Toertocht (30-40-50 km) van MTB ’t Vestjen te Waasmunster op zaterdag 20-09-2014.

Op deze zaterdag was onze keuze gevallen op de toertocht van MTB ’t Vestjen te Waasmuster. Toen ik het centrum van het dorp naderde waren de huizen versierd met gekleurde vlaggetjes. Het was duidelijk dat hier kermis was. Een parkeerplek gevonden op een parking voor een bedrijf en gezien dat mijn maat Jari met wie ik afgesproken had vlak bij geparkeerd stond. De tocht vertrok vanuit de werkplaats van een nabijgelegen garage waar ook een tent op de parking was opgesteld. Er was nog andere animatie buiten de toertocht, want binnen in de loods zaten veel mensen die duidelijk niet gekomen waren om te fietsen. Omstreeks 12.30 u waren we ingeschreven en op pad.

Bij aanvang voerde de tocht ons door straten en servitudes het dorpscentrum uit. Daarbij reden we voorbij het kasteel Blauwendael. In tegenstelling tot andere tochten kregen we de zanderige Baudelodreef, die deel uitmaakt van een vast parcours, al snel in het begin van de tocht. We reden tot naast de snelweg E17 om vervolgens de singletracks mee te pikken in het naastliggende bos tot aan de Abdij Roosenberg. Op omzeggens 4 km kwamen we de boskapel Onze-Lieve-Vrouw-hulp-der-Christenen (halleluja!) voorbij en reden we naar beneden in het zacht hellende Schietakkerstraatje om op 5,25 km weer even de bewoonde wereld aan te doen. Op een plek waar een kolonie eenden niet wilde wijken reden we het park van het Kasteel Ortegat in om na de doortocht ervan de splitsing te treffen tussen de routes van 30-40 km en van 50 km op de grote baan die Waasmunster met de oprit van de E17 verbindt, dit op 5,50 km van het vertrek. Na een servitudepad reden we eventjes weer door het centrum van Waasmunster. Ik werd er begroet door een voorbijrijdende biker, maar ik had geen flauw idee van wie het was!

In de Pontravelaan langs dewelke we de start bereikt hadden, reden we per vergissing het kerkhof op! Dat vonden we wel raar en het verwonderde ons niet dat we er geen volgende pijl meer vonden! Op onze stappen teruggekeerd en vastgesteld dat we een smalle track links naast het kerkhof in hadden moeten slaan! Op het kaartje van Jari is dat extra foute streepje duidelijk te zien! 7 km om 13.00 u. Van 7,50 km tot 9 km reden we over de dijk langs de Durme, eerst over een hobbelig grasspoor, dan over asfalt. We verlieten de dijk via een servtiude en reden vervolgens tot 10 km eventjes door een woonwijk. Daar troffen we een tweede splitsing tussen de 30-40 km en de 50 km. Buurtwegen met naam leidden ons voorbij Het Houten Kruis om via volgende zanderige servitudepaadjes zoals de Katteneekwegel, waar halen ze het, weer op de dijk langs de Durme te arriveren.

Na een eindje er over gereden te hebben ging het linksaf de dijk weer af via een betonnen trapje waarna een hobbelig en vochtig grasspoor naast enkele wilgen en een assenweg ons tot schapenweiden voerden. 15 km. Van 15,50 km reden we gedurende een dikke kilometer lang over de servitudepaadjes die doorheen een villawijk met doodlopende straten voeren. We passeerden een trapje dat naar een voormalige oude spoorwegbedding onder de bomen voert. Er volgden nog steeds smalle servitudepaadjes langsheen de tuinen van grote villa’s. Op 19,50 km reden we het Eekhoekbos in, maar de doortocht bedroeg niet meer dan 500 meter! Na nog enkele villa’s in de bosrijke Heidestraat te zijn gepasseerd reden we net voor de brug over de E17 linksaf hetzelfde bos in. Hier troffen we zeer genietbare singletracks op een parcours dat door meerdere tochten wordt aangedaan. Er ligt daar onder anderen een bruggetje bestaande uit twee halve boomstammen waartussen een spleet die net breed genoeg is om er met je fietsbanden in te sukkelen en te vallen! In ieder geval troffen we hier een knap stukje parcours. We bereikten het talud van de brug over de snelweg. Onderaan staat daar soms een zeer grote slijkplas, maar thans lag alles poederdroog. Via een diep spoor was het klimmen naar het bruggenhoofd toe. Toen we daar even halt hielden, stak ons een groepje bikers voorbij, de jongste van het gezelschap stevig trappend een eind voorop, de oudere makkers achteraan en de oudsten te voet naar boven stesselend! 21,50 km om 14.00 u.

Boven op de brug dienden we de rijweg te kruisen om aan de overkant een fel dalend zandspoor in te rijden van de brug naar beneden. Jari kon niet op tijd uitklikken voor de betonnen boordsteen en kletterde tegen de grond! Er volgde nog een eindje door het bos in de hoogte langsheen de snelweg. We reden dan door een landelijke bewoonde wereld en langsheen paardenweiden tot aan een splitsing tussen de 30-40 km en de 50 km op 23 km van de start. Zoals aan de vorige splitsingen gekozen voor de langste toer. Die leidde ons over landelijke assenwegen voorbij de bizarre Kennel van Rialfo, een bonte beestenboel met honden en lama’s op een grasveld voor een opvallende, langgerekte, kitscherige kasteelvilla! Vanaf daar werden we over de dolomieten wandelpaadjes in Belsele (Sint-Niklaas) gestuurd. Veruit de enige plek waar de toertocht buiten de gemeentegrenzen komt! We reden er over een kronkelend asfaltbaantje en een door diepe geulen gehavende veldweg, mij bekend uit andere tochten in Waasmunster.

Uiteindelijk kwamen we uit op het asfaltbaantje dat vlak naast de snelweg loopt in de richting van Sint-Niklaas en vlak bij de afrit Waasmunster. We sloegen linksaf, passeerden het boshuis Bosrand, reden evenwijdig met de snelweg in de richting van Sint-Niklaas en kruisten rechtsaf de snelweg aan de eerstvolgende brug. 27 km. Een kleine kilometer verder troffen we omstreeks 14.30 u de bevoorrading onder een tentje langs de kant van een asfaltbaantje. Terwijl we van het fruit en de cake knabbelden, kwamen er nog andere bikers toe. We zagen één ons bekende biker, het is te zeggen, we kennen zijn naam niet, maar hij sprak me ooit aan tijdens een toertocht in Merksplas en sindsdien heb ik hem nog gezien, onder anderen tijdens de vorige toer in Waasmunster. Na de stop ging het het Eekhoekbos weer even in en doorkruisten we opnieuw een stuk van de villawijk via de vele servitudes. We reden ook een heel eind door de voormalige spoorwegbedding die diep uitgesneden in het terrein onder de bomen loopt. In de hoogte zie je links en rechts tussen de bomen overal villa’s staan. Op 32,75 km reden we over de singletrack die boven op het talud evenwijdig met de snelweg loopt, volgden even de grote baan, reden we over het op- en afrittencomplex Waasmunster, om aan de andere zijde van de snelweg het smalle paadje rechts in te slaan. Daarstraks hadden we hier nog gereden, maar dan verderop in de richting van Sint-Niklaas. 34 km. Na een eindje de track gevolgd te hebben sloegen we linksaf de Eekhoekstraat in voor een kleine lusje, kruisten we de Patotterij op de grens met Belsele om aan de overkant het bos in te rijden. Daar reden we een aantal lussen over de vele paadjes die het knappe Patotterijbos rijk is. Het was duidelijk te merken dat dit bos, gelegen naast de snelweg en bereikbaar vanaf een carpoolparking, ook als afspreekplaats voor andere doeleinden gebruikt wordt. Helaas ligt er hier en daar ook wat rotzooi. Wij genoten in ieder geval van de leuke paadjes met bochtjes en wortels.

Uiteindelijk kwamen we op 37 km weer uit op een track die hoog op het talud naast de snelweg loopt. Ik verwonderde mij over het feit dat er twee jonge kerels met een bike reden terwijl die elk een kleine spade vast hadden! De reden zou snel duidelijk worden. Want we werden naar een plek gestuurd waar ik nog nooit gereden had. Blijkbaar ligt er hier aan de rand van het bos een crossparcours. We werden er over enkele stevige bulten gejaagd! Die twee jongens hadden dus een spade bij om bergjes te maken! We arriveerden in de Oudeheerweg-Ruiter nabij een brug over de E17 en kregen een splitsing tussen de 30 km en de 40-50 km op 39 km van de start. We zagen bikende tegenliggers naderen waaruit we konden besluiten dat we na een extra lus weer op deze plek zouden toekomen. Aan de overkant hingen inderdaad ook pijlen. Er volgde voor ons een lus over het zogenaamde Oud Vliegveld, een vlakke plek met weinig bebouwing, bomen en enkele stroken bos. We reden er over betonbaantjes, assenwegen, doorheen een strook bos en voorbij het omstreden domein van voormalige textielmagnaat De Clerck. Diens zoon werd vele jaren geleden ooit ontvoerd. “Anthonieke, wij houden van u”! Ik zie het nog zo voor me! Het schijnt dat deze mensen trouwens zelf geen al te propere lei hebben! Maar met veel geld krijg je alles gedaan! De lus eindigde met een compleet overwoekerd oud kasseibaantje waar we in een weide een merkwaardige ezel opmerkten. Met een vacht alsof hij zich een rastakapsel had aangemeten! 41 km om 15.40 u.

Aan de overzijde ging het een grindpad op waar we naast een mooi gelegen villaatje in de Hollestraat reden van waaruit men een zicht heeft op de daar door een sleuf lopende snelweg. Bijna de hele snelweg ligt ter hoogte van Waasmunster in de diepte. Voor de geluidsoverlast? Omwille van de vele bruggen? Wie zal het zeggen! We kruisten voor een laatste maal de snelweg en reden daarna door de zandwegen Uilenhoek en Baudelodreef. Het is bizar dat die Baudelodreef aan weerszijden van de snelweg ligt zonder verbinding tussen de beide delen. Ze bestaat op sommige plaatsen ook louter uit een veldweg van wit zand! 47 km. Na enkele straten en paden arriveerden we opnieuw in de Neerstraat aan de garageloods. Om 16.00 u na 48 km!

Door de kinderanimatie was er enorm veel lawaai in de loods zodat we, net als een aantal andere bikers, buiten voor de tent zijn gaan zitten. Een broodje braadworst gegeten en doorgespoeld met een drankje. De kinderen kwamen naar buiten met hun ballons voor een wedstrijd. Jari was vol lof over de tocht en het parcours. Mij had de toer minder kunnen bekoren omdat hij te veel door de bewoonde wereld voert! Alhoewel het een knappe verdienste is dat de clubs uit Waasmunster er blijkbaar allemaal in slagen van een toer uit te zetten die bijna integraal binnen de eigen gemeente valt. En de stukken worden altijd op een andere wijze aan elkaar gebreid, zodat je nooit twee keren exact dezelfde rit rijdt! Het is niet evident van in een weliswaar rijk beboste maar ook redelijk dicht bewoonde gemeente een toer uit te zetten met zo veel off-road en groen! Ik had me in ieder geval goed geamuseerd. Na een babbel hebben we onze auto’s opgezocht en afscheid genomen. Niet voor lang, want voor de dag nadien stond Minderhout op het programma. Vandaag gereden kort bij Jari thuis, morgen kort bij waar ik verblijf!

Jari registreerde de route op Google-Maps: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!

StrammerMax