ik vermoedde dat dit op het grasveld naast de brandweerkazerne was. Daar staan altijd de late starters! Dat bleek zo te zijn! Afscheid genomen en met de bike weer naar Hoogstraten, goed voor nog 10 km en een half uur rijden.
Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!
Mooie foto’s van Merksplas-Kolonie in de herfst door Ludo Verhoeven: klik hier!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!
StrammerMax


|