Toertocht (24-45-63-80 km) van Het Vliegend Wiel te Lille op zondag 03-08-2014.

Omdat ik door een kameraad gevraagd was geworden geweest om op zaterdagavond op diens trouwfeest te komen tappen, was het maar weer een korte nacht geweest met 3,5 uur slaap. Daardoor gekozen voor een toertocht dichtbij, meer bepaald deze van Het Vliegend Wiel in Lille (24-45-63-80 km). Ik herkende de startplaats aan de voetbalvelden niet direct, ook al ben ik hier vermoedelijk in het verleden al wel geweest, en verwarde ze bovendien met de start van de toertochten in Poederlee, hier niet ver vandaan! Ik was bovendien ook laat aan de start, zodat ik aan de grote afstanden niet meer hoefde te denken! Om 10.15 u was ik ingeschreven en kon ik vertrekken.

Het ging het dorp uit via onverharde servitudes, soms tussen huizen en door stroken bos, en over landelijke betonbaantjes. Op 4 km kruisten we de E34 om de bossen in de Visdonkvallei te bereiken. Hier reden we in de buurt van de vaste routes van Lille. Op 5 km reden we de eerste echte singletrack in. Een brede zandweg leidde naar de overbekende singletrack nabij het golfterrein. Het is de mooiste singletrack die er deel uitmaakt van de rode vaste route. Hij lag er zeer droog, tot zelfs zanderig, bij en was netjes aangereden! Het was zeer lang geleden dat ik hier nog geweest was! Tot op deze plek toch nog een zeven bikers geteld. 7 km. We sloegen nog een singletrack in die deel uitmaakt van een enkele jaren geleden hertekend deel van de vaste route. Toen waren die nieuwe tracks lastig om te rijden, met veel bulten en putten. De tand des tijds en het gebruik ervan hebben één en ander thans afgevlakt en beter berijdbaar gemaakt. Op 8,50 km van het vertrek trof ik midden in het bos een eerste splitsing tussen de routes van 24 km en van 45-63-80 km. 10.50 u.

We bereden singletracks, soms tegen de richting van de vaste route in. Onder anderen een bult die eigenaardig genoeg uit het originele parcours werd verwijderd sinds de heraanleg. Op 12 km bereikte ik een stukje van de bewoonde wereld van Wechelderzande om een kilometer verder weer in het bos gestuurd te worden. Omstreeks 13,75 km reed ik naast het voetbalveld van Wechelderzande en voorbij het kerkhof. We kruisten de grote baan in de omgeving van Speelstad om aan de overzijde een knappe singletrack voor de wielen te krijgen. Op 14,50 km kwam er nogmaals een splitsing tussen de 24 km en de 45-63-80 km. Veld- en zandwegen, Wechelderzande heeft zijn naam niet gestolen, voerden ons in de richting van de snelweg E34. Daar reden we omstreeks 17 km eventjes evenwijdig mee over een strook asfalt. Een kilometer verder kruisten we de snelweg om het natuurgebied de Lilse Zegge te bereiken. Een zandweg leidde daar naar een bos. 19 km om 11.30 u.

We reden weer over een asfaltbaantje evenwijdig met de snelweg. Ik schrok van een plots voorbijstekende wagen die ik omwille van het lawaai van de snelweg niet had horen naderen! Dat is wel het nadeel van deze streek! Hier staan redelijk wat huizen en buitenhuizen in de bossen langs onverharde wegen! Op de meest onverwachte plaatsen doemen hier dan auto’s op! Je snapt soms niet van waar ze komen! Zelfs midden in de bossen moet je op je hoede zijn! Ik bereikte een KMO-zone waar de bevoorrading opgesteld stond in de poort van een handel in gordijnen-hardware (gordijnrails en dergelijke) op 21 km van de start. Ondanks mijn late aankomst omstreeks 11.40 u was alles hier nog voorradig: bananen, appelsienen, koekjes, peperkoek, suikerwafels, sportdrank en zelfs sangria! Ik was er niet de laatste om te passeren, want toen ik weer vertrok kwamen er nog enkelen toe.

Na de stop verliet de toer het industrieterrein waarna een zeer lange zandweg me in de richting van het motorcrossterrein van Lille voerde. Daar reed ik op 23 km pal voorbij. Rechts het crossterrein en links dennenbossen. Het is de eerste keer dat ik er zo dicht passeer. Er stonden mensen met caravans en kampeerwagens, mannen die zich hier komen amuseren en heel hun huishouden meebrengen! Ik zag hen met hun motoren over de bultjes jumpen! Zo amuseert ieder zich met zijn voertuig naar keuze! Eens daar voorbij trof ik een splitsing tussen de routes van 24 km en 45-63-80 km op 24 km van de start. Een wel zeer snelle biker reed me voorbij. Ik had het gevoel deze man al eerder op toertochten gezien te hebben. 11.50 u. Afwisselend zandwegen en landelijke betonbaantjes voerden in de richting van Vispluk in Vorselaar. 25 km. Dat deed me vermoeden dat ik deze toertocht in het verleden ooit al gereden had. Hier konden we ons hart ophalen op een bijzonder knappe amusante singletrack en bospad! Verderop passeerde ik op het middaguur de 14 kapellekens op het kruispunt van zandwegen. Een groter kapelletje wordt er vergezeld van 13 kleine. 27,27 km! We staken Vispluk over en doken weer de bossen in om er te kunnen genieten van weer een knappe singletrack en bospaden.

Op 29,50 km bereikte ik het Kerkebos, zoals de naam het zegt een parkbos dat achter de kerk van Vorselaar gelegen is. Tussen de bomen door kon je een glimp van de kerk met ajuintoren opvangen. We werden er naar het korte fietscrossparcours geleid. Ik heb het twee keren afgelegd, goed voor twee maal 500 meter. Op 32 km passeerde ik het indrukwekkende kasteel van Vorselaar terwijl we knappe assenwegen in het parkdomein bereden. Op 33 km dienden we een drukkere baan te kruisen. Vanaf daar kregen we eerst een singletrack in het bos voor de wielen. Het bos maakte plaats voor meer open velden. Daar kregen we een lang, lastig en weinig bereden graspad te verwerken. De koeien in de naastgelegen weide kregen er, aan hun reactie te merken, weinig mountainbikers te zien. Hier en daar lag er puin gestort. Omstreeks 35 km ging het graspad over in een meer normale veldweg en reden we een tijd naast een waterloop, ik vermoed de Aa. De veldweg ging over in een zandweg door een niemandsland zonder veel bebouwing die me tot de splitsing van de 45 km en de 63-80 km bracht op 36 km van het vertrek. 12.40 u. Omdat ik duidelijk de laatste op het parcours was, vermits ik sinds de bevoorrading geen andere bikers meer had gezien, veiligheidshalve de 45 km gevolgd om niet het risico te lopen van geconfronteerd te worden met reeds opgehaalde pijlen! Desnoods kon ik ’s namiddags nog een ritje maken op eigen houtje, wat ik ook gedaan heb.

De tocht voerde me tot aan een kapelletje op de hoek van de Kweek en Sassenhout nabij Poederlee. Van hier voerde een zanderige veldweg tot aan het kapelletje van Zittaart. Dat staat daar midden op een kruispunt van landelijke asfaltbaantjes. 38,50 km. Op een leuke track tussen de maïsvelden waren een vrouw en haar hond mijn enige gezelschap. Op 39,75 km dook ik weer een bos in over een plezant paadje waar een bult diende overwonnen te worden. Ik schrok van een biker die plots achter mij hing! Dat zal een hekkensluiter geweest zijn op de grote afstanden. Na een kort intermezzo tussen de velden bereikte ik een strook bos met buitenhuisjes. Daar dook ook weer zeer onverwacht een auto op en kreeg ik even het gezelschap van nog een late rijder! Een zandweg op de rand tussen bos en velden bracht me op 43 km in Poederlee. Een bordje kondigde er de laatste drie kilometer aan! Tijdens die laatste kilometers stonden nog enkele plezante singletracks op en af op het menu. Op één van de lokale bultjes was een grote tak gelegd omdat we twee keren over de top van dat bergje gejaagd werden.

Om 13.30 u arriveerde ik opnieuw aan het voetbalveld en zat de rit er op met 46 km op het tellertje. De bikewash heb ik niet gebruikt, meer dan wat stof hing er niet aan m’n fiets! De bewaakte fietsparking was nog operationeel. Mij in de kantine wat te drinken gekocht en me buiten aan een tafeltje gezet bij het andere handvol bikers dat nog aanwezig was. Intussen was het ferm heet geworden! Mijn gemiddelde snelheid lag vrij hoog, ook al had ik mijn ritje in alle kalmte gereden! Na wat uitgerust te hebben ben ik met de auto naar Hoogstraten gereden en heb daar op eigen houtje nog een ritje van 30 km gereden. Dat was ook weer een tijdje geleden! Langs De Gracht in Merksplas Kolonie bleken de bomen en struiken die tussen het pad en de gracht stonden gerooid. Spijtig! Dat maakt het rijden daar iets minder spectaculair!

Het was een mooi ritje daar in Lille. Het was leuk dat niet de gekende Lilse Bergen werden aangedaan, misschien wel voor de grootste afstanden, maar minder gekende plekjes van de streek. De organisatie was in orde. Er daagden zo’n 1000 bikers op en nog een 120 voor de cyclotocht die je hier kon rijden. Niet slecht voor een zondag in de grote vakantie! Jari was er niet bij vandaag, dus was het nog eens een eenzaam ritje. Hij koos voor de fietsdodentocht met zijn vriendin en enkele vrienden. Ik had kunnen meegaan, maar een tocht van 100 km zag ik na een zeer korte nacht niet zitten…

StrammerMax

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m'n site mtbwijzer.be!