Toertocht (18-30-50 km) van WTC De Rappe Wielen te Weelde op vrijdag 01-11-2013.
Het was een korte nacht na de nightride in Zele waarna ik thuis eerst nog een lekke band mocht herstellen, of ik kon thuis blijven op 1 november, terwijl ik mijn zinnen gezet had op de mooie toertocht van WTC De Rappe Wielen vanuit Ravels. Een parkeerplekje toegewezen gekregen op een bij de start gelegen weide en om 9.50 u was ik ingeschreven en op weg bij prachtig herfstweer. Gedurende anderhalve kilometer kregen we de paadjes en tracks van het naast de voetbalterreinen van Weelde gelegen speelbos voor de wielen, wat als opener al kon tellen. Veld- en boswegen voerden me tot een singletrack waarop we gedurende ruim een kilometer konden genieten van leuke bultjes op en af! Er stond daar ook een fotograaf die bij mijn passage aan zijn fototoestel stond te morrelen, maar aangezien we na een bochtje weer in zijn richting reden, moet ik mooi op de foto staan! 10.10 u. Na het verlaten van het bos kruisten we de straat Geeneinde, dat is echt een zeer lange straat tot Weelde-Statie, waar seingevers ons naar de overkant hielpen.
Van 5 tot 6,5 km reden we over de brede betonnen start- en landingsbanen op het voormalige militaire domein, waarna een assenweg ons tot de unieke pièce de résistence van deze toertocht voerde. Het beeld van de moeder die met haar kleine dochtertje op een idem dito mountainbikeje naast zich over de assenweg fietste zal me nog lang bijblijven! En trappen maar, die kleine beentjes! Eens letterlijk het hoekje om bereikte ik het pronkstuk, zijnde het parcours van ATB-Kempen! Ik mocht me wel haasten om er op te rijden, want een grote groep kinderen verzamelde er met hun begeleiders voor de start van de kidstoer! Ik had beter gewacht, want die beste klein mannen reden met hun al even piepjonge begeleider in mijn wiel en ik moest verdomd ferm trappen om hen voor te blijven. Indien ze mij hadden voorbij kunnen steken, ze hadden het gedaan! Van 8 tot 11 km vloog ik met die dreumesen in mijn wiel, gevolgd door die ganse kidstoer, door de zalige kombochtjes en over de springbultjes en sporadische wortels van dit knappe parcours.
Op 11 km kwam mijn redding onder de vorm van de splitsing tussen de 18 km (kids) en de 30-50 km. Ik zei tegen de jonge begeleider dat ik nogal had moeten spurten om die kleine gasten niet voor de wielen te rijden! Ja, vooral in de bochtjes gingen ze snel! Het feest was nog niet gedaan, want tot 14 km volgde voor de groten nog van dat over leuke slingerwegeltjes. Toen alle routes weer samen kwamen op het ATB-Kempen-parcours kwam ik achter een vader, moeder en kind te hangen. Blijven trappen, zei de moeder, toen het kind een heuveltje op moest, want ge kunt toch niet met uw voetjes aan de grond! Ocharme toch! Ik denk dat ik op die leeftijd zelfs nog niet kon fietsen! En het kind geraakte nog boven ook! Onmiddellijk daarna splitsten de 30-50 km zich weer af van de kidstoer. 10.45 u.
Ik reed de straat Blauwe Kei in en vanaf 14,75 km brachten een lange singletrack, recht op recht, een zandweg en een strook asfalt me tot aan de Vaartstraat in Ravels. 17 km om 10.55 u. Het ging eventjes langsheen het kanaal Antwerpen-Turnhout om op 18,50 km de Gewestbossen van Ravels in te duiken waar brede harde paden me onder de imposante bomen over een tapijt van veelkleurige gevallen herfstbladeren voerden. Van 21 tot 23 km konden de bikers hun hart ophalen op een singletrack die bij aanvang redelijk technisch was omwille van de droge bladgrond als ondergrond en de lastige korte bochtjes. Ik vermoed zelfs dat het paadje er voor deze gelegenheid was vrijgemaakt om niet verstopt te zitten onder de gevallen bladeren. Eens goed en wel op weg werd de ondergrond harder en gemakkelijker berijdbaar.
Een mix van brede en smalle bospaden volgde en bij het indraaien van een singletrack schoof een biker uit een groepje onderuit en met zijn klikken en klakken de grond op. We kregen er een singletrack die goed van wortels voorzien was en bij dit vochtige herfstweer is het altijd hopen dat je er niet over wegschuift! Seingevers hielpen ons een grote baan over die er het bos doorkruist. Ik gok op de Arendonksesteenweg volgens de kaart. Een assenweg voerde me recht op recht door het Gewestbos tot aan de stop op 26 km van de start. 11.30 u. Daar was een zeer ruime keuze uit allerlei lekkers en drinken. Vooral het kommetje soep en de beschuiten met chocolade konden mij bekoren. Er waren heel wat helpers paraat om alles aan te vullen. Vorig jaar stond ik hier ook, maar dan in de gietende regen! Ik spotte er ook een bekende, Jari, onze wegen kruisen elkaar de laatste tijd al wel eens meer. De Halloween-nightride in Zele van gisteren was al direct onderwerp van gesprek.
We zijn dan samen vertrokken en direct na de stop troffen we aan een houten slagboom de splitsing tussen de routes van 30 km en 50 km. Gekozen voor de langste toer. Na een lange bosweg sloegen we af naar een singletrack die de herinnering aan eerdere edities opriep. Daar moeten ooit boswerken hebben plaatsgevonden en de ondergrond is er nog altijd niet volledig hersteld. Putten met slijk, bultjes en wortels maakten dat ik al snel achterop raakte op deze toch vrij lange track. Jari stak een jongedame voorbij in wiens zog ik nog een vrij groot deel van de tocht ben blijven hangen. Op langere rechte stukken kreeg ik hem nog geregeld in de verte te zien. Op 28,50 km lag de lastiger singletrack achter me en maakte plaats voor gewone boswegen. Omstreeks 30 km kregen we nog af te rekenen met een vrij vettige veldweg.
Van dan af volgde er een eindeloze speeltuin tijdens een grote lus die begon en eindigde op een kruispunt van zandwegen midden de bossen op Nederlands grondgebied nabij de gemeente Reusel-De Mierden. Volgens een kaart is dit het bosgebied van de Wellenseinde Heide dat aansluit bij de bosgebieden De Utrecht en Gorp en Rovert die ik, zonder het te beseffen, tijdens de toertocht van zondag vanuit Hilvarenbeek bij Tilburg nog zou aandoen. Beide tochten naderden elkaar bijna tot op een boogscheut van elkaar! Nog steeds in het zog van de jongedame doorkruiste ik dit bosgebied over de vele paadjes die de mensen uit Weelde er voor ons hadden uitgezet. Op een gegeven ogenblik kwam een zeer lange singletrack, die bij momenten evenwijdig loopt met een zanderig pad, me bekend voor, ook al was al het groen na boswerken die er ooit plaatsvonden weer hoog opgeschoten. Op dik 38 km reed ik dan inderdaad voorbij de plaats die ik verwacht had, meer bepaald de Spartelvijver, een natuurzwembad aan de Weeldse Dijk in Hooge Mierde. Ik heb er even halt gehouden, de jongedame sjeesde lustig verder en verdween uit mijn leven. Ik heb het domein nog nooit open gezien, het is er altijd even doods! Het is ook maar geopend van mei tot midden september, vandaar! 12.30 u.
Er volgden nog fraaie bospaden en amusante singletracks over Nederlands grondgebied en na een mooie met fris bodemgroen begroeide bosdreef kwam er pas na 41,50 km een einde aan deze knappe lus. Tien lange kilometers door ononderbroken bosgebied, waar vind je dat tegenwoordig nog? 12.45 u. Na nog enkele bospaden bereikte ik een open vlakte en bereed er een pad naast de bosrand waar midden in het veld een windmolentje op een metalen sokkel nog steeds zijn rondjes draait! De grenspaal op de scheiding tussen bos en veld was met een nieuwe verflaag weer smetteloos wit. Ik was opnieuw in België en reed er weer het Gewestbos van Ravels in op 43 km van het vertrek. Tot 45 km volgde er een lange bosdreef waarop zich in de loop der tijden een singletrack heeft gevormd. Hier en daar dienden wel enkele natte en vettige plaatsen te worden gepasseerd. Een eerder saai stukje omwille van de lengte recht op recht, maar niets dan bos met imposante dennenbomen.
Het bospad ging over in een tweesporig betonbaantje over een knap groen grastapijt en bracht me naar de Kapel van de Mosdijk in de open vlakte. Ik keek achterom en indien ik een fototoestel had gehad, dan had ik hier een kiekje kunnen maken voor een fotowedstrijd. Zo knap hoe dat betonspoor zich door dat groene gras naar het bos toe slingerde! Uit mijn verhaaltje van vorig jaar: ,,Voor de kapel staan de leugenbanken '', zegt Jan Van Steen. ,,Soms worden ze ook wel eens Het parlement van Weelde genoemd. Op zomeravonden komt de buurt hier bij elkaar en wordt er gezellig gekletst en gebuurt . Omwille van de sterke verhalen die dan wel eens bovenkomen, kregen de zitbanken de naam leugenbanken mee.'' Van Steen mag dan 79 zijn, hij weet smakelijk te vertellen en begrijpt als geen ander dat je het beste tot laatst moet houden. ,,Weet je waarom de mensen hier zo graag toeven?'', vraagt Van Steen. ,,Omdat je - zelfs als je arm bent - hier in Weelde kunt leven.''
Vanaf de kapel kreeg ik in dit open landschap letterlijk veel tegenwind. Aan enkele eenzame huizen ging het het asfalt van de Schootseweg op. Deze plek ligt op een boogscheut van de grens waar ik tijdens de tocht vanuit Hilvarenbeek zou passeren. Er reed me daar toch nog een biker voorbij, waarna asfaltbaantjes door Weelde me omstreeks 13.30 u na 50,50 km weer naar de voetbalkantine voerden. Omdat ik de parkeerweide passeerde maar meteen mijn sporttas opgevist. Terwijl ik van schoenen wisselde kwam daar ineens een auto naast me staan die de weide was opgereden! Jari kwam afscheid nemen alvorens naar huis te gaan! Er zijn mensen die hun wereld nog kennen! Hij had het een mooie tocht gevonden. Dat is ook zo, en al is het parcours jaar na jaar omzeggens hetzelfde en heb ik deze tocht al meermaals gereden, deze bosrijke streek gaat nooit vervelen. En met een beetje geluk komt ge er gelijkgezinde mensen tegen met wie het klikt. De douches opgezocht. Ze waren warm, maar de straal was zodanig fel dat ik er meteen een gratis massage bij kreeg voor rug en kale knikker. Nog een drankje genuttigd en toen de voetballertjes de kantine binnenkwamen ben ik tevreden weer naar huis gebold. Zoals de traditie het wil heb ik in Weelde-Statie even halt gehouden aan Frituur Bels Lijntje dat ik elk jaar op deze dag met een bezoek vereer. En het bakje friet met goulash smaakte me bijzonder goed! Een dag uit het leven om in te kaderen!
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!
|