Toertocht (12-20-30-40 km) te Lommel-Kattenbos van MTB Kattenbos op zaterdag 28-01-2012.
Op deze zaterdag recht vanaf mn werkplek in Hoogstraten afgereisd naar Lommel-Kattenbos voor de toer van MTB Kattenbos en het zou al snel duidelijk worden dat ik geen spijt hoefde te hebben van mijn keuze en de verplaatsing naar ginder. De startplaats was me bekend, want het is niet de eerste keer dat ik hier ben komen rijden. Na de inschrijving om 12.30 u in de voetbalkantine ging het het paadje op naast de toegang tot de voetbalvelden om na 2,5 km uit te komen aan een recent gebouwd huis met grote schuur. Die plek kwam me bekend voor, omdat ik het er over gehad heb in mn verhaaltje over de toer van De Bokkerijders vanuit Overpelt veertien dagen geleden. Die passeerde hier ook. Als ik hier nog eens voorbij kom, dan zal ik me weer beter kunnen oriënteren! Het begin van deze toer kwam trouwens voor een groot deel overeen met het laatste gedeelte van de toertocht van De Bokkerijders. Zo passeerden we even later de zandgroeve en bereikten zo de singeltrack die evenwijdig loopt met de spoorweg, alwaar net een trein passeerde. Op 3,75 km reeds troffen we de eerste splitsing ter hoogte van een overweg midden een reeks zandwegen om daar een bospaadje op te gaan. Voor de lange toer ging het naar rechts, de korte toer links over de spoorweg.
Zeer snel volgde dan na 5 km een technisch stukje over een amusante bochtige singletrack doorheen de bossen. Omdat dit nu in het begin van de toer kwam, ging het hier nu een stuk vlotter dan tijdens de rit vanuit Overpelt. Want dat er daar velen reden te knoeien was een feit! Op 6 km reden we een zeer kort stukje rakelings naast de afsluiting van de Ford testbaan om dan weer de bossen in te duiken. Volgden een reeks tweesporige brede bospaden, die door het feit dat er twee sporen gevormd werden, de allure hebben van een singletrack. Op 9 km bereikten we de recent aangelegde singletrack met leuke bochtjes en heuveltjes. Enkel een kort zanderig klimmetje wist me te vloeren. Moet net daar op de top een biker staan wachten op zijn maat. Maar het is er leuk rijden over de bultjes op en af, zeker nu de bodem er al wat meer aangereden is.
Omdat ik in deze mooie en bosrijke streek toch al wat toertochten achter de wielen heb, kan ik soms aan de omgeving zien waar er gereden wordt en wat ik dadelijk voor mijn wielen mag verwachten. Zo verried de zanderige ondergrond dat de Witte Berg in aantocht was. Daar gaat het eerst naar boven over een fikse klim. Tijdens de toer van twee weken terug heb ik geleerd dat wanneer ik er links houd, ik zonder problemen boven geraak, terwijl ik vroeger altijd tot afstappen werd gedwongen. Eens boven naar rechts uitwijken om via het paadje en niet door het losse zand weer naar beneden te rijden. Het lukte nu weer zonder veel problemen. Even later word je dan weer naar links voor een tweede keer een heuvel op gestuurd. Daar ligt halverwege een venijnige wortel. Eens boven gaat het door het losse zand weer naar beneden en naar rechts. Door de vochtigheid lag het zand nu goed vast. In de zomer is het er andere koek. Hiermee was het hoogste punt van deze toer overwonnen en doken we vanaf de open plek naar rechts weer de dennenbossen in. Het tellertje toonde 11 km.
Paadjes voerden ons doorheen de bossen in de richting van Lommelzand waar we na 13 km arriveerden om er de track te nemen die evenwijdig met de baan Hasselt-Eindhoven loopt ter hoogte van het grote kruispunt met de baan richting Lommel en in de nabijheid van Overpelt-Holheide. We dienden de spoorweg die net voor dat kruispunt ligt over te steken en werden direct naar links gestuurd over de kale vlakte naast de spoorlijn. Vroeger stonden hier vele dennenbomen en reed je door een bos dat in een recent verleden werd platgelegd omwille van de hoogspanningslijn die er loopt. Een brede strook bomen werd daarvoor gerooid. Aan dezelfde spoorwegovergang van daarnet, maar nu aan de andere kant, werden we na 15 km rechts de bossen in gestuurd die tussen de spoorweg en de baan Lommel-Overpelt in liggen. Net voor die grote baan ging het naar links mooie singletracks op om op 17 km weer de spoorweg te bereiken. Even door de steentjes over de berm naast het spoor om uit te komen tussen enkele huizen in de bewoonde wereld. Daar ging het een grote baan over ter hoogte van het Mariaziekenhuis. Ik herinnerde mij nog van eerdere edities en vanuit de marathon van de Eijsbikers dat er in de omgeving van dit ziekenhuis een speeltuin ligt met mooie paadjes en tracks op en af. Van 19 tot 23 km kregen we effectief vele leuke paadjes met bultjes op en af voor de wielen. Ik genoot hoe langer hoe meer van de rit en de beslommeringen van de voorbije week verdwenen als sneeuw voor de zon. Fotografe Connie had zich kort na het Mariaziekenhuis in een paadje opgesteld om kiekjes te maken. Omstreeks 12.00 u werd ik op de gevoelige plaat vastgelegd. Ik kom haar de laatste tijd vaak tegen, vorige zondag nog in Wechelderzande!
Vanuit de bossen bereikten we het treinstation van Lommel dat niet ver van Kattenbos is gelegen. Het spoor over en weer naar rechts in de richting vanwaar we kwamen. Zo zag je de bikers rijden aan de andere zijde van het spoor. Er waren nog heel wat deelnemers onderweg, snellen en tragen, groot en klein. Zo reed ik even achter een groepje die met vrouw en kinderen onderweg waren. Na het stukje langsheen de spoorweg ging het naar links de bossen in om op onze stappen terug te keren over een mooie singletrack. Aan het einde ervan was het even aanzetten voor twee heuveltjes om na 26,5 km omstreeks 14.30 u de bevoorrading te bereiken. Bij het zien van de plek waar ze opgesteld stond, de parkeerplaats voor een schoolgebouw, kwamen de herinneringen van vorige edities weer boven. Want het is zeker al de derde keer dat ik deze toer rijd, misschien zelfs al meer.
Er was nog heel wat beweging aan de stop en er bleven nog bikers toekomen. Ze konden zich tegoed doen aan lekkere soep, die met het nodige enthousiasme werd aangeprezen, bananen, appelsienen, wafels, koeken en sportdrank. Keuze genoeg! Wie daar niks naar zijn zin kon vinden is een moeilijke mens! Van alles eens geproefd en even uitgerust. Na de bevoorrading wachtte ons een prachtig stukje dat aanving met een stevig klimmetje, inclusief venijnige wortel. Die wortel bracht een Nederlandse dame, en daardoor mij die volgde, tot stilstand. Ook omdat het zonlicht er recht in de ogen scheen, waardoor je niet zag waar je reed! Nog een Nederlandse dame probeerde de wortel te bedwingen, maar dat lukte niet en ze viel om! Ze excuseerde zich voor de vloek die met haar val gepaard ging! Een derde dame stond hen op te wachten en even verder stond het trio kwetterend aan de volgende splitsing voor de kidstoer!
We bereden mooie paden in de bossen, de rit was één en al amusement. Na 30 km bereikten we de heide en kwam er iemand in mn wiel hangen die me niet meer zou lossen tot even voor de finish, zodat ik zelfs niet heb kunnen zien wie het was! Dat had wel zo zijn voordelen, want daardoor probeerde ik er een stevig tempo in te houden en ondernam ik pogingen om de volger af te schudden. Dat lukte soms aan de heuveltjes, maar hij/zij wist me altijd weer bij te benen. Toen ik bij aanvang van de laatste kilometers achterom keek was mn belager ineens spoorloos verdwenen! Gedurende de laatste tien kilometer van de tocht kregen we nog vele paadjes door de bossen en over de heide voor de wielen geschoven en leuke tracks à volonté, een lust voor elke biker. Er waren er nog steeds veel onderweg. Ik hoorde ook regelmatig de taal van over de grens spreken. Nederlandse mannen hebben onderweg meer lawaai bij dan Vlamingen, zij kwebbelen meer of roepen elkaar toe.
Op 37 km reden we langsheen de terreinen en de hoofdingang van Camping De Blauwe Meer en volgden een paar uit de kluiten gewassen heuvels. Van 36 tot 42 km volgden niets dan singletracks doorheen de bossen, afgesloten met een paar stevige klimmetjes. Zoals gezegd was aan het einde van de toer de wieltjeszuiger ineens weg toen we het bos uitkwamen en naar links toe een zandweg naast de weiden dienden op te gaan. Dan ging het nog even de bossen in om korte tijd later uit te komen in de Oude Diestersebaan in Kattenbos. Om 15.30 u kwam daarmee voor mij een einde aan deze niet te versmaden rit. Na nog een drankje in de kantine huiswaarts gereden omdat ik s avonds nog elders verwacht werd.
Slotsom. Een zeer mooi parcours, veel tracks en bos, zorgzaam en duidelijk afgepijld, bewaakte bikeparking, afspuitstand (niet gebruikt) en degelijk georganiseerd. Ondanks de toeren die in deze streek veelvuldig georganiseerd worden, toch weer andere stukjes gezien en bereden. Een aanrader!
Het verslag van deze toertocht kan je ook lezen op mtb-you en op mountainbike.be!
Hieronder staan twee filmpjes over deze toertocht. Als je op de link onder de filmpjes klikt, dan krijg je het origineel te zien!
MTB Lommel-Kattenbos op 28-01-2012 from frits motaar on Vimeo
|