Toertocht (26-42 km) van De Doortrappers te Meeuwen op 12-11-2011.

Na gisteren in Beringen te hebben gereden, vandaag naar Meeuwen afgezakt om de toertocht van de Doortrappers te komen rijden.  Meeuwen blijkt toch een heel eind van het thuisfront te liggen, zo’n 95 km!  Om 13.00 u stond ik aan de inschrijving met voor mij nog een korte rij anderen.  Het viel me op dat er nog veel bikers vertrokken, vermits de inschrijving mogelijk was van halftien tot halfdrie!  Gewoonlijk zie ik tijdens zo’n zaterdagse ritten weinig anderen op het parcours, maar dat was nu wel even anders.  Er vertrokken nog grote groepen deelnemers.

De bike opgehaald uit de bewaakte parking en je kon meteen je inschrijvingsbewijs afgeven aan de mannen die naast de parking aan de start stonden.  De eerste 5 km van de tocht kregen we redelijk wat rustige betonnen paadjes voor de wielen, te beginnen met een fietspad onder een brug met geluidsschermen.  Er werd een ommetje gemaakt om een bospad mee te kunnen pikken, want even verderop keerden we op onze stappen terug en konden we de geluidsschermen weer in de verte zien staan.  Na nog een reeks betonnen fietspaden doken we dan toch het bos in en kregen we een mooie singletrack van wel anderhalve kilometer voor de wielen om uit te komen op een assenweg in het mooie Domeinbos Donderslag.  Dat was dan wel bij heldere hemel, want er stond een lekker winterzonnetje.  Door de laagstaande zon werd je wel af en toe eens verblind tijdens de rit.  De toer volgde dan vrij lang dit grindpad naar rechts toe om weer in het Donderbos te arriveren.  Daar liep een verhard fietspad dat twee maal verlaten werd voor een lus over smalle paadjes in het bos.  Volgden een aantal bredere paden door de bossen waarop enkel een smal spoor te zien was omwille van de vele gevallen bladeren onder de imposante kaal geworden bomen.  Er reden nog heel wat bikers rond in deze bossen, geregeld werd ik ingehaald door groepjes of enkelingen.  Het Donderbos werd door de Doortrappers in ieder geval goed aangewend om er een aantal lussen in uit te pijlen om zo aan de nodige kilometers te komen!  Het tellertje klokte 12 km af.

De brede dreven gingen over in een lang smal paadje tussen de bomen aan de rand van de bossen en waarlangs we het Domeinbos Ophovenderheide bereikten.  Eigenlijk waren de beide Domeinbossen een terugkerende constante in deze toer waarvan de eerste 20 km zich hoofdzakelijk hier afspeelden.  Ik heb ettelijke kilometers in de nabijheid gereden van twee vrouwen die ook gestopt waren toen zich voor ons een valpartij voordeed nadat een treintje was gepasseerd!  Dat is het nadeel van zo te rijden!  Waarschijnlijk had één van de mannen door in groep te rijden de boomstam die dwars over de weg lag niet opgemerkt!  Van km 15 tot km 19 kregen we het mooiste stukje van deze toertocht over een zich door de bossen slingerende track met bulten en bergjes.  Samen met de twee vrouwen raakte ik voor een tijdje in een treintje verzeild en het was wel eens leuk van op die manier over die track te gaan.  Gelukkig raakte ik overal op en over, want aan het begin was ik toch wel op de eerste bult, bij het maken van de eerste hoogtecentimeters, blijven steken zeker!  Met mijn excuses voor de twee bikers die toen in mijn wiel hingen!

Toen ik in het spoor reed van de twee vrouwen, stak me een biker voorbij, maar door de versmalling van de track raakte hij niet voorbij de vrouwen.  En zij maakten minder aanstalten dan ik om zich smal te maken en eisten hun plaats op het pad op!  Een man stond foto’s te maken van de passerende bikers.  Het was toen omstreeks 14.00 u.  Omdat ik vlak achter m’n drie voorgangers hing, merkte ik pas op het laatste moment op dat er een biker met een filmcamera opnames aan het maken was vanaf de zijkant van het smalle paadje.  M’n tronie moet dus van dichtbij op die film te zien zijn!  De Strammer in actie!  Even verderop, 20 km na de start, stond de bevoorrading naast een bospaadje.  Je kon er lekker hete tomatensoep met balletjes en sportdrank drinken en twee soorten koeken eten.  Toen ik aan m’n koekje stond te knabbelen merkte ik dat de man met de camera nu hier opnames aan het maken was!  Dus een tweede actieshot!  Wanneer ik lekkers gezien heb, kom ik namelijk altijd in actie!  Hopelijk krijgen we het filmpje te zien op het web!  De twee vrouwen vertrokken iets eerder en verdwenen uit m’n leven.  Er stonden nog twee vrouwen die een pak droegen van de United Bikers uit Diest, evenals een vrouw met een rood jasje waarvan ik honderd procent zeker ben dat ik ze nog al op toertochten heb gezien.  Er zijn dus blijkbaar ook fervente rijders onder de vrouwen!

Tot 23 km volgden boswegen door de Domeinbossen Donderslag en Ophovenderheide.  Eens de bossen uit kregen we een assenweg voor de wielen.  Deze slingerde zich tussen de velden in een zeer mooie omgeving.  De solitaire bomen langs de kant van het pad hadden tegen de achtergrond van een staalblauwe hemel een mooi plaatje opgeleverd voor een fotowedstrijd.  Na nog een aantal veldwegen bemerkte ik in de verte weer de geluidsschermen en waren we dus niet ver van de vertrekplaats.  Vlak aan de grote baan kwam dan na 25 km de splitsing tussen de 26 en de 42 km.  De kleine toer naar links en weer naar af, voor de grote toer was het rechtdoor.  Even verderop werd ik in verwarring gebracht door pijlen die zowel rechtdoor als naar links wezen!  Op m’n stappen teruggekeerd!  Curieus?  Toch maar rechtdoor gereden zoals de anderen die passeerden.  Even verderop weer splitsingsborden.  Aan de kilometers te zien betrof dit een wandeltocht!  Het werd al snel duidelijk dat de pijlen voor de wandeltocht van de Donderslagtrippers voor morgen, zondag 13 november, als twee druppels water leken op de pijlen van de toertocht!  Je moest al van dichtbij gaan kijken om te merken dat enkel de op de pijlen afgedrukte logo’s verschilden!

Na de splitsing volgde een lang stuk van meer dan een kilometer over een kaarsrechte bosweg waarbij twee maal een rijweg diende gekruist te worden, waarvan de tweede een behoorlijk drukke was!  Een auto was zo galant om vaart te minderen en me te laten oversteken.  Na de kaarsrechte bosweg volgden twee tracks door andere stukken bos en een geoogst maïsveld op 28 km.  Omstreeks 30 km bereikten we weer open velden en konden we genieten van de laagstaande herfstzon terwijl we over assenwegen reden, onderbroken door korte paadjes door stroken bos.  We passeerden er het versierde huis van een man die zijn tachtigste verjaardag vierde.

Omstreeks 35 km kregen we assenwegen door velden en bossen te berijden, evenals twee tracks waarover het wat zwaarder trappen was omwille van de mulle bosgrond.  De eentonige lange paden naast de velden begonnen op de duur toch wat te vervelen.  Ik had de indruk dat we in lussen over een beperkt oppervlakte reden om op 36 km een donker bos in te duiken, waar de herfstzon weinig in de pap te brokken had.  Op 38 km doorkruisten we een industrieterrein en reden door een gloednieuwe fietstunnel onder de Weg op Bree om dan weer een zeer lang pad door het bos voor de wielen te krijgen.  Er waren nog steeds anderen onderweg, alhoewel ik veel minder werd ingehaald als bij aanvang.  Een boogscheut verder bereikte ik na 42 km weer de startplaats.  Het moet een snelle rit geweest zijn, want alhoewel ik de indruk had niet vlugger dan anders gereden te hebben, lag mijn gemiddelde toch wel een stuk hoger dan gewoonlijk.

M’n fiets in bewaring gegeven aan de mannen die zich in de fietsparking warmden aan een vuurkorf.  De bikewash was overbodig voor het weinige vuil dat aan de fiets hing.  Binnen een broodje kaas en een donkere Ter Dolen uit Helchteren genoten.  De cafetaria van het fitnesscentrum zat nog goed vol.  Omdat de bikeparking nog tot vijf uur bemand was, nog gebruik gemaakt van de lekker warme douches om proper weer naar huis te kunnen, want mij wachtte nog een lange rit huiswaarts.  Een genietbaar tochtje door een vlak landschap, met een aantal zeer lange eentonige stukken, veel bos, een aantal bijzonder plezante kilometers vlak voor de tussenstop.  Een goede manier om eens kennis te maken met deze voor mij onbekende streek.  Alhoewel ik zou gezworen hebben ooit al voorbij de Dorpermolen gefietst te hebben.  Ik ben deze gepasseerd met de wagen tijdens de heenrit.  Ik meen ook het kapelletje aan de Deusterstraat in Peer ooit gezien te hebben tijdens een toertocht.  Daar ben ik gepasseerd op de terugweg.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

Een filmpje van de toertocht in Meeuwen op 12-11-2011 door Rony Rabijns van De Dabbers uit Neerpelt.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />