Toertocht (25-35-45 km) van MTB Free-Bikers te Dessel op zaterdag 21-09-2013.
Het was een meevaller dat je op zaterdag bij de Free-Bikers in Dessel kon starten tot 14.30 u, vermits ik na de nachtrit in het verre Sint-Maria-Horebeke en het noodzakelijke schoonmaken van mn met modder besmeurde schoenen pas laat te bed was! Zo kon ik toch tot halfelf blijven knorren en na wat gegeten te hebben nog vertrekken richting Dessel. De startplaats aan het Campinastrand was me bekend en ik kon nog een lege parkeerplek vinden vlak bij het vertrek. Me ingeschreven in de kantine en om 13.20 u kon ik mn inschrijvingsbriefje droppen in de kartonnen doos van de man die aan de start stond.
De toertocht vertrok via de lange singletrack recht op recht tussen de bomen langsheen de zogenaamDe Gracht, een plaatselijk kanaaltje, om na 1,50 km reeds een splitsing te treffen tussen de routes van 25-35 km en 45 km. Voor de langste tocht ging het nog even verder langsheen De Gracht om deze dan te kruisen via een bruggetje en toe te komen aan een drukbezochte visvijver langsheen de drukke Postelsebaan. Daar kondigde een bord aan dat men er tiramisu of appelgebak met coffie, ja met een c, kon bekomen! Na eventjes over het gescheiden fietspad langsheen de Postelsebaan te hebben gereden, dook ik samen met een andere biker een singletrack in die begon in een bosje naast de Taverne Berkenstrand. Al snel reed ik weer voorbij De Gracht die hier met eendenkroos bedekt was. De track, het omringende bos en De Gracht werden woester vanaf de plek waar het pad zich van het kanaaltje verwijderde. Op het ogenblik dat ik een betonbaantje kruiste ter hoogte van de Buizerbrug, een klein bruggetje over De Gracht, staken me groepen bikers van twee clubs voorbij. Een ouder echtpaar, zij duwde de rolstoel van haar man over het betonpad, was op hun hoede voor al dat rijdend geweld! Tot 5,50 km voerde de tocht me over het pad evenwijdig met de beek.
We verlieten De Gracht en sloegen af in een veldweg die achter de tuinen van nieuwgebouwde villas liep om te arriveren in de straat via dewelke ik was toegekomen en waar op de grond afbeeldingen van fietsers staan gespoten die een fietspad langs elke kant van de straat moeten suggereren. We kwamen uit in die straat recht tegenover de Lijsterbeslaan. Verhard, onverhard en verhard wisselden elkaar af toen we een pad langsheen een villawijk bereden om op 7,50 km eventjes op het jaagpad langsheen het kanaal Schoten-Turnhout-Dessel te rijden. Ik arriveerde weer op de Postelsebaan op het grondgebied van Retie om daar ter hoogte van restaurant-hotel-taverne Postel Ter Heyde via een bruggetje het kanaal Schoten-Dessel te kruisen op zon 8,50 km na de start. Aan de overkant van het kanaal rechtsaf het jaagpad op om tot 9,50 km asfalt onder de wielen te voelen. Net voor een opvallend bruggetje over het kanaal ging het linksaf het bos in. Brede en smalle bospaden wisselden elkaar af. Nadat ik een wandelend koppel met hondje, die ik een tijd later nog eens te zien zou krijgen, gepasseerd was op een smalle track die uitkwam op een breder bospad heb ik even halt gehouden. Ik werd daar aangesproken door een andere biker met de vraag of ik een inbussleutel bij me had. Zo kon mijn multitool weer eens dienen om een ander uit de nood te helpen. Want een zadel dat langzaam maar zeker naar beneden zakt is weinig interessant!
Onmiddellijk daarna trof ik op diezelfde bosweg opnieuw een splitsing tussen de routes van 25-35 km en van 45 km op 11,75 km van het vertrek omstreeks 14.00 u. Een veldweg, bospaden en een pad naast een perenboomgaard leidden me langsheen de grens tussen Mol-Postel en Witgoor-Dessel. Van hieraf ging het verder over bospaden en langsheen velden om uit te komen over een godverlaten asfaltbaantje in het midden van nergens. Er was haast geen bebouwing te zien vanaf deze Puttendijk in Dessel. Als ik dat op een kaartje bekijk was deze plek niet ver van de bekende Baileybrug op de Postelsesteenweg, het Zilvermeer en het bekende kruispunt van kanalen aan de Sas-4-toren in Dessel. We doken weer het bos in over paden op en af en kregen ter hoogte van het Café De Witte Haas in het Groesgoor (Dessel) het lusje doorheen het lokale bos nog eens voorgeschoteld. Vanaf het café en achter het gerenoveerde huis dat er nog achter staat met een groot raam met zicht op een brandgang in het bos. Daar vertrekt vanaf een uit houten takken gevlechten poortje een plezante singletrack over een soort wasbord met bultjes op en af. Om dan weer uit te komen aan De Witte Haas. Van dan af volgde van 21 tot 22 km een bijzonder knappe singletrack op en af doorheen het bos met enkele korte kuitenbijters om uit te komen aan de voet van het talud van een brug over een kanaal. De brug op, weer af en er onder om dan in de richting van het kruispunt van kanalen in Dessel te fietsen. Links van mij zag ik de Pannenkoekenboot liggen en rechts de Sas-4-uitkijktoren.
De bevoorrading was na 23,50 km opgesteld op een kleine parking aan de voet van deze toren. Enkele Free-Bikers zorgden er voor het aanbod van fruit, wafels met en zonder chocolade, koeken, water en sportdrank. Buiten mijn bereik, maar binnen mijn gezichtsveld stond hun eigen bevoorrading van glazen trappist achter op hun aanhangwagentje. Een klein meisje, nog in de fleur van haar zorgeloos leven onder de ouderlijke vleugels en vermoedelijk meegebrachte dochter van één van de Free-Bikers was mee bekertjes aan het vullen. Een rijder van de Waasland Mountainbike School stond er samen met een maat. Ik had hen al een keer naast het pad zien staan morrelen aan één van hun fietsen, had me daarna smal gemaakt om hen op een track te kunnen laten passeren, waarna ze aan de voet van de brug van daarnet met een omgekeerde en van het voorwiel ontdane fiets weer aan de kant stonden! Eén van die kerels had duidelijk wat materiaalpech!
Na de stop konden de bikers zich vermaken op een zeer plezante singletrack met veel bochtjes, kombochtjes en bultjes om te overwinnen! Eens dit leuke stukje achter de rug kwamen we weer uit op de oever van een kanaal. Na het kruisen van een bruggetje konden we tot maar liefst 27 km genieten van zeer leuke singletracks tussen de bomen op het private terrein van zandgroeve Sibelco dat enkel toegankelijk is voor enkele vissers met een speciale vergunning, maar voor de gelegenheid ook beschikbaar was gesteld voor de mountainbikers van deze tocht. Het paadje slingerde zich op een gegeven plek een aantal keren op en af over de flank van een soort heuvelkam waardoor enkele hoogteverschillen dienden overwonnen te worden. Het was des te leuker omdat ik overal op en af geraakte zonder voet aan de grond te moeten zetten. Dit stukje over privaat eigendom zorgt altijd weer voor het nodige plezier.
We dienden het kanaal te kruisen via de loopbrug over een sasdeur. Tijdens de editie van 2011 stond daar de bevoorrading opgesteld en ik vermoed dat we toen in de andere richting reden. Na een eindje over het jaagpad troffen we opnieuw een lange leuke bochtige singletrack en reden een stukje over een zandpad op het terrein van Sibelco aan deze kant van het kanaal. Van 29 tot 30 km ging het dan over het asfalt jaagpad. Verderop ging het weer voor een stuk langsheen De Gracht op de grens tussen Dessel en Witgoor tot ongeveer 32 km. 15.40 u. Het ging het eerstvolgende brugje over ter hoogte van de Taaihoek om op de andere oever weer op onze stappen terug te keren in de richting van waaruit we kwamen. Een ijsventer kwam daar net zijn producten slijten. We reden nog een eindje naast De Gracht om tenslotte een bospad en een veldweg aan te doen. Op een plek waar we vanuit het open veld weer het bos in gestuurd werden hadden de Free-Bikers bij gebrek aan ander bevestigingsmateriaal met behulp van enkele dunne takjes een voetsteuntje gefabriceerd voor een pijltje dat zo vlak boven de grond stond, links van de weg. Grappig! Iedereen rijdt daar achteloos aan voorbij, maar mij valt zoiets op! Ik kan me dan de leut al inbeelden die de mannen gehad hebben toen ze dat daar aan het fabriceren waren! Mensen zijn creatief met materiaal dat ze ter plekke vinden! Een pijl op takkenpootjes! Ondanks het gevorderde uur staken me toch nog geregeld andere bikers voorbij. Na dit lusje door veld en bos kwam ik weer toe in de Taaihoek waar ik voorbij keurige villas met net onderhouden tuinen reed om weer het bruggetje aan De Gracht te bereiken. Er zijn er alvast twee die deze lus gemist hebben, want die stoven rechtdoor in plaats van op hun stappen terug te keren zoals ik daarnet! 35 km om 16.00 u.
Gedurende een kilometer reed ik dan op de singletrack recht op recht naast De Gracht op de grens tussen Heide-Dessel en Witgoor-Dessel om een splitsing te treffen tussen de 25 km en de 35-45 km kort nadat het pad zich van De Gracht verwijderd had. 36 km. Voor de langste route dienden we de Zanddijk te kruisen ter hoogte van een kapelletje even voorbij het Campinastrand om schuin tegenover de bossen in te duiken. We konden er leuke zanderige singletracks en bospaden berijden tot zon 39 km. Van dan ging het korte tijd over asfalt om vanaf het voetbalveld van FC Witgoor weer singletracks te treffen. Op 40 km na de stop troffen we ter hoogte van chirolokalen nog een drankstop. Twee dames zaten daar onder een tentje om de bikers te voorzien van een beker drinken. Voor één van de dames zat haar bijdrage aan deze editie van de toertocht er op, want ze werd opgehaald door haar Free-Biker. Voor haar collega die alleen achterbleef zal het ook niet lang meer geduurd hebben, want vermoedelijk zal ik wel één van de laatste passanten geweest zijn. 16.20 u.
Na de stop kon ik tot 41,50 km verder genieten van zeer te smaken singletracks op en af over enkele uit de kluiten gewassen bultjes in het knappe decor van een bos. Ik kwam uiteindelijk uit het bos weer tevoorschijn aan de andere kant van hetzelfde voetbalveld van daarnet. We dienden een smal zijspoor tussen wat groen in te duiken om uit te komen op het onverharde jaagpad langs het kanaal Schoten-Dessel. De rit vervolgde evenwijdig met het kanaal over het jaagpad waarop zich smalle tracks hadden ontwikkeld die zich hier en daar tussen de bomen slingerden. Er staken me nog twee bikers voorbij en even verder passeerde ik een soort vijver of zwaaikom naast het kanaal. Omstreeks 16.45 u diende ik een kasseibaantje te kruisen om aan de overkant het bos in te duiken en een stukje knappe singletrack te bereiken dat ik me nog van vorige editie kon herinneren. Deze track loopt daar namelijk over een soort smalle heuvelrug in het bos. Hieruit meende ik met zekerheid te kunnen besluiten dat de richting van de tocht omgekeerd was in vergelijking met vorig jaar, wat ik al eerder vermoed had. Toen kwam dit stukje in het begin van de toer.
Eens deze knappe track achter de rug ging het weer verder langsheen het kanaal en over een heen en weer slingerend paadje dat deel uitmaakt van een vaste route. Uiteindelijk bereikte ik de Seringenstraat waar de mensen in mooie villas wonen. Daar trof ik een bordje dat nog 1 km aankondigde. Het kasseibaantje dat ik daarnet nog gekruist had om het mooie paadje op de heuvelkam te bereiken voerde me naar het Campinastrand om na bijna 47 km een omstreeks 17.00 u een punt te zetten achter deze amusante rit. De bikewash nog even benut, ook al was de fiets niet al te vuil geworden en in de kantine nog een pint gedronken alvorens de rit huiswaarts weer aan te vatten. Een mooie rit, voor iedereen goed te doen en waarin langere rechte stukken, die dan soms wat saai worden langs die beruchte Gracht als constante, afgewisseld worden met de passage van enkele knappe stroken bos en mooie singletracks. Deze tocht volgt vermoedelijk jaar na jaar bij benadering altijd hetzelfde parcours, alhoewel je bepaalde plaatsen niet altijd aandoet, soms wordt de rijrichting omgekeerd, maar geen mens die dat onthoudt als je geen regelmatige bezoeker bent van deze streek. Je herkent wel bepaalde opvallende plaatsen, maar daar blijft het dan ook bij. Het blijft dus altijd de moeite waard om hier eens te komen rijden en de tocht is keer op keer goed georganiseerd.
Het verslag van deze toertocht is al te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!
|