Boerenbike (30-40-50 km) van de KWB te Droeshout-Opwijk op zondag 27-07-2014.

Op zondag op tijd uit de veren want ik had met m’n bikemakker Jari afgesproken van om 9.00 u in Droeshout-Opwijk te zijn om er samen deel te nemen aan de Boerenbike (30-40-50 km) van de KWB. Deze mountainbiketocht is naast een omloop en wedstrijden voor paardenkoetsen een onderdeel van de Waaienbergkermis in en rond een tent op een weide achter een hoeve op de Waaienberg te Droeshout. Jari had oorspronkelijk plannen voor de toertocht in Waasmunster, maar de Boerenbike staat al jaren op mijn agenda, die wil ik niet laten voorbijgaan, zelfs al moet ik daar die ene keer het gezelschap van m’n makker voor missen! De reden voor zijn keuze was komen te vervallen en zijn berichtje op zaterdagavond maakte duidelijk dat ik hem dan toch mocht verwachten. Ik was content, want ook na de rit valt er op de feestweide altijd nog wat te beleven, en in gezelschap is dat een stuk leuker dan alleen! Voor de eerste keer in al die jaren kon ik de weide aan de Waaienberg zonder het minste probleem vinden! Geen omleiding in Wolvertem, geen markt, wel de voorbereidingen voor een wielerwedstrijd, in Merchtem en de afslag naar het juiste straatje in Droeshout niet gemist! Ik spotte de auto van Jari tussen de rij geparkeerde wagens voor me en het viel me al direct op dat de parkeerweide goed gevuld was en de tocht dit jaar op meer belangstelling dan tevoren kon rekenen! Uiteindelijk vonden 531 bikers de weg naar de Waaienberg, ruim honderd meer dan het jaar voordien! Kristiaan, alias Salto Mortale, de drijvende kracht achter de Boerenbike zat in de tent mee achter de inschrijvingstafel. Wie dat wenste kon daar bij hem de route op zijn GPS laten zetten. Om 09.15 u waren we ingeschreven en op weg.

Het ging van de weide weg over enkele grassporen , veldwegen tussen de maïs en een strook bos om via een lus de kerk van Droeshout te bereiken. Daar werden we door een seingeefster naar de overkant van de Steenweg op Vilvoorde geholpen. Na enkele straten van Droeshout bereikten we weer de paden tussen de velden. Op 7 km van het vertrek werden we aan een eerste test onderworpen want kregen we een fikse klim in een zandweg tussen de maïsvelden voor de wielen. De ondergrond lag er beenhard bij, terwijl het in deze streek bij regen een echte modderpoel kan zijn! Vanaf de veldweg doken we een knap stuk bos in en konden we genieten van een mooie singletrack langsheen de rand van het bos, gevolgd door een plezante afdaling tot 9 km. 09.55 u.

Zonder het te beseffen hadden we intussen het grondgebied van Meldert (Aalst) bereikt en herkende ik de omgeving van de Huizekensstraat. Een echt Vlaamse straat met huizen in verschillende stijlen, oud en nieuw, groot en klein door elkaar en geen enkel op dezelfde rooilijn! Daar volgde de doortocht van het Kravaalbos, ingezet met een zachte klim over een zandweg en een knap bospad van 9 tot 11 km. Kristiaan wist me nadien te vertellen dat we eigenlijk omheen het bos waren gereden, want dat het bos zelf ontoegankelijk is gemaakt voor bikers en zelfs voor wandelaars! Alsof mensen niet tot de natuur behoren! We kwamen uit het bos tevoorschijn naast het Café Kravaalbos Bij Stinne, een beroemd cafeetje waar Stinne Aelbrecht tot aan haar dood in 2011 nog tot haar 91^ste verjaardag pintjes tapte! Twee mannen zorgden er voor dat het café na haar dood kon blijven bestaan!

Op 12 km kregen we een leuke afdaling tussen de alomtegenwoordige maïsvelden voor de wielen. Een kilometer verder reden we eventjes over het grondgebied van Asse en volgde de doortocht van Meldert. Een knap grasspoor leidde ons tot aan de Grotendriesstraat, nog steeds in Meldert, waarna we ongemerkt het grondgebied van Affligem binnen reden. Ter hoogte van Veldekenslos kregen we daar een klim over een veldpad en een grasspoor voor de wielen. Omstreeks 15 km reden we dwars door een maïsveld waarbij de bladeren je in het gezicht en om de oren sloegen! Dat zou later nog enkele keren gebeuren! Na de doortocht van een mooie strook bos kwamen we eventjes in een treintje van bikers te hangen om zo Essene (Affligem), het dorp van de Papeters, te bereiken. In tegenstelling tot vorig jaar kregen we het beeld van de Papeter niet te zien! De toer is immers nooit volledig identiek met de voorgaande editie! Op 18 km volgde daar een klimmetje over asfalt door een villawijk van rijke mensen. Een te smaken afdaling voerde ons tot aan de Bellegemkouter in Affligem die daar door een strook bos voert. Zoals te verwachten was dienden we daarna weer stevig te klimmen en dat over paden met diverse ondergrond, off-road over veld- en boswegen! Op 20,80 km bereikten we aldus de top van de Eksterenberg in Essene. 10.45 u.

Even verder stond ter hoogte van een kapelletje naast het kerkhof de eerste bevoorrading opgesteld. Daar waren nog heel wat bikers aanwezig, wat wij als gewoonlijk late vertrekkers niet gewend zijn! Er was veel keuze aan fruit en lekkers en vooral de ijsgekoelde zoete sportdrank genoot veel belangstelling. De KWB had een koelmachine kunnen lenen en dat was voor ons een grote luxe! Na afloop kreeg ik van Kristiaan te horen dat de 531 deelnemers omzeggens duizend liter sportdrank hadden opgedronken! Na wat gegeten en vooral veel gedronken te hebben togen Jari en ik weer op pad voor de langste route. Aan de stop was namelijk een eerste splitsing tussen de routes van 30 km en van 40-50 km op 22 km van de start. Bordjes maakten duidelijk dat wij hier straks nog een tweede keer zouden passeren. Het was de eerste keer dat tijdens de Boerenbike de beide bevoorradingen op dezelfde plaats stonden. 10.50 u.

Na de stop bereikten we het grondgebied van de gemeente Asse. Op 26 km reden we in de buurt van de vaste route, naast een lange muur, doorheen een strook gras met bomenrijen en volgde de klim in een bospad tot op de Edingsesteenweg nabij de Taverne De Koekoek tegenover de Kruisborre. Hier passeert ook het parcours van een vaste route. We reden niet zoals ik verwachtte de Kruisborreweg in, maar reden een eindje over de steenweg om uiteindelijk de velden in te slaan. Daar reden we in het mooie beschermde landschap aan de kapelletjes van de Kruisborre. De reden van het ommetje werd al gauw duidelijk want we werden het wortelklimmetje aan het Kruis van Sjat op gestuurd! Zoals te verwachten was raakte ik niet over de wortels. Ik heb geroepen naar m’n makker die achter mij reed dat ik het niet zou halen en heb me opzij gesmeten zodat hij de kans had om alsnog tot boven te geraken en dat lukte nog ook! Hij stond er zelf versteld van, zeggende dat hij hier vroeger evenmin zou opgeraakt zijn! Hij heeft ook bijgeleerd in de vier jaren dat hij met de mountainbike rijdt! Een grasspoor tussen prikkeldraad en bos leidde ons tot aan de Kruisborrekapel, de grootste van alle kapelletjes, waar we vermoedelijk door een medewerker op film werden vastgelegd!

Na het passeren van de Kruisborrekapel dienden zich veldwegen in het open landschap van Asbeek aan. Ik heb hier ooit met de tong op mijn tenen gereden en gelopen, omdat ik er tijdens de marathon van Straf in Bergaf op dat moment compleet door zat! Ik raakte toen gewoon niet meer vooruit. Nu heb ik het magische Carbofruit van 3Action op zak om zo’n suikertekort op te vangen! Even sluikreclame moet kunnen! Op 27 km volgde op een kruispunt van beenharde veldwegen tussen de maïsvelden de splitsing tussen de routes van 40 km en van 50 km. Even gepolst bij Jari maar die koos resoluut voor de langste tocht! We bereikten een assenweg in open veld die ons vrij lang en lichtjes dalend in de richting van een bos leidde. De doortocht van die strook bos was van een vettig kaliber! Ik ben er nog al gepasseerd en de ondergrond is er altijd vochtig met grote plassen in de brede sporen op het pad. Met wat behendigheid en stuurmanskunst zijn we, al rijdend over de smalle stroken links en rechts, zonder vuile voeten al rijdend kunnen passeren.

Op 30 km bereikten we de groene omgeving van Sint-Ulriks-Kapelle, deelgemeente van Dilbeek. Daar konden we op adem komen tijdens het rijden over de landelijke asfaltbaantjes met af en toe een kort klimmetje. Het was pas van vrijdag geleden dat we het grondgebied van Dilbeek bereden hadden tijdens de nachttocht vanuit Sint-Anna-Pede-Itterbeek! Op een kruispunt met een grotere baan die daar een bocht maakt werden we staande gehouden door een man die er als verkeersregelaar fungeerde voor een tocht met tractoren. We mochten passeren maar werden aangemaand uiterst rechts te houden. Tractoren van allerlei slag, ook oldtimers, reden er versierd voorbij. 31,31 km om 11.35 u. Even verderop werden we getrakteerd op een zware klim in een smalle voor tussen de velden om uit te komen tussen enkele huizen in Asse. Vanaf hier kregen we enkele lastige paadjes met al dan niet diepe sporen waarbij je links de maïsplanten tegen je lijf kreeg en rechts moest uitwijken voor metershoge netels! Die sporen zaten dan nog vaak verborgen onder hoog gras! Het deed me terugdenken aan de eerste keer dat ik kennismaakte met deze streek tijdens de Daan-TT. Wat heb ik toen afgezien! Zulke paadjes was ik niet gewend! En dan moest je er nog over klimmen ook! En de rit was meer dan tien kilometer langer dan voorzien! 95 km! Eén van mijn eerste lange ritten!

Er volgden servitudepaadjes tussen huizen en tuinen naar de achterliggende velden. In een straat met huizen ging het even voor de Kapel van Petrus Ascanus of Petrus Van Assche, martelaar van Gorkum, een spoor tussen de velden op. De kapel is gelegen op de hoek met de Pastinakenstraat. Petrus Ascanus werd vermoedelijk rond 1530 als Petrus Van der Slachmolen geboren op Tenberg te Asse; hij trad als minderbroeder toe tot de orde van Sint-Franciscus van Assisi en bevond zich in een bijhuis te Gorkum (Nederland) toen de Geuzen op 27 juni 1572 het klooster binnendrongen, de monniken gevangen namen en kort nadien ter dood brachten. De negentien martelaren werden door paus Clemens X zalig verklaard op 24 november 1675 en op 29 juni 1867 werden ze heilig verklaard door Paus Pius IX. De aan Petrus Ascanus toegewijde kapel werd hier opgericht in 1891, op grond geschonken door Petrus Crabbé-Van der Slagmolen. De inwijding gebeurde op 25 oktober 1891.

Vanaf de kapel volgde een lange afdaling over een paadje met een grote onbetrouwbare voor! Dus was het even opletten en concentreren om er uw nek niet te breken! 35 km om 12.00 u. Tot 36,75 km volgde nog een zware klim in een grasspoor tussen langs de ene kant prikkeldraad en langs de andere kant bramen en netels. Ik raakte daardoor even achterop, verloor m’n maat uit het oog en aarzelde bovendien nog aan de twee volgende twijfelachtig opgehangen pijlen om dan toch het goed spoor te hebben gevolgd. Er kwamen servitudes door Asse en smalle wegeltjes langsheen tuinen en huizen. Op 39 km passeerden we de Taverne Hof Ten Eenhoorn aan de Platijn in Asse om opnieuw Asbeek te bereiken. Klimmende en dalende servitudes volgden en we reden omheen het kerkhof om via de Trommelveldweg naast het kapelletje terug uit te komen op de plek van de bevoorrading. In de naastliggende weide was een man een herdershond aan het opleiden met behulp van een drietal schapen! 41,50 km om 12.35 u.

De mensen die voor de bevoorrading zorgden hadden intussen al de meeste spullen opgeruimd. De voorraad was goed geslonken, maar er waren nog bananen à volonté en uit een bestelwagen werden nog vergeten frangipanegebakjes opgediept. Net zoals daarstraks vond vooral de ijskoude sportdrank gretig aftrek zodat er nog een vaatje diende aangemaakt te worden. Op een bank zat een grote groep gelegenheidsbikers, nog zeer jonge mensen. Er kwamen er ook twee toe die aan hun outfit te zien niet gewend waren van veel te biken en zeiknat waren van het zweet! Er kwamen nog twee bikers toe die ik ooit al op andere toertochten aan de stop gesproken had! Eén daarvan diende nog huiswaarts te fietsen maar was zijn drinkbus onderweg verloren! Guy-uit-Beerzel-met-een-z kwam toe, zeggende dat het de eerste keer was dat hij zijn twee maten Peter en Filip kwijtgespeeld was. Peter was ergens verkeerd afgeslagen en Filip waren ze al eerder kwijt! Eerstgenoemde arriveerde even later ook goed in het zweet dan toch aan de stop. Door al de bekende en minder bekende bikers en mede door het frisse drinken waar we niet genoeg van konden krijgen, zijn we ruim een half uur aan de bevoorrading blijven hangen!

Dat maakte dat we uit ons ritme waren en de beentjes ook ferm pijn deden toen we weerom van start gingen voor de laatste lus. Gelukkig hadden we nog slechts 8,50 km voor de boeg! Via stoffige veldwegen en grassporen reden we in de richting van de Heilsborre in Asbeek. Op 46 km volgde nog een zeer zware uitputtende klim in een smal graspaadje en een kort maar steil exemplaar over een assenweg. Daar was mijn pijp uit en moest ik even van de fiets! Peter in mijn zog ook! Guy en Peter staken ons voorbij en versperden even verder het pad omwille van hun blij weerzien met Filip die blijkbaar rechtsomkeer had gemaakt. Daardoor koos ik het verkeerde spoor in het wegeltje en ben plots gestopt waardoor de Jari bijna tegen me aan knalde. Grassporen en veldwegeltjes voerden ons uit het land van Asse, en via de Weyenberg in Merchtem en de Waaienberg in Opwijk weer tot aan de tent van de Waaienbergkermis in Droeshout. Met omzeggens exact de 50 beloofde kilometers op het tellertje! Het was mooi geweest, maar we waren er moe van! 13.30 u.

Buiten aan de tent zagen we delegaties van Straf in Bergaf uit Opwijk en de Goodfellas Mountainbikefriends uit Dendermonde zitten. We zijn dan bij Guy, Peter en Filip gaan zitten om aan het tweede even belangrijke luik van de Boerenbike te beginnen! Onze drie kompanen hadden al besteld, zodat ik om drank en Jari om eten gegaan is! Want na de rit kan je hier terecht voor een lekker stuk vlees van de barbecue met brood en een ruime portie frisse groenten. Ook voor pensen met appelmoes! Jari heeft lekker zitten feesten met zijn uit de kluiten gewassen portie ribbetjes! Na een rit hebben wij vaak honger en als we ter plekke niets kunnen eten, zoeken we het op de terugweg naar huis vaak elders! Kinderen speelden op de springkastelen terwijl het Decap-orgel in de tent het hele populaire repertorium ten gehore bracht! Aan de luchtige gesprekken aan tafel te merken had iedereen zich geamuseerd! Jari had beloofd wat vroeger thuis te zijn en is samen met de drie andere makkers vertrokken. Ik heb dan nog even staan praten met Svekken van de Goodfellas en Kristiaan Salto Mortale, de drijvende kracht achter de Boerenbike met de hulp van de mannen van Straf in Bergaf die de rit voor de KWB uitpijlen. De hele organisatie was weer tiptop in orde en wat me zal bijblijven zijn de enkele zeer knappe klimmetjes en afdalingen in de tocht, naast de lekker frisse sportdrank aan de stops! Mojobiker nog gegroet alvorens te vertrekken, hij was met iemand in gesprek.

Ik heb nog even staan kijken naar de behendigheidswedstrijd voor paardenkoetsen. Er stond ook een ruiter te paard te wachten op zijn beurt om het parcours eens te mogen rijden. Ik heb er even gedacht aan mijn collega en vriend Kristof die me zo’n acht jaren geleden letterlijk naar de fietsenwinkel gesleurd heeft voor de aankoop van een mountainbike! Zonder hem had ik vermoedelijk nooit van mijn leven in Opwijk geweest, laat staan hier op die godvergeten weide in Droeshout gestaan! Mijn gedachten gingen ook even naar Jakke, van wie Svekken me daarnet zonder details slecht nieuws had verteld. Dat hij zich daar doorheen mag slaan. Met de hulp van zijn bike en de steun van zijn Goodfellasvrienden moet dat wel lukken! In de warmte van deze zondagmiddag zag ik in de verte de parasols voor de tent, de mensen die genoten van een moment van zorgeloosheid en hoorde ik de muziek van het orgel. Dan kwam het moment van afscheid. Als er een hemel bestaat, dan hoop ik dat deze er uit ziet zoals die weide in Droeshout, dat God de routes op GPS uitdeelt en engelen ons laven met fris water!

Route op Google-Maps: deel 1   deel 2   deel 3

Het verslag van deze toertocht is ook te vinden op mtb-you.be en op mountainbike.be en op m’n site mtbwijzer.be!

StrammerMax