Toertocht (25-45 km) van Tour de Tube te Bergen-op-Zoom op zondag 24-08-2014.

Op zondag 24 augustus 2014 ben ik de toertocht van Tour de Tube gaan rijden te Bergen-op-Zoom met ritten van 25 km en 45 km. Eigenlijk ben ik een trouwe klant van de Oeterdalmarathon die ook deze zondag werd georganiseerd, maar na enkele slopende weken met veel werk, zorgen en weinig slaap, zag ik een autorit van 120 km naar Opoeteren niet zitten! De mens met wie ik vorig jaar de rit van 75 km afhaspelde overleed begin januari na een hartstilstand hem overkomen tijdens de toertocht in Lummen daags voor Kerstmis! Om hem nog eens te ontmoeten hoefde ik het niet meer te doen! Een motivatie minder om naar ginds te gaan rijden! Bovendien had ik op 12 juli de knappe toertocht van Deireleire Fieste vanuit Dorne-Maaseik gereden zodat ik nog niet zo lang geleden toch had kunnen genieten van de bossen rond Maaseik. Daarom gekozen voor het dichterbije Bergen-op-Zoom in Nederland, nabij de grens met België.

Omdat ik van elders dan thuis diende te komen was ik op tijd opgestaan, maar ik geraakte maar niet op dreef, zodat ik pas zeer laat aan de start aan de Stayokay, een soort jeugdherberg, opdaagde. De kalenders vermeldden de mogelijkheid om tot 11.00 te kunnen starten, maar dat bleek een fout te zijn. Toen ik me om 10.30 u aan het tentje buiten had ingeschreven bij een vriendelijke dame, kwam er een medewerker zeggen dat men aanstalten ging maken met het verwijderen van de pijlen! Ik zou nog hebben mogen vertrekken, maar de ziel uit mijn lijf trappen om die mannen voor te blijven, dat zag ik niet zitten! Omdat de bevoorrading ook op de startplaats was, kon ik wel het tweede deel van de tocht nog rijden, zijnde de rit van 25 km. Dat was weinig, maar beter dan niets! Het lag aan mij dat ik zo laat was, dus ik kon er mee leven! Het was wel vriendelijk dat ik mijn inschrijvingsgeld prompt terugbetaald kreeg!

Vanaf de Stayokay ging het rechtsaf en kwam ik korte tijd later voorbij de ietwat vervallen hoeve waar op het erf vaak de bevoorrading staat van andere toertochten in deze streek, ik vermoed in de Balsedreef op de rand van het bos. Achter de hoeve stroomt de Zoom, een diep ingesneden beek. We reden tot achter de hoeve en gingen linksaf het bos in naast de Zoom. Op 3,50 km reed ik voorbij een soort mangrove, een strook bos die in het verleden bewust onder water werd gezet, waardoor de bomen afstierven. De dode bomen staan er met hun voeten permanent in het water! Ik vermoed dat deze bizarre plek de zogenaamde Zeezuiper is! Niet het Belgische bier dat in Meer (Hoogstraten) gebrouwen wordt door de Scheldebrouwerij, maar het restant van een voormalig moeras!

De Zeezuiper is een overblijfsel van een uitgestrekt moerasgebied dat zich ten Oosten van de Brabantse Wal uitstrekte van Huijbergen in het Zuiden tot Steenbergen in het Noorden. Uit het (Zuid-)Oosten komende beken botsten op de Brabantse Wal en moesten, om af te wateren in zee, een lange en trage weg in noordwestelijke richting gaan. Moerassig land of “sooma” (soo=moeras en ma=land) was het gevolg. Vanaf de dertiende eeuw beijverden de Wilhelmieten in Huijbergen zich met vervening, een eeuw later volgden de markiezen van Bergen op Zoom. Ze lieten in 1430 de Sooma of Zoom graven waarover turf, een belangrijke brandstof, naar de stad ging. Nadat alle veen was weg gegraven, bleven grote plassen achter die zich onder invloed van de overheersende Zuidwestenwind in Noordoostelijke richting uitbreidden. In de zestiende eeuw bereikten ze hun grootste oppervlakte. Nu voorzag de Zoom de vestingstad Bergen op Zoom van drinkwater, terwijl ze in tijden van belegering ook diende om de directe omgeving onder water te zetten.

Op 4 km kwam ik het bos weer uit aan de Mastendreef waar we de snelweg dienden te kruisen. Aan de overkant reden we een stuk bos in, gevolgd door een strook asfalt om zo op een singletrack pal naast de spoorweg te komen. Deze mooie track maakt deel uit van de zwarte vaste route die aan de Stayokay vertrekt. Op 6 km reden we daar weer het bos in om gedurende een kilometer te kunnen genieten van een knap bospad! Van 7 tot 8,50 km kwam er een leuk stukje route over zandduinen waar we konden rijden over goed van wortels voorziene paadjes. Na de oversteek van de Zanddreef ging het opnieuw het bos in. Even verder reden we voorbij de manege De Paardenhoeve. We kruisten opnieuw de snelweg via de smalle brug waar het verkeer geregeld wordt door zelf te bedienen verkeerslichten. De brug is te smal om tegelijk verkeer toe te laten in de beide richtingen en ligt bovendien in een bocht waardoor de zichtbaarheid erg slecht is. Vandaar het beurtelings verkeer! Aan de overkant doken we de bossen in van het domein Buitenlust. Daar reden we tot 11,50 km in rond en passeerden daarbij enkele grote bosvijvers.

Na de oversteek van een baantje reed ik weer over een deel van het traject van de zwarte vaste route in de omgeving van een nieuw trimparcours. Daar miste ik op 12 km een pijl die bijna horizontaal aan een over en weer zwiepende twijg was vastgemaakt. Er waren er daar nog die verkeerd reden toen ik op mijn stappen terugkeerde. Het ging het bos door tot aan het Fort De Roovere omstreeks 13 km. Dat zogenaamde fort, een oude legerplaats waar de soldaten achter dijken schuilden, werd een aantal jaren geleden in zijn zogezegd oorspronkelijke staat weer hersteld. Tot 15 km konden we daar rijden over een aantal leuke paadjes in het nog woeste deel van het fort. Die paadjes lopen omheen een grote vijver. Wat ik wel bedenkelijk vond was dat het parcours er zichzelf kruiste en dat er op dat kruispunt van singletracks geen waarschuwingsbord was geplaatst! Via dezelfde weg keerden we terug en reden weer over de speciale brug waar het verkeer geregeld wordt door lichten die slechts beurtelings verkeer toelaten omwille van de smalle doorgang en slechte zichtbaarheid. Helaas kreeg ik er een fikse regenbui te verwerken zo omstreeks 11.45 u en met mij nog redelijk wat anderen die nog onderweg waren.

Er volgde een strook asfalt en ter hoogte van de Delweg dook ik opnieuw de bossen in en reed er over paadjes van de zwarte vaste route, op en af over een aantal leuke bultjes. In het bijzonder troffen we rond 18 km een leuke wegel op en af over een aantal zandheuvels aan de rand van een mooie open heidevlakte. Hier kreeg ik ondanks het al gevorderde uur nog het gezelschap van redelijk wat andere bikers! We staken de heide over en ik meende dat er aan de tocht abrupt een voortijdig einde kwam omdat ik het café De Berk voor de Stayokay aanzag! Omwille van de geparkeerde wagens van de klanten, het terras zat er goed vol, was het even uitkijken naar de volgende pijl. Het ging even het bos in om verderop langs en over de heide te rijden met knappe uitzichten over de omgeving!

Ter hoogte van de Bergsebaan staken we de spoorweg over om verderop het bos in te rijden waar we de Zoom kruisten. Ik kwam weer uit het bos tevoorschijn ter hoogte van een bocht in een asfaltbaan, mij bekend uit andere toertochten die hier vaak passeren. Het betreft de Gareelweg en de plek ligt niet ver van de snelweg! We reden de brug over de snelweg op en bereikten aan de overkant de Mastendreef ter hoogte van een kleine parking aan één van de toegangen tot de bossen van Zoomland. 22 km om 12.15 u. Hier in de omgeving ligt een singletrack die zich over enkele heuvels slingert die aan weerszijden van een centraal bospad liggen! Ik ben er verkeerdelijk over gereden in het zog van twee bikers die niet aan de georganiseerde tocht bleken deel te nemen en diende op mijn stappen terug te keren! Er wandelde een man met zijn hond. Na nog enkele bospaden arriveerde ik omstreeks 12.30 na 24,75 km aan de Stayokay en kwam er een einde aan de rit! Het was daar hectisch omdat er net drie grote reisbussen het pad blokkeerden. Met rug- en slaapzakken gepakte jeugd kwam er toe voor een kamp!

Ik zag het niet zitten om in die chaos op te zoek te gaan naar een drankje en heb direct weer de wagen opgezocht die verderop in het bos langs de wegrand geparkeerd stond. Ik had dan nog de tegenslag dat ik tijdens het weer opladen van m’n fiets een fikse stortbui over me heen kreeg! Ook andere bikers, wielertoeristen en joggers deelden in het natte pak! Een weinig teleurgesteld weer naar huis gereden, maar dat het zo’n korte rit werd was volledig aan mezelf te wijten! Omwille van de regen evenmin geopteerd om er op eigen houtje nog een vaste route aan vast te knopen. Tijdens de toertocht was immers al gebleken dat sommige paden er zeer beslijkt bij lagen en vol plassen stonden. Na deze stortbui zou de toestand beslist niet beter zijn! De maand augustus had veel regen bij en ondanks het feit dat ik toch vele tochten in aanvaardbare omstandigheden heb kunnen rijden tijdens de afgelopen zomer, zal deze er toch geen worden om in te kaderen wat het weer betreft! Ook de vermoeidheid na persoonlijke beslommeringen had me parten gespeeld. Waarschijnlijk ook het feit dat m’n fietsmakker met vakantie is waardoor ik de ritjes alleen moet rijden! Na vele jaren meestal alleen op pad te zijn geweest geniet ik het laatste ruime half jaar zijn gezelschap. Waardoor mijn plezier om te rijden heel wat minder is wanneer ik alleen op pad ben!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl en op m’n site mtbwijzer.be en op m’n blog!

StrammerMax